Αν και οι Νικς είχαν το προβάδισμα σε όλο το ματς, αυτοί που στο τέλος αυτοκτόνησαν ήταν οι Πίστονς που πρέπει να έφαγαν σερί 11-1 ή κάτι τέτοιο, στο τέλος, με τον ηγέτη τους Κάνιγκχαμ να χάνει 2 λέι άπ (με το αριστερό χέρι, βέβαια) κ τον Μπράνσον, που στην 4η τα είχε σπάσει, να βάζει τελικά το τρίποντο της νίκης-πρόκρισης. Οι Πίστονς, πάντως, έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι χάνοντας τα περισσότερα ματς στις λεπτομέρειες και στο σουτ. Άξιοι αντίπαλοι, αν μη τι άλλο. Όσο για τους νικητές, δεν έχουν πείσει ιδιαίτερα μέχρι τώρα, παρά την αδιαμφισβήτητη ποιοτική αναβάθμιση του καλοκαιριού. Η σειρά με τους Σελτικς, θα είναι το πραγματικό κρας τεστ γι’ αυτούς. Προσωπικά, δεν τους ξεγράφω αν και οι Σέλτικς μου φαίνονται καλύτεροι.
ΥΓ: Απορία μου είναι γιατί οι Νικς δεν παίζουν καθόλου pick and pop με Μπράνσον και Τάουνς, που είναι αναμφισβήτητα το καλύτερο strech 5 στο πρωτάθλημα.
ΥΓ: Απορία μου είναι γιατί οι Νικς δεν παίζουν καθόλου pick and pop με Μπράνσον και Τάουνς, που είναι αναμφισβήτητα το καλύτερο strech 5 στο πρωτάθλημα.
Μετά τον τραυματισμό του Λαβίν, ο Ρούμπιο ξαναέγινε βασικός και ο Θιμπς τον άφησε να παίζει όπως ήθελε, οπότε ξαναείδαμε αρκετά πικ εν ποπ με τον Τάουνς. Το επόμενο καλοκαίρι αντάλλαξε τον Ρούμπιο για τον παικταρά τον Τηγκ 
