μα ο κοσμος θα γινεται καλυτερος λογο εξελιξης και αναπτυξης της τεχνολογιας και της επιστημης. δεν ειναι κατορθωμα του καπιταλισμου αυτο. οτι συστημα και να εχεις η τεχνολογια θα πηγαινει μπροστα.
Διαφωνώ καθέτως. Η τεχνολογία σε πολιτικά συστήματα τύπου Κούβας και Βορείου Κορέας ή Βενεζουέλας πάει πίσω, ούτε καν μένει στάσιμη. Χρειάζεται σύστημα που να προωθεί την καινοτομία, την ιδιωτική πρωτοβουλία, τον ανταγωνισμό, αλλιώς κυκλοφορείς με κάρα, οδηγείς σακαράκες του '54, δεν ξέρεις τι είναι το ίντερνετ και βρίσκεις φάρμακα κάθε τέταρτα Χριστούγεννα.
το θεμα ειναι οτι γιατι σε αυτο το συστημα, ενω μια χαρα ανετα θα μπορουσε να ταιζει ολο τον κοσμο και να του παρεχει μια χαρα ζωη δεν το κανει;
Γιατί στηρίζεται στο κίνητρο, το οποίο εξαφανίζεται αν τρώνε όλοι το ίδιο. Προφανώς υπάρχουν εκδοχές του συστήματος που αμβλύνουν τις διαφορές σημαντικά κι εφαρμόζεται πολυ επιτυχημένα σε πολλές χώρες, δεν είναι και αδύνατον να αντιγραφεί. Υπάρχουν και εκδοχές που απλά επιτείνουν την απληστία και δεν είναι αυτές που προτείνω.
τα στατιστικα δεν μου λενε τιποτα.
Εμένα μου λένε την αλήθεια, αντικειμενικά κιόλας. Δεν ξέρω με ποιον άλλο τρόπο να τη βρω.
απλως ο πλουτος πηγαινει στους απιστευτα λιγους και ενα μικρο μερος στις τριτοκοσμικες χωρες, οχι γιατι τους λυπουμαστε, απλως γιατι ειναι εντελως πανφθηνα εργατικα χερια!
Το κόστος των εργατικών χεριών είναι όλο και λιγότερο σημαντικό στην παγκόσμια οικονομία, πλέον η καινοτομία, η τεχνολογία και το πλαίσιο ανταγωνισμού είναι οι πρωταρχικοί παράγοντες, αφού το % του μισθολογίου στο κόστος παραγωγής διαρκώς μειώνεται. Ο λόγος που πια πηγαίνει πολύ χρήμα σε νέες αγορές είναι διότι συμφέρει η κατανάλωσή τους και η παραγωγή τους. Δεν κερδίζει κανείς αν πεινάει ο Αιθίοπας, κερδίζει αν χτίζει κτίρια, αγοράζει κινητό, ταξιδεύει και καταναλώνει στο εμπορικό κέντρο.
ενα μεγαλο μερος αυτου του πλουτου να παει στους εκατομμυριουχους και δισεκατομμυριουχους (που καθε μερα γινονται ολο και πιο πολλοι) και τελος ενα μικρο μερος να παει για επενδυσεις στις τριτοκοσμικες χωρες που εχουν μηδεν φορους και εργατικα χερια τσαμπα!
Έχει ενδιαφέρον να δεις τα μεροκάματα στον Τρίτο Κόσμο και το πόσο έχουν αυξηθεί. Γενικά η μαρξιστική θεώρηση περί πρωταγωνισμού της υπεραξίας θεωρείται μαθηματικά αποτυχημένη.
ολα ειναι θεμα χρηματων και οχι ανθρωπισμου.
Προφανώς, δεν είναι κανείς αφελής. Το θέμα είναι να έχεις ένα σύστημα που την έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου για το περισσότερο, το καλύτερο, το ωραιότερο να μπορεί έστω εν μέρει να το διοχετεύει προς κοινά αγαθά όπως η ελεύθερη παιδεία, η υγεία, η ασφάλεια κλπ. Αλλά τους νόμους της αγοράς πρέπει να προσπαθείς να τους ρυθμίζεις, όχι να τους εξαφανίζεις, αυτό μασθηματικά κι αποδεδειγμένα (σε πάνω από 50 χώρες) οδήγησε στην καταστροφή.
και λογο αυτου του γεγονοτος αυτο που θα γινει ειναι οτι το μεγαλυτερο ποσοστου του πλυθησμου θα γινει πιο φτωχο και με μικροτερες παροχες
Το αντίθετο συμβαίνει, η ποιότητα ζωής ανεβαίνει και το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού γίνεται πλουσιότερο, σε παγκόσμιο επίπεδο.
δεν ξερω αν το καταλαβαινετε εσεις που ειστε και λιγο μεγαλυτεροι, αλλα δεν μπορειτε να φανταστειτε πως το βιωνουμε εμεις που ειμαστε 30-31 και κατω (εγω 27). εσεις ζησατε πολυ καλυτερες εποχες τωρα δουλεια ουτε για δειγμα και εννοειται χωρις καλους μισθους και παροχες
Θα ξεκινήσουμε άλλη κουβέντα, που είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά επειδή κι εγώ κι η κοπέλα μου στην αγορά εργασίας είμαστε, προσωπικά με εκπλήσσει η ευκολία με την οποία μπορεί κανείς σήμερα να βρει μια δουλειά των 800 ευρώ στην Αθήνα. Εκεί που δυσκολεύει είναι στις καλές δουλειές όπου όντως είναι πολύ λιγότερες και χαμηλότερης ποιότητας από την εποχή των δανείων (εν πολλοίς λογικό μετά από 10 χρόνια κρίσης χρέους και κρίσης ανοησίας, συν την κορώνα για κερασάκι), αλλά θεωρώ πως ένα ζευγάρι με 2 εισοδήματα των 800 ευρώ ζει αρκετά άνετα (εμείς ζούμε με πολύ λιγότερα και νοίκι πληρώνουμε και καμία βοήθεια δεν έχουμε) σε σχέση με τις περισσότερες χώρες. Αλλά καλό είναι αυτή η συζήτηση να γίνει αλλού, θα ξεφυγουμε από το γενικό περίγραμμα.
Χαίρομαι πάντως που κάνουμε συζήτηση πολιτισμένα, μακριά από κομματικές αναφορές.
Εγώ αισθάνομαι 25. 
Είδωλα μου ο Δάκης κι η Ζωζώ η Σαπουντζάκη. Το γένος Χαιλάντερ, αμφότεροι.
