The Bad Boys

[ggr]

Δεν νομίζω ότι ακόμη και αν περνούσαμε θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο, από ότι οι Knicks, κόντρα στους πρωταθλητές Bulls.

Το ίδιο πιστεύω κι εγώ. Το πολύ να πήγαινε η σειρά στους έξι αγώνες, που κι αυτό το θεωρώ δύσκολο.

[ggr]

Και κάτι πιο ευχάριστο. Οι τελικοί του 1989 που οδήγησαν στην κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος από το Ντιτρόιτ. Ήταν η "γλυκιά εκδίκηση" απέναντι στο ΛΑ για την ήττα στους τελικούς της προηγούμενης σεζόν.

Game 1



Game 2



Game 3



Game 4

[ssoulliss]

Μπράβο! Ήταν όντως γλυκιά "εκδίκηση", παρόλο που οι συγκυρίες ήταν με το μέρος μας αυτή τη φορά.

* Ο Byron Scott που ήταν στα ντουζένια του τότε, τραυματίστηκε πριν τους τελικούς με αποτέλεσμα η άμυνα μας να κλείνει περισσότερο και να μην μπορούν να δράσουν όπως θα ήθελαν οι Magic-Worthy.

* Στο δεύτερο παιχνίδι κάπου στα μισά τραυματίστηκε και ο Magic με αποτέλεσμα να ξεμείνουν από λύσεις στην περιφέρεια και να γύρει η πλάστιγγα οριστικά υπερ μας. Ο Magic προσπάθησε να επιστρέψει στους τελικούς αλλά κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο.

* Στο τελευταίο βίντεο που ανέβασες βλέπουμε το τελευταίο παιχνίδι του Kareem, στα 42 , και την απίστευτη αποθέωση που έλαβε μέσα στο γήπεδο, όταν είχε κριθεί το αποτέλεσμα.

* Αξίζει πάντως να δει πως ο Daly προσέγγιζε τα παιχνίδια με το δίδυμο Rodman-Salley στους ψηλούς (ο Laimbeer είχε μικρότερο χρόνο, πλέον) όπως και το σχήμα με τρεις κοντούς Thomas-Dumars-Johnson. Κανείς τους δεν ήταν πάνω από 1,91 μ. όμως είχαν βρει χημεία και στην άμυνα "δάγκωναν".

[ggr]

Τα βάζω για να θυμηθούμε λίγο τα περασμένα μεγαλεία, γιατί στην τωρινή εποχή έχουμε κολλήσει στη μετριότητα.

[ssoulliss]

Δεύτερος τελικός του 1990 με τους πρωταθλητές Pistons να προηγούνται στη σειρά με 1-0. Ύστερα από ένα δραματικό παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση οι Blazers κέρδισαν με 106-105.



Στην κανονική διάρκεια ο Terry Porter (21 πόντοι-10 ασσίστ-15/15 βολές) θα στείλει το παιχνίδι στην παράταση (ακολούθησε άστοχο σουτ του Thomas στο 0"). Εκεί ο Buck Williams θα δώσει το προβάδισμα με 104-102 με 2 βολές στα 10". Στην επαναφορά ο Laimbeer θα ευστοχήσει στο έκτο του τρίποντο και θα δώσει το προβάδισμα με έναν. Όμως ο κορυφαίος της παράτασης, Drexler με 33 πόντους, θα κερδίσει φάουλ στα 2" και με δύο βολές θα δώσει τη νίκη στους Blazers.

Που να ήξεραν τι τους περίμενε μετά!

* Το Portland είχε ομαδάρα. Δυστυχώς αρκετοί από τα βασικά του κομμάτια έφυγαν από τη ζωή προώρα (Cliff Robinson, Kersey, Duckworth, Petrovic) . Ο Ainge αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν τραυματίας με αποτέλεσμα να παίζει ο Drazen, μόνο που φαινόταν εκτός κλίματος.

* Ο Laimbeer έπαιζε μόνιμα στο τρίποντο με μέσα τον Edwards (που έκανε πολύ καλή σειρά) και με αυτόν τον τρόπο ο Chuckαρος έδειξε το δρόμο για τους stretch ψηλούς.

* Στο Portland υπήρχε ο Αιγύπτιος rookie Alaa Abdelnaby που αργότερα ήρθε στον Παπάγο (ουίσκι με πάγο... )

[ggr]

Ωραίος! Ο Μπιλ ήταν μπροστά από την εποχή του επιθετικά. Ήταν πολύ σπάνιο για σέντερ να σουτάρει από το τρίποντο τότε. Ακόμη και ο Γιούιν, που είχε καλό σουτ, προτιμούσε να σουτάρει από τα 5-6 μέτρα και όχι πίσω από τη γραμμή του τριπόντου. Ο Σαμ Πέρκινς επιχειρούσε αρκετά τρίποντα αλλά ήταν πιο πολύ τεσσάρι παρά σέντερ. Δυστυχώς, οι Πίστονς εκείνης της εποχής έχουν θεωρηθεί από πολλούς μια ομάδα που έδερνε μόνο, ενώ έφεραν καινοτομίες στο άθλημα.
Όσο για τον Ντράζεν, έτυχε σε μια εποχή που ήταν πολύ επιφυλακτικοί με τους Ευρωπαίους στις ΗΠΑ και δεν του δόθηκαν τόσες πολλές ευκαιρίες στο Πόρτλαντ. Υπήρχε και συνωστισμός στην γραμμή των περιφερειακών της ομάδας και έδεσε το γλυκό. Στους Νετς έπαιξε πολύ καλά αλλά δυστυχώς τον πρόλαβε ο θάνατος και δεν είχε ανάλογη συνέχεια.

[ggr]

Ένα αφιέρωμα στον στρατηγό των Bad Boys ( με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση )!

[ggr]

Ένα βίντεο σχετικά με τους Pistons, το οποίο είναι πιο αναλυτικό από ένα που είχα ποστάρει παλιότερα. Ο τύπος έχει βγάλει και για άλλες ομάδες. Θα τα δω και αν αξίζουν, θα τα ανεβάσω κι εκείνα.

[ggr]

Παρακολουθώ εδώ και κάνα χρόνο το κανάλι Showtime Basketball και μιας και βρήκα αυτό το βίντεο, σκέφτηκα να το ανεβάσω, γιατί δίνει τροφή για συζήτηση. Υπάρχουν από τη μία οι 5 συνεχόμενες παρουσίες σε τελικούς περιφέρειας, οι τρεις συνεχόμενες συμμετοχές σε τελικούς του ΝΒΑ και τα δύο σερί πρωταθλήματα. Από την άλλη, υπάρχει ο αντίλογος, που αναφέρει ότι οι υπόλοιπες επιτυχημένες ομάδες της εποχής ήταν πιο επιτυχημένες και γι' αυτό θεωρούνται δυναστείες. Έχουμε και λέμε:

- Boston Celtics: 5 συμμετοχές σε τελικούς ΝΒΑ, εκ των οποίων οι 4 συνεχόμενες, και 3 πρωταθλήματα τη δεκαετία του '80.
-L.A. Lakers: 9 συμμετοχές σε τελικούς ΝΒΑ, εκ των οποίων οι 4 συνεχόμενες, και 5 πρωταθλήματα τη δεκαετία του '80.
-Chicago Bulls: 6 συμμετοχές σε τελικούς ΝΒΑ τη δεκαετία του '90, ισάριθμες κατακτήσεις πρωταθλημάτων και 2 3-peat.

Μπορεί λοιπόν κάποιος να υποστηρίξει ότι δεν ήταν δυναστεία; Με βάση τα νούμερα, ναι. Αυτό που προσωπικά παραδέχομαι σ' αυτή την ομάδα, είναι ότι κατάφερε σε μια πολύ ανταγωνιστική περίοδο του ΝΒΑ, να κατακτήσει δύο φορές την κορυφή, σταματώντας την κυριαρχία των δύο παραδοσιακών δυνάμεων της εποχής και καθυστερώντας την προσπάθεια κατάκτησης τίτλου του Τζόρνταν για τρία χρόνια, οπότε αξίζουν τα όσα εύσημα τους αποδίδουν.

[Quincy]

Δυναστεια; μάλλον όχι. Οι δυναστείες χαρακτηρίζονται από διάρκεια. Μια 10ετια+. Στους πιστονς εκείνης της περίοδου λείπουν ακόμα μερικές σεζόν για να τους πεις δυναστεία. Ήταν όμως μια από τις 10 καλύτερες ομάδες όλων των εποχών. Υπάρχει ένα κανάλι που κάνει αφιερώματα για best teams ever και Goats.

[ggr]

[ggr]

[ggr]

[ggr]

Το πρώτο ματς των τελικών του 1989 από την ΕΡΤ.

[ggr]

Το τρίτο ματς των τελικών του 1989