Δε μπορείς να πεις πετυχημένο ή αποτυχημένο τον Αταμαν που έχει απλή προσέγγιση και μη πολυπλοκότητα, αλλά έχει τίτλους και winning mentality, ούτε τον Μπι (που προσωπικά το μπάσκετ του μου αρέσει και με γοητεύει πολύ) που έχει αυτοματισμούς, κοψίματα στη ρακέτα, κίνηση, πάσες κλπ. αλλά έχει μείνει μόνο στις παρουσίες σε Φ4.
Οι προπονητές κάνουν πάρα πολλά πράγματα, αλλά δεν είναι όλα ευθύνη τους. Στις προπονήσεις/προετοιμασίες κλπ. υπάρχει ολόκληρο team, άλλος ασχολείται με το αμυντικό κομμάτι, άλλος με το transition (το πως το κάνει η κάθε ομάδα είναι διαφορετικό), άλλος με μικρές λεπτομέρεις, ψηλούς και περιφεριακούς χωριστά, φυσική κατάσταση και πάει λέγοντας.
Φυσικά υπάρχει ένας μόνο Head Coach, αλλά όπως σε όλα τα τμήματα του επαγγελματικού αθλητισμού, η από πίσω δουλεία δεν είναι εύκολα ορατή ή κατανοητή (ειδικά για τον Έλληνα φίλαθλο). Και φυσικά αυτός έχει την ευθύνη για το coordination και τη σωστή λειτουργία των προπονήσεων και της στελέχωσης.
Η διαχείρηση του αγώνα αυτού καθεαυτού είναι πρωτίστως δουλειά του HC, αν και εκεί συμβουλεύεται και άλλους. Και φυσικά για ένα σύλλογο, την ευημερία και -κυρίως- την εξέλιξη και τη συνέχειά του, οι τίτλοι/επιτυχίες είναι το σημαντικότερο.
Και σε αυτό το τελευταίο, ο Αταμάν είναι από τους κορυφαίους, είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει.