j-kidd13 έγραψε: ↑Παρ Οκτ 08, 2021 11:59 am
Η συνολική εικόνα του ματς,έδειχνε Φενέρ, αν δεν αυτοκτονούσε στο τέλος.Δεν ειναι οτι κάναμε σωστά κάτι εμείς, το πήραμε,αν τα φάουλ που κάνανε ήταν κανονικά και οχι αντιαθλητικά,δεν θα κερδίζαμε. Αυτό λέω οτι δεν την άξιζε. Προφανώς όμως, λάθη γίνονται, και απο την στιγμή που η Φενέρ τα έκανε, τα εκμεταλλευτήκαμε και πήραμε την νίκη.
Τώρα για την επιθετική βελτίωση, σωστά όσα λες, αλλα δεν γίνεται να μην δουλεφθούν και κάποια συστήματα, δεν είπα οτι θα γίνουμε Παναθηναικος του Ζοτς, αλλα δεν γίνεται να μην βγουν και καποια plays του Πρίφτη.,τα οποία προφανώς ακόμα είναι σε πρώιμο στάδιο.
Γενικά συμφωνούμε, πάντως τις τελευταίες επιθέσεις τις κάνατε σωστά. Είχατε ίσως λίγη τύχη στην πάσα του Νέντοβιτς που βρήκε σε αντίπαλο και βγήκε έξω κι από την επαναφορά είχαμε το φάουλ του Μπούκερ το οποίο έφερε 2 βολές και καπάκι άλλες 3 βολές. Και πάλι όμως δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος, γιατί με τα "αν¨δεν κάνουμε δουλειές.
Τα λάθη (λαθάρες, βασικά) της Φενέρ τα αξιοποιήσατε στο έπακρο κι αυτό μετράει. Πόσο μάλλον μετά από τέτοιο στραπάτσο στη Θεσσαλονίκη.
Γι' αυτό επιμένω ότι οφείλεται εν πολλοίς στον Πρίφτη η μαχητική σας εικόνα. Δεν είναι μόνο ότι βγάλατε αντίδραση/ψυχή αλλά είσαστε και συγκεντρωμένοι ακόμα κι όταν η Φενέρ πήγαινε νε ξεφύγει.
@ no center no party, παλιά όταν θέλανε να συγκρίνουν ανόμοια πράγματα λέγανε "μήλα με πορτοκάλια". Όπως ήμουν μικρός σκεφτόμουν γιατί το λένε αυτό για ανόμοια πράγματα, αφού τα μήλα με τα πορτοκάλια μοιάζουν σε μέγεθος, σχήμα και με λίγη φαντασία και σε χρώμα.
Μου πήρε κάποια χρόνια για να καταλάβω ότι το ανόμοιο έγκειτο στο αχανές που χωρίζει τα βουνίσια μήλα από τα καμπίσια πορτοκάλια.
Έτσι και με τον Νέντοβιτς κι άλλους σκόρερ των τελευταίων χρόνων που σε αντίθεση με τον Σέρβο γκαρντ πήραν από το χεράκι τις ομάδες τους και κάνανε σπουδαίες πορείες ενίοτε κι υπερβάσεις των υπερβάσεων. Τα παραδείγματα πολλά, με προεξάρχοντα τον άνθρωπο logo της σύγχρονης Ευρωλίγκας, τον Βασίλη Σπανούλη.
Ο Νέντοβις μόνο μια φορά στην καριέρα του συνδύασε τη συμμετοχή του σε μια ομάδα, με ταυτόχρονη καλή πορεία. Ας πούμε στα όρια των προσδοκιών της. Ο λόγος για τη Μάλαγα που σήκωσε το Ευρωκάπ-ι του 17΄.
Βέβαια μην φανταστείς ότι ο Σέρβος ήταν πρώτο βιολί στην τοτινή Ουνικάχα.
Ήταν 6ος σε λεπτά συμμετοχής και τέταρτος σκόρερ με ποσοστό από το 3π. στο 24.3% (λίγο πιο κάτω από το 26% που είναι και το ποσοστό καριέρας στη συγκεκριμένη διοργάνωση- στην Ευρωλίγκα ανεβαίνει στο 35%).
Οι υπόλοιπες ομάδες στις οποίες έχει αγωνιστεί πήγαν από μέτρια προς το καλούτσικα(Βαλένσια το 14-15 όπου εκεί ήταν 8ος σε χρόνο συμμετοχής και 6ος σκόρερ

) ως χάλια, όπως η Αρμάνι στα 2 χρόνια που κάθησε εκεί πήγε άπατη κυριολεκτικά- βορά στη κάθε Βενέτσια

, και ο Παναθηναϊκός που τη χρονιά που αυτός είχε τα καλύτερα του νούμερα, η ομάδα σας κατέληγε στη χειρότερη θέση της σύγχρονης ιστορίας της με μπάτζετ όχι κατώτερο από κείνο που είχε όταν με Λάσμε, Γκιστ, Μασιούλις, Μπράμο, Ούκιτς και φυσικά τον Διαμαντίδη κόντραρε στα ίσα τη χλιδάτη Μπαρτσελόνα του Τσάβι.
Επειδή όμως τον συνέκρινες με τον Γκάλη που ο άνθρωπος δεν πήρε μόνο τον Άρη από το χέρι και τον έφτασε στα σαλόνια της Ευρώπης, εποχές που τέτοιες πορείες ήταν αδιανόητες για ελληνικό σύλλογο, δεν πήρε μονάχα την Εθνική Ελλάδας από το χέρι και την έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης, σε φάση που και 8οι να βγαίναμε σε Ευρωμπάσκετ θα είχαμε ασύλληπτες χαρές και πρωτοφανή πανηγύρια.
Πήρε τον ίδιο τον ελληνικό αθλητισμό από το χέρι και τον εκτόξευσε ο Γκάλης.
Οπότε στην περίπτωσή μας, δεν φτάνει το "μήλα με πορτοκάλια". Θα χρειαστεί να αλλάξουμε όχι υψόμετρο αλλή ισημερινό ολόκληρο. Και να πούμε " μήλα με μάνγκος ή μήλα με παπάγια( έτσι για πειράξουμε λίγο τον Yorgos- ξέρει αυτός).