ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ:
Ολυμπιακοί Αγώνες: Έξι συμμετοχές (1936, 1956, 1960, 1964, 1972 και 1976)
FIBA World Cup: 5 παρουσίες (1963, 1967, 1998, 2006 και 2019)
FIBA Asia Cup: Δύο φορές νικήτρια (1965 και 1971), πέντε φορές φιναλίστ (1969, 1975, 1979, 1983 και 1997) και έξι φορές τρίτη (1967, 1977, 1981, 1987, 1991 και 1995).
Η οικοδέσποινα Ιαπωνία εμφανίζεται σε Ολυμπιακούς Αγώνες για έκτη φορά με την τελευταία φορά να είναι πριν 45 χρόνια. Η άλλοτε ηγέτιδα της ασιατικής ζώνης έπεσε τα τελευταία 30 χρόνια σε μπασκετική ανομβρία (πιθανότατα να το εγκατέλειψαν το σπορ) όμως τα τελευταία χρόνια και τα επόμενα αναμένεται να μας απασχολήσει περισσότερο.
Οι Ιαπώνες μαθαίνουν γρήγορα και έχουν υπομονή (τρανταχτό παράδειγμα το ποδόσφαιρο
) με αποτέλεσμα να βελτιώνονται ραγδαία στο μπάσκετ. Σε αυτό παίζει ρόλο η ταυτόχρονη παρουσία 2 παικτών στο ΝΒΑ, του Hachimura και του Watanabe που έχει αυξήσει το ενδιαφέρον στη χώρα (οικονονικά και οργανωτικά). Ειδικά ο Hachimura έχει δώσει τεράστια ώθηση στο άθλημα οδηγώντας πολλά παιδιά στο μπάσκετ (Hachimuro-mania). Επιπροσθέτως η πρόσληψη του Αργεντίνου προπονητή Julio Lamas (αυτός έβγαλε τη χρυσή γεννιά της χώρας του) ήταν το επόμενο βήμα για να βελτιωθουν οι Akatsuki Five. Ο Lamas πειραματίστηκε αρκετά σε προκριματικά και επίσημα φτιάχνοντας μια καλή ομάδα τηρουμένων των αναλογιών. Στο πρόσφατο Παγκόσμιο έγινε το πρώτο test drive και τώρα θα πρέπει να δείξουν κάτι περισσότερο.
Το αυστηρό πλαίσιο που υπάρχει στη χώρα για τους νατουραλιζέ δεν επιτρέπει να πολιτογραφηθεί σαν Ιάπωνας ο οποιοσδήποτε (π.χ. Tobey) αλλά να επιλεγεί κάποιος αθλητής που να συνδέεται με τη χώρα. Έτσι μετά τον Fazekas που πλέον τα χρόνια πέρασαν η αμέσως καλύτερη επιλογή ήταν ο Gavin Edwards (με πέρασμα και από την Ελλάδα).
Καλοί παίκτες επίσης είναι ο έμπειρος σουτέρ Hiejima, ο κοντορεβιθούλης πρώην G-Leaguer Togashi και ο εξελίξιμος Yudai Baba. Ο Tanaka θα είναι το βασικό PG, ενώ σαν backup των Hachimura και Edwards θα δούμε δύο νέα παιδιά με αμερικάνική παιδεία: τους Schafer και Watanabe (ή Hoghland σωστότερα).
ΡΟΣΤΕΡ:
#2 Yuki Togashi
Ύψος: 1,70 μ.
Έτος γέννησης: 30/07/1993
Θέση: Point Guard
Ομάδα: Chiba Jets
#6 Makoto Hiejima
Ύψος: 1,90 μ.
Έτος γέννησης: 11/08/1990
Θέση: Shooting Guard
Ομάδα: Utsunomiya Brex
#8 Rui Hachimura
Ύψος: 2,03 μ.
Έτος γέννησης: 08/02/1998
Θέση: Power Forward-Small Forward
Ομάδα: Washington Wizards-USA
#9 Leo Vendrame
Ύψος: 1,83 μ.
Έτος γέννησης: 14/11/1993
Θέση: Point Guard
Ομάδα: Sun Rockers Shibuya
#12 Yuta Watanabe
Ύψος: 2,03 μ.
Έτος γέννησης: 13/10/1994
Θέση: Small Forward-Power Forward
Ομάδα: Toronto Raptors-USA
#14 Kosuke Kanamaru
Ύψος: 1,93 μ.
Έτος γέννησης: 08/03/1989
Θέση: Small Forward-Shooting Guard
Ομάδα: Seahorses Mikawa
#18 Yudai Baba
Ύψος: 1,93 μ.
Έτος γέννησης: 07/11/1995
Θέση: Shooting Guard-Small Forward
Ομάδα: Melbourne United-Australia
#23 Gavin Edwards
Ύψος: 2.06 μ.
Έτος γέννησης: 15/01/1988
Θέση: Power Forward-Center
Ομάδα: Chiba Jets
#24 Daiki Tanaka
Ύψος: 1.93 μ.
Έτος γέννησης: 03/09/1991
Θέση: Point Guard-Shooting Guard
Ομάδα: Alvark Tokyo
#32 Avi Schafer
Ύψος: 2,08 μ.
Έτος γέννησης: 28/01/1998
Θέση: Center
Ομάδα: Seahorses Mikawa
#34 Hugh Hogland-Watanabe
Ύψος: 2,08 μ.
Έτος γέννησης: 23/12/99
Θέση: Power Forward-Center
Ομάδα Ryukyu Golden Kings
#88 Tenketsu Harimoto
Ύψος: 1,98 μ.
Έτος γέννησης: 08/01/1992
Θέση: Small Forward
Ομάδα: Nagoya Diamond Dolphins
Προπονητης: Julio Lamas
Έτος γέννησης: 09/06/1964
DEPTH CHART
PG: Tanaka-Togashi-Vendrame
SG: Hiejima-Baba
SF: Watanabe-Kanamaru-Harimoto
PF: Hachimura-Hoghland
C: Edwards-Schafer
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
- Το ότι αγωνίζονται εντός χώρας τους δίνει ένα κίνητρο παραπάνω να τιμήσουν τη χώρα τους. Με τα στεφάνια οι περισσότεροι παίκτες γνωρίζονται εδώ και χρόνια.
- Ο Hachimura νομίζω πως είναι κομμένος και ραμμένος για FIBA Basketball. Γλυκό σουτ, δυνατό παιδί που κατέχει το σπορ και το κυριότερο δεν είναι ένας κούκος στην ομάδα.
- Η παρουσία του Lamas στον πάγκο αποτελεί εγγύηση βελτίωσης των νέων παικτών. Θεωρώ πως θα δούμε καλύτερη ομάδα από αυτή που είδαμε πριν 2 χρόνια στα γήπεδα της Κίνας.
- Η ταυτόχρονη παρουσία Hachimura-Edwards-Watanabe ανοίγει αρκετά το γήπεδο στο επιθετικό κομμάτι καθώς και οι τρεις αρέσκονται να παίζουν με το πρόσωπο στο καλάθι δημιουργόντας διαδρόμους για τους υπολοίπους. Σε αυτό να συνυπολογίσουμε ότι έχουν δημιουργούς και περιφερειακούς που τους αρέσει το ανοικτό γήπεδο.
- Η άμυνα. Δεν φαίνεται να είναι το δυνατό τους κομμάτι τους κατί που φάνηκε στο πρόσφατο FIBA World Cup. Βέβαια έχουν παίκτες για να πιέσουν αλλά στερούνται φυσικών προσόντων, ειδικά στην περιφέρεια.
- Ο όμιλος. Ίσως ο δυσκολότερος, που σχεδόν απαγορεύει την υποψία νίκης. Οι Ισπανία, Αργεντινή και Σλοβενία δεν είναι άτρωτες αλλά σίγουρα είναι πολύ πιο καλές και έμπειρες ομάδες.
- Η απουσία παιχνιδιού στη ρακέτα. Δεν ξέρω τι λαγό μπορεί να φέρουν τα πιτσιρίκια εξ Αμερικής, όμως το γεγονός πως δεν υπάρχει post παιχνίδι καθιστά πρόβλημα όταν ειδικά αντιμετωπίσουν καλές άμυνες. Λείπουν “κιλά” από τη ρακέτα.
- Η απουσία του κόσμου. Μεγάλη ζημιά για τους Ιάπωνες η απουσία θεατών, καθώς τους ελαχιστοποιεί το πλεονέκτημα έδρας που έχει ο έκαστοτε διοργανωτής. Θυμίζω πως με την παρουσία κόσμου ήταν η μόνη ασιατική ομάδα που κέρδισε την Αυστραλία (με Dellavedova, Maker, Goulding, Kay κλπ).
Ο Rui Hachimura
Ο Yuta Watanabe
Ο ΣΤΟΧΟΣ
Bushido και όλα θα πάνε καλά.
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ
Πόσους ακόμη “Hachimura” θα έχουν σε λίγα χρόνια οι Ιάπωνες;
Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ
Λογικά θα κάνουν τρεις ήττες και θα αποκλειστούν. Εκτός βέβαια και αν βρουν απογοητευμένη την Αργεντινή στην τελευταία αγωνιστική και πετύχουν το θαύμα.
. Θα μιλάμε για κάζο τότε. Αυτό τότε ίσως να είναι το παράθυρο ευκαιρίας που θα αναζητά η Ιαπωνία. 
