2022-2023-Ολυμπιακός - Μεταγραφές και προτάσεις

[tarp7]

άμα δεν θέλουν έλληνες παίκτες ο ΠΑΟ και ΟΣΦΠ ας παίζουν μόνο ευρωλίγκα ή να πάνε στην αδριατική λίγκα. ελληνικό μπάσκετ χωρίς έλληνες παίκτες δεν υπάρχει.

[eddiedimitris]

1)Προσωπικά ανεξάρτητου αθλήματος θέλω να βλέπω αρκετούς Έλληνες μέσα στην ομάδα....Ακόμα περισσότερο ελπιδοφόρους αλλά γενικά Έλληνες.Η ομάδα του 2012 ήταν το πρότυπο στο κομμάτι αυτό.Εβλεπες Έλληνες σε εξαιρετική ηλικία και γέμιζες αισιοδοξία ...Γενικότερα η φύση του Ολυμπιακού και σε ποδόσφαιρο και σε μπάσκετ είναι τις επιτυχίες να τις κάνει όταν έχει αρκετούς Έλληνες....Άσχετα με αυτό όμως προσωπικά το να είναι Βαβέλ η ομάδα δε μου αρέσει καθόλου ...Είναι βασικός λόγος που χρόνια τώρα ποδόσφαιρο βλέπω εντελώς τυπικά και επιφανειακά

2)Θα πρέπει οπωσδήποτε να βρουν τρόπο να βγουν Έλληνες ταλέντα ... Υπάρχουν πολλοί τρόποι θέληση δε ξέρω αν υπάρχει . Η υποχρέωση στις ομάδες Α2 να έχουν πχ στην ομάδα 5 Έλληνες κάτω των 21 είναι μια άποψη όπως και η χρηματική επιβράβευση ομάδων που χρησιμοποιούν κάτω των 21 Έλληνες παίκτες ... Σίγουρα υποθέτω θα υπάρχουν και άλλες και καλύτερες ιδέες ,το θέμα είναι να γίνει κάτι....

3)Η αλήθεια είναι ο Παπαπέτρου δε ξέρουμε αν θέλει Ολυμπιακό αλλά αν τους σκάσεις ένα 1,2 για παράδειγμα σε συνδυασμό ότι με τους παίκτες μας έχει καλές σχέσεις θα ήταν πολύ καλή επένδυση για το μέλλον.. Οι Τσουκαλάδες δε με ενδιαφέρουννε ενδιαφέρει να παίρνει τίτλους η ομάδα και να γουσταρω το μπάσκετ που παίζει

[Hipster]

Ταλεντα βγαινουν ,αλλα ή χανονται ή καταστρεφονται για ενα πληθος λογων.
Μερικους λογους τους γραφουμε και εδω, αλλα δεν πουλανε.

[Quincy]

Ταλεντα βγαινουν ,αλλα ή χανονται ή καταστρεφονται για ενα πληθος λογων.
Μερικους λογους τους γραφουμε και εδω, αλλα δεν πουλανε.

Ο βασικότερος λόγος είναι πως όποιος πιτσιρικάς πάει να κάνει κάποιο ξεπέταγμα τον υπογράφουν οι δυο μεγάλοι και τον παγκώνουν για 2-3 χρόνια μέσα στα οποία ο παίκτης σημειώνει μηδενική πρόοδο και εξέλιξη, κοινώς τον "καίνε".

Όσοι παίκτες είχαν πρωταγωνιστικό-ουσιαστικό ρόλο σε παο-οσφπ πήραν πρώτα παραστάσεις μέσα από ομάδες της Α1.

[Reaper]

Ότι και να κάνουμε με τους κανονισμούς, αν δε ξαναρχίσουμε να βγάζουμε αθλητές υψηλού επιπέδου, το άθλημα θα πεθάνει. Ήδη, με την έλλειψη επιτυχιών της εθνικής ομάδας, είναι εμφανής η μείωση ενδιαφέροντος των μικρών παιδιών για το σπορ .

Ο μονος τροπος να βγαλουμε αθλητες ειναι να εχουμε παλι την οικονομια των 90s και των 00s ως χωρα. Αγαπαμε τη νικη, οχι τον grassroots αθλητισμο ως λαος. Σε ολα τα σπορ. Επομενως για να ασχοληθουν τα παιδια πρεπει να πεσει χρημα μετα απο καποια επιτυχια, να υπαρχουν λεφταδες προεδροι να χωσουν χρημα στις ομαδες για να εχουν κερδη σε αλλους τομεις της χωρας, ετσι να υπαρξει μια ροη χρηματος απο πανω προς τα κατω, οι λιγοτερο λεφταδες να παρουν μικροτερες ομαδες/ομαδες μικρων κατηγοριων, να πεσει κρατικο χρημα τις ακαδημιες, στους προπονητες, να δοθουν οικονομικα κινητρα κλπ.

Κανεις δε θα ασχοληθει για καιρο με πλανα αναδειξης ταλεντων, με ομαδες-φυτωρια τυπου Ζαλγκιρις, με πλανα ανατασσης του αθληματος στη χωρα μεσω παραγωγης. Ολα αυτα πρεπει να ειναι side-effect συνεχους πρωταθλητισμου των συλλογων και επιτυχιων. Ετσι γινεται στην Ελλαδα.

[Hipster]

Ταλεντα βγαινουν ,αλλα ή χανονται ή καταστρεφονται για ενα πληθος λογων.
Μερικους λογους τους γραφουμε και εδω, αλλα δεν πουλανε.

Ο βασικότερος λόγος είναι πως όποιος πιτσιρικάς πάει να κάνει κάποιο ξεπέταγμα τον υπογράφουν οι δυο μεγάλοι και τον παγκώνουν για 2-3 χρόνια μέσα στα οποία ο παίκτης σημειώνει μηδενική πρόοδο και εξέλιξη, κοινώς τον "καίνε".

Όσοι παίκτες είχαν πρωταγωνιστικό-ουσιαστικό ρόλο σε παο-οσφπ πήραν πρώτα παραστάσεις μέσα από ομάδες της Α1.

Ειναι ενας απο τους λογους που συνεχεια το λεμε εδω. Καποιοι που δεν εχουν καμια επαφη με το αθλημα στις ριζες του, αλλα μονο στην επιφανεια της κορυφης και των ΜΜΕ μπορει να πιστευουν κατι αλλο που δεν στηριζεται και πουθενα , αλλα μονο στο δικαιωμα της "αποψης" που μπορει να εχει ο οποιοσδηποτε επαγγελματιας θεατης.
Δεν ειναι βεβαια μονο αυτος ο λογος, τα προβληματα ξεκινανε απο νωριτερα. Αυτο ειναι το επιστεγασμα.
Στο φιναλε οι διαφοροι Χαραλαμποπουλοι, Μαντζουκες, Λουντζηδες, Σαμοντουροφ κλπ μπασκετ επαγγελματικο επαιξαν ή θα παιξουν γιατι ηταν και ειναι ο αφρος, αλλα ισως οχι στο επιπεδο που θα μπορουσαν αν ειχαν διαφορετικη διαχειριση. Και επισης δεν ειναι μονο αυτοι που γραφονται στα μεσα, αλλα και οι πιο κατω. Οσο καλυτεροι ειναι οι πιο κατω ,τοσο καλυτεροι γινονται και οι πολυ πολυ ταλαντουχοι.
Συνηθως ο αφρος εχει μαζευτει σε 4-5 ομαδες σε ολη την Ελλαδα (οι ρουφιανες οι μεταγραφες) και ο ανταγωνισμος μεχρι τα πανελληνια αναμεσα σ αυτους τους 4-5 δεν υπαρχει για να τους ανεβασει επιπεδο. Παιζουν ελαχιστα ανταγωνιστικα παιχνιδια μεσα στην χρονια, αυτο δεν τους βοηθαει απο την μια να βελτιωθουν και απ την αλλη τους κανει (τα παιδια) να νομιζουν πως ειναι καλυτεροι απ αυτο που πραγματικα ειναι και βολευονται. Αλλα οχι , δεν ειναι η ευθυνη πρωτα στα παιδια. Και ταλεντα ξαναλεω βγαινουν συνεχεια. Για ενα μεταφυσικο λογο αυτη η χωρα βγαζει μπασκετ.
Σε αδρες γραμμες, μην μπω στο εμποριο μπασκετ στις υποδομες γιατι θα βγω εκτος τοπικ.

[Hipster]

Ότι και να κάνουμε με τους κανονισμούς, αν δε ξαναρχίσουμε να βγάζουμε αθλητές υψηλού επιπέδου, το άθλημα θα πεθάνει. Ήδη, με την έλλειψη επιτυχιών της εθνικής ομάδας, είναι εμφανής η μείωση ενδιαφέροντος των μικρών παιδιών για το σπορ .

Ο μονος τροπος να βγαλουμε αθλητες ειναι να εχουμε παλι την οικονομια των 90s και των 00s ως χωρα. Αγαπαμε τη νικη, οχι τον grassroots αθλητισμο ως λαος. Σε ολα τα σπορ. Επομενως για να ασχοληθουν τα παιδια πρεπει να πεσει χρημα μετα απο καποια επιτυχια, να υπαρχουν λεφταδες προεδροι να χωσουν χρημα στις ομαδες για να εχουν κερδη σε αλλους τομεις της χωρας, ετσι να υπαρξει μια ροη χρηματος απο πανω προς τα κατω, οι λιγοτερο λεφταδες να παρουν μικροτερες ομαδες/ομαδες μικρων κατηγοριων, να πεσει κρατικο χρημα τις ακαδημιες, στους προπονητες, να δοθουν οικονομικα κινητρα κλπ.

Κανεις δε θα ασχοληθει για καιρο με πλανα αναδειξης ταλεντων, με ομαδες-φυτωρια τυπου Ζαλγκιρις, με πλανα ανατασσης του αθληματος στη χωρα μεσω παραγωγης. Ολα αυτα πρεπει να ειναι side-effect συνεχους πρωταθλητισμου των συλλογων και επιτυχιων. Ετσι γινεται στην Ελλαδα.

Γενικα αποφευγω τα ντισλαικ , γι αυτο θα γραψω αυτα τα λιγα. Θα πω μονο πως αυτο που λες ειναι πολιτικη τοποθετηση στην ουσια και δεν εχει καμια σχεση με το μπασκετ. Δεν ειναι θεμα λεφτων, τα λεφτα δημιουργησαν το προβλημα στις μικρες ηλικιες. Η εμπορευματοποιηση τους ειναι η ριζα του προβληματος.
Τα αλλα που λες για τις επαγγελματικες ομαδες εχουν βαση και οποιον αρεσουν και σε οποιον δεν αρεσουν οκ, μαγαζια ειναι.
Οι ακαδημιες δεν ειναι μαγαζια ομως. Ειναι αθλητικοι και κοινωνικοι χωροι.

[Hipster]

[Reaper]

Γενικα αποφευγω τα ντισλαικ , γι αυτο θα γραψω αυτα τα λιγα. Θα πω μονο πως αυτο που λες ειναι πολιτικη τοποθετηση στην ουσια και δεν εχει καμια σχεση με το μπασκετ. Δεν ειναι θεμα λεφτων, τα λεφτα δημιουργησαν το προβλημα στις μικρες ηλικιες. Η εμπορευματοποιηση τους ειναι η ριζα του προβληματος.
Τα αλλα που λες για τις επαγγελματικες ομαδες εχουν βαση και οποιον αρεσουν και σε οποιον δεν αρεσουν οκ, μαγαζια ειναι.
Οι ακαδημιες δεν ειναι μαγαζια ομως. Ειναι αθλητικοι και κοινωνικοι χωροι.

Διαφωνω σε ολα. Μου φαινεται οτι κρινεις βασει μιας οπτικης της χωρας και του κοσμου (αθλητικης, κοινωνικης, οικονομικης) που θελεις να δεις, οχι αυτης που υπαρχει. Εγω σου λεω ποιος ειναι ο ρεαλιστικος τροπος να βγαλουμε μερικους τοπ αθλητες παλι στην Ελλαδα - οχι ξαφνικα να αγαπησουμε τις ακαδημιες και να γινουμε Ισπανια στην παραγωγη.

Αλλωστε δεν εχει ιδιαιτερη σημασια αν θα βγαλεις 10 ή 40 ή 400 Χαραλαμπουπολους/Λουτζηδες. Εχει ομως σημασια αν θα βγαλεις 0 ή 1 ή 3 ή 5 Σπανουληδες.
Μια εθνικη 12 παικτες εχει, και οι συλλογοι απο 12. Μπορεις να εχεις επιτυχιες με 2 Ντραγκιτς και 10 Λαρεντζακηδες (χοντρικα), οπως μας εδειξε η Σλοβενια.

[Hipster]

Γενικα αποφευγω τα ντισλαικ , γι αυτο θα γραψω αυτα τα λιγα. Θα πω μονο πως αυτο που λες ειναι πολιτικη τοποθετηση στην ουσια και δεν εχει καμια σχεση με το μπασκετ. Δεν ειναι θεμα λεφτων, τα λεφτα δημιουργησαν το προβλημα στις μικρες ηλικιες. Η εμπορευματοποιηση τους ειναι η ριζα του προβληματος.
Τα αλλα που λες για τις επαγγελματικες ομαδες εχουν βαση και οποιον αρεσουν και σε οποιον δεν αρεσουν οκ, μαγαζια ειναι.
Οι ακαδημιες δεν ειναι μαγαζια ομως. Ειναι αθλητικοι και κοινωνικοι χωροι.

Διαφωνω σε ολα. Μου φαινεται οτι κρινεις βασει μιας οπτικης της χωρας και του κοσμου (αθλητικης, κοινωνικης, οικονομικης) που θελεις να δεις, οχι αυτης που υπαρχει. Εγω σου λεω ποιος ειναι ο ρεαλιστικος τροπος να βγαλουμε μερικους τοπ αθλητες παλι στην Ελλαδα - οχι ξαφνικα να αγαπησουμε τις ακαδημιες και να γινουμε Ισπανια στην παραγωγη.

Αλλωστε δεν εχει ιδιαιτερη σημασια αν θα βγαλεις 10 ή 40 ή 400 Χαραλαμπουπολους/Λουτζηδες. Εχει ομως σημασια αν θα βγαλεις 0 ή 1 ή 3 ή 5 Σπανουληδες.
Μια εθνικη 12 παικτες εχει, και οι συλλογοι απο 12. Μπορεις να εχεις επιτυχιες με 2 Ντραγκιτς και 10 Λαρεντζακηδες (χοντρικα), οπως μας εδειξε η Σλοβενια.

Δεν συμφωνω στην λογικη της αριστειας που εκπροσωπεις. Αυτο που περιγραφεις δεν ειναι αθλητισμος, ειναι επιχειρηση, θεαμα, σταρ συστεμ με "μια λεξη" (σχημα λογου η μια λεξη, δυο ειναι) .
Με μαγευει περισσοτερο η εξελικτικη διαδικασια του 12 χρονου Σπανουλη προς την βελτιωση και την πραγματικη αριστεια με την εννοια της αρετης και οχι του ανταγωνισμου , και οχι η επιτυχια αυτη καθ αυτη. Εισαι προφανως λατρης της λογικης ο πρωτος ειναι τα παντα και ο δευτερος τιποτα. Εγω οχι, δεν καθοριζει την οπτικη μου η νικη και μονο.
Τεσπα δεν ειναι αναγκη να συμφωνησουμε.
Αλλα να εχεις στο μυαλο σου , πως επειδη εσυ το βλεπεις ετσι δεν ειναι ο μοναδικος τροπος να βλεπεις τα πραγματα, υπαρχουν και αλλοι.
Μπορεις να το πιστευεις βεβαια, δεν θα σου πω εγω τι να πιστευεις, αλλα η δικη σου αποψη αν δεν βρει κοινα σημεια με την δικη μου αλλα και αλλες διαφορετικες λυση δεν θα βρεθει.
Τεσπα, κλεινοντας ξαναλεω πως αυτο που λες ειναι το τελος της διαδρομης και δεν αναφερεσαι στην διαδρομη την ιδια. Δεν ξερω ποια η σχεση σου με την παραγωγικη διαδικασια, αλλα δεν ειναι ετσι που νομιζεις. Εχουν υπαρξει , ειμαι σιγουρος, καλυτεροι και πιο ταλαντουχοι παιχτες απο τον Σπανουλη, αλλα δεν θα το μαθουμε ποτε. Γιατι ο Σπανουλης εκτος του ταλεντου του και της δουλειας του ηταν ισως και τυχερος.
Το θεμα λοιπον δεν ειναι μονο η τυχη αλλα και το να εχεις τις ευκαιριες. Δεν τις εχουν ολοι, γιατι το υπαρχον συστημα ειναι οικονομοκεντρικο και βιαστικο στο κυνηγι της επιτυχιας. Στις μικρες ηλικιες χρειαζεται υπομονη.
Ευχαριστω για την απαντηση.

[polykos]

Reaper ...no offence
Αλλά προτιμώ στο άμεσο μέλλον, οι φίλαθλοι στα γήπεδα να έχουν περάσει απο ακαδημίες και να βλέπουν τους "φίλους" τους στο παρκέ να παίζουν.
Δε με νοιάζουν οι υπόλοιποι, ας αμοίβονται απο την Κεραμέως να βλέπουν χοκευ επι πάγου και να τζογάρουν το γάλα των παιδιών τους

[reignman]

Η τελευταια καλη και μεγαλη φουρνια Ελληνων παιχτων που καταφερε να παιξει σε υψηλο επιπεδο δεν ηταν οι 84-85αρηδες?

Ειχαμε τοτε 6 Ελληνες? ή το 2-3 αμερικάνοι και όσοι κοινοτικοι θες?

Γιατι εχω την εντυπωση οτι μια ομαδα μπορουσε να εχει 10 κοινοτικους. Ετσι λοιπον κανενας Ελληνας δεν ειχε στανταρακι οτι θα τσιμπησει το συμβολαιο του γιατι δεν γινεται αλλιως. Οποτε δουλευαν και σκιζοταν για να καταφερουν να παρουν το συμβολαιο και να παιξουν. + την αγαπη για το αθλημα.
Με το περασμα των χρονων η αγαπη δεν ειναι για το αθλημα, αλλα για το χρημα(που για τους σχετικα ταλαντουχους ερχεται με τον αυτοματο πιλοτο) και η προβολη.

Back 2 basics.

[Quincy]

O reaper μιλάει για το πως μπορούν να βγουν παίκτες από μια μπανανία όπως η Ελλάδα χωρίς να γίνουν αλλαγές στον τρόπο που λειτουργεί (και) ο αθλητισμός στην χώρα γιατί δεν πιστεύει πως αυτές μπορούν όντως να γίνουν.

Και συμφωνώ μαζί του. Ο μόνος τρόπος είναι να υπάρχουν παράγοντες που στα σκάνε σε μικρότερα κλαμπ για να κάνουν τις μπίζνες τους. Χωρίς λεφτά αυτό δεν θα γίνει. Είδαμε και το παράδειγμα της Λάρισσας που παρά την καλή της πορεία δεν μπορεί να συνεχιστεί το πρότζεκτ. Ο Πρίντεζης έπαιζε στην Ολύμπια, ο Σπανούλης και ο Καιμακόγλου στο Μαρούσι, ο Διαμαντίδης στον Ηρακλή όπως και ο Σόφο, ο Βασιλόπουλος στον ΠΑΟΚ, Παπανικολάου και Σλούκας στον Άρη, ο Περπέρογλου στον Πανιώνιο και πάει λέγοντας η λίστα με τους διεθνής που κατέληξαν στους 2 μεγάλους αφού πρώτα δούλεψαν σε συλλόγους με λιγότερα χρήματα

[Quincy]

Η τελευταια καλη και μεγαλη φουρνια Ελληνων παιχτων που καταφερε να παιξει σε υψηλο επιπεδο δεν ηταν οι 84-85αρηδες?

Ειχαμε τοτε 6 Ελληνες? ή το 2-3 αμερικάνοι και όσοι κοινοτικοι θες?

Γιατι εχω την εντυπωση οτι μια ομαδα μπορουσε να εχει 10 κοινοτικους. Ετσι λοιπον κανενας Ελληνας δεν ειχε στανταρακι οτι θα τσιμπησει το συμβολαιο του γιατι δεν γινεται αλλιως. Οποτε δουλευαν και σκιζοταν για να καταφερουν να παρουν το συμβολαιο και να παιξουν. + την αγαπη για το αθλημα.
Με το περασμα των χρονων η αγαπη δεν ειναι για το αθλημα, αλλα για το χρημα(που για τους σχετικα ταλαντουχους ερχεται με τον αυτοματο πιλοτο) και η προβολη.

Back 2 basics.

Δίκοπο μαχαίρι μου φαίνεται η ιδέα των παραπάνω ξένων, μπορεί από τη μια να βγει όπως λες, μπορεί όμως να δούμε και ομάδες με 8 ξένους και 4 παγκίτες πιτσιρικάδες Έλληνες για να είναι εντός κανόνων η 12αδα.

[polykos]

Πάει να μπερδευτεί η συζήτηση, απ την άλλη βάζω ερωτήματα
Παίζει κάποιος για τα λεφτά και μόνο?
Κι αν υπάρχουν μόνο αυτα, αυτός που θα τα παίρνει θα είναι παίκτης?
Οι ιδιοκτήτες μικρών -μεγάλων αθλητικών εταιριών είναι παρόντες για το άθλημα η για να κρύψουν τα υπερκέρδη απο άλλες δουλειές τους?
Πως διάολο συνδυάζονται τα παραπάνω??
Τα ερωτήματα είναι σαν τις παραλλαγές του κοβιντ, αενάως αναπαράγονται κι εξελίσονται