.
Εντύπωση επίσης μου προκαλεί το οτί οι υπόλοιπες ομάδες δεν συμμερίζονται αυτα τα προβλήματα.
Δεν τα συμμερίζονται διότι απλά δεν υπάρχουν, είναι μυθεύματα του sdna. Πάμε να τα δούμε:
Ότι τα εσοδα παραμενουν σταθερά χαμηλά
250% αύξηση σε 3 χρόνια είχαν. Ε πόσο καλύτερα να πάει; Να έπρεπε να είναι 800% ας πούμε; Το ευρωπαϊκό μπάσκετ ανέκαθεν ήταν οικονομικά ελλειμματικό. Απίστευτα ελλειμματικό συγκεκριμένα. Ο Παναθηναϊκός έπαιρνε Ευρωλίγκες επειδή ο Παύλος έβαζε 30-40εκ (μαζί με τα λειτουργικά έξοδα) και έπαιρνε πίσω 5-10, κοινώς έμπαινε μέσα 25-30εκ το χρόνο και πολύ απλά δεν τον ένοιαζε. Τώρα που δεν υπάρχουν οι δυνατότητες για κάτι τέτοιο, ο κύριος Δημήτρης φωνάζει. Λογικό είναι, πλέον άλλοι είναι αυτοί που δίνουν τα 35 μύρια και φυσικά έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να πάνε στο Φ4 (σταθερά σχεδόν κάθε χρονιά οι 3 από τις 4 ομάδες του Φ4 είναι στις 3-4 ακριβότερες, ΝΟΜΟΣ, με την 4η να είναι κάποια Σταχτοπούτα τύπου Λόκο, Μπασκόνια, Ζαλγκίρις, που είναι και το ωραίο και της δίνεται η δυνατότητα σε μονά ματς να διεκδικήσει τον τίτλο).
Η νέα Ευρωλίγκα αν κατάφερε κάτι ήταν να μειώσει τη χασούρα και μάλιστα σημαντικά, λόγω της τεράστιας αύξησης των εσόδων, με αποκορύφωμα το νέο φόρματ, που συνεπάγεται ότι ο Παναθηναϊκός είχε μια απώλεια που την υπολογίσαμε στα 2-5εκ ΤΟ ΠΟΛΥ. Αν μάλιστα έπαιζε σε ένα πρωτάθλημα της προκοπής, ο Παναθηναϊκός δε θα είχε καν χασούρα, αλλά αυτό δε συμβαίνει με ευθύνη και των δύο συλλόγων που κάνουν #mexritelous, τελικούς χωρίς φιλάθλους, αφήνουν κιλοτάκια στους πάγκους, βάζουν νεάντερνταλ να τραμπουκίζουν, κατήργησαν την κεντρική διαχείριση, αφαίμαξαν τις μικρές ομάδες, αποχωρούν από αγώνες για να υποβιβαστεί ο άλλος και άλλα τέτοια απίθανα που δε γίνονται ούτε στα τοπικά του Παραμαρίμπο. Φαντάσου να έχεις ανοίξει ένα εστιατόριο με 3 συνεταίρους και να μπαίνουν μέσα οι πελάτες και να βλέπουν τους ιδιοκτήτες να πετάει ο ένας μπαλτάδες στον άλλον και να κινδυνεύεις να σε πάρει και καμία αδέσποτη.
Ναι, αν θες να φέρεις το Μίροτιτς με 8 μύρια το χρόνο, θα μπεις μέσα, αλλά λιγότερο απ' ότι έμπαινες πριν 5 ή 10 χρόνια και η προοπτική είναι να φτάσουμε σε ένα σημείο που δε θα χάνεις χρήματα. Επειδή έτυχε για επαγγελματικούς λόγους να βοηθήσω στη μετάφραση αρκετά από τα κείμενα που αφορούν την Ευρωλίγκα (και δε θα πω παραπάνω επ' αυτού), η ανάπτυξη 10-12% που έχει κάθε χρόνο είναι πάνω κι από αυτήν που είχαν συμφωνήσει πως θα θεωρούν ικανοποιητική οι ιδιοκτήτες. Η προοπτική ήταν όταν τελειώσει η δεκαετία (το 2025) οι ομάδες να βγάζουν να κέρδος, που κατά το forbes θα γίνει μάλιστα.. Εδώ τα έσοδα της Ευρωλίγκας:
https://www.eurohoops.net/en/euroleague ... 2025-2026/
Ναι, κάποιες ομάδες ξοδεύουν αφύσικα πολλά είτε επειδή έχουν την άνεση να το κάνουν από άλλα τμήματα, είτε επειδή βρέθηκε τρελός σπόνσορας είτε επειδή ο ιδιοκτήτης έτσι γουστάρει. Γιατί γκρινιάζει ο ΔΓ; Ακριβώς γι αυτούς τους λόγους οι ελληνικές ομάδες κέρδισαν 9 από τις 20 Ευρωλίγκες όσο υπήρχε μπικικίνι. Τώρα που δεν υπάρχει ψάχνουμε τα έσοδα, κι ας είναι πολύ περισσότερα από πριν.
Μερικοί λένε πως θα πρεπε να μπει salary cap. Θα είχε λογική, αν το άθλημα (το προϊόν για να είμαστε ακριβείς) ήταν established. Δεν είναι, είναι ακόμη ένα προϊόν που παρά τα πολύ μεγάλα βήματά του τα τελευταία χρόνια, εξακολουθεί να είναι εκτός κάποιων πολύ μεγάλων αγορών, όπου είναι πρακτικά άγνωστο. Από το Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι τη Νορβηγία κι από την αχανή Ουκρανία μεχρι την Πορτογαλία, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν καν τι είναι η Ευρωλίγκα, ποιος την κέρδισε πέρυσι κι αν παίζει ομάδα από τη χώρα τους. Ωστόσο κερδίζει έδαφος ακριβώς επειδή κάποιοι μουρλοί ιδιοκτήτες φέρνουν τον κάθε Μίροτιτς πίσω στην Ευρώπη. Ένα σάλαρι καπ σε ΑΥΤΗ τη φάση θα ήταν καταστροφικό για την εξάπλωση της Ευρωλίγκας. Σε 20 χρόνια ναι, ίσως έχει νόημα. Δυστυχώς λόγω της ασχετοσύνης της FIBA, χάθηκαν δεκαετίες στην προώθηση του αθλήματος, ουσιαστικά αυτή τώρα ξεκινάει.
η αντιμετώπιση του Παναθηναϊκού από τη διαιτησία
Προσωπικά τη βρίσκω εξαιρετική. Γίνονται λάθη, συνήθως υπέρ των ισχυρών, χαίρω πολύ Χαιρόπουλος, όπως παντού. Από κει και πέρα το επίπεδο διαιτησίας είναι μέρα με τη νύχτα με τα χάλια της fiba ή ακόμη και με το ΝΒΑ που ώρες-ώρες είναι για γέλια. Αν υπάρχει άλλη διοργάνωση με καλύτερο επίπεδο διαιτησίας, εγώ δεν την ξέρω.
Με ανησυχεί που ο ΔΓ κρίνει τις διοργανώσεις αποκλειστικά με βαση το οικονομικό τους revenue και όχι με το μπασκετικό τους κύρος.
Δε νομίζω ότι τις κρίνει έτσι. Ο Γιαννακόπουλος, όπως τον έχω ψυχολογήσει:
α) είναι εντελώς κακομαθημένος, δεν ξέρει να χάνει, από μικρό του λέγανε "ναι Δημήτρη μου, ό,τι θες, μπράβο αγόρι μου, ναι θα σου πάρω αεροπλάνο" και του το παίρνανε. Κλασική περίπτωση γόνου αυτοδημιούργητων γονέων.
β) από μεγάλο σεβασμό προς το σόι του νιώθει μια ανάγκη να τους φτάσει
γ) χαίρεται να τον φοβούνται, γι αυτό πάει μέχρι και στον κήπο του με μπραβους, στοχοποιούνται δημοσιογράφοι από τα μέσα του που μετά συμπτωματικά ξυλοκοπούνται επαγγελματικά, μπουκάρει με ασβέρκωτους σε αποδυτήρια και απειλεί διαιτητές της Ευρωλίγκας ή φωνάζει μπροστά σε όλη την Ελλάδα στο διαιτητή "θα έρθω σπίτι σου το βράδυ να δω τη γυναίκα σου" κι έχει ως είδωλο τον Τόνι Μοντάνα και δημοσιεύει φωτογραφίες που παριστάνει το Δον Κορλεόνε.
Ε η τρέχουσα κατάσταση είναι δύσκολη γι αυτόν. Πρώτον χάνει συνέχεια (ούτε σε Φ4 δεν μπορεί να πάει), δεύτερον η όποια σύγκριση με τον Παύλο είναι για τα καλαμπούρια και τρίτον πια στην Ευρωλίγκα δεν τον φοβάται κανείς, ούτε αγωνιστικά ούτε εξωαγωνιστικά. Κάνει μπούλινγκ στο Μπερτομέου ... από το ίνσταγκραμ και λαμβάνει κάτι απαντήσεις του στιλ "με τον Παναθηναϊκό πρέπει κανείς να κάνει υπομονή, μας τα ξαναείπαν αυτά", σα να του λες "χαζό παιδί είναι, από το Σεπτέμβριο με τον κηδεμόνα σου". Είναι μια άκρως frustrating κατάσταση για κάποιον με τα χαρακτηριστικά α, β, γ που αναφέραμε. Ο λόγος λοιπόν που σκέφτεται (υποτίθεται) να πάει στο Τσάμπιονς Λιγκ, ή αλλιώς στο Ιντερτότο του μπάσκετ, δεν είναι τα λεφτά, είναι ότι θέλει να κερδίσει, να χει κι αυτός να λέει ότι πήρε ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο, να του φύγει μέρος του αβάσταχτου βάρους της σύγκρισης με τους Παυλοθανάσηδες και ταυτόχρονα να είναι ο ισχυρός, ο μαμάουα της διογράνωσης, που θα λέει ό,τι γουστάρει και θα τον τρέμουν. Έλα όμως που ο επιχειρηματίας μέσα του ξέρει ότι αυτή η επιλογή είναι καταστροφική κι ο οπαδός μέσα του ξέρει ότι οδηγεί την ομάδα στη σμίκρυνσή της. Οπότε θέλει - δε θέλει μένει στην Ευρωλίγκα και σαν καλός Χλαπάτσας γρυλίζει κάτι "θα σας δείξω εγώ, θα δείτε ποιος είμαι" και οι υπόλοιποι βάζουν τη γάτα τους να κλαίει.
Δηλαδη αν μας κάνει το τσάμπιονς λίγκ της φιμπα πρόταση με καλύτερα χρήματα από την el βλέπω να κάνουμε περιοδεία στα απομακρυσμένα σημεία του Ευρωπαϊκού χάρτη
Σε τρομερή εκτίμηση δεν τον έχω τον κύριο Δημήτρη, αλλά πιστεύω πως ως επιχειρηματικό μυαλό βλάκας δεν είναι, μάλλον το αντίθετο. Κι έχει και το βάρος της ιστορίας του πατέρα του, δε γίνεται να πάει σε μια διοργάνωση για μικρομεσαίους λούζερ. Η θέση του Παναθηναϊκού είναι απέναντι στη Μπαρτσελόνα, τη Ρεάλ, τη Μακάμπι, την ΤΣΣΚΑ και τους υπόλοιπους και το ξέρει. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Παύλου αν πάμε να παίζουμε με τους απίθανους.
Η ακόμα χειρότερα, να μην σου ανανεώσουν το εγγυημένο συμβόλαιο και να είσαι ομάδα fiba με καλύτερο παικτη τον Νίκο τον Παππα
Νομίζω ότι η μόνη περίπτωση είναι να μας διώξει η Ευρωλίγκα λόγω συμπεριφοράς του ΔΓ, αλλά δεν είναι τόσο βλάκες. Θα τιμωρεί το ΔΓ ο αθλητικός δικαστής και όχι τον Παναθηναϊκό, που είναι και το σωστό. Ούτε το ΟΑΚΑ έκανε τίποτε το επιλήψιμο, ούτε οι παίκτες, ούτε τα λάβαρα, ούτε ο προπονητής. Άλλος λέει αρλούμπες και γράφει φανφάρες, αυτός πρέπει να τιμωρηθεί και τιμωρείται. Και δεν είναι μπανανία η Ευρωλίγκα να ισχυρίζεσαι "πρόεδρος είναι ο Μάνος, εγώ είμαι απλός φίλαθλος", υπάρχει η υπογραφούλα του στις καταστατικές συμβάσεις του Λουξεμβούργου. Ή θα συμβιβαστεί ή θα πληρώνει πρόστιμα, να τον διώξουν και να του δώσουν άλλοθι δε θα το κάνουν και το όλο σκεπτικό της Ευρωλίγκας είναι να δουν όλοι ότι το πρόβλημα είναι ο ΔΓ κι όχι ο Παναθηναϊκός ως σύλλογος, που είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτος ως μια από τις πιο εμπορικές ομάδες. Όσο πάντως η επένδυσή του παραμένει χαμηλά, μπάινουν νέοι εμπορικοί παίκτες τύπου Μπάγερν και Βαλένθια (μεγάλη επένδυση εκεί κάτω) και ο ιδιοκτήτης δημιουργεί προβλήματα, τόσο λιγότερο θα τον ανεχονται. Ξέρω ότι ήδη από Ισραήλ πλευρά δεν έχουν και πολλή υπομονή με την πάρτη του, η δε Μπαρτσελόνα του είπε κατάφατσα στη συνέλευση "μας έπρηξες με τις απώλειες, 2 μύρια είναι, deal with it, αν με προϋπολογισμό 20 μύρια δε μπορείς να δεχθείς ότι με κορωνοϊό που διαλύθηκε η μισή Ευρώπη θα έχεις και απώλειες 2 εκατομμύρια, μη μας ζαλίζεις". Μετά τους είπε ο ΔΓ ότι "εσας δε σας νοιάζουν τα 2εκ γιατί σας τα δίνει το ποδόσφαιρο", κάπου εκεί χασμουρήθηκαν όλοι κι εκνευρίστηκε.
καθυστερήσεις στις πληρωμές
Δεν είμαι και στους λογαριασμούς των ομάδων, αλλά απ' όσο ξέρω γενικώς είναι συνεπής η Euroleague Basketball. Κι αν δεν είναι, πρόκειται περί εταιρείας που μοιράζει μερίσματα, η ίδια η εταιρεία (της οποίας μέτοχος είναι ο Παναθηναϊκός) ενημερώνει για το πότε θα πληρωθούν. Η Ευρωλίγκα είναι ιδιοκτησία των ομάδων, αυτές είναι τα αφεντικά, αυτές καθυστερούν (αν καθυστερούν) τις όποιες πληρωμές στους εαυτούς τους, δεν είναι κάποιος κακός εξωγενής παράγοντας να φύγουμε να σωθουμε.
Πρόταση μομφής κατατέθηκε απέναντι στον Μπερτομέου, πέρυσι ή πρόπερσι, φυσικά από τον Παναθηναϊκό. Ήταν μόνος. Κι ας έγραφε πιο πριν ο ΔΓ στο ίνσταγκραμ "τον Ιούλιο θα είσαι άνεργος", έφτασε ο Ιούλιος και στη γενική συνέλευση γελούσαν μαζί του. Αυτά δεν μπορεί.
Αλλά μη λέμε ότι το πρόβλημα είναι ότι είναι στάσιμα τα έσοδα ή ότι η διοργάνωση δεν προχωράει. Τα τηλεοπτικά πάνε καλά,
https://www.sportsbusinessdaily.com/en/ ... eague.aspx
υπήρξε μεγάλη βελτίωση στη πλατφόρμα της Euroleague TV, πλέον υπάρχει Ένωση Παικτών κι Ένωση Προπονητών, δεν το πολυλένε αλλά μάλλον πριν το 2025 θα έχουμε ομάδα στο Λονδίνο με πολλά λεφτά μάλλον, επιστρέφουν ομάδες τύπου Μπολόνια, θα έχουμε σύντομα άλλες δύο ομάδες ενώ οι δύο φετινές προσθήκες βγήκαν μια χαρά, η δοκιμαστική χρονιά της Βιλερμπάν ήταν μάλλον καλύτερη του αναμενομένου και αν δεν είχαμε και τον κορωνοϊό θα βλέπαμε σούπερ Φ4.
Η ιδέα ότι η Ευρωλίγκα είναι στάσιμη ή αποτυχημένη υπάρχει μόνο σε μια χώρα και τροφοδοτείται από μια συγκεκριμένη μερίδα του Τύπου, τη γνωστή.