Χαιρετώ τη μπασκετική κοινότητα του forum!
Χρόνια τώρα αναγνώστης, πήρα την απόφαση να συμμετέχω πιο ενεργά στις συζητήσεις (στο μέτρο που ο χρόνος της καθημερινότητας το επιτρέπει).
Με αφορμή λοιπόν τον προχθεσινό τελικό, θα ήθελα να σχολιάσω τα εξής δυο που μου έκαναν την χειρότερη εντύπωση ως προς την προσέγγιση/διαχείριση του ματς από την όμαδα μου:
- Έχεις μικρής διάρκειας τουρνουά με έπαθλο που ας μην κοροϊδευόμαστε, έχει πιο πολύ στάτους nice-to-have παρά ότι είναι κάτι που σου κρίνει τη σεζόν. Για ποιο λόγο λοιπόν, καει εφόσον έχεις ήδη θέμα με τους τραυματισμούς στην περιφέρεια, δε δοκιμάζεις έστω και λίγο το κάτι διαφορετικό με Ντόρσεϊ; Ναι, δεν έχει δείξει έως τώρα αυτά που θέλουμε, ναι δεν έχει ρυθμό, ναι στην άμυνα δε προσφέρει και ούτε προσπαθεί αρκετά κάποιες φορές, αλλά ρε φίλε, πότε περιμένεις για να δείξεις σε ένα παίχτη ότι υπολογίζεται ως κομμάτι της ομάδας; Πολύ φοβάμαι ότι μετά το κύπελλο ο παίχτης έχει χαθεί οριστικά πλέον, ενώ είχε δείξει και πολύ καλό πρόσωπο στο ματς με τον ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα, για να μη ξεχνιόμαστε.
- Είναι ακατανόητη (και το γράφω πολύ light), η εξαφάνιση του Λαρεντζάκη στο 2ο ημίχρονο. Είναι ο μόνος ίσως παίχτης που έχει μπει στο κλίμα του αγώνα στο 2ο δεκάλεπτο, έχει αλλάξει άρδην την εικόνα υπέρ του Ολυμπιακού, και μετά πάπαλα. Πάγκο και τέλος. Γιατί; Για να δούμε το hero ball του παιχταρά αλλά κακού την Κυριακή Fournier; Σε καμία περίπτωση δε λέω ότι είναι εύκολη μια απόφαση να αφήσεις τον Γάλλο στον πάγκο όταν δεν είναι η μέρα του, αλλά εδώ όμως είναι και μια από τις λεπτομέρειες που καθορίζουν πότε ένας προπονητής είναι απλώς καλός και πότε κορυφαίος.
Τα παραπάνω είναι σημεία που αφορούν περισσότερο τον coach, τον οποίο έχω γενικά σε μεγάλη εκτίμηση. Του αναγνωρίζω πολλά θετικά και πολλά ελαφρυντικά, όπως πχ ότι ποτέ ξανά δε θυμάμαι τέτοιο συντονισμένο και διαρκή επικοινωνιακό πόλεμο απέναντι σε πρόσωπο αθλητή η προπονητή, σε οποιδήποτε ομαδικό άθλημα, όπως γίνεται με την περίπτωση του. ΟΜΩΣ, έχουμε φτάσει σε μια κρίσιμη καμπή στη 2η θητεία του όπου οφείλει και αυτός να προσπαθήσει περισσότερο να βελτιώσει κάποια πράγματα στη δουλειά του και στην ομάδα, ακούγοντας επιτέλους την επικοικοδομητική κριτική. Ως προς τον μηδενισμό που δέχεται με πρωτοβουλία κάποιων καλοπληρωμένων ή μη και δήθεν καλοθελητών, θα είμαι πάντα με το μέρος του.
Υ.Γ. Η επιλογή του nickname είναι εμφανώς με διάθεση τρολαρίσματος προς την αγαπημένη κόμπρα άλλα και προς τον διαβόητο "νονό" της ΕΡΤ. Γέλασα πολύ λοιπόν όταν ενεργοποιόντας το προφίλ μου εχθές, διαπίστωσα ότι είχε ήδη επιλεχθεί για λογαριασμό μου ένα avatar που έδειχνε ένα κατάτι άσχημο αλλά συμπαθέστατο μπασκετικό γουρουνάκι καρτούν με κόκκινη φανέλα και τον αριθμό 7. Κάποιος admin είχε τα κέφια του
