Ελλάδα
Η πονεμένη ιστορία των προ-ολυμπιακών τουρνουά έφτασε στο τέλος της. Η Ελλάδα βρίσκεται στους Ο.Α. και αυτό θεωρείται επιτυχία αν αναλογιστεί κανείς την αφάνεια της εθνικής ομάδας τα τελευταία χρόνια και τον μαρασμό του ελληνικού μπάσκετ πέρα από τις τόσες σύνθετες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της χώρας. Όχι δεν μιλήσουμε για μια Εθνική που είναι ικανοποιημένη με συμμετοχές. Η επίσημη αγαπημένη έχει πάντα την πίεση για διάκριση σε ένα άθλημα που έδωσε τις μεγαλύτερες συγκινήσεις και επιτυχίες και ένωσε χιλιάδες ανθρώπους. Επιβάλλεται να περάσουμε την Ισπανία και να ξορκίσουμε δαίμονες στα μεταξύ μας διεκδικώντας ότι καλύτερο από το παιχνίδι με τον Καναδά και την έκπληξη με την Αυστραλία. Στον πιο δύσκολο όμιλο του τουρνουά η Ελλάδα καλείται να ξεπεράσει τις προσδοκίες και να φανεί ενωμένη στις αγωνιστικές δυσκολίες.
Όταν λέμε ενωμένη εννοούμε το πρόσωπο που είδαμε σε φιλικά και προ-ολυμπιακό τουρνουά. Ένα σύνολο φανερά παθιασμένων παιδιών υπό τις οδηγίες του Σπανούλη που ξέρει να εμπνέει έχοντας κερδίσει τον σεβασμό όλων των εμπλεκόμενων, από τον μεγάλο παίκτη μέχρι τον τελευταίο φροντιστή. Μεγάλο παίκτη ορίζω τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ένας από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου έβαλε τον εαυτό κάτω από την φήμη του στο ΝΒΑ και μέσα σε μια ομάδα ως ισάξιο μέλος αυτής. Πρώτα αγωνιστικά με το να πασάρει γύρω από το τείχος που του στήνουν και έπειτα με βάση την θέληση για διάκριση που δείχνει όντας ένας παίκτης που έχει κατακτήσει την κορυφή του ΝΒΑ. Σπάνιο φαινόμενο , σπάνιο παιδί και τιμή που θα σηκώσει την Ελληνική Σημαία στην τελετή έναρξης. Μαζί του και υπόλοιπη αποστολή υπό τις ευχές του Σπανούλη , που ξέρει να διατυπώνει σωστά αυτό που πρέπει να ακούσει η ψυχή του Έλληνα παίκτη.
Αγωνιστικά ψάχνουμε την υπέρβαση στο μακρινό σουτ. Έχουμε τις ατέλειες του σχήματος με Καλάθη-Γουόκαπ που ο Σπανούλης έχει επιλέξει να ξεκινάει ως βασικό (!) με τρίτον τον Γιάννη, δημιουργώντας ευκαιρίες για άμυνα ζώνης. Ο Γιάννης στο 1 vs 1 δεν εχει πολλούς παίκτες να μπορούν να τον μαρκάρουν. Όταν όμως θα πέσουν 3 ή 4 άτομα η περιφέρεια πρέπει να τιμωρήσει. Ο Παπαγιάννης ως ένας άλλος Μπρουκ Λοπεζ στους Μπακς θα αποτελέσει σημείο κλειδί στο άνοιγμα των χώρων. Παπανικολάου και Μήτογλου είναι οι glue guys κάθε πεντάδας. Όταν παίζει καλά ένας από αυτούς η 5άδα ανεβαίνει επίπεδο. Τολιόπουλος, Χαραλαμπόπουλος στο step up της καριέρας του, κρίσιμοι στην περιφερειακή απειλή, στοίχημα αν θα είναι έτοιμοι αγωνιστικά να δείξουν ότι θαυμάσαμε με την εθνική αυτό το καλοκαίρι σε λιγότερο καλούς αντιπάλους. Καλαιτζάκης, Λαρεντζάκης , Μωραίτης και τελευταίος ο Χουγκάζ στη θέση του τραυματία Κώστα, θα μπουν για άμυνα/ανάσες και ειδικά οι πρώτοι 2 με αυταπάρνηση.
Το τέλειο σχήμα δεν είναι το Καλάθης, Γουοκαπ , Παπ , Γιάννης , Παπαγιάννης. Είναι όμως μια 5άδα που αμυντικά θα βάλει δύσκολα σε κάθε αντίπαλο, που θα θέλει να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο πριν προσαρμοστεί η άμυνα των αντιπάλων σε σετ παιχνίδι .
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ: 4 συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες
1952 (17η), 1996 (5η) , 2004 (5η) , 2008 (5η),
DEPTH CHART
PG: Καλάθης, Μωραίτης
SG: Γουόκαπ, Τολιόπουλος, Λαρεντζάκης
SF: Παπανικολάου, Καλαιτζάκης
PF: Γιάννης, Μήτογλου, Χαραλαμπόπουλος
C: Παπαγιάννης, Χουγκάζ
Προπονητής: Σπανούλης
Πλεονεκτήματα:
- Ο Γιάννης Αντεντοκούμπο
- Το τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο, η άμυνα και το γύρισμα της μπάλας
- Χημεία και καλό κλίμα σε όλη την αποστολή της εθνικής
- Ο κόουτς Βασίλης Σπανούλης ( στο κομμάτι εμψύχωσης, συσπείρωσης)
Μειονεκτήματα:
- Το περιφερειακό σουτ
- Η απουσία δύναμης στη θέση Center
- Η πίεση για το αποτέλεσμα
- Ο δύσκολος όμιλος που θα απαιτήσει η ομάδα να είναι στα κόκκινα από το Game 1
Ο ΣΤΟΧΟΣ
Ο στόχος ενός μεταλλίου είναι δύσκολος , οπότε θα γράψω για είσοδο στην 8αδα. Η ευχή μας είναι να έρθει.
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ
Η επιτυχία με την εθνική είναι μια υπόσχεση που έχει δώσει ο Γιάννης στην χώρα μας, με παρόμοιο τρόπο που έδωσε στο Μιλγουόκι. Θα τα καταφέρει; Αν ναι με ποιον τρόπο; Αν όχι θα υπάρξει συνέχεια στο Ευρωμπάσκετ του 2025;
Η επίσημη αγαπημένη όλων.
2
2
