Άλλο ένα #1 seed αποκλείστηκε πρόωρα από το τουρνουά χθες, οι περσινοί πρωταθλητές Kansas Jayhawks. Το Kansas ηττήθηκε από το #8 Arkansas με 72-71. Με βάση το seeding, το αποτέλεσμα θεωρείται έκπληξη αλλά το Arkansas έχει πολύ καλή ομάδα με δύο σπουδαίους πρωτοετείς, τους Nick Smith και Anthony Black, που αναμένονται να επιλεγούν στη λοταρία του φετινού draft.
Συνεχίζει τις εκπλήξεις το #15 Princeton που μετά το Arizona, υπέταξε και το #7 Missouri και προκρίθηκε στο Sweet Sixteen για πρώτη φορά μετά το 1967!
Ο Ρικ Πιτίνο συμφώνησε για εξαετές συμβόλαιο για να είναι ο προπονητής του St. John.
Φήμες είχαν κυκλοφορήσει εδώ και 2-3 εβδομάδες σχετικά με την επικείμενη μετακίνηση του Pitino στο St John's. Γύρω στα 20 εκατομμύρια δολάρια θα είναι οι συνολικές απολαβές του την επόμενη εξαετία. Η τριετής θητεία του στο Iona είναι απόλυτα επιτυχημένη, με 2 κατακτήσεις τίτλων στη Metro Atlantic Athletic Conference και ισάριθμες παρουσίες σε NCAA Tournament.
#9 Florida Atlantic - #4 Tennessee
#3 Kansas State - #7 Michigan State
Λείπει το μεγάλο φαβορί από το F4 που θα διεξαχθεί στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης, ωστόσο θα πάω με τους Kansas State Wildcats γιατί έχω μπανίσει δύο παίκτες που πιστεύω ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Ο ένας είναι ο τελειόφοιτος, σκάρτα δίμετρος, Keyontae Johnson ο οποίος φέτος γράφει νούμερα 17.5 πόντους - 7 ριμπάουντς με 40.5% στο τρίποντο. Το στύλ του είναι αρκετά αθλητικό, η θέση του είναι υπό σκέψη (μάλλον τρία), δεν έχει και το ιδαμικότερο σπάσιμο καρπού όταν σουτάρει όμως είναι άκρως αποτελεσματικός. Το εντυπωσιακό με τον συγκεκριμμένο παίκτη είναι πως πριν περίπου 2 χρόνια πέθανε και αναστήθηκε όταν κατέρρευσε στο παρκέ, σαν παίκτης των Florida Gators. Το παιδί ευτυχώς έγινε καλά, κανείς όμως δεν περίμενε ότι θα ξαναπαίξει μπάσκετ και το ακόμη καλύτερο είναι πως έχει πολλές πιθανότητες να γίνει φέτος draft (εκεί κάπου προς τα μέσα του 2ου γύρου).
Ο έτερος παίκτης είναι επίσης τελειόφοιτος - ο κοντορεβυθούλης - Markquis " Quis" Nowell που είναι μόλις 1.73μ. ωστόσο είναι πραγματικός αγωνιστικός πονοκέφαλος για τις αντίπαλες άμυνες (θυμίζει τον Damon Stoudamire για τους γέροντες ή τον Holston που αγωνίζεται στη Γαλλία). Ταχύτατος, οξυδερκής με νούμερα όπως 17.0 πόντοι- 7.8 ασίστς και σχεδόν 2.5 κλεψίματα κυριαρχεί στην οργάνωση του παιχνιδιού όπως και στην πίεση πάνω στην μπάλα.
Και τα δύο παιδία ήρθαν με μεταγραφή, φέτος αγωνίστηκαν για πρώτη φορά μαζί με αποτέλεσμα το Kansas State να είναι πιο κοντά από ποτέ στο νε βρεθεί για πρώτη φορά έπειτα από σχεδόν 60 χρόνια σε ένα F4.
Την ίδια ημέρα με την Ανατολή διεξάγεται και η Δύση στο κοσμοπολίτικο Λας Βέγκας στην T-Mobile Arena. Καταρχήν Λας Βέγκας και κολλεγιόπαιδες μπορεί να σημαίνει πολλά, μπορεί και τίποτα. Το δεδομένο είναι πως θα πρέπει τα παιδιά να είναι απόλυτα προσγειωμένα το διήμερο που διεξάγεται τι συγκεκριμμένο F4. Σε αυτό το F4 μπορούμε να πούμε πως έχουμε ένα μεγάλο φαβορί (Gonzaga), μία ομάδα που οι αναλυτές τη δίνουν ως νικήτρια (UCLA), μια πολύ φορμαρισμένη ομάδα (Connecticut) και το outsider Arkansas.
Ας πιάσουμε το outsider λοιπόν. Η ομάδα του Eric Musselman, έχει να εμφανιστεί σε τελικό τουρνούα από τότε που πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο κοντοχωριανός τους Bill Clinton (1995) όταν και απέτυχαν να κάνουν το back-to-back αφού ηττήθηκαν στον Τελικό από το UCLA (σύμπτωση θα είναι ). Με αυτόν στον πάγκο φτάνουν τουλάχιστον μέχρι τον προημιτελικό αλλά ποτέ δεν κερδ'ιζουν εκεί. Το ότι έφτασαν εώς εδώ το οφείλουν κυρίως στον αριστερόχειρα Davonte Davis που έκανε το παιχνίδι της ζωής του (25 πόντοι-8 ριμπάουντς) κόντρα στους Kansas Jayhawks με αποτέλεσμα να κερδίσουν με 72-71.
Οι Razorbacks (αγριόχοιροι) κατεβάζουν μια σχεδόν ισουψή πεντάδα, χωρίς παίκτη κάτω του 1.90μ και με όλους να κυμάινονται κοντά στα 2 μέτρα. Αυτό βοηθάει σε πολλά ειδικά στην περιφέρεια, στην άμυνα με αλλάγες κλπ. Το αστέρι τους είναι ο Ricky Council IV, τριτοετής δυαροτρίαρος ο οποίος έχει μεν αίσθηση του σκορ αλλά είναι volume scorer αφού οι προσπάθειες που παίρνει είναι φόρες που θεωρούνται εώς καταχρηστικές για την ομάδα του. Λογικά θα τον δούμε να επιλέγετε στο δεύτερο γύρο του φετεινού draft.
Οι άλλοι δύο παίκτες που έχουν ενδιιαφέρον είναι ο Jordan Walsh, ενας δυαροτρίαρος επίσης που είναι όμως πιο μακρύς και το κυριότερο παίκτης ομάδας. Οι ομάδες του NBA τον γλυκοοιτάζουν φέτος, καλό θα ήταν να μείνει όμως μια χρονιά ακόμη στο κολλέγιο και να μπει του χρόνου στο επαγγελματικό μπάσκετ. Τρίτος και μάλλον ο πιο ενδιαφέρον παίκτης είναι ο Anthony Black, πρωτοετής-δίμετρος αφάνας, άσουτος, ο οποίος μάλλον προσδιορίζεται ως "Point-ότι θες". Νομίζω ότι κάνει σχεδόν τα πάντα μέσασ στο γήπεδο, πάει μέχρι και για την πρώτη δεκάδα φέτος στο draft, έχει πολύ δελεαστικό αγωνιστικό πακέτο όμως δεν ξέρω αν έχει το σθένος. Στα τελευταία δύο παιχνίδια είναι μάλλον κακός και αν δεν ανεβάσει το παιχνίδι του ρεαλιστικά οι πιθανότητες της ομάδας του για κάτι παραπάνω θα εξατμιστούν.
Ο Anthony Black
Αυτό το τουρνουά έχει πολλούς ενδιαφέροντες παίκτες, από τις άλλες ομάδες. Οι Sanogo, Hawkins από το UConn, οι Timme και Strawther από το Gonzaga και οι Jaquez, Bona και Campbell από το UCLA.
Είδα το Kansas State-Michigan State που ήταν σχετικά νωρίς και με μισό μάτι την άνετη επικράτηση του Connecticut. Στη χθεσινή ματσάρα που κρίθηκε στην παράταση είχαμε μια ανεπανάληπτη παράσταση από τον Markquis " Quis" Nowell με 20 πόντους και 19 ασίστ (αποτελούν ρεκόρ για το θεσμό). Ο μικροσκοπικός άσος έκανε τα πάντα και οδήγησε τους Wildcats στη νίκη αν και έπαιζε με ελαφρύ διάστρεμμα από τις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Ο τρόπος που οργανώνει, που δίνει ρυθμό σε άμυνα και επίθεση, οι αποφάσεις του, οι no-look πάσες του είναι σεμιναριακός. Λογικά θα έρθει από τα μέρη μας και θα ξετρελάνει τους εδώ προπονητές αφού παρόλο που είναι κοντός, είναι ο ιδανικός συμπαίκτης. Ο Τελικός είναι κόντρα στην μεγάλη έκπληξη το Florida Atlantic αλλά νομίζω ότι πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να προβάλλουν αντίσταση.
Στο άλλο παιχνίδι που έγινε νωρίς οι Huskies σκόρπισαν το Arkansas με πολύ εντυπωσιακό τρόπο (οι Hawkins-Sanogo διέλυσαν κάθε αμυντικό πλάνο) δίνωντας ραντεβού στον τελικό με το Gonzaga του φοβερού και τρομερού Timmie.
Με οπαδό τον ηθοποιό Bill Murray που έδωσε ρεσιτάλ από την εξέδρα (ο γιος του είναι βοηθός προπονητή στο Uconn).
Στο άλλο παιχνίδι που έγινε νωρίς οι Huskies σκόρπισαν το Arkansas με πολύ εντυπωσιακό τρόπο (οι Hawkins-Sanogo διέλυσαν κάθε αμυντικό πλάνο) δίνωντας ραντεβού στον τελικό με το Gonzaga του φοβερού και τρομερού Timmie.
To Connecticut είχε φτάσει μέχρι και το Νο 2 των rankings στα τέλη Δεκέμβρη και στις 25/11/2022 είχε κερδίσει το τωρινό Νο 1 των rankings, Alabama, με 15 πόντους διαφορά. Δείχνει να βρίσκεται σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση αυτή τη στιγμή. Μικρή συμμετοχή (2 λεπτά) για τον πρωτοετή Απόστολο Ρούμογλου, που προέρχεται από τον ΠΑΟΚ, στο χθεσινό ματς.
Το UCLA με έστειλε κουβά μιας και τους είχα να κερδίζουν το τουρνουά στο bracket μου
Το ματς με το Gonzaga ήταν πραγματικά απίθανο και κρίθηκε σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που οι Zags είχαν κερδίσει τον ημιτελικό στο F4 του 2021. Προηγήθηκε το UCLA με διψήφια διαφορά στο ημίχρονο, επανήλθε το Gonzaga και πέρασε μπροστά με +10 περίπου 2,5 λεπτά πριν το τέλος και στη συνέχεια έγιναν τρομερά πράγματα με τον Jaquez να γυρίζει το ματς μόνος του και τον Strawther να πετυχαίνει το νικητήριο τρίποντο στα 7 δευτερόλεπτα πριν το τέλος, θυμίζοντας το τρίποντο του Kris Jenkins απέναντι στο North Carolina στον τελικό του 2016.
To Connecticut είχε φτάσει μέχρι και το Νο 2 των rankings στα τέλη Δεκέμβρη και στις 25/11/2022 είχε κερδίσει το τωρινό Νο 1 των rankings, Alabama, με 15 πόντους διαφορά. Δείχνει να βρίσκεται σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση αυτή τη στιγμή.
Νομίζω ότι ο νικητής του σημερινού αγώνα θα είναι πιο κοντά στον τίτλο, νομίζω θα εξαρτηθεί η έκβαση του αγώνα από τη μονομαχία Sanogo-Timmie.
Το UCLA με έστειλε κουβά μιας και τους είχα να κερδίζουν το τουρνουά στο bracket μου
Είδα το δεκάλεπτο με τα στιγμιότυπα και διαπίστωσα πως το UCLA παραέπαιζε small-ball, νομίζω ότι έπαιζαν με τη φωτιά . Παρόλα αυτά για ένα τρελό σουτ έμειναν εκτός συνέχειας.
SOUTH
#1 Alabama - #5 San Diego State 64-71
#6 Creighton - #15 Princeton 86-75
Είδα το Miami-Houston και εντυπωσιάστηκα από την ομάδα των Hurricanes που ήταν όνομα και πράγμα, αφού παρέσυραν σε έναν ρυθμό που το ψιλομπλάζέ Houston δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Οι Miller-Wong-Pack σμπαράλιασαν την άμυνα των Cougars κάνοντας μόλις 2 λάθη με το παιχνίδι στο ανοικτό γήπεδο να είναι σχεδόν τέλειο. Εντύπωση μου έκανε ο Νικαραγουανός Omier με τις τοποθετήσεις του και τις βοήθειες που έδινε στους συμπαίκτες του. Το Houston έχει τα ελεφρυντικά των τραυματισμών κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ωστόσο η εικόνα τους δεν ήταν καλή για ομάδα - φάνηκαν ανέτοιμοι - που θα έπαιζε στην έδρα της τον τίτλο.
Και κάπως έτσι όλα τα top seeds αποκλείστηκαν αφού το φαβορί Alabama έπεσε στις αμυντικές δαγκάνες του San Diego State που με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου, ήταν η καλύτερη ομάδα. Αρνητικοί πρωταγωνιστές ο τελειόφοιτος Jahvon Quinerly που σε κάθε φάση του δεχόταν από μία τάπα και φυσικά ο πολυδιαφημισμένος Brandon Miller που ξεκίνησε με 3 γρήγορα φάουλ, χαζά τα περισσότερα, με αποτέλεσμα να αρχίσει τις ποικιλίες και να τουβλάρει ασύστολα στο υπόλοιπο του αγώνα. Από τους νικητές ξεχωρίζει η αμυντική τους προσήλωση, η εμπειρία τους καθώς πολλά παιδιά είναι τελειόφοιτοι και το εξαιρετικό παιχνίδι των Darrion Trammell και Keshad Johnson που ειδικά ο δεύτερος πήρε "όμηρο" των Miller.
Και κάπως έτσι όλα τα top seeds αποκλείστηκαν αφού το φαβορί Alabama έπεσε στις αμυντικές δαγκάνες του San Diego State που με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου, ήταν η καλύτερη ομάδα.
Σφαγή πραγματική χθες βράδυ...
Πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού όπου κανένα #1 seed δεν βρίσκεται στο Elite Eight.
Πρώτη φορά μετά το 2011 όπου κανένα #1 seed δεν θα βρίσκεται στο Final Four. To 2011 όταν συνέβη το ίδιο, το Final Four είχε φιλοξενηθεί επίσης στο Houston. Και τον τίτλο τον είχε κατακτήσει το ...Connecticut με ηγέτη τον Kemba Walker
To Houston έχασε πολύ μεγάλη ευκαιρία να διεκδικήσει τον τίτλο, παίζοντας ουσιαστικά εντός έδρας. Είναι ένα από τα 4 πανεπιστήμια, μαζί με τα Rice, Texas Southern και Houston Christian, που έχουν αναλάβει τη διοργάνωση του φετινού Final Four.
O coach του Miami, Jim Larranaga (οι 40άρηδες του forum θα θυμούνται τον γιο του που έπαιξε στο Περιστέρι στα 90s), το έριξε στο χορό μετά τη νίκη της ομάδας του επί του Alabama
Πολύ-πολύ άνετα και με εντυπωσιακό μπάσκετ το UConn κέρδισε το μάλλον ξεζουμισμένο Gonzaga με 82-54. Ο Jordan Hawkins εξελίσσεται ραγδαία εκτός από μεγάλο σουτέρ σε παίκτη ομάδα και καλό αμυντικό με τις ομάδες του NBA να υον γλυκοκοιτούν έντονα, είχε 20 πόντους με 6 τρίποντα. Κοντά σε triple-double o Andre Jackson Jr. 8 πόντοι-9 ριμπάουντς-10 ασίστς ένας μακρύς οργανωτής με πολύ καλή άμυνα που λογικά θα βγάλει το ψωμάκι του άνετα τα επόμενα χρόνια. Είναι το φαβορί για τον τίλο φέτος ανεξάρτητα του τι θα γίνει σήμερα.
Στο παιχνίδι που προηγήθηκε οι Florida Atlantic Owls έγραψαν ιστορία και νίκησαν ύστερα από ντέρμπι το φαβορί Kansas State με 79-76. Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Ρώσος γίγαντας (ναι παίζουν ακόμη Ρώσοι στο "Αμέρικα" ) Vladislav Goldin όπου με 14 πόντους και 13 ριμπάουντς (6 επιθετικά) έβαλε πολύ δύσκολα στην ούτως ή αδύναμη γραμμή ψηλών του Kansas State. Το FAU έχει μόλις 3 ήττες τη σεζόν (σε μια βατή περιφέρεια) έχει 21-1 ρεκόρ όταν προηγείται στο ημίχρονο και 11-1 ρεκόρ στα παιχνίδια που κρίνονται εώς 5 πόντους. Ένας άλλος ενδιαφέρον παίκτης και μάλλον ο καλύτερος της ομάας είναι ο αριστερόχειρας γκαρντ Johnell Davis που είχε 13πόντους -8 ριμπάουντς -6 ασίστς και πολύ καλή άμυνα πάνω στον Johnson (που έκανε γρήγορα φάουλ και δε βοήθησε). Ο Alijah Martin ένας πολύ δυναμικός πλάγιος βοήθησε επίσης με μεγάλα σουτ και πολύ καλή άμυνα.
Βλέπουμε λοιπόν ότι στην τελική ευθεία του τουρνουά οι ομάδες που παίζουν άμυνα και ψιλοδαγκώνουν προχωρούν περισσότερο, από τις ομάδες με ταλαντούχους αστέρες.
Σήμερα έχουμε #5 San Diego State - #6 Creighton με ενδοουγκαντέϊκη κόντρα (Seiko vs Kaluma) και #2 Texas- #5 Miami που πιστεύω ότι θα γίνει έκπληξη . Ο νικητής από το πρώτο ζευγάρι θα αντιμετοπίσει το Florida Atlantic και από το δεύτερο το Connecticut. Σίγουρα επομένως στον τελικό η μία ομάδα θα είναι έκπληξη και χαμηλότερο seed του #5, ενώ ο δεύτερος ημιτελικός είναι αρκετά πιθανό να βγάλει και τον νικητή του τουρνουά.
Βγήκε η τετράδα του F4 εχθές, με δυο χιτσκοκικά-γκραγκινιολικά παιχνίδια που λέει και μια ψύχη . Στο πρώτο παιχνίδι το San Diego κέρδισε με 57-56 το Creighton χάρις σε μία βολή 1" πριν το τέλος. Δεν έχω εικόνα του αγώνα ωστόσο φαντάζομαι ότι θα είχε κακές επιλογές στην επίθεση, πολύ άγχος και πολύ δυνατές άμυνες.
Στο δεύτερο ματς που είδα οι Miami Hurricanes κέρδισαν 88-81 με επικό τελευταίο δεκάλεπτο το φαβορί και όλιγον μπλαζέ ομάδα των Texas Longhorns. Το παιχνίδι ήταν περίπου δέκα λεπτά πριν τη λήξη 67-55 υπέρ των Τεξανών και ακολούθησε ένα υπέροχο κομμάτι του τελικού όπου το Miami χωρίς να εκβιάσει προσπάθειες (π.χ. τρίποντα), με αρκετό iso και πολύ πιεστική περιφερειακή άμυνα ισοφάρισε περίπου τρία λεπτά πριν τη λήξη και τελικά με ολύμπια ψυχραιμία στις βολές πήρε τη νίκη. Εντυπωσιακός ήταν ο μακρύς SF Jordan Miller που είχε 7/7 δίποντα και 13/13 βολές (όλες κρίσιμες)!!!! Καθοριστικό σημείο η συνεισφορά του Isaiah Wong με δέκα πόντους και με συνεχή ρήγματα στην άμυνα του Τέξας καθώς και η επιστροφή του Omier στο τέλος (είχε 4 φάουλ από νωρίς) όπου πέτυχε τις καθοριστικές βολές+ έκανε το κλέψιμο του αγώνα. Την ομάδα του Miami την είχα δει άλλη μια φορά φέτος, πριν το τελικό τουρνουά και με είχε εντυπωσιάσει το τέμπο τους, για αυτό άλλωστε τους προτίμησα στο bracket για νικητές (αν και παραμένει πολύ δύσκολο).
Οι ημιτελικοί είναι το Σάββατο:
(9) Florida Atlantic - (5) San Diego State
(5) Miami - (4) UConn
*Για πρώτη φορά από το 1979 δεν θα υπάρχει ομάδα με υψηλότερο seed από το 4 του Connecticut. Αναμένεται λοιπόν πολύ σκληρός ο πρώτος ημιτελικός και ματσάρα ο δεύτερος. Το φαβορί είναι το Connecticut ενώ επίσης μπορεί να δούμε σαν τελικό ομάδες από τη Φλόριδα (κάτι που θα είναι ιστορικό).
* Καλές οι σειρές των αγώνων (best of 7 κλπ )αλλά σαν τα νοκ-άουτ παιχνίδια δεν είναι και ποτέ δε θα γίνουν τόσο σημαντικές, αυτό άλλωστε είναι και η μαγεία του συγκεκριμμένου τουρνουά.
Ποια είναι η τελευταία φορά εκτός από φέτος που Έλληνας πήρε μέρος σε Final 4 ?
Δεν πρέπει να υπάρχει άλλος Έλληνας, γεννημένος στην Ελλάδα, που το κολέγιο του να έχει πάρει μέρος στο Final 4.
O Ρούμογλου είναι μάλλον ο πρώτος.
Από ελληνοαμερικάνους, σίγουρα ο Dorsey. Άλλος δεν νομίζω να υπάρχει, εκτός αν ψάξουμε αρκετά πιο παλιά.
Οι οιωνοί, αλλά και η αγωνιστική κατάσταση των ομάδων, δείχνουν Connecticut για πρωταθλητή. Είναι η 6η συμμετοχή των Huskies σε Final 4. Τις άλλες πέντε φορές που έφτασαν στο Final 4, κατέκτησαν τον τίτλο τις τέσσερεις!
Miami, San Diego State και Florida Atlantic παίζουν πρώτη φορά σε Final 4.
Ευχαριστώ ! Πρόωρα σημάδια γεροντικής άνοιας και ξέχασα τον Tyler
Μάλλον καλύτερα παγκιτης στο UConn παρά ΠΑΟΚ , όποτε δικαιωμένη επιλογή μέχρι τώρα .
Πίσω στο λαγούμι μου εγώ και συνεχίζω να απολαμβάνω τις δικες σου περιγραφές και του ssoulliss
1
ή τον Holston που αγωνίζεται στη Γαλλία). Ταχύτατος, οξυδερκής με νούμερα όπως 17.0 πόντοι- 7.8 ασίστς και σχεδόν 2.5 κλεψίματα κυριαρχεί στην οργάνωση του παιχνιδιού όπως και στην πίεση πάνω στην μπάλα. 
) 
Καθοριστικό σημείο η συνεισφορά του 
