Καλησπέρα παίδες, μου πήρε 3-4 μέρες να αποδεχτώ το θαύμα της Κυριακής και ακριβώς επειδή μιλάμε για θαύμα... δεν χωράνε πολλές αναλύσεις. Ακόμα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πως ομάδα με νέο προπονητή, νέο GM, νέο υπεύθυνο επικοινωνίας, νέα μασκότ, νέους 11 παίχτες κατάφερε να πάρει την Ευρωλίγκα μέσα σε μόλις 1 χρόνο, ενώ μάλιστα πέρσι βρισκόταν στη 17η θέση. Μιλάμε για μπασκετική αδικία. Φανταστείτε ομάδες όπως η Μπαρτσα, η Φενερ, ομάδες με διπλάσιο μπατζετ, αλλάζουν προπονητές επειδή δεν τους αρκούν οι συμμετοχές στο φαιναλ 4 και θέλουν τίτλους. Εμείς καταφέραμε να το σηκώσουμε με το καλημέρα!
Ξεκάθαρα hats off στην μεγάλη αλεπού τον Αταμαν. Στην επίθεση δεν παίζει κάτι εξεζητημένο πράγματι, όμως αν και απλό, δεν νομίζω πως υπάρχει άλλος coach στην Ευρώπη που μπορεί να το παίξει. Το μπάσκετ του Μπαρτζώκα μπορεί να διδαχθεί, το μπάσκετ του Αταμαν όχι. Δίνει τρομερή ελευθερία στους παίχτες του και κατάλληλη αυτοπεποίθηση για να παίζουν μόνιμα στο 100%, δεν είναι τυχαίο που όλοι οι φερέλπεις γκαρντ θέλουν να παίξουν για αυτόν, ώστε να εκτοξεύσουν το παιχνίδι τους.
Εκτός όμως των ελευθεριών που δίνει, κάνει και κάτι ακόμα. Όλη τη σεζόν περνάει τους παίχτες του από συναισθηματικά roller coasters, ώστε όταν έρθει η ώρα να μπορούν να καταπιούν πνευματικά τον αντίπαλο! Για αυτο πιστεύω πως οι ομάδες του Αταμαν στα κρίσιμα ματς καταφέρνουν να σου δίνουν την αίσθηση πως περνάνε πάνω απτον αντίπαλο, δεν τον νικάνε απλά. Όταν όλη τη χρονιά τους πετάει στο πάγκο απ'το πρωτο λάθος, τους κράζει σε κάθε post game interview και στις προπονήσεις... εεε μετα τι άγχος να νιώσουν σε έναν ψωροτελικό Ευρωλίγκας? Βέβαια έτσι προκύπτουν και περιπτώσεις όπως του Vildoza, παιχταράς μεν, χωρίς το απαραίτητο mentality δε.
Το μεγαλύτερο respect όμως το αξίζει ο coach για τους αμυντικούς δείκτες που κατάφερε να πιάσει η ομάδα! Δεν υπάρχει φίλος του ΠΑΟ που να μην αναρωτιόταν το καλοκαίρι ποιος θα παιζει αμυνα, λέγαμε θυμαμαι πως θα χουμε άμυνα - σουρωτήρι και πως η μόνη μας ελπιδα θα ήταν να κάνουμε outscore τον αντίπαλο. Εεε τελικά ο Αταμαν προσεδωσε τέτοιο αμυντικό φίλτρο στην ομαδα, σε αυτούς τους παιχτες, και έβγαλε προς τα έξω ένα απτα καλύτερα performances στα μετόπισθεν που είδαμε από ομάδα της φετινής χρονιάς.
Τέλος, χαίρομαι πολύ που βλέπω επιτέλους έναν κόουτς που παρεμβαίνει τόσο έντονα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, για αυτο και συνήθως η ομάδα του παίρνει μπρος από το ημίχρονο και μετά. Προπονητές όπως ο Τσαβι και ο Μπαρτζώκας προετοιμάζουν άριστα τις ομάδες τους αλλά άμα δεν πάει κάτι καλά κατά τη διάρκεια του ματς, χαώνονται και δυσκολευονται να αλλάξουν το πλάνο. Ο Αταμαν είναι ένας σύγχρονος προπονητής, μαθητής του αθλήματος (ειδικά όπως αυτό παίζεται στις ΗΠΑ) και εξαιρετικός στις αλλαγές handball κατά τη διάρκεια του ματς, ώστε να έχει το μέγιστο two-way χαρακτήρα η ομαδα του.
Πολυ σημαντική ειναι και η τρομερή προσωπικότητα του που δένει άψογα με τα χαρακτηριστικά του Συλλόγου. Έκανε εξίσου καλή αρχή με τη πρώτη χρονιά του Ζοτς στην ομαδα και ελπίζω η συνέχεια του να είναι εξίσου επιτυχημένη. Από τη στιγμή που ήρθε στην ομαδα κρατούσα μικρό καλάθι και δεν έλεγα μεγάλα λόγια, μαλιστα τολμώ να πω πως ήμουν από αυτούς που προτιμούσαν τον Λασο το καλοκαίρι και το μετανιώνω οικτρά. Πλέον πιστεύω πως το ταβάνι μας με τον Τούρκο στο τιμόνι είναι μόνο ο ουρανός! Ερχεται στον Παναθηναϊκό ήδη με δύο κούπες στη τσέπη και τη πρώτη του σεζόν τις κάνει 3 (νομίζω το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και με τον Ζοτς, αλλά ο άρχοντας ήρθε σε μικρότερη ηλικία). Πιστεύω προλαβαίνουμε να πάρουμε άλλες δύο υπο τις οδηγίες του Εργκιν.
ΥΓ. Περιμένω να τους συμμαζέψει άμεσα από τα πανηγύρια του τίτλου, έχουμε και ένα πρωτάθλημα να πάρουμε, δεν είναι για χάρισμα!
ΥΓ1. Ούτε που θυμάμαι πόσες φορές έχω γράψει εδώ, αλλά και σε άλλα σάιτ, σε διάφορους σχολιαστές να μην γράφουν για το 7ο, κλπ, γιατί μετά η απογοήτευση θα είναι βαριά. Κι όμως το 7ο ράφτηκε και με πάσα βεβαιότητα μπορώ πλέον να πω...
Αντε και για το 8ο! 
).
