Επανάληψη του πιο πρόσφατου τελικού της διοργάνωσης, αυτή την φορά όμως στα ημιτελικά. Η κάτοχος του τροπαίου απέναντι στην πιο φορμαρισμένη ίσως ομάδα των τελευταίων τριών μηνών, σε ένα παιχνίδι που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και ο μεγάλος τελικός της φετινής σεζόν.
Τι έκανε φέτος : Δεύτερη στην κανονική περίοδο η CSKA με ρεκόρ 24-10, σε μία σεζόν που ναι μεν δεν πάτησε ποτέ στην κορυφή, όμως ήταν σταθερά εντός τριάδας. Ξεκίνησε κάπως μουδιασμένα όμως γρήγορα ανέβασε ρυθμούς, με αποκορύφωμα τις 12 σερί νίκες από την 6η μέχρι και την 17η αγωνιστική. Στην συνέχεια οι Ρώσοι αντιμετώπισαν αρκετά προβλήματα τραυματισμών με θύματα κυρίως τους Milutinov, Hackett και Strelnieks, ενώ σε αυτά ήρθε να προστεθεί και η φετινή εξωαγωνιστική παρουσία του James και οι κόντρες του με τον Ιτούδη, που οδήγησαν τελικά και στην αποχώρηση του από την ομάδα. Παρά το γεγονός ότι στον δεύτερο γύρο λοιπόν οι Ρώσοι έριξαν την απόδοση τους, έκλεισαν με τον καλύτερο τρόπο την μέχρι τώρα παρουσία τους, με αποκορύφωμα την άνετη πρόκριση στα play-offs απέναντι στην Fenerbahce. Έρχονται λοιπόν αποφασισμένοι και πεινασμένοι στην Κολωνία για να υπερασπιστούν τον τίτλο τους, φτάνοντας τις 9 κατακτήσεις.
Ο MVP : Ο τίτλος θα πήγαινε στον Mike James ή τον Nikola Milutinov κανονικά, οι οποίοι όμως για διαφορετικό λόγο ο καθένας θα απουσιάζουν από το Final-4. Έτσι την σκυτάλη παίρνει ο Will Clyburn, ο οποίος δείχνει να έχει αφήσει για τα καλά πίσω του τον περσινό σοβαρό τραυματισμό και είναι έτοιμος να ηγηθεί των προσπαθειών της ομάδας του. 14.1 πόντοι, 3.8 ριμπάουντ και 1.6 ασίστ φέτος για τον Αμερικανό, που δείχνει έτοιμος ακόμα και για το άλμα στο NBA. Από κοντά του και οι Shengelia, Hackett και Voigtmann.
Προϊστορία : Δεν είναι υπερβολή ίσως να πούμε ότι τα Final-4 είναι συνδεδεμένα με την CSKA, αφού οι Ρώσοι από το 2001 και μετά έχουν λείψει μόνο 2 φορές, και φέτος καταγράφουν την ένατη σερί συμμετοχή τους. Σε αυτό το διάστημα μετρούν 4 κατακτήσεις, οι 2 με τον Δημήτρη Ιτούδη στον πάγκο, αλλά και 3 χαμένους τελικούς.
Το στατιστικό που ξεχωρίζει : Οι Ρώσοι ναι μεν ήταν μόλις ένατοι σε ποσοστό ευστοχίας σε δίποντα και τρίποντα και προτελευταίοι σε ελεύθερες βολές, όμως είναι η κορυφαία ομάδα τόσο σε αμυντικά και επιθετικά ριμπάουντ, όσο και σε πόντους ανά αγώνα και κερδισμένες κατοχές.
Τι έκανε φέτος : Οι Τούρκοι έκαναν ένα κάκιστο ξεκίνημα στην σεζόν, χάνοντας μάλιστα και από τις 7 υπόλοιπες ομάδες των play-offs στον πρώτο γύρο. Έτσι το τέλος του τους βρήκε με ρεκόρ 8-9 και εκτός των θέσεων της οκτάδας. Στον δεύτερο γύρο ωστόσο έκαναν ένα εκπληκτικό ντεμαράζ, θυμίζοντας την ομάδα των τελευταίων δύο ετών και σκορπώντας τον φόβο και τρόμο. Χαρακτηριστικό ότι έκανε μόλις 3 ήττες στην συνέχεια, ενώ οι 12 από τις 14 νίκες του δευτέρου γύρου σημειώθηκαν με διψήφιες διαφορές. Αντίπαλος στα play-offs λοιπόν η Real για την Efes, με τους Τούρκους να επικρατούν άνετα στα δύο πρώτα ματς, την ομάδα του Laso να απαντά στην Μαδρίτη, και την Efes να υπερασπίζεται την έδρα της στο τελευταίο ματς, σφραγίζοντας έτσι το εισιτήριο για το Final - 4. Έρχεται λοιπόν έτσι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και με ατού την ομοιογένεια και την φόρμα της, έχει σαν στόχο να σηκώσει φυσικά το τρόπαιο για πρώτη φορά στην ιστορία της. Οι συνθήκες μάλιστα φέτος φαντάζουν ξανά αρκετά ευνοϊκές για τους Τούρκους, που για πρώτη φορά ίσως θεωρούνται το φαβορί για τον τίτλο από πολλούς.
Ο MVP : Το βραβείο δεν θα μπορούσε να πάει σε άλλον από τον MVP μέχρι τώρα ολόκληρης της διοργάνωσης, τον Vasilije Micic. Ο Σέρβος στα 27 του παίζει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του δείχνοντας μάλιστα ότι ακόμα δεν έχει φτάσει το ταβάνι του ίσως. 16.3 πόντοι, 2.6 ριμπάουντ και 4.8 ασίστ για τον playmaker των Τούρκων. Από πολύ κοντά και ο Shane Larkin ο οποίος μπορεί να ξεκίνησε χλιαρά την χρονιά, όμως στην πορεία ανέβασε ρυθμούς, με αποτέλεσμα κι εκείνος να μετράει 15 πόντους, 2.4 ριμπάουντ και 4.2 ασίστ. Καθοριστική και η συμβολή των γερόλυκων Dunston-Simon, αλλά και του Beaubois.
Προϊστορία : Δεύτερη μόλις συμμετοχή από το 2000 και μετά για τους Τούρκους σε Final - 4. Την πρώτη, το 2019, έφτασαν στην πηγή αλλά δεν ήπιαν νερό, χάνοντας στον τελικό από την CSKA, ενώ και πέρσι η διακοπή της διοργάνωσης τους είχε βρει στην πρώτη θέση της βαθμολογίας.
Το στατιστικό που ξεχωρίζει : Οι Τούρκοι διαθέτουν την καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης, και την τρίτη καλύτερη άμυνα. Παράλληλα είναι και δεύτεροι στα λιγότερα λάθη ανά αγώνα, πίσω μόνο από την Armani. Αχίλλειος πτέρνα ίσως το αμυντικό rebound, αφού οι Τούρκοι κατατάσσονται δεύτεροι σε επιθετικά rebound αντιπάλων.
Νωρίτερα στη σεζόν : Μοιρασμένες οι νίκες για τους δύο αντιπάλους στην κανονική περίοδο. Και οι δύο μάλιστα ήταν νίκες με τεράστιες διαφορές. Στο παιχνίδι του πρώτου γύρου οι Ρώσοι επικράτησαν εύκολα στην Μόσχα με 100-65 με κορυφαίο τον Clyburn, ενώ στον δεύτερο γύρο η Efes πήρε ηχηρή ρεβάνς με 100-70 χάρη σε 21 πόντους του Micic. Συνολικά πάντως η προϊστορία είναι συντριπτικά υπέρ της ομάδας του Ιτούδη, με 20-5 νίκες σε επίπεδο Euroleague.
CSKA Moscow
Τι έκανε φέτος : Δεύτερη στην κανονική περίοδο η CSKA με ρεκόρ 24-10, σε μία σεζόν που ναι μεν δεν πάτησε ποτέ στην κορυφή, όμως ήταν σταθερά εντός τριάδας. Ξεκίνησε κάπως μουδιασμένα όμως γρήγορα ανέβασε ρυθμούς, με αποκορύφωμα τις 12 σερί νίκες από την 6η μέχρι και την 17η αγωνιστική. Στην συνέχεια οι Ρώσοι αντιμετώπισαν αρκετά προβλήματα τραυματισμών με θύματα κυρίως τους Milutinov, Hackett και Strelnieks, ενώ σε αυτά ήρθε να προστεθεί και η φετινή εξωαγωνιστική παρουσία του James και οι κόντρες του με τον Ιτούδη, που οδήγησαν τελικά και στην αποχώρηση του από την ομάδα. Παρά το γεγονός ότι στον δεύτερο γύρο λοιπόν οι Ρώσοι έριξαν την απόδοση τους, έκλεισαν με τον καλύτερο τρόπο την μέχρι τώρα παρουσία τους, με αποκορύφωμα την άνετη πρόκριση στα play-offs απέναντι στην Fenerbahce. Έρχονται λοιπόν αποφασισμένοι και πεινασμένοι στην Κολωνία για να υπερασπιστούν τον τίτλο τους, φτάνοντας τις 9 κατακτήσεις.
Ο MVP : Ο τίτλος θα πήγαινε στον Mike James ή τον Nikola Milutinov κανονικά, οι οποίοι όμως για διαφορετικό λόγο ο καθένας θα απουσιάζουν από το Final-4. Έτσι την σκυτάλη παίρνει ο Will Clyburn, ο οποίος δείχνει να έχει αφήσει για τα καλά πίσω του τον περσινό σοβαρό τραυματισμό και είναι έτοιμος να ηγηθεί των προσπαθειών της ομάδας του. 14.1 πόντοι, 3.8 ριμπάουντ και 1.6 ασίστ φέτος για τον Αμερικανό, που δείχνει έτοιμος ακόμα και για το άλμα στο NBA. Από κοντά του και οι Shengelia, Hackett και Voigtmann.
Προϊστορία : Δεν είναι υπερβολή ίσως να πούμε ότι τα Final-4 είναι συνδεδεμένα με την CSKA, αφού οι Ρώσοι από το 2001 και μετά έχουν λείψει μόνο 2 φορές, και φέτος καταγράφουν την ένατη σερί συμμετοχή τους. Σε αυτό το διάστημα μετρούν 4 κατακτήσεις, οι 2 με τον Δημήτρη Ιτούδη στον πάγκο, αλλά και 3 χαμένους τελικούς.
Το στατιστικό που ξεχωρίζει : Οι Ρώσοι ναι μεν ήταν μόλις ένατοι σε ποσοστό ευστοχίας σε δίποντα και τρίποντα και προτελευταίοι σε ελεύθερες βολές, όμως είναι η κορυφαία ομάδα τόσο σε αμυντικά και επιθετικά ριμπάουντ, όσο και σε πόντους ανά αγώνα και κερδισμένες κατοχές.
Anadolu Efes Istanbul
Τι έκανε φέτος : Οι Τούρκοι έκαναν ένα κάκιστο ξεκίνημα στην σεζόν, χάνοντας μάλιστα και από τις 7 υπόλοιπες ομάδες των play-offs στον πρώτο γύρο. Έτσι το τέλος του τους βρήκε με ρεκόρ 8-9 και εκτός των θέσεων της οκτάδας. Στον δεύτερο γύρο ωστόσο έκαναν ένα εκπληκτικό ντεμαράζ, θυμίζοντας την ομάδα των τελευταίων δύο ετών και σκορπώντας τον φόβο και τρόμο. Χαρακτηριστικό ότι έκανε μόλις 3 ήττες στην συνέχεια, ενώ οι 12 από τις 14 νίκες του δευτέρου γύρου σημειώθηκαν με διψήφιες διαφορές. Αντίπαλος στα play-offs λοιπόν η Real για την Efes, με τους Τούρκους να επικρατούν άνετα στα δύο πρώτα ματς, την ομάδα του Laso να απαντά στην Μαδρίτη, και την Efes να υπερασπίζεται την έδρα της στο τελευταίο ματς, σφραγίζοντας έτσι το εισιτήριο για το Final - 4. Έρχεται λοιπόν έτσι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και με ατού την ομοιογένεια και την φόρμα της, έχει σαν στόχο να σηκώσει φυσικά το τρόπαιο για πρώτη φορά στην ιστορία της. Οι συνθήκες μάλιστα φέτος φαντάζουν ξανά αρκετά ευνοϊκές για τους Τούρκους, που για πρώτη φορά ίσως θεωρούνται το φαβορί για τον τίτλο από πολλούς.
Ο MVP : Το βραβείο δεν θα μπορούσε να πάει σε άλλον από τον MVP μέχρι τώρα ολόκληρης της διοργάνωσης, τον Vasilije Micic. Ο Σέρβος στα 27 του παίζει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του δείχνοντας μάλιστα ότι ακόμα δεν έχει φτάσει το ταβάνι του ίσως. 16.3 πόντοι, 2.6 ριμπάουντ και 4.8 ασίστ για τον playmaker των Τούρκων. Από πολύ κοντά και ο Shane Larkin ο οποίος μπορεί να ξεκίνησε χλιαρά την χρονιά, όμως στην πορεία ανέβασε ρυθμούς, με αποτέλεσμα κι εκείνος να μετράει 15 πόντους, 2.4 ριμπάουντ και 4.2 ασίστ. Καθοριστική και η συμβολή των γερόλυκων Dunston-Simon, αλλά και του Beaubois.
Προϊστορία : Δεύτερη μόλις συμμετοχή από το 2000 και μετά για τους Τούρκους σε Final - 4. Την πρώτη, το 2019, έφτασαν στην πηγή αλλά δεν ήπιαν νερό, χάνοντας στον τελικό από την CSKA, ενώ και πέρσι η διακοπή της διοργάνωσης τους είχε βρει στην πρώτη θέση της βαθμολογίας.
Το στατιστικό που ξεχωρίζει : Οι Τούρκοι διαθέτουν την καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης, και την τρίτη καλύτερη άμυνα. Παράλληλα είναι και δεύτεροι στα λιγότερα λάθη ανά αγώνα, πίσω μόνο από την Armani. Αχίλλειος πτέρνα ίσως το αμυντικό rebound, αφού οι Τούρκοι κατατάσσονται δεύτεροι σε επιθετικά rebound αντιπάλων.
Νωρίτερα στη σεζόν : Μοιρασμένες οι νίκες για τους δύο αντιπάλους στην κανονική περίοδο. Και οι δύο μάλιστα ήταν νίκες με τεράστιες διαφορές. Στο παιχνίδι του πρώτου γύρου οι Ρώσοι επικράτησαν εύκολα στην Μόσχα με 100-65 με κορυφαίο τον Clyburn, ενώ στον δεύτερο γύρο η Efes πήρε ηχηρή ρεβάνς με 100-70 χάρη σε 21 πόντους του Micic. Συνολικά πάντως η προϊστορία είναι συντριπτικά υπέρ της ομάδας του Ιτούδη, με 20-5 νίκες σε επίπεδο Euroleague.
. Καλός ρυθμός, υψηλό σκορ για πρώτο ημίχρονο, Micic σε φοβερή κατάσταση και γενικά μια Efes που σου βγάζει μια σιγουριά στο παρκέ. Η CSKA το παλεύει ως τώρα με την εμπειρία που έχει από F4, αλλά μέχρι στιγμής εκτός Hackett και Clyburn δε βοηθάνε πολύ οι υπόλοιποι. Είχαν θέμα σε κάποια φάση με το αμυντικό rebound, τους πήρε αρκετά ο Shengelia, αλλά ναι ως τώρα η Efes δείχνει ικανή να κερδίσει άνετα.
