Η Μακάμπι συνέχισε να παίζει στο ψηλό τέμπο που παίζει όλη τη χρονιά, δεν κατάλαβε από έδρα, είχε πρόβλημα στο 5 για πολλή ώρα και δοκίμασε μια ζώνη κάποιες φορές -που τιμωρήθηκε σχεδόν αμέσως αν θυμάμαι καλά. Ωραίες οι γρήγορες αλλαγές με τον Cleveland και τον Rivero και πολύ σωστό να σώσει τη μπάλα στον Colson στο τέλος. Είχε ένα πλάνο που βγήκε.
Ο Παναθηναϊκός από την άλλη προσπάθησε να παίξει κατά διαστήματα μια πιο σφιχτή άμυνα που συνήθως παρουσιάζει στο ΟΑΚΑ. Ειδικά αρχές 2nd Q με Juancho/Grant μέσα έσφιξε πολύ και κατέβασε το ρυθμό. Ταυτόχρονα σε εκείνο το σημείο ο Vildoza κυρίως κουβαλούσε και επιθετικά.
Εκεί που θέλω να σταθώ όμως είναι πως στο δεύτερο ημίχρονο, με τον Nebo φορτωμένο με φαουλ νωρίς, πήγε σε ένα αδιανότητα μακρύ χρονικό διάστημα σε ποσταρίσματα του Lessort. Που δεν είναι κακή τακτική, αλλά να προσπαθείς να το κάνεις για πολλά συνεχόμενα λεπτά, αφενός κουράζει πολύ τον ίδιο τον παίκτη αφού δε μπορεί να έχει την ίδια ενέργεια στην άμυνα και αφετέρου δίνει τη δυνατότητα στον αντίπαλο προπονητή να κάνει απλά τρικ για να το αντιμετωπίσει. Δε λέω πως ήταν κακή τακτική, αλλά μου έλειψε να βγάλει 2-3 plays για κάποιον άλλον. Νομίζω πως εκεί βαλτώσαμε λίγο.
Ο Nunn είχε πρόβλημα με φάουλ από την αρχή και ίσως και αύριο τον σημαδέψουν ξανά. Αλλά όταν είναι τόσο κρύος για πολλή ώρα, ε μην περιμένεις να μπει μέσα και να κινηθεί όπως όταν έχει ρυθμό και ζεσταίνεται. Μας κόστισε σε δυο φορές που μπήκε κρύος και έχασε κατευθείαν τη μπάλα.
Για το ματς αύριο, θέλει:
- Να μπούμε με το μαχαίρι στα δόντια, με σκληρή άμυνα από την αρχή.
- Καλύτερους συνδυασμούς στο ροτεισον. Κάλυψε τις αδυναμίες ή τις ατυχίες μέσα στο παιχνίδι με διαφορετικούς συνδυασμούς. Ξέρεις τι μπορεί να δώσει ο καθένας και τι όχι.
- Ανακατεμένη τράπουλα στην επίθεση. Όχι μόνο τα προβλέψιμα (Spain, spread pick n roll). Έχω δει ωραία plays όλη τη σεζόν, κάντους να δουν ότι πρέπει να αντιμετωπίσουν πολλές διαφορετικές καταστάσεις.