nikolas12 έγραψε: ↑Σάβ Απρ 04, 2020 5:30 pm
Λοιπόοοοοον έκατσα και είδα όλη την 4η σεζόν του La Casa De Papel σε ένα βράδυ και χωρίς κανένα spoiler αυτή είναι η κριτική μου:
Δεν είμαι τρελός οπαδός του La Casa De Papel. Το όλο hype του, από όταν το ανακαλύψανε στο Netflix την άνοιξη του 2018, εγώ προσωπικά δεν το πρόλαβα γιατί ήμουν φαντάρος, οπότε το είδα αρκετό καιρό μετά και συγκεκριμένα μετά το καλοκαίρι που απολύθηκα. Θεώρησα πως ήταν μια αρκετά καλή σειρά, δε συντάσσομαι ούτε με αυτούς που τη θεοποιούν, ούτε με αυτούς που την κράζουν, ακολουθεί συγκεκριμένα μοτίβα ανάπτυξης της πλοκής, αλλά αυτά δουλεύουν πολύ καλά χάρη στο γράψιμο και τις ερμηνείες.
Όταν τελείωσε η πρώτη σεζόν (ή οι πρώτες 2 στο Netflix, έχουν διαφορετική διανομή) θεώρησα πως η ιστορία τελείωσε και δε χρειάζεται κάτι άλλο. Όμως money makes the world go round και έτσι η σειρά επέστρεψε με νέα ληστεία, γεγονός για το οποίο ήμουν αρνητικός. Η 3η σεζόν ήταν μακράν η πιο αδύναμη της σειράς, τόσο από άποψη πλοκής όσο και από την άποψη ότι τα μοτίβα που ανέφερα πιο πάνω δε δούλευαν ή μάλλον δεν εφαρμόζονταν. Το σύνηθες μοτίβο είναι 1. Ακολουθούμε κάθε βήμα του πλάνου 2. Οι χαρακτήρες μας έχουν μπλέξει συναισθηματικά, άρα παρεκκλίνουν από το πλάνο 3. Οι εχθροί βρίσκουν τρόπο να αντεπιτεθούν 4. Φτιάχνουμε νέο πλάνο για να πάνε όλα καλά
Στην 3η σεζόν αυτό δεν έγινε ποτέ, αντίθετα ήμασταν μονίμως κολλημένοι στο 3ο και βλέπαμε συνέχεια τους πρωταγωνιστές να τρώνε χαστούκια, αυτή είναι συνήθως η δεύτερη πράξη μίας ταινίας, αλλά σε μια σειρά το να έχεις ολόκληρη σεζόν να είναι έτσι, δε δουλεύει στο κοινό, γιατί βαριέται. Είμαι πολύ χαρούμενος λοιπόν που η 4η σεζόν ξεκολλάει από αυτήν την ατέρμονη λούπα και επιτέλους η σειρά ξαναπατάει γκάζι και μας θυμίζει γιατί μας άρεσε το La Casa De Papel στην αρχή.
Έχει πολλές σοκαριστικές στιγμές, είναι συγκινητικό και νιώθεις σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό το bonding που έχουν μεταξύ τους οι ληστές και πως μέσα από τους τσακωμούς τους, ενισχύουν τις διαπροσωπικές σχέσεις και καταλήγουν να είναι μία ακόμα πιο δεμένη ομάδα. Επιπλέον αυτή η σεζόν σηματοδοτεί την πλήρη επιστροφή του Professor, καθώς στην τρίτη σεζόν ήταν απαράδεκτα κακός και μακριά από τον καλό εαυτό του. Εδώ επιστρέφει με τρομερά σχέδια, απίστευτα πλάνα και δείχνει ότι μπορεί να αλλάξει το ρου της ιστορίας της ληστείας. Αποκομμένος πλέον από οτιδήποτε τον κρατάει πίσω, δείχνει ικανός να οδηγήσει τη ληστεία σε επιτυχία.
Ένα άλλο ωραίο στοιχείο είναι τα flashbacks. Στην προηγούμενη σεζόν ήταν απλώς υποστηρικτικά και για πολλούς ένα μέσο για να βλέπουμε τον καλύτερο χαρακτήρα της σειράς (ναι, για τον Berlin λέω) στις οθόνες μας, αλλά τώρα δουλεύουν πολύ καλύτερα, αφού συμβάλλουν πιο ουσιαστικά στο να καταλάβουμε τι σκέφτεται ο Professor για διάφορα μέρη του πλάνου αλλά και προσθέτει αρκετά στο backstory με τα νέα μέλη της ομάδας. Φυσικά έχουμε και flashbacks και από την προετοιμασία της πρώτης ληστείας που θα παίξουν ρόλο και εδώ.
MVP της σεζόν για μένα είναι ξανά ο Professor, αλλά πολλοί χαρακτήρες πετυχαίνουν την προσωπική τους λύτρωση και εξιλέωση και άλλοι τιμωρούνται. Οι ανατροπές είναι συνεχείς και ακόμα και οι δεύτερες ιστορίες όπως των ομήρων είναι αρκετά καλές.
Σίγουρα λοιπόν έχουμε βελτίωση σε σχέση με τη μετριότατη προηγούμενη σεζόν εδώ και μένει να δούμε τι θα παίξει μελλοντικά στη σειρά.