Καλησπέρα παιδιά και από μένα,
Ονειρική πρεμιέρα και ισοπεδωτική η ομάδα. Συγκεντρωμένοι από την αρχή με πάθος, ενέργεια και διάθεση. Μοιάζει αρκετά δουλευμένη η ομάδα. Μόνο η ζώνη της Ισπανίας έβαλε δύσκολα στα παιδιά και τους «χάλασε» το μυαλό. Εκεί βέβαια οι ατομικές προσπάθειες του Αβδάλα, αλλά και η σταθερά καλή άμυνα, κυρίως η πρώτη γραμμή της άμυνας, κράτησαν την ομάδα. Το μόνο μελανό σημείο γενικά τα επιθετικά ριμπάουντ που παίρνουν οι αντίπαλοι και οι αρκετές δεύτερες επιθέσεις που δίνουμε έτσι. Αναφέρω και κρατάω ορσμένα ακόμη σημεία.
- Τα γκαρντ μας σε σχέση με τα φιλικά στην Θεσσαλονίκη ήταν αρκετά πιο επιθετικά. Σοϊλεμετζίδης και Μαραγκουδάκης κάνανε καλή δουλειά, ενώ προσέφεραν και στο σκοράρισμα, όντας πιο επιθετικοί γενικά και προς το καλάθι. Ο Κομνιανίδης επίσης καλός όταν μπήκε, αν και περισσότερο garbage time.
- Η εμφάνιση του Αμπόσι είναι άκρως ενθαρρυντική γιατί η Εθνική τον χρειάζεται. Πολυεργαλείο. Κατέβασε και 10 ριμπάουντ.
- Απέναντι σε πιο ψηλές ομάδες κοντά στο καλάθι θα έχουμε θέματα, ειδικά αν ο Σπάρταλης φορτωθεί με φάουλ νωρίς.
- Αρκετές λύσεις από τα 6,75 σήμερα. Βέβαια, βγήκαν πολλά καλά σουτ. Του Ροζακέα και του Τσαχτσίρα ήταν σχεδόν όλα ελεύθερα. Σίγουρα είναι παίκτες που μπορούν να δώσουν πολλά από το τρίποντο.
- Τα γκαρντ μας μπορεί να είναι σχετικά κοντά, αλλά είναι μαμούνια, με γρήγορα πόδια και με ταχύτητα γενικά. Μάρεσε που είδα όλα τα γκαρντ πιο επιθετικά, τόσο στην άμυνα τους, και την προσωπική άμυνα, όσο και στην επίθεση.
Κρατάμε την καλή συνολική εμφάνιση και προχωράμε. Μπράβο στα παιδιά και στο σταφ. Ας μην κοιτάμε μακριά ακόμη. Ας δούνε απλά το επόμενο παιχνίδι ως μία ευκαιρία να δουλέψουν και να βελτιωθούν ή να δοκιμάσουν πράγματα αν είναι εύκολα τα ματς. Σε καμία περίπτωση να μην εφησυχαστούν.
ΥΓ: Βλέποντας το Λιθουανία - Γαλλία μου ήρθε μία σκέψη στο μυαλό ξανά για τους Γάλλους που την έχω αρκετό καιρό και με αφορμή και τις αποτυχίες σε επίπεδο U18/U20 που είχαν οι Γάλλοι. Ίδιο το μοτίβο χρόνια τώρα. Βγάζουν αθλητικούς, ξυλοκόπους, με καλά σώματα, που όμως δυσκολεύονται πάρα πολύ να βάλουν την μπάλα στο καλάθι. Δεν ξέρω ποιους ή ποιον σκόρερ θα έχουν και στην ανδρών μετά τους Φουρνιέ, Ντε Κολό, Οκόμπο που την βάζουν όπως θέλουν. Ίσως υπάρχει ένα θεματάκι. Δηλαδή, και αρκετοί από όσους πάνε στο ΝΒΑ και διαθέτουν το απαιτούμενο επίπεδο αθλητικότητας γίνονται στην καλύτερη ρολίστες με αρκετά αμυντικό προσανοτολισμό. Παίκτες όπως ο Λουβαβού-Καμπαρότ, ο Ντιλικινά κλπ. Μία σκέψη απλά. Δεν ισοπεδώνω τίποτα.
1
