ΝΒΑ Finals 2021 : Game 6 Phoenix @ Milwaukee

[AlexD]

Είδα 3ο και 4ο. Απίστευτος Γιάννης. Το παιδί έχει ξεφύγει τι να λέμε, μπράβο! Ο Μίντλετον δεν ήταν καλός αλλά στο τέλος έκανε αυτό που έπρεπε. Ο Χόλιντει αν και άστοχος ήταν και πάλι καταπληκτικός. Πόρτις τρέλα. Μπορεί να ήταν ιδιαίτερη χρονιά και να στάθηκαν τυχεροί οι Μπακς (στην σειρά με τους Νετς πχ), αλλά ήταν ομάδα και έπαιξε καλό μπάσκετ. Ο Γιάννης όσο προχώρησαν οι τελικοί και ενώ είχε χτυπήσει ανέβαζε στροφές και τους πήρε όλους παραμάζωμα.

[ggr]

Το Φοίνιξ δεν μπορούσε να τον ματσάρει και αυτό φάνηκε, αφού έγραψε τους καλύτερους αριθμούς του σ' αυτή τη σειρά. Οι τραυματισμοί έπαιξαν ρόλο στα φετινά πλέι οφ και ελπίζω του χρόνου να μην έχουμε τα ίδια. Για να κατακτήσει μια ομάδα τίτλο, χρειάζεται ικανότητα αλλά και μια δόση τύχης. Οι Μπακς τα είχαν και τα δύο.

[No Center-No Party]

Μπράβο ρε Γιανναρε, έκανες πολύ κόσμο να χαμογελαει και να κλαίει συγχρόνως σήμερα.
Τεράστιος! Συγχαρητήρια στους Μπακς, άξιοι πρωταθλητές.

[Sharp Shooter]

1) Δύσκολο πρωινό ξημέρωσε για να είσαι Έλληνας φίλος των Σανς. Παντού υπάρχουν αναφορές για το ματς με βαρύγδουπα σχόλια, αναλύσεις και κραυγές από άτομα που δεν ξέρουν καν πόσο διαρκεί ένας αγώνας ΝΒΑ. Κορυφαία στιγμή το σχόλιο «Bucks in 6» μιας ηλικιωμένης κυρίας σε ένα ποστ αθλητικής σελίδας στο φβ. Ευτυχώς που επέλεξα να ψιλοαπέχω κιόλας.

2) Το να χάνεις 2-4 από 2-0 είναι “the most Suns thing ever». Αυτό το δανείζομαι από σελίδα του Φοινιξ. Και δυστυχώς έχει δόση αλήθειας. Τρίτο σερί ματς βέβαια που κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Αλλά σύμπτωση επαναλαμβανόμενη…

3) Για να κερδίσεις ματς κανονικής διαρκείας αρκεί να παίξεις καλά. Για να κερδίσεις ματς πλέι οφ, αρκεί να είσαι καλύτερη ομάδα. Για να κερδίσεις do or die ματς πλέι οφ όμως πρέπει να είσαι καλύτερη ομάδα, να παίξεις καλά και να το θέλεις. Στην τέταρτη περίοδο που άρχισε το ξύλο της αρκούδας φαινόταν ότι το ματς πάει προς γηπεδούχους…

4) Το μυστικό της επιτυχίας των Σανς ήταν πως φέτος δεν ήταν τόσο σοφτ όσο παλιά. Αλλά έπεσαν πάνω σε μια ομάδα, με λιγότερο ταλέντο μεν, αλλά πολύ physical και σκληρη. Αυτό δεν ματσαρίστηκε ποτέ… Όταν σε γλεντάει δίχως αύριο ο Γιάννης (οκ αναμενόμενο) αλλά κάνεις ήρωα και τον Bobby τον Portis, ε αυτό λέει πολλά…

5) Οκ θα μου πεις, νεανική ομάδα οι Σανς με όλο το μέλλον μπροστά της. Όχι ρε συ. Τελικούς δεν πας κάθε χρόνο. Και η Δύση είναι ναρκοπέδιο. Phoenix will rise again και βλακείες. Ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία στην ιστορία του franchise.-

6) Και τελειώνω. Αν ήταν να το χάσουμε από μια ομάδα ας είναι οι Μπακς. Συμπαθείς όλοι τους. Σκληρά παιδιά αλλά όχι βρώμικα. Και με έναν ηγέτη που δεν τους παράτησε και έμεινε σε μια άσχημη πόλη και σε έναν οργανισμό που τον πίστεψε. Είχε ρέντα φέτος. Αλλά ήταν αντρίκειο και παντελονατο αυτο που έκανε. Δεν ξέρω αν ποτε θα πω «ουάου» με κάποια κίνησή του. Λογικά θα προτιμούσα να έβλεπα Ντουραντ, Κάρι ή καποιον άλλον αν είχα δυνατότητα να διαλέξω. Αλλά αν το ήθος, ο αλτρουισμός, η εργασιομανία, η ταπεινότητα και η αυταπάρνηση είχαν ονοματεπώνυμο. Ε, ξέρουμε όλοι ποιο θα ήταν.

Αποχή 7 ημερών από socials, αθλητικά σάιτ και σελίδες ΝΒΑ να ξεθυμάνει λίγο όλο αυτό. Και τα ξαναλέμε!

[SteveNashidis]

Το να χάνεις από έναν τέτοιο παίκτη με τέτοιο τρόπο σου δείχνει ότι ήσουν μια πολύ καλή ομάδα.

Κάναμε μια ανέλπιστα καλή πορεία και νομίζω ότι αν είχαμε πιο σοβαρή επαφή με το καλάθι στο τέταρτο δεκάλεπτο στα τρία τελευταία ματς θα πηγαίναμε σε game 7. Αυτά είναι τα λάθη που πρέπει να βελτιωθούν ώστε να ξαναβρεθούμε τελικούς.
Δεν μας φταίει που:
- ο Ayton μέσα στη χρονιά ήταν soft. Βγήκε στους τελικούς αυτή η softιλα
-Ο Πολ τόσο χρόνια χάνει το mentality των πρώτων γύρων. Αν και χθες προσπάθησε
-Η ομάδα είχε έλλειψη δεύτερου πενταριου. Ούτε ο Σαριτς θα έκανε διαφορά.
- Απουσία veteran Pg που θα έδινε ανάσες σε Booker Paul.

Ο Monty ελπίζω να τα δει γιατί είναι ένας από τους καλύτερους προπονητες που πέρασαν από Αριζόνα. Και έχει στα χέρια του ένα διαμάντι που θα είναι μελλοντικός MVP σεζόν ή τελικών. Devin Booker

Για τον Γιάννη τι να πούμε. Όταν μπήκε στα οφς τον κράζανε για το σουτ και τις βολες και σήμερα τους αποστομωσε όλους. Απάντησε και σε όλα τα κακεντρεχη σχόλια του τύπου να φύγει από Μπακς για να το σηκώσει, τι κάθεται με τον τσοκερ Μιντλετον και τον άχρηστο τον Μπαντενλχοζερ. Απλά η φάση ήταν ένα trade Bledsoe μακριά από κάτι σπουδαίο.

Μετά από 72 ματς στην regular και 22 στα playoffs που είδα σχεδόν όλα τους Σανς, νομίζω ένα καλό διάλειμμα από valley φανέλα θα μας βοηθήσει

Ευχαριστώ πολύ και όλα τα μέλη στο φόρουμ για αυτήν την παρέα σε μια αξέχαστη χρονιά.

#RallyTheValley

Υ. Γ. #GiannisMvp ή Γιάννης Εθνική φώναζαν στο γήπεδο;

[Conan1982]

Οι Έλληνες λίγο παραπάνω λογικό είναι να ασχολιόμασταν, όπως κάναμε και με τον Τσίτσιπα όπως κάνουμε όταν ένας Έλληνας φέρνει κάποια επιτυχία, δεν ξέρω τώρα κατά πόσο αυτό μετατράπηκε σε ξενύχτια ή σχόλια εδώ κι εκεί.
Το ματς δεν ήταν και το ποιοτικότερο είναι αλήθεια, είχε όμως πάθος, δυνατές άμυνες και από τις 2 ομάδες έστω και αν οι Σανς δεν το άντεξαν ως το τέλος και έναν σεληνιασμένο Γιάννη που μοίρασε 5 μπλοκ, κέρδισε πόσα φάουλ, έβαλε 50 πόντους (έστω και αν είχε κριθεί το ματς στο τέλος με τις βολές) και στο πιο κρίσιμο ματς που έχει δώσει ως τώρα ήταν τρομερός στις βολές δείχνοντας το μέταλο του.
Η αλήθεια είναι ότι ήταν ευκαιρία φέτος όπως εξελίχθηκε η κατάσταση και για τους Σανς και για τους Μπακς που δεν είναι σίγουρο ότι θα ξαναπαρουσιαστεί άλλη χρονιά. Για τους τραυματισμούς όπως που ταλαιπώρησαν όλες τις ομάδες πρέπει να δώσουμε και τα εύσημα στο επιτελείο των Μπακς για την διαχείριση των παικτών όλη την χρονιά ακόμα και στα πλέυ οφς, ακόμα θυμάμαι την γκρίνια που ο Γιάννης είχε παίξει λίγο σε 2 ματς των πλέυ οφς.

Υ.Γ: Και ο Γιάννης φώναζε στο κινητό του: "Έλα στο Γήπεδο, έλα στο Γήπεδο" στον Θανάση προφανώς που ήταν σε καραντίνα.
Υ.Γ2: Τρίτη περίοδο και ακούω φωνούλες από τον 17μηνο γιό μου που είχε βγει από την κούνια, μου λέει η σύζυγος να τον βάλουμε πίσω. Λέω φέρτον εδώ, τον παίρνω αγκαλίτσα, τον αφήνω στον καναπέ και το παιδάκι παρακολούθησε σιωπηλό πάνω από μισάωρο (δεν βλέπει καθόλου τηλεόραση γενικά), προφανώς δεν καταλάβαινε τίποτα και δεν θα θυμάται τίποτα όταν μεγαλώσει, αλλά για κάποιο λόγο του άρεσε. Ένας μπασκετόβιος γεννήθηκε.

[ggr]

@SharpShooter
Σωστός από την αρχή μέχρι το τέλος. Το έχουμε ξαναπεί ότι η επιτυχία του Γιάννη έδωσε το δικαίωμα στον κάθε άσχετο να σχολιάζει. Ήταν όντως μεγάλη ευκαιρία για σας και δεν ξέρω αν θα την ξαναβρείτε. Γενικά, είμαι της άποψης, πως όταν φτάνεις σε τελικό, πρέπει να κερδίζεις, γιατί δεν ξέρεις αν θα ξαναβρείς της ευκαιρία. Το ΝΒΑ βρίθει από παραδείγματα ομάδων που ανήκουν στην ίδια κατηγορία με σας. Και για τους Μπακς ισχύει το ίδιο, μιας και οι Νετς δεν θα τραυματίζονται σωρηδόν κάθε χρόνο. Το κατάλαβαν και κέρδισαν. Και στο θέμα Γιάννης συμφωνώ. Ούτε κι εγώ τρελαίνομαι παιχτικά με τον ίδιο αλλά το πείσμα, το πάθος του, η αφοσίωση στην ομάδα του, φτάνουν για να τον συμπαθήσω και να χαρώ γι' αυτό που πέτυχε. Σε μια εποχή που η αφοσίωση θυσιάζεται κατά κόρον στον βωμό της εύκολης κατάκτησης της κορυφής, είναι ωραίο η εξαίρεση να επιβραβεύεται. Μακάρι γίνει αφορμή για να αλλάξει η νοοτροπία κάποιων παιχτών, αν και δεν το πιστεύω, αφού ούτε και το παράδειγμα του Ντάλλας (2011) άλλαξε κάτι στη ροή του σύγχρονου ΝΒΑ.

[RipCity]

Η καλύτερη εμφάνιση παίκτη στα 15 χρόνια που μπορώ να πω πως ασχολούμαι αρκετά με το ΝΒΑ. Παίκτης τόσο καλός και στα δύο μέρη του παρκέ δεν έχει ξαναυπάρξει σε αυτό το διάστημα. Για ένα βράδυ έστω και πότε το διάλεξε αυτό το βράδυ. Στο παιχνίδι που θα έδινε τον τίτλο. Πρώτος στην επίθεση και να τον βλέπεις και πρώτο στην άμυνα σε κάθε αιφνιδιασμό των Suns. Κοιτούσαν δεξία και αριστερά από που θα πεταχτεί το χέρι του Γιάννη.

Ασύλληπτος και χίλια μπράβο. All time great status από τα 26 του.

[j-kidd13]

Συγκλονιστικός ο Γιάννης. Noμίζω είδα κάπου οτι είναι ο πρώτος παίκτης με 50+ ποντους, 10+ ριμπαουντ και 5+ τάπες σε τελικούς. Δεν είχε την συμπαράσταση που θα έπρεπε σε τέτοιο παιχνίδι , κυρίως απο τους Τζρου(επιθετικά κυρίως γιατι στην άμυνα ήταν καλός) και Μιντλετον,αν και ο τελευταίος μετά απο 1-2 κακες επιλογές στο τέλος, έβαλε τεράστιο σουτ για το 102-96 αν θυμαμαι καλά, αλλά ήταν τόσο πληθωρικός που αρκούσε και μόνος του όπως φάνηκε. Once in a lifetime εμφανιση σε τελικό που θα μνημονεύεται. Απο την άλλη ο παικταράς Μπουκερ, ερχόταν απο 2 40+ εμφανισεις, αλλα στο do or die ματς, αποδείχτηκε λίγος, όπως και ο Αϊτον.
Για να ειμαι ειλικρινής,όσο ήθελα να το πάρει ο Γιάννης, άλλο τόσο ηθελα Σανς για τον μεγάλο Κρις Πολ, ο οποίος άξιζε ένα δαχτυλιδι στην καριέρα του.

[basket72]

Ασύλληπτα πράγματα από τον Γιάννη, που παίζει (σε χρονιά Ολυμπιακών αγώνων) να βγει και καλύτερος αθλητής στον κόσμο.
Χίλια μπράβο του κι ας υποστήριζα (από απόσταση, χωρίς να τη βλέπω και πολύ) τους Σανς για το μπάσκετ που έπαιζαν απ' αυτά που είχα δει στον τελικό της Δύσης.

[kojito]

Αυτά που έκανε ο Γιάννης ήταν ασύλληπτα. Ιδανικό επιστέγασμα των προσπαθειών του όχι μόνο στα φετινά play-offs, αλλά ίσως από την αρχή της παρουσίας του στο Milwaukee. Και σε πείσμα των καιρών, που επέλεξε να κλείσει τα αυτιά του στις σειρήνες και να μείνει εκεί όλα αυτά τα χρόνια, προκειμένου να κερδίσει έναν τίτλο ξεκινώντας από το μηδέν ουσιαστικά. Πλέον έχει σαρώσει τα πάντα. Σχεδόν όλα τα ατομικά βραβεία που υπάρχουν, συμμετοχές σε καλύτερες πεντάδες, δαχτυλίδι, ο καλύτερος παίκτης ήδη στην ιστορία ενός franchise που μετράει 2 τίτλους. Μόνο το rookie of the season δεν κατάφερε να πάρει από τα "μεγάλα" βραβεία, και είναι μόλις 27 άλλωστε. Τι άλλο του λείπει; Δεν ξέρω. Αν καταφέρει να πάρει και με την Εθνική κάποιον τίτλο σε μεγάλη διοργάνωση, πιθανότατα δεν θα δέχεται καμία αμφισβήτηση ότι θα είναι ο πιο επιτυχημένος international που πέρασε από το ΝΒΑ.

Οι Bucks έκαναν λάθη αυτά τα χρόνια, πέρσι με ένα ρόστερ που δεν το λες και χειρότερο από το φετινό σαν σύνολο αποκλείστηκαν με κάτω τα χέρια, ο Budenholzer δεν έγινε γκουρού των πάγκων και πιθανότατα θα συνεχίσει ακόμα να κάνει και τα λάθη του, είχαν και την τύχη μαζί τους εν μέρει (όμως η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς), όμως δικαιώθηκαν. Όταν το καλοκαίρι και μέσα στην σεζόν επέλεξαν να αδειάσουν τον πάγκο τους προκειμένου να φτιάξουν έναν περιορισμένο, αλλά καλό κορμό 7-8 παικτών, πήραν ένα ρίσκο που τους βγήκε αφού δεν είχαν ιδιαίτερα θέματα τραυματισμών. Και στο τέλος ακόμα κι αν ο Jrue με τον Middleton δεν έπαιζαν σταθερά σε Superstar επίπεδο και είχαν αστάθειες, σε αρκετά ματς βγήκαν μπροστά και έδωσαν βοήθειες στον Γιάννη. Η ιστορία θα γράψει ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πήραν τον τίτλο και αυτό μετράει.

Σαν φίλος των Suns έχω κι έναν μικρό πόνο για αυτή την απώλεια τίτλου, όπως και οι προλαλήσαντες
Σίγουρα ήταν μια αρκετά επιτυχημένα χρονιά για το Phoenix, πολύ πάνω από τις προσδοκίες. Είναι όμως και μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία, καθώς στην Δύση θα πρέπει να έχεις ομάδα με τουλάχιστον 2-3 All Star παίκτες αν θες να χτυπήσεις τελικούς σε μόνιμη βάση και όχι μια χρονιά κι έξω. Για αυτό θα είναι αρκετά δύσκολο να επαναληφθεί σύντομα το επίτευγμα αυτό. Υπάρχει όμως η μαγιά στο ρόστερ, Booker και Ayton θα έμαθαν αρκετά από την παρουσία τους στα play-offs (ειδικά ο πρώτος που χτες πήρε ένα γερό μάθημα), και ελπίζω πλέον ότι η Arizona θα έγινε ένας ελκυστικός προορισμός ξανά για free agents, ώστε για αρχή οι Suns να καταφέρουν τα επόμενα χρόνια να εδραιωθούν στις 5-6 καλύτερες ομάδες της Δύσης.

[Fitz]

Τι ωραία που γράφεται η ιστορία καμιά φορά όμως, ε;

Για ελάχιστα εκατοστά σε εκείνο το σουτ του Durant, τώρα παρακολουθούμε το μεγαλείο του Γιάννη και όλης της φετινής ομάδας του Milwaukee.

Ένα underrated τριο, με τον ίσως καλύτερο 2-way παίκτη αυτή τη στιγμή, έναν από τους καλύτερους περιφερειακούς αμυντικούς του πρωταθλήματος και έναν φοβερό closer, κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο μιας από τις πιο ανερχόμενες ομάδες.

Τουλάχιστον μια από τις 2 πιστεύω πως θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί και τα επόμενα χρόνια, τέτοιες στιγμές χτίζουν μέταλλο, ειδικά όταν οι franchise players είναι σχετικά μικροί σε ηλικία.

Συγχαρητήρια στο Γιάννη, γιατί το άξιζε και με το παραπάνω, μας κάνει να νιώθουμε λιγάκι πιο περήφανοι και να αισοδοξούμε για το μέλλον του αθλήματος στη χώρα.
Ταπεινότητα, σκληρή δουλεία και ήθος.

[Sharp Shooter]

ώστε για αρχή οι Suns να καταφέρουν τα επόμενα χρόνια να εδραιωθούν στις 5-6 καλύτερες ομάδες της Δύσης.

Μακάρι να ισχύει αυτό. Δεν σκέφτομαι καν deep playoff runs ποσο μάλλον τελικούς. Αλλά ακόμα και αυτό που γράφεις το θεωρώ δύσκολο… Είναι φρέσκο το παράδειγμα του Μαιαμι με τη νεανική ταλαντούχα ομάδα ή ακόμα και των Ράπτορς που οι παρουσίες τους σε τελικούς ήταν μάλλον φωτοβολίδες

Από την άλλη βέβαια μπορούμε να πούμε πως το Φοινιξ έχει έναν κορμό 5-6 πολύ καλών παικτών. Αλλά ο Πολ δεν θα αντέξει για πολύ. Ενώ ο Μπούκερ μπορεί πανεύκολα να διαλέξει τον δρόμο μιας superteam. Το τοπ 5 της Δύσης λοιπόν βρίσκεται δυο κακές κινήσεις μακριά από το να χάσεις τα play offs. Όπως και να’χει θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η off season.

[nikolas12]

Μυθική σειρά τελικών από τον Γιάνναρο. Μιλάμε για επικές εμφανίσεις και ειδικά στο τελευταίο παιχνίδι ασταμάτητος. Είναι συγκλονιστικό το πόσο πλήρης και ισορροπημένος παίκτης είναι σε άμυνα και επίθεση, χθες δεν ήταν μόνο η πενηντάρα μπροστά, αλλά το πόσο επιβλητικός ήταν και πίσω, ένιωθες ότι ανά πάσα στιγμή θα εμφανιστεί και θα ρίξει τάπα, είχε κάνει την περιοχή γύρω από το καλάθι ναρκοπέδιο. Είναι τρομερό να βλέπεις έναν Έλληνα να πετυχαίνει και να πρωταγωνιστεί σε αυτό το επίπεδο, πανάξιος MVP τελικών. Κρίμα που δεν είναι μαζί μας ο Kobe, να του πει αν τελείωσαν τα challenges. Το MVP το πέτυχε, το πρωτάθλημα το πήρε.

Επίσης να πω και κάτι ακόμα. Ο Γιάννης με αποστόμωσε σε ένα θέμα. Και σαν σωστός φίλος του μπάσκετ, παραδέχομαι πότε κάνω λάθος. Όλοι του λέγαμε να φύγει επιτέλους από τους Bucks, ότι ο Middleton δε μπορεί, ότι ο Bud δεν αλλάζει, ότι οι Bucks δεν τον πλαισιώνουν σωστά. Ο Γιάννης όμως το είπε, ότι εγώ δε γουστάρω superteams, θέλω να πάω στην κορυφή την ομάδα που με πίστεψε από μικρό παιδί κι αυτό ακριβώς έκανε. Ναι, παραλίγο να τον αποκλείσει μόνος του ο Durant, αν δεν είχαν τραυματισμούς οι Nets μπορεί να πέρναγαν, αλλά κι αυτά στο μπάσκετ είναι. Και η ιστορία θα γράψει ότι οι Bucks, η ομάδα που κοροιδεύανε στα 00s ότι κανείς δε θέλει να πάει, στις αρχές των 10s επέλεξε στο νούμερο 15 ένα παιδί από την Ελλάδα που την οδήγησε στην κορυφή του κόσμου. Συγκλονιστικό πραγματικά.

Από την άλλη στεναχωρήθηκα και για τους Suns και ειδικά τον Chris Paul που έμοιαζε να πηγαίνει για redemption, αλλά και τον Booker με τον Ayton, δυστυχώς όσο πέρναγε ο καιρός έμοιαζαν λιγότερο φρέσκοι και πιο κουρασμένοι, δεν είχαν και όσο πάγκο χρειάζονταν για να τα καταφέρουν. Κρίμα, αλλά οι Suns δείχνουν έτοιμοι για μεγάλα πράγματα.

[Conan1982]

Από την άλλη βέβαια μπορούμε να πούμε πως το Φοινιξ έχει έναν κορμό 5-6 πολύ καλών παικτών. Αλλά ο Πολ δεν θα αντέξει για πολύ. Ενώ ο Μπούκερ μπορεί πανεύκολα να διαλέξει τον δρόμο μιας superteam. Το τοπ 5 της Δύσης λοιπόν βρίσκεται δυο κακές κινήσεις μακριά από το να χάσεις τα play offs. Όπως και να’χει θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η off season.

ο Πωλ έχει το δικαίωμα να φύγει μέχρι την 1 Αυγούστου. Ίσως θα ήταν καλύτερα και για την ομάδα να ελευθερωθεί χώρος στο salary, ήταν πολύτιμος για την ομάδα φέτος, χωρίς αυτόν έπεφτε πολύ αλλά θα δώσει μεγαλύτερη ευελιξία και δεν ξέρω αν του χρόνου θα έχει το ίδιο κίνητρο και ο ίδιος.