Οι "μεγαλύτερες" σειρές play-offs στην ιστορία.

[ssoulliss]

Οι Τελικοί του 1962 ήταν μπορεί να μην ήταν η κορυφαία σειρά της εποχής, ήταν όμως η πιο πολυαναμενόμενη και η πιο πολυσυζητημένη. Εκεί βρέθηκαν για πρώτη φορά οι Los Angeles Lakers, σαν Los Angeles, και οι Boston Celtics. Η σειρά κρίθηκε με 4-3 υπέρ των Celtics που είχαν και το πλεονέκτημα της έδρας (η στατιστική της σειράς).

* Κοντραρίστηκαν επιτέλους ο Bill Russell με τον Elgin Baylor, είναι κάτι ανάλογο με τις φετεινές προσδοκίες του Silver για LeBron-Durant .

* Είχαμε 4 σπασίματα εδρών, 2 για κάθε ομάδα.

* Στο τρίτο παιχνίδι που έγινε στο Los Angeles, είχαμε το κλέψιμο του Jerry West που οδήγησε σε buzzer beater.

* Στο πέμπτο παιχνίδι που έγινε στο Boston Garden ο Elgin Baylor πέτυχε 61 πόντους που ήταν ρεκόρ, μέχρι να το σπάσει ο περίεργος με το 23 στην πλάτη .

* Στο έβδομο παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση με 110-107, οι Lakers είχαν την ευκαιρία να κερδίσουν στην κανονική διάρκεια όμως ο "ζεστός" εώς εκείνη τη στιγμή Frank Selvy (ο σουτέρ της ομάδας) έχασε ένα θεωρητικά εύκολο σουτ.

* Ο συμπαίκτης του Rod "Hot Rod" Hundley, είχε δει όνειρο πως με δικό του σουτ θα κατακτούσαν το πρωτάθλημα, όμως παρόλο που μπορούσε να σκοράρει εκείνος στην τελευταία φάση, έδωσε πάσα στον ξεμαρκάριστο συμπαίκτη του με το γνωστό αποτέλεσμα.

* Είναι η τελευταία φορά που κρίνεται έβδομο παιχνίδι σε παράταση.

* Ο Bill Russell στο έβδομο παιχνίδι έχει 30 πόντους και 40 ριμπάουντ που αποτελούν ρεκόρ εώς και σήμερα.

* Οι Lakers θα χρειαστεί να περιμένουν 10 ολοκληρα χρόνια για να στεφθούν πρωταθλητές.

Στιγμιότυπα του έβδομου αγώνα:


Το κλέψιμο του West και το άστοχο σουτ του Frank Selvy:



Ο Bill Russell με τον Elgin Baylor:

[ggr]

Στο game 7 ο Starks που μέχρι εκείνο το παιχνίδι είχε 19π μ.ο. και παραλίγο να τελειώσει την σειρά στο 6ο με ένα τρίποντο που αλοίωσε με τα νύχια ο Hakeem, έσπασε τα στεφάνια σουτάροντας με το αποκαρδιωτικό 10% με 0-11 τρίποντα και 2-18 συνολικά.

Η πρώτη σειρά τελικών που παρακολούθησα ολόκληρη, μιας και τα προηγούμενα 3 χρόνια είχα δει από 2 έως 3 παιχνίδια. Ιδιαίτερη σεζόν, αφού η απόσυρση του Τζόρνταν έδωσε ελπίδες σε αρκετές ομάδες για τον τίτλο. ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία των Knicks εκείνη τη δεκαετία. Ο Σταρκς σούταρε άσχημα στο πρώτο και στο έβδομο παιχνίδι αλλά για μένα το κλειδί ήταν το 36% του Γιούιν. Τα πήγε καλά αμυντικά αλλά εκτός από το 5ο παιχνίδι ήταν άστοχος στα υπόλοιπα.

[ssoulliss]

Το 1965, στους τελικούς της Ανατολής ήρθαν αντιμέτωποι οι πρωταθλητές Boston Celtics με τους Philadelphia 76ers. Στα μέσα της σεζόν ο Wilt άφησε το San Francisco και επέστρεψε στην αγαπημένη του "Phily", με πλέον να θεωρείτε δεδομένο πως θα βρεθεί στο δρόμο των Celtics.

Οι Celtics μπορεί να μην είχαν πλέον τον Cousy όμως είχαν τρομερό ρόστερ συν τον Havlicek που πλέον δεν ήταν απλώς ο έκτος τους παίκτης, αλλά κάτι παραπάνω. Αντίθετα οι 76ers βολόδερναν στην Ανατολή και η έλευση του Chamberlain τους έκανε διεκδικητές. Δίπλα του υπήρχε ο παικταράς guard Hal Greer όπως και ο εξαιρετικός F, Chet Walker.

Η σειρά έφτασε σε έβδομο παιχνίδι αφού καμμία ομάδα δεν κατάφερε να σπάσει την έδρα της άλλης. Στο τελευταίο παιχνίδι που έγινε στο Boston Garden, οι Celtics είχαν τον έλεγχο του σκορ όμως στο τέλος οι 76ers πλησίαζαν όλο και περισσότερο. Στην τελευταία φάση ο Bill Russell έκανε λάθος επαναφορά με αποτέλεσμα η κατοχή να πάει στους 76ers με 5,5" να απομένουν. Το σκόρ ήταν 110-109 υπέρ των Celtics.

Ο Hal Greer ήταν στην επαναφορά, ο Bill Russell "κλείδωσε" τον Chamberlain και προκειμένου να σφυριχθεί παράβαση 5", ο Greer περισσότερο ξεφορτώθηκε την μπάλα - παρά προσπάθησε να βρει τον Walker. Ο πανέξυπνος Havlicek το είχε αντιληφθεί έκλεψε την μπάλα, έτρεξε προς τον αιφνιδιασμό, σταμάτησε και τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία.

"Havlicek steals it! Over to Sam Jones! Havlicek stole the ball!"

Ίσως η σειρά αυτή να έχει μείνει στην ιστορία και λόγω της περιγραφής του Johnny Most, ίσως γιατί οι Celtics έφτασαν κοντά στον αποκλεισμό, ίσως γιατί το κοκκαλάκι της νυχτερίδας είχε κάνει τα δικά του πάλι . Το "επιτέλους έχασαν" θα αργήσει λίγο ακόμη.

* Η στατιστική της σειράς.

* Κορυφαίοι οι Sam Jones και Havlicek για τους Celtics, ενώ οι Wilt και Greer (παρόλο του λάθους του στο τέλος) ήταν οι καλύτεροι των 76ers.

Μια αποτύπωση του φινάλε από τους πρωταγωνιστές.



Ο Sam Jones και πίσω του ο Wilt Chamberlain.

[ggr]

Η σειρά του δευτέρου γύρου στα πλέι οφ του 1992 ανάμεσα στο Σικάγο και τη Νέα Υόρκη. Το Σικάγο, με ρεκόρ 67-15, προερχόταν από την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος και είχε παίξει φοβερό μπάσκετ εκείνη τη χρονιά, νικώντας τη Νέα Υόρκη σε όλες τις αναμετρήσεις της κανονικής περιόδου. Παρότι κανείς δεν το περίμενε, το Σικάγο βρέθηκε σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου απέναντι σε μια Νέα Υόρκη, η οποία ήταν ένα πιο σκληρό αλλά λιγότερο ταλαντούχο αντίγραφο του Ντιτρόιτ, με κύριο όπλο τη σκληρή της άμυνα.

- Η σειρά χρειάστηκε 7 παιχνίδια για να καθορίσει τον νικητή.
- Η Νέα Υόρκη έκανε το 0-1 με φοβερό Γιούιν.
- Το Σικάγο ισοφάρισε και κέρδισε το τρίτο ματς στη Νέα Υόρκη.
- Οι Νικς ισοφάρισαν τη σειρά.
- Το Σικάγο παίρνει προβάδισμα 3-2.
- Η Νέα Υόρκη ισοφαρίζει παρά το γεγονός ότι ο Γιούιν παθαίνει διάστρεμμα στο παιχνίδι αλλά συνεχίζει ηρωικά ως το τέλος.
- Το Σικάγο καθαρίζει τη σειρά στο έβδομο παιχνίδι.
- Οι Μπουλς είδαν ότι δεν είχαν ησυχάσει από τους σκληρούς αντιπάλους, αφού μετά το Ντιτρόιτ βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη Νέα Υόρκη, που είχε αντιγράψει το στυλ των Πίστονς αλλά διέθετε πιο δυνατά κορμιά.
- Η μονομαχία Μακντάνιελ- Πίππεν, η οποία έγειρε στην πλευρά του X-Man. Πραγματικά, ο Πίππεν βρήκε μπελά σ' αυτή τη σειρά.
- Η γκάφα ολκής των Νικς , όταν έχασαν στην ελεύθερη αγορά τον Μακντάνιελ το καλοκαίρι.

[ssoulliss]

Οι Τελικοί του 1966, ήταν σημαδιακόι για πολλούς λόγους. Πάλι βρέθηκαν αντιμέτωποι οι πρωταθλητές Boston Celtics και οι επίδοξοι νικητές Los Angeles Lakers. Τα αστέρια ήταν γνωστά για τους μεν Celtics η τριάδα, Russell-Havlicek-Jones συν τον καθοδηγητή KC Jones. Ενώ για τους Lakers πλέον ο superstar της ομάδας ήταν ο Jerry West, συνεπικουρούμενος από τον Elgin Baylor, στο ξεκίνημα του και ο Gail Goodrich τότε.

Η σειρά πήγε στο έβδομο παιχνίδι όπου οι γηπεδούχοι Celtics κέρδισαν ευκολότερα από ότι λέει το σκορ (95-93) και κατέκτησαν το πρωτάθλημα με 4-3 (η στατιστική της σειράς). Ο Red Auerbach ένα λεπτό πριν το φινάλε είχε ήδη ανάψει το πούρο του , ενώ ο κόσμος ήθελε να μπει μέσα για να πανηγυρίσει. Οι Lakers είχαν πρόβλημα κυρίως κοντά στο καλάθι, κάτι που μάλλον θα λύσουν τα επόμενα χρόνια .

* Ήταν ο δέκατος συνεχόμενος τελικός για τους Celtics, ρεκόρ που μένει έως και τώρα ακατάρριπτο.

* Ήταν το όγδοο συνεχόμενο πρωτάθλημα, που επίσης παραμένει έως τώρα.

* Ήταν η σειρά που η ομαδα με μειονέκτημα (οι Lakers) γύρισε από το 3-1 σε έβδομο παιχνίδι.

* Οι Lakers "έσπασαν" δύο φορές την έδρα των Celtics και όμως δεν κατέκτησαν τον τίτλο.

* Ήταν η τελευταία εμφάνιση του John Thompson, πριν αφήσει τα παρκέ για να μεγαλουργήσει στους πάγκους σαν προπονητής του θρυλικού κολλεγίου Georgetown.

Από το έβδομο παιχνίδι:



Ο Elgin Baylor προσπαθεί να σκοράρει υπό το βλέμμα του Bill Russell.

[ssoulliss]

Το 1967 ήταν σημαδιακή χρονιά, γιατί σήμανε το "Επιτέλους!!" στο σερί των Celtics. Η σειρά των τελικών της Ανατολής ήταν "μεγάλη" για αρκετούς λόγους. Η μετέπειτα πρωταθλητές Philadelphia 76ers κέρδισαν με 4-1 (η στατιστική της σειράς) τους δυνάστες Boston Celtics.

Ήταν τόσο καλή ομάδα των 76ers, στα prime τους τότε οι Greer και Wilt, ο Walker ήταν εξαιρετικός ενώ την τετράδα συμπλήρωνε ο δευτεροετής F, Billy Cunningham. Οι Celtics είχαν σαν παίκτη-προπονητή τον Bill Russell (ο Auerbach είχε αναλάβει πόστο διοικητικό πλέον) ενώ φαινόταν πως η ομάδα ήταν γερασμένη (κάτι που διαψεύστηκε τα επόμενα χρόνια).

Η σειρά είχε τα εξής γεγονότα:

* Οι 76ers σταμάτησαν το σερί 18 συνεχόμενων νικηφόρων σειρών σε play-offs των Celtics.

* Οι 76ers διέκοψαν το σερί των 8 συνεχόμενων πρωταθλημάτων και των 10 συνεχόμενων Τελικών των Celtics.

* Ο Wilt Chamberlain στο πρώτο παιχνίδι πέτυχε το πρώτο ανεπίσημο quadruple double (δεν μετρούσαν τότε τα κοψίματα). Είχε 24 πόντους, 32 ριμπάουντς, 13 ασσίστς και 12 κοψίματα.

* Στο τρίτο παιχνίδι ο Wilt Chamberlain είχε 41 ριμπάουντς που αποτελεί ατομική επίδοση.

* O Bill Russell ήταν ο πρώτος Αφροαμερικάνος προπονητής στο πρωτάθλημα, ενω ο KC Jones αγωνίστηκε για τελευταία φορά σαν Celtic.

Το δεύτερο ημίχρονο του μοναδικού νικηφόρου αγώνα των Celtics (τέταρτο παιχνίδι).

[ggr]

Δεν βρήκα που αλλού να το ανεβάσω και το έβαλα εδώ. Είναι με ελληνική περιγραφή. Αξίζει, αφού πήγε σε τρεις παρατάσεις και γενικά είναι από τις πιο ωραίες σειρές τελικών των 90s.