Αναφέρω το σπικάζ, την περιγραφή δηλαδή ενός αγώνα ως τέχνη, γιατί αυτό είναι και μόνο έτσι δεν αντιμετωπίζεται πλέον εδώ στην Ελλάδα και πλέον ούτε τόσο και στο εξωτερικό σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες. Κι όμως...Ειναι πολύ σημαντικό να ανοίξει ένα θέμα σχετικά με αυτό το κομμάτι, που αν και δευτερεύον, βοηθά σημαντικά στην απόλαυση της παρακολούθησης ενός μπασκετικού αγώνα. Ένας σπίκερ μπορεί να δώσει έξτρα "γεύση" στο ματς. Όλοι μας θα θέλαμε τέτοιους εκφωνητές. Δυστυχώς όμως...Το νήμα αυτό αφιερώνεται στο σπικάζ γενικότερα, όπως αγαπημένοι σπίκερ, κορυφαίες στιγμές, bloopers κ.τ.λ.
Re: Η τέχνη του σπικάζ
Δημοσιεύτηκε: Παρ Μάιος 02, 2025 11:02 pm
από kite26
Στην Ελλαδα ο μόνος που μου αρέσει στις περιγραφές που κάνει είναι ο Νικήτας Αυγουλής. Δεν εξετάζω καθόλου τι ομάδα μπορεί να είναι πια υποστηρίζει κτλ. Αυτό που ξέρω είναι ότι οπότε βλέπω τα χάιλάιτς στο YouTube, μου αρέσει να τον ακούω. Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι Έλληνες το παράδειγμά του και να προσθέσουν πάθος και χρώμα στις περιγραφές τους.
Re: Η τέχνη του σπικάζ
Δημοσιεύτηκε: Παρ Μάιος 02, 2025 11:09 pm
από ggr
Ένας είναι ο σπικερ, τέλος. Βαγγελας Ιωάννου. .. Κρίμα που δεν τον βάζουν να περιγράφει ΝΒΑ , ως φαν των Νικς θα είχε βγάλει φουλ παρατσούκλια, ειδικά στον Brunson
Ένας είναι ο σπικερ, τέλος. Βαγγελας Ιωάννου. .. Κρίμα που δεν τον βάζουν να περιγράφει ΝΒΑ , ως φαν των Νικς θα είχε βγάλει φουλ παρατσούκλια, ειδικά στον Brunson
Ενώ η περιγραφή του δεν είναι και γεμάτη ζωντάνια, ο Ιωάννου έχει κάποια πλεονεκτήματα:
1. Είναι συμπαθητική προσωπικότητα.
2. Είναι πολύ καλός στη δημιουργία ατακών/παρατσουκλιών. Από πού να αρχίσω; Βομβαρδιζένκοφ, Λάρρυ η Κόμπρα της Ερήμου, κοντό σουτ κλπ.
Έτσι λοιπόν, θα συμφωνήσω, σου δίνει τουλάχιστον μία ευχάριστη διάθεση, χωρίς όμως να σε παρασέρνει σε τρελούς ρυθμούς. Α, να προσθέσω ότι είναι και καλός στις συνεντεύξεις.
Ένας είναι ο σπικερ, τέλος. Βαγγελας Ιωάννου. .. Κρίμα που δεν τον βάζουν να περιγράφει ΝΒΑ , ως φαν των Νικς θα είχε βγάλει φουλ παρατσούκλια, ειδικά στον Brunson
Ενώ η περιγραφή του δεν είναι και γεμάτη ζωντάνια, ο Ιωάννου έχει κάποια πλεονεκτήματα:
1. Είναι συμπαθητική προσωπικότητα.
2. Είναι πολύ καλός στη δημιουργία ατακών/παρατσουκλιών. Από πού να αρχίσω; Βομβαρδιζένκοφ, Λάρρυ η Κόμπρα της Ερήμου, κοντό σουτ κλπ.
Έτσι λοιπόν, θα συμφωνήσω, σου δίνει τουλάχιστον μία ευχάριστη διάθεση, χωρίς όμως να σε παρασέρνει σε τρελούς ρυθμούς. Α, να προσθέσω ότι είναι και καλός στις συνεντεύξεις.
Από γνωστό μου πάντως που εργαζόταν για χρόνια στην ΕΡΤ, άκουγα τα χειρότερα, σε βαθμό που αν τα γράψω πέρα από ban θα φάω και κάνα εξώδικο !
Και νομίζω ότι ισχύει κιόλας, επειδή πολλές φορές έχω προσέξει να κράζει συνεργάτες στον αέρα, να τη λέει πχ στον Νατου ότι κάνει λάθος κτλ
Re: Η τέχνη του σπικάζ
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Μάιος 03, 2025 3:52 pm
από kite26
Θέλω να έρθω πάλι στον τίτλο του νήματος. Γιατί είναι τέχνη η περιγραφή ενός αγώνα; Είναι, γιατί πρέπει να ακροβατήσεις ανάμεσα σε δύο πράγματα: Να προσθέσεις αλατοπίπερο στο παιχνίδι, χωρίς όμως να τραβήξεις πάνω σου όλη την προσοχή. Ο στόχος δεν πρέπει να είναι να αναδειχθεί η μία ή άλλη ομάδα, αλλά το ίδιο το άθλημα. Ένα απο τα πιο σημαντικά πράγματα που θεωρώ εγώ σε έναν σπίκερ είναι να καταφέρει να με κάνει να νιώσω ότι είμαι στη θέση του, ενώ δεν είμαι.
Ο οποίος Harlan είναι γέννημα-θρέμμα Wisconsin, οπαδός των Packers (αφού ο πατέρας του ήταν πρόεδρος) και φίλος των Bucks.
Από ΝΒΑ/NCAA υπάρχει ο Ian Eagle που μ'αρέσει
και φυσικά ο Mike Breen όπου είναι φίλος των Knicks αλλά όταν μεταδίδει δίνει ρέστα.
Στην Ελλάδα υπάρχει πολύ γραφικότητα, αρκετό οπαδιλίκι και παρωπίδες στις μεταδόσεις αγώνων. Παλιότερα μου άρεσε ως περιγραφή ο Δάρδαλης, χειρότερος όλων είναι ο Καρύδας ενώ όταν θα σταματήσει ο Σκουντής - όσο και να είναι κουραστικός - θα λείψει η παρουσία του από τις μεταδόσεις. Οι της ΕΡΤ είναι οπαδοί, μεταδίδουν ως τέτοιοι - αδιαφορώντας αν το άσπρο είναι μαύρο τελικά - και δεν είναι άξιοι σχολιασμού ως καλοί σπικερς.
Ο οποίος Harlan είναι γέννημα-θρέμμα Wisconsin, οπαδός των Packers (αφού ο πατέρας του ήταν πρόεδρος) και φίλος των Bucks.
Από ΝΒΑ/NCAA υπάρχει ο Ian Eagle που μ'αρέσει
και φυσικά ο Mike Breen όπου είναι φίλος των Knicks αλλά όταν μεταδίδει δίνει ρέστα.
Στην Ελλάδα υπάρχει πολύ γραφικότητα, αρκετό οπαδιλίκι και παρωπίδες στις μεταδόσεις αγώνων. Παλιότερα μου άρεσε ως περιγραφή ο Δάρδαλης, χειρότερος όλων είναι ο Καρύδας ενώ όταν θα σταματήσει ο Σκουντής - όσο και να είναι κουραστικός - θα λείψει η παρουσία του από τις μεταδόσεις. Οι της ΕΡΤ είναι οπαδοί, μεταδίδουν ως τέτοιοι - αδιαφορώντας αν το άσπρο είναι μαύρο τελικά - και δεν είναι άξιοι σχολιασμού ως καλοί σπικερς.
Αααα αυτός μ'αρέσει περισσότερο από τον Harlan! Παρακολουθείς ένα ματς το οποίο ούτε γνωρίζεις για τι παίζουν (regular; playoff;) και μόνο που τον ακούς ενδιαφέρεσαι να δεις τα στιγμιότυπα. Αυτό είναι. Θα τον ψάξω και τον Δάρδαλη και θα σου πω.
Ένας είναι ο σπικερ, τέλος. Βαγγελας Ιωάννου. .. Κρίμα που δεν τον βάζουν να περιγράφει ΝΒΑ , ως φαν των Νικς θα είχε βγάλει φουλ παρατσούκλια, ειδικά στον Brunson
Ενώ η περιγραφή του δεν είναι και γεμάτη ζωντάνια, ο Ιωάννου έχει κάποια πλεονεκτήματα:
1. Είναι συμπαθητική προσωπικότητα.
2. Είναι πολύ καλός στη δημιουργία ατακών/παρατσουκλιών. Από πού να αρχίσω; Βομβαρδιζένκοφ, Λάρρυ η Κόμπρα της Ερήμου, κοντό σουτ κλπ.
Έτσι λοιπόν, θα συμφωνήσω, σου δίνει τουλάχιστον μία ευχάριστη διάθεση, χωρίς όμως να σε παρασέρνει σε τρελούς ρυθμούς. Α, να προσθέσω ότι είναι και καλός στις συνεντεύξεις.
Ένας είναι ο σπικερ, τέλος. Βαγγελας Ιωάννου. .. Κρίμα που δεν τον βάζουν να περιγράφει ΝΒΑ , ως φαν των Νικς θα είχε βγάλει φουλ παρατσούκλια, ειδικά στον Brunson
πολύ καλός στη δημιουργία ατακών/παρατσουκλιών. Από πού να αρχίσω; Βομβαρδιζένκοφ, Λάρρυ η Κόμπρα της Ερήμου, κοντό σουτ κλπ.