Το ζήτημα με όλους αυτούς έχει να κάνει με φλέγον θέμα υγείας που ωστόσο δεν περιορίζεται μονάχα εκεί.
Το σύστημα (και δη τη συγκεκριμένη κυβέρνηση )το ενδιαφέρει κι η απρόσκοπτη ροή της οικονομίας και η διάσωση της λεγόμενης μεσαίας τάξης που από το 2008 φτωχοποιείται σταθερά (και μαζί πλουτίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες, που βγάζουν αντικαταθλιπτικά, φάρμακα για την τριχόπτωση, για τη στυτική δυσλειτουργία κι ούτω καθεξής

).
Τα χαμηλά στρώματα προφανώς και δεν τους ενδιαφέρουν. Κρέας για τα κανόνια, αυτά.
Όταν λοιπόν η αντίθετη φωνή και η διαμαρτυρία εξαντλείται στα Χερουβείμ, τους Μασόνους και τη καμπάνια κόντρα στη μάσκα που μας "φιμώνει¨

και "μοιάζει με κιλότα"

ε, τότε γεννάται τεραστίων διαστάσεων θέμα γύρω από το τι είναι διαμαρτυρία.
Σε λίγο η διαμαρτυρία μας δηλαδή θα είναι γύρω από τέτοια κι όχι γύρω από τα ουσιώδη που μέρα με τη μέρα αυξάνονται και μας πνίγουν; Την ώρα που επί της πανδημίας η ψαλίδα μεταξύ των πλουσίων- φτωχών, έχει ανοίξει όσο ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία.
Μιλάμε λοιπόν για μια άποψη γαρνιρισμένη με επαναστατικότητα (τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει; α, το βρήκα, τους νοσταλγούς του Χίτλερ) και στηριγμένη σε θεωρίες συνωμοσίες με μαγιά, σκεπτικό και συμπεριφορά/στάση που δεν ξεπερνάει τα γυμνασιακά μας χρόνια και τη φάση "γαλαρίας" και ¨να κοροϊδέψουμε τον δάσκαλο" φορώντας τη μάσκα στο πηγούνι και περπατώντας με ύφος Σπάρτακου;

ότι την ¨΄έκανα την αντίστασή μου και σήμερα. Όταν έβλεπα αστυνόμο τη φόραγα στο στόμα και λίγο, άντε και στη μύτη, κι όταν έφευγε το όργανο, την κατέβαζα στο πηγούνι¨.
Λέγοντας για τους Χίλιμπιλι νεό-έλληνες που φοράνε τη μάσκα στο πηγούνι ( κι όταν τους βλέπει η αφεντιά μου τους λέει, διάφορα ανεβαστικά

) θυμήθηκα τον Σίνγκλετον προχθές (μιας και μπασκετικό το φόρουμ

).
Το μούσι του δεν ήταν σαν μάσκα φορεμένη από ψεκασμένο;
* Παίδες, δεν νομίζω ότι πρέπει να αναλώνεται τέτοιο νήμα, σε τύπους σαν τον Πετράκο, τον Νότης, την κυρία Λουκά και τους παίκτες της Αννίτας της Πάνια. Γιατί περί τέτοιου άι κιού ραδικού μιλάμε.
Να δώσουμε λόγο και στην τύπα με τον Βάγκνερ και τον Πουτσίνι, να μας πει τι σκέφτεται για την πανδημία, για τη μετάβαση από έναν τύπο καπιταλισμού στον άλλο κι όλα τα σχετικά.
Και σίγουρα για το ενεργειακό.