Μουσική
Συντονιστής: Captains
Μια πολύ καλή διασκευή του My flash on you των τεράστιων Love του τρομερού τύπου, και μουσικού/στιχουργού Άρθουρ Λι.
Το συγκρότημα (Thee Sixpense)που το διασκευάζει μετανομάστηκε σε Strawberry Alarm Clock κι έβγαλε το μυθικό Incense and Peppermints.
Ολοκληρώνοντας την γκαράζ-πανκ αναδρομή μου στα mid- sixties κάνω πάσα κι ένα διαμαντάκι των Nomads.
Το συγκρότημα (Thee Sixpense)που το διασκευάζει μετανομάστηκε σε Strawberry Alarm Clock κι έβγαλε το μυθικό Incense and Peppermints.
Ολοκληρώνοντας την γκαράζ-πανκ αναδρομή μου στα mid- sixties κάνω πάσα κι ένα διαμαντάκι των Nomads.
- Hipster
- Reactions: 1188
- Δημοσιεύσεις: 2919
- Εγγραφή: Πέμ Οκτ 20, 2016 11:57 pm
- Αγαπημένη θέση: Bench
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Βεβαια και οι Strawberry ηταν πολυ καλυτεροι στην Hippie Version τους , αλλα και το My flash on you, απο τον ομωνυμο δισκο των Love ηταν σε σχεση μ αυτο σαν την προσδοκια σας για τον Ντορσευ σε σχεση μετον περινο Χαρισονbasket72 έγραψε: ↑Τετ Αύγ 18, 2021 10:52 pmΜια πολύ καλή διασκευή του My flash on you των τεράστιων Love του τρομερού τύπου, και μουσικού/στιχουργού Άρθουρ Λι.
Το συγκρότημα (Thee Sixpense)που το διασκευάζει μετανομάστηκε σε Strawberry Alarm Clock κι έβγαλε το μυθικό Incense and Peppermints.
Ολοκληρώνοντας την γκαράζ-πανκ αναδρομή μου στα mid- sixties κάνω πάσα κι ένα διαμαντάκι των Nomads.
0
Χα,χα! Ωραίος!
Διπλά ωραίος βασικά για τα γούστα και τις κλίσεις σου.
ΟΙ Love είναι μια κατηγορία μόνοι τους και τους ξέρει πολύ πιο λίγος κόσμος από αυτούς που θα έπρεπε να τους ξέρει.
Είναι ρε παιδί μου κάποιοι άνθρωποι (ιδίως εκείνα τα χρόνια) που τη νιότη τους την έζησαν πραγματικά στα κόκκινα και παράλληλα είχαν ασύγκριτη/φρενήρη δημιουργία και ριζική καινοτομία.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος basket72 την Τετ Αύγ 18, 2021 11:15 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Χα,χα! Ωραίος!
Διπλά ωραίος βασικά για τα γούστα και τις κλίσεις σου.
ΟΙ Love είναι μια κατηγορία μόνοι τους και τους ξέρει πολύ πιο λίγος κόσμος από αυτούς που θα έπρεπε να τους ξέρει.
Είναι ρε παιδί μου κάποιοι άνθρωποι (ιδίως εκείνα τα χρόνια) που τη νιότη τους την έζησαν πραγματικά στα κόκκινα και παράλληλα είχαν ασύγκριτη/φρενήρη δημιουργία και ριζική καινοτομία.
- Hipster
- Reactions: 1188
- Δημοσιεύσεις: 2919
- Εγγραφή: Πέμ Οκτ 20, 2016 11:57 pm
- Αγαπημένη θέση: Bench
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Ενταξει, ειναι και 54-55 χρονια πισω. Πανω απο μισο αιωνα δηλαδη. Παντως στην δικια μου γενια και τους LOVE τους ηξεραν αρκετοι και το Alone Again Or ακομα το ακουω στα ραδιοφωνα. Κατι εχει μεινει.....
Τεσπα αν υποθεσω πως το 72 ειναι χρονια , εγω ειμαι Hipster67 , οποτε πετυχα τα ελληνικα Sixties που ηταν το πρωτο μισο της δεκαετιας του 80, αντε να πω και μεχρι τελος, καλυτερα.
0
-
- Reactions: 1435
- Δημοσιεύσεις: 2557
- Εγγραφή: Τετ Ιούλ 18, 2018 7:46 am
- Αγαπημένος παίκτης: Karl Malone
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Εγώ ας πούμε δεν ήξερα ότι τους ξέρω χαχαχαχαbasket72 έγραψε: ↑Τετ Αύγ 18, 2021 11:13 pmΧα,χα! Ωραίος!
Διπλά ωραίος βασικά για τα γούστα και τις κλίσεις σου.
ΟΙ Love είναι μια κατηγορία μόνοι τους και τους ξέρει πολύ πιο λίγος κόσμος από αυτούς που θα έπρεπε να τους ξέρει.
Είναι ρε παιδί μου κάποιοι άνθρωποι (ιδίως εκείνα τα χρόνια) που τη νιότη τους την έζησαν πραγματικά στα κόκκινα και παράλληλα είχαν ασύγκριτη/φρενήρη δημιουργία και ριζική καινοτομία.
Αγαπημένο κομμάτι από Arthur Lee
2
2
ΠΟλύ ωραίο τραγούδι, μπράβο Άλεξ, δεν μου κάνει εντύπωση που εσύ τους ξέρεις.
Αλλά γενικά δεν είναι τόσο γνωστοί πέραν του Alone again or από το άλμπουμ- αριστούργημα Forever changes. Τα 2 πρώτα τους άλμπουμ, το ομώνυμο love και το Da capo δεν πέρασαν με ιδιαίτερη επιτυχία τα σύνορα των ΗΠΑ- μην πω τα σύνορα της Καλιφόρνια και του Λος Άντζελες. Είναι βέβαια που ο Άρθουρ Λι, δεν το έψαξε και τόσο πολύ.
Κάτι το ένα κάτι το άλλο, και οι Love έμειναν γνωστοί κυρίως για ένα τραγούδι, τη στιγμή που θα έπρεπε να είναι κάτι όπως κι οι Doors . Δεν είχαν βέβαια τον frontman που είχαν οι ¨Πόρτες¨ (θύρες της ενόρασης- εμπνευσμένο από τον Γούλιαμ Μπλέικ) που σε συνδυασμό με τον κλασσικό - για τα χρόνια εκείνα, αλλα και γενικότερα για τη ευρύτερη ροκ μουσική- πρώιμο θάνατο του Μόρισον τούς τοποθέτησαν στο πάνθεον.
Hipster όντως του 72 είμαι, και ακούω από τα τέλη του 70' καλή μουσική, καθότι είχα μητέρα που ήταν στα πράγματα και κάπου στα 7-8 άκουγα κασσέτες Τζόπλιν, Σάιμον& Γκαρφάνκελ, Ντορς, Ντύλαν και το Φορτηγό του Νιόνιου- Σαββόπουλου ).
Χαίρομαι για τις μουσικο-μπασκετό κουβέντες μας, μέσω της γνωστής θερινής ραστώνης.
- Hipster
- Reactions: 1188
- Δημοσιεύσεις: 2919
- Εγγραφή: Πέμ Οκτ 20, 2016 11:57 pm
- Αγαπημένη θέση: Bench
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Τυχερος ρε φιλε. Οταν ειχα παει την πρωτη μου συναυλια στους Police στο Σπορτινγκ και μετα απο ενα χρονο στον Rory στην Ν.Φιλαδελφεια, οι δικοι μου ακουγαν μεταξυ Καζαντζιδη και Ηπειρωτικων.basket72 έγραψε: ↑Πέμ Αύγ 19, 2021 8:36 amHipster όντως του 72 είμαι, και ακούω από τα τέλη του 70' καλή μουσική, καθότι είχα μητέρα που ήταν στα πράγματα και κάπου στα 7-8 άκουγα κασσέτες Τζόπλιν, Σάιμον& Γκαρφάνκελ, Ντορς, Ντύλαν και το Φορτηγό του Νιόνιου- Σαββόπουλου ).
Χαίρομαι για τις μουσικο-μπασκετό κουβέντες μας, μέσω της γνωστής θερινής ραστώνης.
Ηπειρωτικα μ αρεσουν πλεον, ο Καζαντζιδης ποτε
1
1
- berry
- Reactions: 1069
- Δημοσιεύσεις: 4265
- Εγγραφή: Πέμ Σεπ 28, 2006 4:56 pm
- Τοποθεσία: Πειραιάς
- Αγαπημένη θέση: SF
- Αγαπημένος παίκτης: Magic
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Αφου πιάσατε τα χιππικα να σας πω και γω την εμπειρία μου με την μεσκαλινη
The air was thick like honey
Looking from a room
The room had open windows
To let this springtime through
Evening stood by watchin'
At the side of summer's promise
The flowers in her garden
Were the envy of her friends
How far are we from dying
Is it nearly at an end?
How far are we from dying
Is it nearly at an end?
The smoke hung on the skyline
The city fell in silence
The sunset, ripe and mellow
Was the light to write some thoughts by
Her children watched for father
From a window in the wall
Said a prayer for grandpapa
And maybe many more
Somewhere in the distance
On the road so far away
I heard the sound of life
Though the people left for home
Three birds flew off a building
Standing proud against the sky
Many more flew with them
Spiralled up like laughter
Faster, harder
They rose up in a column
Hundreds upon hundreds
And twice that many wingspeed
Four miles across
Stretched a million miles high
The living pulsing column
In the lady of the sky
Feathers thrashed together
Locked in that huge swarm
I knew no-one could see it
And now that it was gone
I rubbed my eyes and tried to find
A reason for the flight
Exodus, escape
Or was it just for me to see?
Like the mating of the earth and air
Like water is to flowers
The envy of her friends
How far are we from dying, is it nearly at an end?
How far are we from dying
Is it nearly at an end?
How far are we from dying
Is it nearly at an end? ...
The air was thick like honey
Looking from a room
The room had open windows
To let this springtime through
Evening stood by watchin'
At the side of summer's promise
The flowers in her garden
Were the envy of her friends
How far are we from dying
Is it nearly at an end?
How far are we from dying
Is it nearly at an end?
The smoke hung on the skyline
The city fell in silence
The sunset, ripe and mellow
Was the light to write some thoughts by
Her children watched for father
From a window in the wall
Said a prayer for grandpapa
And maybe many more
Somewhere in the distance
On the road so far away
I heard the sound of life
Though the people left for home
Three birds flew off a building
Standing proud against the sky
Many more flew with them
Spiralled up like laughter
Faster, harder
They rose up in a column
Hundreds upon hundreds
And twice that many wingspeed
Four miles across
Stretched a million miles high
The living pulsing column
In the lady of the sky
Feathers thrashed together
Locked in that huge swarm
I knew no-one could see it
And now that it was gone
I rubbed my eyes and tried to find
A reason for the flight
Exodus, escape
Or was it just for me to see?
Like the mating of the earth and air
Like water is to flowers
The envy of her friends
How far are we from dying, is it nearly at an end?
How far are we from dying
Is it nearly at an end?
How far are we from dying
Is it nearly at an end? ...
1
1
- Hipster
- Reactions: 1188
- Δημοσιεύσεις: 2919
- Εγγραφή: Πέμ Οκτ 20, 2016 11:57 pm
- Αγαπημένη θέση: Bench
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Πολυ γερουσια τελικα εδω μεσα.
Τα βλεπω και βαζω την πρωτη εκτελεση του White Rabbit απο το γκρουπ της Grace Slick (ερωτας για ολη την γενια)
Πριν παει στους Jefferson και αλλαξει την ιστορια του γκρουπ με την φωνη της αλλα και τα δυο τραγουδια της, αυτο και το Somebody to Love.
One pill makes you larger
And one pill makes you small,
And the ones that mother gives you
Don't do anything at all....
Μιλαμε για μουσικο Acid Trip
Φανταζομαι θα το ξερουν οι υπολοιποι γεροι. Αν οχι το συνιστω ανεπιφυλακτα. Live at Matrix μονο. Δεν υπαρχει στουντιο αλμπουμ.
1
1