Ο Chambers ήρθε την τελευταία στιγμή στην Maccabi, σε τρυφερή ηλικία 36 και αντικατέστησε κάποιον Αμερικανό λίγο πριν αρχίσει η διοργάνωση - αλλά δε θυμάμαι ποιο - και παρόλο που δεν δίεθεται τα πόδια του παρελθόντως έκανε αρκετά καλή σεζόν στο τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών. Η Maccabi αν θυμάμαι καλά έμεινε οριακά εκτός οκτάδας. Ο συγκεκριμμένος στα ντουζένια του είχε ελατήρια στα πόδια κάτι που δεν είδαμε εδω κυρίως λόγω τραυματισμών και ηλικίας.
Την ίδια χρονιά στη Γαλλία και συγκεκριμμένα στην Antibes αγωνίστηκε ο τεράστιος Micheal Ray Richardson ή Sugar όπως τον έλεγαν ο οποίος από το 1986 είχε αποβληθεί από το ΝΒΑ λόγω ναρκωτικών. Τρομερός παίκτης, απίστευτος αμυντικός και σκόρερ που αν δε συνέβαινε αυτό δύσκολα θα τον βλέπαμε στα δικά μας λημέρια. Στην Ευρώπη έμεινε 13 χρόνια μέχρι τα βαθιά του γεράματα (45 ετών).
Ο τρίτος που θα αναφέρω και είχε έρθει την προηγοούμενη σεζόν στην Benneton Treviso, ήταν Orlando Woolridge. Ήταν ένας αθλητικός forward της εποχής, όπου στην σπουδαία του καριέρα στο ΝΒΑ είχαν αναστενάξει τα στεφάνια από τα απίθανα καρφώματα του. Τη χρονιά εκείνη έπαιξε στην Buckler Bologna και έκανε τη σπουδαία πράγματα.
Τέλος στην Ελλάδα και συγκεκριμμένα στον Ηρακλη ήρθε ο Xavier McDaniel όπου έκανε αρκετά καλή χρονιά όμως δεν ταίριαξε με τον Zdovc όπως πολλοί πίστεψαν αρχικά. Φαντάζομαι ότι αν τον γκουγκλάρετε στο διαδίκτυο θα δείτε για τι είδους παίκτη μιλάμε και τι "παλλικάρι" υπήρξε!

Σκεφτείτε ότι όλοι αυτοί αγωνίστηκαν μόνο σε μία χρονιά και σε μια διοργάνωση μαζί, ενώ τώρα πιστεύω πως τέτοιοι παίκτες δεν έρχονται για πολλούς και διαφόρους λόγους. Όπως επίσης νομίζω ότι οι ομάδες εδώ έχουν συμβιβαστεί να έχουν στη διαθεση τους μέτριους αμερικανούς και ας είναι 3-4 στον αριθμό παρά να ρισκάρουν να φέρουν ένα τέτοιο όνομα.