Group C : SRB - SSD - PUR - USA

[ggr]

Η κορυφαία επιθετική χρονιά του Dirk ήταν 26.6π., με 19.3σ. (FG 48%), και 2.8ασ., σε 38.1λ., (για την ακρίβεια μόνο 2 χρονιές έφτασε τους 26π. Μ.Ο.)

Ο Γιάννης έχει ξεπεράσει τους 26.6π. ΕΠΤΑ φορές. Μόνο πέρυσι είχε:
30.4π., με 18.8σ. (FG 61.1%), και 6.5ασ., σε 35.2λ. Σε 35.2!!!

Θέλω να επαναλάβω, πως ο Dirk σκόραρε λιγότερο με περισσότερες προσπάθειες!!!
Αυτό που λες για ανεβασμένα νούμερα σήμερα όντως ισχύει, είναι λόγω του ότι έχει ανέβει ο αριθμός των σουτ, το τρέξιμο, και ο ρυθμός.

Ο Γιάννης όμως σκοράρει περισσότερο, σε λιγότερες προσπάθειες από τον Dirk. Αν δεν πάρεις αισθητά περισσότερες προσπάθειες, αυτό το αφήγημα πάει περίπατο.
Και μάλιστα το σκορ του Dirk ερχόταν και από το τρίποντο μέσα σε αυτές τις προσπάθειες, κάτι που δεν κάνει με ουσία ο Γιάννης.
Και δεν υπάρχει και διαφορά σε δημιουργία υπέρ του Dirk για να πεις πως φαίνεται εκεί αυτό που λες.
Το αντίθετο θα έλεγα, υπάρχει τεράστια διαφορά σε δημιουργία υπέρ του Γιάννη.

Τι σημαίνει αυτό? Πως ο Γιάννης είναι -και αρκετά μάλιστα-, καλύτερος επιθετικός παίκτης από τον Dirk. Και απείρως καλύτερος αμυντικός. Μην ξεχνάμε την Άμυνα. Ο Dirk ΔΕΝ ήταν μέτριος, αλλά ΚΑΚΙΣΤΟΣ. Τον πόσταρε ο Παπαλουκάς και ο Χατζηβρέττας!!
Με άριστα το 10 στην άμυνα έπαιρνε 2/10 (ο Γιάννης 8/10 ή 9/10).
Ακόμα και αν συμφωνούσα πως στην Επίθεση ο Dirk είναι 10/10, είναι ο Γιάννης στην επίθεση 1/10? (Όχι βέβαια, και στην ουσία ο Dirk είναι 8/10-9/10 ενώ ο Γιάννης 9/10-9.5/10).


Θα κλείσω με μία υπόθεση. Φαντάσου τον Γιάννη να είχε τα προνόμια του Dirk:

-Ουσιαστικό Τρίποντο
-Να μην χρειάζεται να τρέχει πάνω κάτω σε αυτόν τον ρυθμό
-Να μην χρειάζεται να προσπαθεί στην Άμυνα
-Να μην τον έκαναν Triple Team σε κάθε επίθεση
-Να έπαιρνε 1-2 σουτ περισσότερα ανά Αγώνα
-Να μην χρειάζεται να δημιουργεί
-Να έπαιζε 3 λεπτά περισσότερα ανά Αγώνα
-Να είχε συμπαίκτες τους Jason Kidd, Deron Williams, Steve Nash, Vince Carter, Tyson Chandler, Shawn Marion.


ΥΣ: Δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ του Γιάννη και του Garnett (ειδικά στην Άμυνα). Ο Γιάννης πήρε ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, με Αμυντικά Iconic Plays coupled με 35.2π. και 5ασ. την ίδια στιγμή! Στο Milwaukee.

Ο Garnett έφυγε από τους Timberwolves μετά από 12 σεζόν, έχοντας χάσει τα Playoffs 4 Χρονιές, έχοντας 7 αποκλεισμούς στον 1ο Γύρο, και μόλις 2 προκρίσεις. Ρεκόρ Playoff 17-30!!!
Οι Timberwolves τις 12 χρονιές που αγωνίστηκε εκεί, ήταν μεταξύ 15ης και 24ης Θέσης αμυντικά, εκτός από δύο χρονιές που ήταν 11οι/12οι, και μία πραγματικά καλή αμυντική Χρονιά που ήταν 6οι! (ως contrast, τα τελευταία 6 Χρόνια, οι Bucks ήταν 1οι-1οι-9οι-14οι-4οι-19οι).

Αναγκάστηκε να αγωνιστεί μαζί με Rondo, Pierce, Ray Allen, για να μπορέσει να έχει impact.
Μιλάμε για παίκτη με career 17.8 πόντους Μ.Ο. και καλύτερη χρονιά 24.2, χωρίς καμία άλλη χρονιά πάνω από τους 23.
Ο Γιάννης έχει 23.4 average συμπεριλαμβανομένων των 2 πρώτων σεζόν που είχε 6 και 12 πόντους. Με peak πολλαπλές σεζόν με 30+ πόντους Μ.Ο.

Και όλα αυτά με τον Garnett να αγωνίζεται 2 λεπτά περισσότερα Μ.Ο., 4 με 6 στο peak του.
Και ο Γιάννης δεν αναγκάστηκε ποτέ να φύγει από τους Bucks για να πετύχει. Αν φύγει κάποια στιγμή, θα φύγει πετυχημένος.

Αυτό για τον Garnett και την άμυνα παίζει να είσαι ο μόνος που το πιστεύει, δεν το έχω ακούσει από κανέναν άλλο, ούτε το έχω διαβάσει πουθενά. Σου εξηγώ κάποια πράγματα για το παιχνίδι και τους μ.ο. και εξακολουθείς να μου παραθέτεις αριθμούς. Δεν ονομάστηκε εκείνη η περίοδος "dead ball era" χωρίς λόγο. Το Detroit το 2004 δεχτηκε κάτω από 70 πόντους σε έξι σερί παιχνίδια. Αυτό δεν γίνεται πλέον. Τέλος, στη Μινεσότα δεν είχε δυνατή ομάδα γύρω του. Πώς θα κέρδιζε μόνος του και ειδικά σε μια γεμάτη ταλέντο περιφέρεια; Όσο για το impact του, δες τι έκανε η Βοστώνη το 2009 που χτύπησε. Ήταν η ραχοκοκαλιά της άμυνας της ομάδας. Επειδή ο άλλος έβγαλε δύο καλές άμυνες στον έκτο τελικό, δε σημαίνει ότι είναι καλύτερος αμυντικός από κάποιον άλλο. Μήπως είναι καλύτερος αμυντικός και από τον Rodman;
Πήγαινε στο off topic του NBA. Θα δεις ένα άρθρο σχετικά με τη σύγκριση παιχτών από διαφορετικές εποχές.

[ggr]

,

Βλέπω συνεχώς σαν δικαιολογία το πρωτάθλημα που πήρε με το χωριό του ΝΒΑ. Κατ΄αρχήν το γεγονός ότι το Μιλγουόκι είναι μικρή αγορά και αποτελεί έναν άθλο να δημιουργήσει μία ανταγωνιστική ομάδα, δεν αναιρεί το γεγονός ότι πράγματι με ηγέτη τον Γιάννη φτιάξανε μία πολύ καλή ομάδα. Αλλά στην τελική και όπως αποδεικνύεται με την πάροδο του χρόνου, αποτελεί ίσως το λιγότερο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα που έχει υπάρξει. Ποτέ και σε κανένα ομαδικό σπορ δεν έχει παρουσιαστεί το φαινόμενο όπου και οι τεσσερις φιναλιστ, τα επόμενα χρόνια να έχουν αποτύχει παταγωδώς. Αν μη τι άλλο το πριν και το μετά καθορίζουν, ως ένα σημείο, και την δυναμική αλλά και την ανταγωνιστικότητα που έχει το εκάστοτε πρωτάθλημα. Και δεν υπολογίζω καν τις συνθήκες με τις οποίες ήρθε η πρόκριση κόντρα στη μία και ανταγωνιστκή ομάδα που ήταν το Μπρούκλιν. Το να συγκρίνουμε λοιπόν το πρωτάθλημα που πήρε το Μιλγουόκι με αυτό που πήρε το Ντάλλας είναι εξίσου άστοχο με την αρχική σύγκριση του Γιάννη με τον Ντίρκ. Το ευρωπαϊκό δε, που πήρε η Εθνική του 87 μπορεί να μπει σε συζήτηση για τη δεύτερη μεγαλύτερη έκπληξη ιστορικώς σε ομαδικά σπορ μετά το Euro της ποδοσφαιρικής Εθνικής.

Πολύ καλό όλο το ποστ σου. Καλά, δεν υπάρχει σύγκριση ανάμεσα στο πρωτάθλημα το 2011 και του 2021. Το Ντάλας απέκλεισε εμφατικά τους πρωταθλητές Lakers και νίκησε στον τελικό την Big 3 του Miami. Είναι το πιο παλικαρισιο πρωτάθλημα της σύγχρονης εποχής μαζί με τον πρωτάθλημα των Pistons του 2004 και για κάποιους ανώτερο κι από αυτό.
Δυστυχώς, οι σεζόν του 2020 και του 2021 είχαν ιδιαιτερότητες λόγω covid. Εξαιτίας του μικρού διαστήματος διακοπής ανάμεσα τους, όλοι οι φιναλίστ της φούσκας ταλαιπωρήθηκαν από τραυματισμούς την επόμενη χρονιά και φυσικά απέτυχαν. Συμφωνώ επίσης, ότι το επιθετιρεκό στυλ του Γιάννη απαιτεί συγκεκριμένους παίκτες γύρω του για να είναι πλήρως αποτελεσματικό. Βέβαια, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι είναι παιχταρας. Όπως φυσικά είναι γεγονός, ότι η τωρινή εποχή για έναν παίκτη σαν τον Ντιρκ είναι βούτυρο στο ψωμί του, αφού θα εκμεταλλευόταν ακόμη καλύτερα το εξαιρετικό του σουτ.

[gourgou]

Πολύ καλό όλο το ποστ σου. Καλά, δεν υπάρχει σύγκριση ανάμεσα στο πρωτάθλημα το 2011 και του 2021. Το Ντάλας απέκλεισε εμφατικά τους πρωταθλητές Lakers και νίκησε στον τελικό την Big 3 του Miami. Είναι το πιο παλικαρισιο πρωτάθλημα της σύγχρονης εποχής μαζί με τον πρωτάθλημα των Pistons του 2004 και για κάποιους ανώτερο κι από αυτό.
Δυστυχώς, οι σεζόν του 2020 και του 2021 είχαν ιδιαιτερότητες λόγω covid. Εξαιτίας του μικρού διαστήματος διακοπής ανάμεσα τους, όλοι οι φιναλίστ της φούσκας ταλαιπωρήθηκαν από τραυματισμούς την επόμενη χρονιά και φυσικά απέτυχαν. Συμφωνώ επίσης, ότι το επιθετιρεκό στυλ του Γιάννη απαιτεί συγκεκριμένους παίκτες γύρω του για να είναι πλήρως αποτελεσματικό. Βέβαια, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι είναι παιχταρας. Όπως φυσικά είναι γεγονός, ότι η τωρινή εποχή για έναν παίκτη σαν τον Ντιρκ είναι βούτυρο στο ψωμί του, αφού θα εκμεταλλευόταν ακόμη καλύτερα το εξαιρετικό του σουτ.

Το αντίθετο από αυτό που λες ισχύει, ότι δηλ. οι συγκεκριμένες ομάδες πέτυχαν συγκυριακώς παρά απέτυχαν.
Οι Κλίπερς με το ίδιο ακριβώς ρόστερ δεν μπήκαν στα πλευ οφφς της επόμενης χρονιάς, και έπειτα μετράνε 2 αποκλεισμούς από τον 1ο γύρο, ενισχυόμενοι στο ενδιάμεσο με Γουέστμπρουκ και Χάρντεν. Άλλωστε και στους τελικούς του 21 φτάσανε χωρίς Καβάι και με βασικούς σκόρερ τον Μαν και τον Ρέτζι Τζάκσον.
Οι Χοκς ακριβώς την ίδια πορεία, και μάλλον ενισχυόμενοι και αυτοί με την αλλαγή Μάρευ με Κόλινς. Και φτάσαμε στο σημείο της διάλυσης και του rebuild.
Οι Σανς αποκλείστηκαν ταπεινωτικώς από το Ντάλλας στον δεύτερο γύρο της επόμενης χρονιάς, μέχρι που φτάσαμε στην ολική διάλυση εκείνης της ομάδας για να μετρήσουν στη συνεχεια 2 εξόδους από τον πρώτο γύρο.
Οι Μπακς τα ίδια, δύο εξόδους από τον πρώτο γύρο με πλεονέκτημα έδρας και μία στο δεύτερο γύρο, ενώ στο ενδιάμεσο προχώρησαν σε δραστικές αλλαγές σε προπονητή και ρόστερ.
Και μόνο τις αλλαγές να δει κανείς που έγιναν στα ρόστερ αυτών των ομάδων θα καταλάβει ότι ούτε οι ίδιοι πίστευαν στη διάρκεια και τη δυναμική αυτών των projects.

Δεν διαφωνώ ότι ο Γιάννης είναι από τους πιο κυριαρχικούς παίχτες που έπαιξαν ποτέ, αλλά με τις συγκρίσεις και ειδικά ανάμεσα σε παίχτες με διαφορετικό στυλ παιχνιδιού και σε διαφορετικές εποχές. Και όσο εύκολο είναι με αριθμούς να δώσει κάποιος υπεραξία σε έναν παίχτη άλλο τόσο εύκολο είναι να αποδομηθεί.

[ggr]

Δυστυχώς, οι σεζόν του 2020 και του 2021 είχαν ιδιαιτερότητες λόγω covid. Εξαιτίας του μικρού διαστήματος διακοπής ανάμεσα τους, όλοι οι φιναλίστ της φούσκας ταλαιπωρήθηκαν από τραυματισμούς την επόμενη χρονιά και φυσικά απέτυχαν.

Το αντίθετο από αυτό που λες ισχύει, ότι δηλ. οι συγκεκριμένες ομάδες πέτυχαν συγκυριακώς παρά απέτυχαν.

Εννοούσα τους Lakers, Nuggets, Celtics και Heat , που έφτασαν στους τέσσερις στη φούσκα το 2020. Και οι τέσσερις την επόμενη χρονιά τσακίστηκαν από τραυματισμούς. Για τα υπόλοιπα που έγραψες, συμφωνώ απόλυτα.