Θυμάμαι να γράφονται κάτι παρόμοια για τον Σλούκα στην πρώτη του χρονιά στην Φενέρ όπου μέχρι τα πλέι οφ σε δεν είχε καταφέρει να γίνει απαραίτητος για την ομάδα του, στο τοπ16 σε κάποια παιχνίδια έπαιζε ελάχιστα και τελείωσε τη χρονιά με 6,7 πόντους και 3 ασσίστ σε 20 λεπτά. Η συνέχεια γνωστή.
Η επιλογή ομάδας Ζοτς/Ιτούδη ήταν για τον Παπαπέτρου μονόδρομος για να γίνει κάτι περισσότερο από έναν παίκτη που βάζει πόντους σε μια κακή ομάδα.
Είναι και ρίσκο βέβαια γιατί ναι αν δεν δείξει κάτι φέτος και του χρόνου ούτε η Παρτιζάν θα τον κρατήσει ούτε καμιά ομάδα θα του δώσει όσα έπαιρνε.
Αν έχει όρεξη να δουλέψει και να προσαρμοστεί σε αυτόν τον νέο ρόλο και δεν πήγε εκεί για να ζήσει τον έρωτα δεν θα βγει χαμένος.
Ο Ζοτς πάντως ένα 20λεπτακι σταθερά του δίνει δεν τον έχει στους ξεγραμμένους και η Παρτίζαν μια νίκη λιγότερη από εμάς έχει δεν είναι και Άλμπα.
Μακριά και αγαπημένοι με τον Παπαπέτρου, για τώρα έστω.
Για εμάς είμαι πολύ περίεργος το καλοκαίρι ποιους θα θέλουμε να κρατήσουμε και ποιούς θα μπορούμε να κρατήσουμε.
Ο Παπαγιάννης παρα τις κακές εμφανίσεις είναι κομβικό να μείνει και κανονικά θα έπρεπε να προσπαθήσουμε να τον ανανεώσουμε από τώρα.
Χωρίς Παπαγιάννη, αν δεν καταφέρεις να πάρεις Μήτογλου/είναι τιμωρημένος και του χρόνου στους τελικούς ο καλύτερος Έλληνας που θα έχουμε θα είναι ο Π.Καλαιτζάκης.