Ο τρόπος που κρίνονται οι τίτλοι στην Ευρώπη και συγκεκρίμμένα με τη διαδικασία του Final-4 δεν επιβραβεύει ποτέ ή σχεδόν ποτέ την ομάδα που παίζει κατά τη διάρκεια της χρονιάς το καλύτερο μπάσκετ, ούτε την ομάδα που νικά αδιαλύπτως εώς αυτό. Τα παραδείγματα σε Final-4 είναι πάμπολα όπου υπήρξαν ομάδες που είτε δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν τον τίλο του φαβορί/καλύτερης ομάδας είτε απλά σε εκείνο το διήμερο μια άλλη επίσης πολύ καλή ομάδα βρέθηκε σε καλύτερη κατάσταση και το κατέκτησε. Αυτό άλλωστε είναι και η ομορφία του αθλήματος.
Από τη δική μας πλευρά το έχουμε βιώσει αρκετές φορές και από τις δύο οπτικές. Π.χ. στο Τελ-Αβίβ ο Ολυμπιακός ήταν το φαβορί, όπως φαβορί ήταν και ο Παναθηναϊκός στη Σαραγόσα ένα χρόνο μετά, όμως τελικά κανείς τους δεν τα κατάφερε. Αντίθετα στη Μπολώνια ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το τρόπαιο παρόλο που η ομάδα είχε θέματα τότε όπως αντίστοιχα ο Ολυμπιακός στην Κωνσταντινούπολη τότε που '"κούφανε" την Ευρώπη με την ασύλληπτη ανατροπή.
Επίσης επειδή το μπάσκετ στην Ευρώπη (παρά)είναι προπονητοκεντρικό σε τέτοιες διοργανώσεις δεν ασχολούμαστε π.χ. με την μεγάλη απόδοση του Bogdanovic ή του Udoh στο final-4 της Κωνσταντινούπολης αλλά με τον μεγάλο Obradovic που έστησε την ομάδα. Σε αντίστοιχη περίπτωση (από την ανάποδη) ο Ιωαννίδης είχε τον Ολυμπιακό τούρμπο όλη τη χρονιά με έναν εξωγήινο τότε Tarpley με μπασκετάρα, όταν όμως κρίθηκε ο τίτλος και ηττήθηκε πήρε όλο το ανάθεμα ή σχεδόν όλο. Υπάρχουν και άλλα τέτοια παραδείγματα με Ivkovic, Pasqual κλπ.
Ως εκ τούτου λοιπόν και φτάνοντας στο χθες ο Ολυμπιακός ηττήθηκε (στο τελευταίο σουτ-στο τελευταίο δευτερόλεπτο), έχασε το τρόπαιο, αλλά δεν απέτυχε συνολικά. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού ταιριάζουν γάντι οι φετεινές δηλώσεις του Γιάννη μετά τον αποκλεισμό από τους Heat. Αποτυχία κατά τη γνώμη μου ή "λουζερία" ή τέλος πάντων πείτε το όπως έσεις θέλετε είναι να διαλύσεις μια ομάδα μετά από τέτοια σεζόν. Πάραδειγμα άλλης εποχής: η μεγαλύτερη αποτύχια του Άρη του Γκάλη και του Γιαννάκη δεν ήταν ότι έχασαν τους τρεις ημιτελικούς, αποτυχία ήταν ότι η διοίκηση σταμάτησε να βοηθάει την ομάδα και έχασε τα ασημικά της (ο Ιωαννίδης εκτός και κυρίως ο Γκάλης στον Παναθηναϊκο).
Άρα σε ένα πολύ αυστηρά προπονητοκεντρικό μπάσκετ και με την δεδομένη ένδεια σε μεγάλους Ευρωπαίους παίκτες ο Ολυμπιακός θα πρέπει να επιβραβεύσει τον προπονητή του και να τον βοηθήσει ακόμη περισσότερο για τη συνέχεια. Αν ωστόσο ο Vezenkov πάει στους Kings, κάτι που φαντάζει ως το πιθανότερο αυτή τη στιγμή, τότε θα πρέπει να βρεθεί μια λύση που να ταιριάζει κυρίως στα θέλω του προπονητή και όχι της διοίκησης ή του κόσμου.
* Η Ρεάλ στο φάσμα του αποκλεισμού και μετά από ένα τραμπουκίστικο επεισόδιο στη σειρά των Play-offs, όχι μόνο γύρισε τη σειρά από 0-2 αλλά κατέκτησε τελικό και το τρόπαιο. Η Ρεάλ είναι Ρεάλ σε ότι σπορ και να παίζει, μεγάλη ομάδα, μεγάλη αύρα.