Ντούντα-Ο Σοφός

[fotis vlachopoulos]

οταν "φευγει " μια τοσο εμβληματικη φυσιογνωμια και προσωπικοτητα ο,τι και να γραφτει ειναι λιγο. Αντιο Ντουντα σε ευχαριστουμε για ολα.

[Reaper]

Πολύ κρίμα....

[AO DAFNIS]

Αντίο μεγάλε Ντούντα! Ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις !

[Zoys]

Από τους αγαπημένους μου ανθρώπους από τον χώρο του μπάσκετ γενικότερα. Το βέβαιο είναι ότι στην περίπτωση του ισχύει πως δεν πρόκειται να ξεχαστεί.

[basket72]

Πάλι καλά που τιμήθηκε από τον Ολυμπιακό τέτοια εποχή πριν 4 χρόνια, με σπουδαία διοργάνωση, με παρόντες παικταράδες από την Ευρωλίγκα, αλλά και παλαίμαχους πια Σέρβους αστέρες, τον Ζοτς, τον Ιτούδη, τον Τζόκοβιτς, και όλη την οικογένεια του. Όσο ήταν εν ζωή....
Οι σχέσεις του με τον Ζοτς και ειδικά το διάστημα που ήταν προπονητές των "αιωνίων¨ είναι από τις ομορφότερες σελίδες του επαγγελματικού αθλητισμού.
Πάντα η σχέση τους ήταν υπεράνω.

[prime7]

Αντίο Μαέστρο! Οι ομάδες που έφτιαξες στον Θρύλο μας οτι καλύτερο έχουμε δει ! Για πάντα στην καρδιά μας !

[taraboura]

Μακράν ο αγαπημένος μου προπονητής και πάντα μου ήταν ιδιαίτερα συμπαθής και σαν άνθρωπος. Όσο αυστηρός χρειαζόταν και με απίστευτες γνώσεις στο μπάσκετ.

[verycoco]

Eγραψα αλλου όσα ένιωθα και αν κατι δε βγαινει αυθόρμητα δε μπορω να το επαναλάβω, θα πω μονο ευχαριστώ για τις στιγμές για την αρχοντιά, για το τριπλ για το 2012. Δεν θα λισμονηθεί δεν θα λοιδορηθεί η αξία του ως κοουτς αλλα και ως χαρακτήρας. Ο παππούς μας, ο Σοφός του Ολυμπιακού. Καλό κατευόδιο Ντούντα, για πάντα στη καρδια μας

[titsokk]

Σε ενα φανταστικό σύμπαν όπου μια ομάδα επιλέκτων απο τη Γη θα αντιμετώπιζε -με ελάχιστες πιθανότητες- μια ολ σταρ αρμάδα απο άλλο Γαλαξία δε θα υπήρχε καταλληλότερος άνθρωπος να μαζέψει τα γήινα γατοπουλα και να τα μετατρεψει σε ανδρειωμένους λύκους απο τον Ιβκοβιτς.

Ενας Grand Master της προπονητικής, φοβερός πιονέρος, αδιανόητα οξυδερκής, τόσο δικαιολογημένα αλαζόνας αυτός ο σεβάσμιος Σερβος Αρχιερέας. Ενας μεντορας του ψυχολογικού "πολέμου" των παρκε.

Θαρρείς οταν μπήκαν τα θεμέλια του αθλήματος ήταν εκεί , στη Γενεση, σαν ένας πανάρχαιος Γκανταλφ της χώρας του μπάσκετ.

Τον παραδεχομαι όσο δεν πάει. Μια κουβέντα , ένα βλέμμα του εφτανε για να σωπάσουν ακόμη και οι μεγαλύτεροι αστέρες.

Το ειδικό του βάρος ήταν τόσο μεγάλο που το κενό που αφήνει είναι αβυσαλλέο.

Δεν ετυχε ποτε δυστυχώς να καθίσει στον παγκο του Παναθηναικου.

Καλό ταξίδι μπρε φιλέλληνα Ντούντα.

[basket72]

Αξίζει τον κόπο η παράθεση της τιμητικής του βραδιάς. Ευτυχώς την πρόλαβε και πριν τον εξασθενίσει μάλιστα η αρρώστεια που τελικά τον νίκησε:


Απο την Εθνική του επιλέγω μια στιγμή προπονητικής ​του μαεστρίας (από τις εκατοντάδες):


Είδα και αρκετό από το προγραμματισμένο φιλικό Παρτίζαν- Έφες προς τιμήν του Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Συγκινητικές στιγμές από τον αποχαιρετισμό του Σέρβικου μπάσκετ στον ασύγκριτο Ντούντα, με τον Ζοτς να δείχνει προς τον ουρανό και να περνάει μερικές από τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής του (που βρίθει δύσκολων στιγμών). Ξεχωρίζουν τα στιγμιότυπα όπου Στο 6: 20΄΄ που μπαίνει ο Ομπράντοβιτς στο παρκέ και κάποια στιγμή δείχνει "εκεί ψηλά¨και στο 10:20'' που ζουμάρει πάνω στον Ζοτς

[basket72]

Το γεγονός ότι το φέρετρο του Ντούντα το σήκωσαν οι Ομπράντοβιτς, Κιτσάνοβιτς Ντίβατς, Ράτζα, Πάσπαλι, Ζντόβτς (βαβέλ δηλαδή) φέρει έντονη σημειολογία, και υπερβαίνει κατά πολύ τον αθλητισμό. Για όποιον μπορεί έστω να αφουγγραστεί τι σημαίνει αδελφοκτόνος πόλεμος, είναι έκδηλο ότι η ενωτική προσωπικότητα του Ντούντα (για την οποία μιλάγαμε και μετά την τελευταία του συνέντευξη και μάλιστα σε ελληνικό Μέσο) ανυψώθηκε πέραν αυτού του πολέμου που πολλοί από εμάς τον θυμόμαστε σαν χθες.

Είναι από τις στιγμές που θα γράψουν ανεξίτηλα στα διεθνή αθλητικά ήθη και όλοι όσοι πήραν λίγη από τη σοφία του και τη λάμψη, δεν είχαν άλλη σκέψη παρά το πως θα τον τιμήσουν.

[nikolas12]

Ανατριχιαστική και σημειολογική εικόνα πραγματικά...

[j-kidd13]

Το γεγονός ότι το φέρετρο του Ντούντα το σήκωσαν οι Ομπράντοβιτς, Κιτσάνοβιτς Ντίβατς, Ράτζα, Πάσπαλι, Ζντόβτς (βαβέλ δηλαδή) φέρει έντονη σημειολογία, και υπερβαίνει κατά πολύ τον αθλητισμό. Για όποιον μπορεί έστω να αφουγγραστεί τι σημαίνει αδελφοκτόνος πόλεμος, είναι έκδηλο ότι η ενωτική προσωπικότητα του Ντούντα (για την οποία μιλάγαμε και μετά την τελευταία του συνέντευξη και μάλιστα σε ελληνικό Μέσο) ανυψώθηκε πέραν αυτού του πολέμου που πολλοί από εμάς τον θυμόμαστε σαν χθες.

Είναι από τις στιγμές που θα γράψουν ανεξίτηλα στα διεθνή αθλητικά ήθη και όλοι όσοι πήραν λίγη από τη σοφία του και τη λάμψη, δεν είχαν άλλη σκέψη παρά το πως θα τον τιμήσουν.

Ο Ντανίλοβιτς σηκώνει το φέρετρο,όχι ο Κιτσανοβιτς...Δεν έχει και μουστάκι ο Σάσα!

[basket72]

Ο Ντανίλοβιτς σηκώνει το φέρετρο,όχι ο Κιτσανοβιτς...Δεν έχει και μουστάκι ο Σάσα!

Δεν τον έγραψα τον Ντανίλοβιτς; Αν, ναι, κατά λάθος μιας κι είναι μπροστά- μπροστά και σηκώνει μάλιστα όλο το βάρος μαζί με τον Ομπράντοβιτς.
Ο Κιτσάνοβιτς ήταν κι αυτός μαζί με τους 6 προαναφερθέντες σε όλη τη λειτουργία πάνω από το φέρετρο, ενώ στο τέλος έσπρωξε συμβολικά κι αυτός το φέρετρο προς τη νεκροφόρα.