Ελληνικό Ροκ

Συντονιστής: Captains

Άβαταρ μέλους
Coach Periklis

 nba
Reactions: 766
Δημοσιεύσεις: 2796
Εγγραφή: Τρί Μάιος 27, 2014 12:03 am
Τοποθεσία: Νέα Φιλαδέλφεια
Αγαπημένη θέση: SG
Αγαπημένος παίκτης: Σπανούλης , Kobe Bryant
Αγαπημένη ομάδα: Olympiacos
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Ιουν 15, 2020 11:18 pm

Αφού το επεκτείναμε και στο αγγλόφωνο ελληνικό ροκ , προσωπικά από τις νεότερες μπάντες αυτή με συγκλόνισε με γονάτισε με έκανε να χάσω τα λόγια μου είναι μακράν του δεύτερου οι 1000mods

έχουμε την ευτυχία να βλέπουμε συχνά όλες τις ντόπιες μπάντες και έτσι , κρίνοντας τους και δισκογραφικά και στο σανίδι , αυτοί με έχουν κερδίσει περισσότερο και με διαφορά σε όλους τους τομείς . Αυτό που έζησα , αυτό που εισέπραξα ως θεατής σε λαηβ των 1000mods μόνο με αυτούς και τους Rotting Christ το έχω βιώσει από ελληνικά συγκροτήματα ( με την επιφύλαξη της ελληνικής progreesive metal σκηνής στην οποία δεν έχω εντρυφήσει για να εκφέρω άποψη αν και ξέρω ότι είναι συγκλονιστικά δυνατή )




Τεράστιο respect στα παιδιά από το χιλιομόδι που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από μπάντες που γέννησαν το είδος 20-25 χρόνια πριν

VIC σέβομαι μουσικά , τεράστιος δίσκος το Riza αλλά όταν έπαιξαν κάτι δικό τους δεν μου είπε τίποτα .

Νομίζω στο παρόν θρεντ αξίζουν αναφορά ( το λιγότερο ) οι Vavoura Band με τον κατ'εμε μεγαλύτερο Έλληνα κιθαρίστα μαζί με τον Σπάθα που έβγαλε ο τόπος





Αλλά και τους Κατσιμιχαίους που για μένα είναι ροκ και μάλιστα έκαναν αυτό που κάνουν σήμερα οι VIC before it was cool

με το παρακάτω



2
2 Εικόνα
“The best teams play for each other, not with each other”
Άβαταρ μέλους
shtarkws

Site Admin
Reactions: 2581
Δημοσιεύσεις: 7768
Εγγραφή: Σάβ Ιουν 12, 2010 9:22 pm
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Ιουν 15, 2020 11:21 pm

(πάλι εναρμονισμένος με το αντικείμενο του φόρουμ :banana: )
Η πλάκα είναι ότι είσαι μόνο όταν δεν είναι απαραίτητο :obey:

1
1 Εικόνα
Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς

Oι κανονισμοί του forum

Οδηγίες για ένα καλό post

https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... index.html
Άβαταρ μέλους
yorgos

 champion
Reactions: 3923
Δημοσιεύσεις: 11017
Εγγραφή: Δευ Οκτ 19, 2009 10:55 pm
Τοποθεσία: Αβάνα
Αγαπημένη θέση: SF
Αγαπημένος παίκτης: Στηβ Νας
Αγαπημένη ομάδα: Peristeri
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Ιουν 15, 2020 11:23 pm

Όντως και οι Κατσιμιχαίοι είναι (και) ροκ, αλλά στιχουργικά είναι ικανοί για το πολύ καλό, είναι ικανοί και για το μέτριο.

Κομματάρα με την οποία μεγαλώσαμε και φαίνεται να είναι γυρισμένο στο διπλανό μας σπίτι είναι το Βασίσου Πάνω Σου. Το άκουγα πριν φύγω για δουλειά εξωτερικό μόνος μου στα 17 και μου έδινε τρομερή έμπνευση:


Δυνατοί της εποχής και οι Domenica.

2
2 Εικόνα
Αρκτικός Κύκλος, Σιβηρία, Ταταρστάν, Βόλγας, Καύκασος κι άλλα κομμάτια της μητέρας Ρωσίας

tinyurl.com/2axatenv
Άβαταρ μέλους
Quincy

allstar
Reactions: 903
Δημοσιεύσεις: 4688
Εγγραφή: Τετ Μαρ 17, 2010 4:28 pm
Τοποθεσία: Σύρος
Αγαπημένος παίκτης: A. Iverson
Αγαπημένη ομάδα: Milwaukee-Bucks
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Ιουν 15, 2020 11:25 pm

yorgos έγραψε:
Δευ Ιουν 15, 2020 11:15 pm
Quincy έγραψε:
Δευ Ιουν 15, 2020 11:05 pm


Κοίτα κι εγώ το Φωτιά στο Λιμάνι μόλις πέρυσι συνειδητοποίησα πως μιλά για τους ναυτικούς κι ας το ακούω καμιά 15αρια χρόνια. Από στίχο ο καλύτερος imo είναι του Σιδηρόπουλου με πολύ μεγάλη διαφορά
Καλά με άσπρα φουστάνια και σφαίρες τα έχει μπλέξει λίγο ο Παυλίδης ανάμεσα στα γκομενάκια και τις φωτιές, αλλά τέλος πάντων:
https://menshouse.gr/mousiki/80436/otan ... ti-ton-90s

Είχα πάντως ένα γνωστό καμένο στη Θ13 από αυτούς που βρισκόμαστε στο γήπεδο μια φορά το χρόνο επί 30 χρόνια που επιμένει ότι το τραγούδι αναφέρεται στα πλέι οφ του '99 :roofl:

(πάλι εναρμονισμένος με το αντικείμενο του φόρουμ :banana: )

Ναι, για Σιδηρόπουλο θα συμφωνήσω, στιχάρες. Αλλά τις Τρύπες δεν τις φτάνει. Προσωπικά νομίζω ότι ο καλύτερος στίχος που έχει γραφτεί ποτέ είναι το Καινούρια Ζάλη. Από Πανούση εκπληκτικό βρίσκω το Ένα Τραγούδι για το Χειμώνα.
Θεούλης ο γνωστός σου :lol:
Τόσο δεν το ψάχνω γενικά, και με στίχους σαν αυτούς των Σπαθιών, καλύτερα να πάω να διαβάσω Κάφκα or something

0
Άβαταρ μέλους
Redfly

 euroleague
Reactions: 404
Δημοσιεύσεις: 1012
Εγγραφή: Τρί Φεβ 04, 2020 9:23 pm
Αγαπημένος παίκτης: Clyde the Glide
Αγαπημένη ομάδα: Protland-Trail-Blazers
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Ιουν 15, 2020 11:26 pm

nikolas12 έγραψε:
Δευ Ιουν 15, 2020 11:00 pm


Το μόνο που δε βγάζει νόημα στο Λιωμένο Παγωτό είναι γιατί το εκτελούσαν (κυριολεκτικά) όλη την ώρα η Βανδή και ο Ρουβάς ως χαρούμενο καλοκαιρινό τραγούδι. Α ρε Παυλάρα τα είχες πει ωραία στη συνέντευξη στον Imagine.
Ο παυλίδης στη σολο καριέρα του εχει γραψει επικά κομματια. Δε θα εχει την εμπορική επιτυχιά των σπαθιών αλλά οπως και ο αγγελάκας μαλλον απο ένα σημειο και μετα δεν αντεχουν τα συγκροτήματα.

1
1 Εικόνα
Άβαταρ μέλους
yorgos

 champion
Reactions: 3923
Δημοσιεύσεις: 11017
Εγγραφή: Δευ Οκτ 19, 2009 10:55 pm
Τοποθεσία: Αβάνα
Αγαπημένη θέση: SF
Αγαπημένος παίκτης: Στηβ Νας
Αγαπημένη ομάδα: Peristeri
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Ιουν 15, 2020 11:32 pm

Πάντα εναρμονισμένος, να πω ότι η Θ13 έχει και συνθηματάκι με τη μουσική από το "Διακοπές στο Σαράγεβο" των Magic de Spell. Γενικά έχει ενδιαφέρον (σε άλλο θρεντ) να δει κανείς τις μελωδίες των συνθημάτων... από Γκουανταναμέρα μέχρι Boney M, Johnny Cash κι Ελευθερία Αρβανιτάκη μισός μπάφος δρόμος στο ΟΑΚΑ.

0
Αρκτικός Κύκλος, Σιβηρία, Ταταρστάν, Βόλγας, Καύκασος κι άλλα κομμάτια της μητέρας Ρωσίας

tinyurl.com/2axatenv
basket72
Reactions:
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Ιουν 15, 2020 11:34 pm

Διαβασμένος ο Παυλίδης, Yorgos. Ξαναδές λίγο τον στοίχο του. Έιτε τον παλιό είτε (κυρίως) αυτόν που γράφει στη σόλο καριέρα.

Κατά τ' άλλα δεν υπάρχει δεύτερος μετά τον Σιδηρόπουλο. Τόσο ως αυθεντική ροκ μορφή όσο κι ως τραγουδιστής/στιχουργός. Επιπλέον η Σπυριδούλα είχε τοπ μουσικούς στη σύνθεση της με κορυφαίο τον "Μπαχ" Σπυρόπουλο.

Ο Σιδηρόπουλος πέραν από την καλλιέργεια που είχε (μεγάλωσε σε ένα σπίτι που μπαινόβγαινε η θεια του, η σπουδαία Έλλη Αλεξίου) άφησε πεντα-καθαρό όνομα στα Εξάρχεια,(ούτε η πρέζα του το λέρωσε, μονάχα τον εαυτό και τους γύρω του λάβωσε) σε αντίθεση με κάποιον..... που είδα να αναφέρεται εδώ που το τραγούδι του θα έπρεπε να αναφέρεται πρωτίστως στον ίδιο, αλλά τες πα... :)

Πάρτε και ΄Ήλεκτρικό Θησέα". Τραγούδι ανατριχίλα για πολύ κόσμο που το έχει συνδέσει με συλλογικούς αγώνες.


*2 ακόμα αγγλόφωνα συγκρότηματα πραγματικά σπουδαία από τα 90ς είναι οι Raining Plaisure και οι Bokomolech.

Άβαταρ μέλους
yorgos

 champion
Reactions: 3923
Δημοσιεύσεις: 11017
Εγγραφή: Δευ Οκτ 19, 2009 10:55 pm
Τοποθεσία: Αβάνα
Αγαπημένη θέση: SF
Αγαπημένος παίκτης: Στηβ Νας
Αγαπημένη ομάδα: Peristeri
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Ιουν 15, 2020 11:38 pm

Δέχομαι πμ με τραγούδια του Παυλίδη με αξιόλογο στίχο , ανοίξαμε και σας περιμένουμε βραδιάτικα (πηδιούνται δυο γάτες εδώ και κανά τρίωρο και είναι αδύνατον να κοιμηθώ, δεν "τελειώνουν" ποτέ οι γάτοι; :shock: ).

0
Αρκτικός Κύκλος, Σιβηρία, Ταταρστάν, Βόλγας, Καύκασος κι άλλα κομμάτια της μητέρας Ρωσίας

tinyurl.com/2axatenv
basket72
Reactions:
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Ιουν 15, 2020 11:46 pm

Σπάθας, Τουρκογιώργης, αξεπέραστο δίδυμο με πανευρωπαϊκό γκελ, σε εποχή που ήταν εξαιρετικά δύσκολα τα πράγματα. Τελικά πήγαν Ολλανδία να γράψουν δίσκο, τους μπουζουριάσαν και το άφησαν το εξωτερικό.
Τα τραγούδια τους και δη το Starvation παίζονταν σε όλο τον κόσμο σε μια no internet ζωή.

Αναφορά χρήζει κι ο Πουλίκας κι ο Λογαρίδης κι οι Poll το συγκρότημά του, με Τουρνά και Ρ. Γουίλιαμς.

Οι ψυχεδελικοί No mans land επίσης.
Ο Μαχαιρίτσας επίσης με τους Τερμίτες.

Άβαταρ μέλους
Coach Periklis

 nba
Reactions: 766
Δημοσιεύσεις: 2796
Εγγραφή: Τρί Μάιος 27, 2014 12:03 am
Τοποθεσία: Νέα Φιλαδέλφεια
Αγαπημένη θέση: SG
Αγαπημένος παίκτης: Σπανούλης , Kobe Bryant
Αγαπημένη ομάδα: Olympiacos
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Ιουν 15, 2020 11:50 pm

yorgos έγραψε:
Δευ Ιουν 15, 2020 11:32 pm
Π "Διακοπές στο Σαράγεβο" των Magic de Spell.
πωωωωωω τεράστιο τραγούδι , σε τι ωραίο τρυπάκι με βάλατε βραδιάτικα . ΤΕΡΑΣΤΙΟ

πολλά συγκροτήματα ήταν αξιόλογα στο ελληνικό ροκ

Θυμήθηκα τους Ψοφιους Κοριους


Υπογεια Ρεύματα πολύ σπουδαίοι επίσης



2
2 Εικόνα
“The best teams play for each other, not with each other”
Άβαταρ μέλους
Quincy

allstar
Reactions: 903
Δημοσιεύσεις: 4688
Εγγραφή: Τετ Μαρ 17, 2010 4:28 pm
Τοποθεσία: Σύρος
Αγαπημένος παίκτης: A. Iverson
Αγαπημένη ομάδα: Milwaukee-Bucks
Προειδοποιήσεις: 0

Δευ Ιουν 15, 2020 11:51 pm

Ανέβασε ένα τραγούδι με αξιόλογο στίχο να καταλάβουμε τι εννοείς. Κι ο Ηλεκτρικός Θησέας που πόσταρε ο basket72 έχει αρκετά ποιητικό-μεταφορικό στίχο

0
Άβαταρ μέλους
yorgos

 champion
Reactions: 3923
Δημοσιεύσεις: 11017
Εγγραφή: Δευ Οκτ 19, 2009 10:55 pm
Τοποθεσία: Αβάνα
Αγαπημένη θέση: SF
Αγαπημένος παίκτης: Στηβ Νας
Αγαπημένη ομάδα: Peristeri
Προειδοποιήσεις: 0

Τρί Ιουν 16, 2020 12:11 am

Quincy έγραψε:
Δευ Ιουν 15, 2020 11:51 pm
Ανέβασε ένα τραγούδι με αξιόλογο στίχο να καταλάβουμε τι εννοείς. Κι ο Ηλεκτρικός Θησέας που πόσταρε ο basket72 έχει αρκετά ποιητικό-μεταφορικό στίχο
Θα σου πω. Για μένα καλός στίχος είναι αυτός που είναι κατανοητός, αναφέρεται σε θέματα που άπτονται του κοινωνικού προβληματισμού κι εν τέλει είναι food for thought. Αν δε με βάλει να σκεφτώ το τραγούδι δε μου κάνει, όπως δε μου κάνει μια ταινία, ένα βιβλίο ή ένα παιχνίδι χωρίς game plan (π.χ Πιτίνο, τακτική μηδέν :banana: ). Πρέπει να μου γαργαλάει το μυαλό. Αν δεν καταλαβαίνω σε τι αναφέρεται ο ποιητής, πάει να πει ότι είναι κακός ποιητής, δεν ξέρει να μεταφέρει το μήνυμά του ή -ακόμη χειρότερα- δεν έχει μήνυμα (εντελώς σύνηθες).

Παραδείγματα τραγουδιών που ΔΕΝ είναι "σ'αγαπώ μ' αγαπάς", "με άφησες και κλαίω", "τι είναι η ζωή , τι είναι ο άνθρωπος" ή "στα υπόγεια πεύκα της κίτρινης ψυχής κουρνιάζει η απεραντοσύνη της μαύρης μαγιονέζας" (κλασική περίπτωση έντεχνου):

1. Τραγούδι για το άχρηστο της στρατιωτικής θητείας από Τρύπες, Για την Πατρίδα:
Πηδά γύρω από μεγάλους στρατώνες
φυλάξου από ανύπαρκτους εχθρούς
βράδια παρέα μ' εφιάλτες στους κοιτώνες
μέτρα το χρόνο με άρρωστους σφυγμούς

Για την πατρίδα κι όλους αυτούς
που δεκάρα για σένα δεν δίνουν
για γυναίκες παιδιά, κουφούς και τυφλούς
που κατάμουτρα στους δρόμους
σε κοιτάν και σε φτύνουν

Κάνε πίσω ήρθε ο καιρός να ξεχάσεις
όσα ως τώρα νόμιζες απλά
στις τουαλέτες τα όνειρα σου θα ξεράσεις
θα χαλαρώσεις και θα μπεις στη σειρά.

Για την πατρίδα κι όλους αυτούς
που δεκάρα για σένα δεν δίνουν
για γυναίκες παιδιά, κουφούς και τυφλούς
που κατάμουτρα στους δρόμους
σε κοιτάν και σε φτύνουν.

2.Κομματάρα για την εξάρτηση από τα ταξίδια και την πλήρη έλλειψη μονιμότητας (story of my life), πάλι Τρύπες:


Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη

Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη
Ποιος έρωτας σε σπρώχνει ποιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ
Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει

Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά
Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι
Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
Ποια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη
Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν
Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
Ποια θλίψη σε κλωτσάει ποιο μακριά από παντού
Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι

3. Κομματάρα για την τρίτη ηλικία (Πυξ Λαξ), με έκανε να παίρνω τον παππού μου λιγότερο δεδομένο:

Απ’ το παράθυρο έρχεται η εικόνα του χειμώνα
βροχή που πέφτει δέντρα που λυγίζουν στο βοριά
και συ σκυμμένος πάντα εδώ με χέρια ματωμένα
συζήτηση αρχινάς με τον καθρέφτη σιωπηλά

Γύρω σου κάποιες κίτρινες παλιές φωτογραφίες
την εποχή που ήσουνα παιδί
Το ραδιόφωνο απ’ τα χρόνια του 50
στη μοναξιά σου παρηγοριάς φωνή

Τι σου ‘δωσε η ζωή καλό για να θυμάσαι
σε πότισε με χάπια ηδονής
Παραμυθένια χρώματα και γεύσεις του θανάτου
σε κάθε βήμα σου, σε κάθε σου στιγμή

Τώρα ο καθρέφτης έμεινε μονάχος μάρτυράς σου
σύμμαχος με τ’ άθλια τα χρόνια που μισείς
Σ’ ένα τασάκι βρίσκονται σβησμένα τ’ όνειρά σου
σ’ ένα μπουκάλι με ποτό η ίδια σου η ζωή

Σ’ ένα τασάκι βρίσκονται σβησμένα τ’ όνειρά σου
σ’ ένα μπουκάλι με ποτό η ίδια σου η ζωή

4. Κομματάρα που γράφτηκε για τους βλαμμένους που πετούσαν πέτρες σε συναυλία Τρύπες στο Θέατρο βράχων, αλλά αναφέρεται γενικά σε πολλούς δυστυχισμένους που ζουν ανάμεσά μας

Δε θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας.
Δε θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας.
Μας τη βιδώνει που δεν τρως το παραμύθι μας
Μας ενοχλεί η αισθητή σου παρουσία
Είσαι σαν μύγα που κάθισε στη μύτη μας
και ακτινοβολεί απελπισία.

Δε θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας.
Δε θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας.
Μας διαλύεις όσα χτίσαμε με ψέματα
και μας σνομπάρεις μ' ένα βλέμμα ξεφτισμένο
Θα 'νιωθες όμορφα αν βάζαμε τα κλάματα
όμως, αγόρι μου, σε έχουμε γραμμένο.
Δε θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας.
Δε θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας.

5. Έπος για ανθρώπους υφίστανται σεξουαλικό ρατσισμό, από το 1984 παρακαλώ, Πανούσης:


Όχι δε φταίει η μαμά μου
ούτε όπως λενε οι γιατροι
και όπως θέλει να πιστεύει ο μπαμπάς μου
μια ορμονική διαταραχή

Όχι δε φταίει η ομορφιά μου
κι οι τρόποι μου οι κουνιστοί
ούτε κι ο παιδικός μου φίλος ο Γιωργάκης
που χαϊδευόμαστε μικροί

Μοναχογιός μικρoμεσαίων
με καθωσπρέπει ανατροφή
όμως με δείχναν και γέλαγαν στο σχολείο
και με φωνάζαν αδερφή

Γιατί δεν πήρα το ρολάκι
που μου πασάραν οι πολλοί
να παίζω το γαλάζιο αγοράκι
με την βαρβάτη την ψωλή

Έχω ένα τσίρκο στην καρδιά μου
με πήρε μπάλα η αλλαγή
έβαλα σιλικόνη στα βυζιά μου
κι έφτιαξα ψεύτικο μουνί

Καταναλώνομαι τις νύχτες
με την δικιά τους συνταγή
εγώ πουλάω τα όνειρά μου στους ξενύχτες
κι αυτοί γαμάνε μια πληγή

Ξενοδοχείο η αγκαλιά μου
για καμικάζι εραστές
κι έχει φρικάρει η σπιτονοικοκυρά μου
μ’ εμένα και τους εμπρηστές

Έχω ένα πόνο στην κοιλιά μου
τη νιώθω να εγκυμονεί
θ’ απλώσω στην ταράτσα τ’ άντερά μου
με μανταλάκια χιαστί
και θα κρεμάσω τα ερμαφρόδιτα μωρά μου
η πρώτη μάνα τραβεστί



Αυτά είναι κομμάτια που προσωπικά -γιατί περί γούστου κολοκυθόπιτα- με προβληματίζουν, με αγγίζουν, με κάνουν να νιώθω κάτι. Στίχος που δεν καταλαβαίνω τι λέει είναι σαν τότε που μας πηγαίνανε στην εκκλησία με το σχολείο και έβγαινε ένας παπάς και διάβαζε ξόρκια από ένα βιβλίο με μάγια (Ευαγγέλιο νομίζω το λέγανε) σε μια γλώσσα που κανείς δεν καταλαβαίνει (ειλικρινά ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν έχουν μεταφραστεί έστω αυτές οι αρλούμπες για τον Ιωνά που τον έφαγε μια φάλαινα κι έναν Εβραίο που πήγε σ' ένα γάμο κι έκανε τα νερά κρασιά στη Δημοτική, για να τα καταλαβαίνουν όλοι).

1
1 Εικόνα
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος yorgos την Τρί Ιουν 16, 2020 12:13 am, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Αρκτικός Κύκλος, Σιβηρία, Ταταρστάν, Βόλγας, Καύκασος κι άλλα κομμάτια της μητέρας Ρωσίας

tinyurl.com/2axatenv
basket72
Reactions:
Προειδοποιήσεις: 0

Τρί Ιουν 16, 2020 12:12 am

Συνεχίζω με νέους/σύγχρονους: Βασίλης Ράλλης.
Υπεραστικοί.
Βασίλης Ράλλης.

Από παλιότερους: Tsopana Rave και βέβαια οι σπουδαίοι, Panx Romana με τον Φρανκ να παίζει μόνος πια και να είναι καταπληκτικός (τον είδα τον χειμώνα. μαζί με Βασίλη Ράλλη και τον Βέβηλ-αρα μας)..
Εδώ Βασίλης Ράλλης:


Άβαταρ μέλους
yorgos

 champion
Reactions: 3923
Δημοσιεύσεις: 11017
Εγγραφή: Δευ Οκτ 19, 2009 10:55 pm
Τοποθεσία: Αβάνα
Αγαπημένη θέση: SF
Αγαπημένος παίκτης: Στηβ Νας
Αγαπημένη ομάδα: Peristeri
Προειδοποιήσεις: 0

Τρί Ιουν 16, 2020 12:18 am

Πολύ ωραία κομμάτια και με σοβαρό στίχο έχει πει (μόνος του ή με άλλους) κατά τη δεκαετία του 90 ο Τσακνής.

Ο Φορέας, το Διδυμότειχο Μπλουζ, Γυρίζω τις Πλάτες μου στο Μέλλον, κομματάρες.

Φυσικά το ότι κάποιος τραγουδάει ή γράφει κομματάρες δε σημαίνει ότι είναι απαραίτητα και σοβαρός άνθρωπος ή καλός άνθρωπος. (το λέω για διάφορους που έχω αναφέρει, γενικά για τους καλλιτέχνες έχω πολύ μέτρια άποψη ως άτομα, αλλά το διαχωρίζω από τη δουλειά τους)

0
Αρκτικός Κύκλος, Σιβηρία, Ταταρστάν, Βόλγας, Καύκασος κι άλλα κομμάτια της μητέρας Ρωσίας

tinyurl.com/2axatenv
basket72
Reactions:
Προειδοποιήσεις: 0

Τρί Ιουν 16, 2020 12:44 am

Στη Ροκ σκηνή νομίζω ότι χωράει και ασύγκριτος Δήμος Μούτσης κι ας έχει γράψει και λαϊκά τραγούδια.

Yorgos είναι σεβαστό που έχεις έναν τρόπο (δικό σου) να εκτιμάς τους στίχους, αλλά χάνεις έτσι τεράστιους στιχουργούς και ποιητές. Έλληνες και ξένους. Παλιούς και σύγχρονους.

Ο Παυλίδης είναι μεταξύ στιχουργού και ποιητή. Η ζωή μας ανοίγει πεδία γνώσης που (δύνανται να) μας κάνουν να ανακαλούμε παγιωμένες μας απόψεις.

Κάπως έτσι το ορίζει κι ο ίδιος, εξάλλου, σε μια συνέντευξή του.
Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι αν μπορούσα να συναντήσω τον εαυτό μου πριν από 30 χρόνια, θα τον συμπαθούσα. Ελπίζω ούτε κι εκείνος.


Διάβασε τώρα, αυτό:

Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ’ τον εαυτό τους,
δαγκώθηκαν, στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα, γδαρθήκανε
σαν δυο ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μια στιγμή, αλλόφρονες, ματωμένοι,
βγάλανε μια κραυγή
σα ναυαγοί, που, λίγο πριν ξεψυχήσουν, θαρρούν πως βλέπουν φώτα,
κάπου μακριά.

Κι όταν ξημέρωσε, τα σώματά τους σα δυο μεγάλα ψαροκόκαλα
ξεβρασμένα στην όχθη ενός καινούργιου μάταιου πρωινού


"Έρωτας" του Τ.ΛΕιβαδίτη


Και

Τώρα να μ’ αφήνατε ήσυχον
τώρα συνηθίστε χωρίς εμένα.
Τώρα θα κλείσω τα μάτια μου.
Και μόνο θέλω πέντε πράγματα
πέντε ρίζες που ξεχωρίζω.
H μια είναι ο έρωτας δίχως τέλος.
Τo δεύτερο είναι να κοιτάζω το φθινόπωρο.
Δεν μπορώ αν δεν πετάνε
και δεν ξαναγυρνάνε τα φύλλα στη γη.
Το τρίτο είναι ο βαρύς χειμώνας
η βροχή που αγάπησα, το χάδι
της φωτιάς μέσ’ τ άγριο κρύο.
Τέταρτο έρχεται το καλοκαίρι
στρογγυλό σαν καρπούζι.
Το πέμπτο πράμα είναι τα μάτια σου.
Ματίλντε μου, πολυαγαπημένη.

Απόσπασμα από το
"Ζητάω Σιωπή" του Π.Νερούδα.

Οκ δεν λένε τι να κάνουμε, τι χρήσιμο είναι το ένα, και τι το άλλο, δεν είναι καν και πολύ συγκεκριμένα. Είναι λαμπρή ποίηση όμως, από 2 ανθρώπους που πέρασαν τα πεπερασμένα όρια του ανθρώπου-δημιουργού....

Δεν τους συγκρίνω με τον Παυλίδη προφανώς, αλλά ήθελα να το πιάσουμε από άλλη οπτική λίγο το θέμα μας...
καληνύχτα φίλε μου

Απάντηση

Επιστροφή στο “Music”