Τουλάχιστον γλυτώσαμε το ψυχοφθόρο 5ο παιχνίδι.
Το καλό είναι ότι γύρισαν οι τραυματίες χωρίς να παρουσιαστούν άλλα σοβαρά θέματα.
Ο Γουόκαπ έπαιξε τελικά 16:30 λεπτά μεν, ξεπαιρνώντας και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, σουτάρωντας δε με 16,7% στα δίποντα και 22,2% στα τρίποντα στις 15 προσπάθειες που πήρε, έχει 3 εβδομάδες να βρει φόρμα και ρυθμό.
Ο Φαλ εγώ θα πω ότι τα πήγε καλά, σπό τραυματισμό απέναντι σε μια ομάδα που παραδοσιακά τον δυσκολεύει, δεν περίμενα κάτι περισσότερο, έχει και αυτός 3 εβδομάδες να εμφανιστεί σε καλύτερη κατάσταση.
Ο Μιλού κσι αυτός αν και μετά από αποχή ήταν παραπάνω από καλός στα 3 από τα 4 παινίδια. Να προσέξει λίγο την...δίαιτα του αυτές τις μέρες
Ο Πίτερς σίγουρα αδικείται, έβαλε μεγάλα καλάθια όταν οι άλλοι δεν μπορούσαν και βάσει της προσφοράς του άξιζε σίγουρα περισσότερα λεπτά αν μπορούσε το σχήμα με αυτόν στο 3 να είναι πιο λειτουργικό.
Για τον Φουρνιέ δικαιώθηκε ο Shaq7 (που πιστεύω να μην έχει κάτι σοβαρό) και όχι εγώ για το πόσο κρίσιμος είναι στην λειτουργία της ομάδας, πάλι ήταν αναποτελεσματικός στα τρίποντα, έκανε κάμποσα λάθη που θα είχαν αποφευχθεί αλλά τον είδαμε να κουβαλάει την ομάδα, να μπαίνει μέσα,να κερδίζει φάουλ και να είναι εύστοχος μέσα στην ρακέτα.
Ο Λι έδειξε ότι έχει μέλλον στον Ολυμπιακό.
H ομάδα έδειξε ότι έχει πάθος και μπορεί όταν χρειάζεται να παίξει δυνατά.
Κρατάμε φυσικά το κόλημα για άλλη μια φορά στο τέλος του χθεσινού παιχνιδιού. Η ομάδα φαίνεται όχι να έχει εγκαταλείψει την motion αλλά να βασίζεται πολλές φορές και στις πρωτοβουλίες του εκάστοτε παίκτη, δεν είμαι σίγουρος αν είναι καλό ή κακό στο τέλος.
Ο Φουρνιέ να επανέλθω φαίνεται ότι δεν του ταιριάζει η θέση του οργανωτή, παίζει πολύ καλύτερα όταν έχουν άλλοι αυτό τον ρόλο.
Ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε που ήταν να πάμε στο Φ4. ΄Όλοι τώρα θέλουν την Ευρωλίγκα, θα δούμε πως θα διαχειριστεί η ομάδα την πίεση.
Εγώ θέλω ελληνικό τελικό. Η πρώτη φορά είναι που οι 2 ομάδες παίζουν μεταξύ τους και ξεσπά κάτι σαν εμφύλιος στην Ελλάδα; Θα αυξηθούν οι τόνοι και από τις 2 μεριές, θα μαλώνουμε λίγο και ...κάποιος θα κερδίσει. Το καλό είναι ότι δεν γίνεται στην Ελλάδα και το δεύτερο ότι αν συναντηθούμε θα είναι στον τελικό και η ομάδα που θα περάσει δεν θα έχει περάσει την ψυχολογική δοκιμασία ενός ελληνικού ντέρμπι.
Φοβάμαι φυσικά κι εγώ για το αποτέλεσμα, τι να γίνει, αγαπάμε το μπάσκετ και για τις συγκινήσεις που μας χαρίζει. (αν συνδυαστεί και με την... σύνταξη που είπαν τα παιδιά σε όσους παρακολουθούμε από τα τέλη του 90s και πιο νωρίς ακόμα καλύτερα)
5
