Οι αδυναμίες της εθνικής ομάδας, ειδικά όταν η ομάδα χτίζεται γύρω από τον Γιάννη, είναι γνωστές εδώ και χρόνια. Δεν είναι κάτι που βλέπουμε για πρώτη φορά. Άλλωστε το ίδιο core παικτών, με επίκεντρο τον Γιάννη, έχει αποτύχει πανηγυρικά να διακριθεί σε δύο διοργανώσεις στο παρελθόν (Προολυμπιακό 2016, Παγκόσμιο Κύπελλο 2019).
Το πρόβλημα δεν είναι οι ηγετικές ικανότητες και η αγωνιστική αξία του Γιάννη. Αυτή τη στιγμή είναι παγκοσμίως αποδεκτό ότι ο Γιάννης είναι στο top 5 των παικτών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Δεν στέκει να λέμε ότι οι ηγετικές του ικανότητες θα κριθούν από το αν θα πάρει αυτή την εθνική από το χεράκι και την οδηγήσει στο τρόπαιο. Με αυτή τη λογική ούτε ο Σπανούλης, ούτε ο Γκάλης, ούτε ο Nowitzki ήταν ηγέτες. Θα ισχυριστεί κανείς ότι ο Nowitzki οδήγησε τη Γερμανία σε 2 μετάλλια (Παγκόσμιο 2002, Ευρωμπάσκετ 2005) και στους ΟΑ το 2008 αλλά υπήρξαν και διοργανώσεις που η Γερμανία με αυτόν στην ομάδα δεν μπήκε καν στην 8άδα (Ευρωμπάσκετ 2003 & 2011). Απολύτως λογικό κατά την άποψη μου όταν οι καλύτεροι συμπαίκτες του ήταν ο Femerling, o μακαρίτης ο Okulaja και ο Marko o Pesic. Από την άλλη δεν στέκει επίσης να λέμε πως όποιος κάνει κριτική στον τρόπο παιχνιδιού του Γιάννη είναι φασίστας ή ακροδεξιός ή οτιδήποτε άλλο. Καθένας δικαιούται να έχει την άποψη του και η άποψη αυτή υποκείται επίσης σε κριτική.
Όσον αφορά την εθνική ομάδα, τα βασικά μειονεκτήματα, που τα έχουμε δει τα τελευταία 4-5 χρόνια, είναι τα εξής δύο:
1) Το supporting cast δεν έχει την ικανότητα να υποστηρίξει το επιθετικό παιχνίδι του Γιάννη, στο βαθμό που το κάνει το Milwaukee. Δεν διάθετουμε αξιόπιστους περιφερειακούς σουτέρ, ακόμα και αυτοί που μπορούν να σουτάρουν απο μακριά είναι streaky και όχι σταθεροί. Το πρόβλημα αυτό γίνεται εντόνοτερο σε περιβάλλον FIBA όπου οι γηπεδικές διαστάσεις είναι μικρότερες και οι αμυντικοί κανονισμοί διαφορετικοί (π.χ. απουσία του defensive three-second violation). Δεν νομίζω πως χρειάζεται να επεκταθούμε περισσότερο σε αυτό το γεγονός. Το γνώριζαν και το γνωρίζουν και οι πέτρες.
2) Υπάρχει σημαντική έλλειψη βάθους και περιορισμένος αριθμός elite παικτών. Το ελληνικό κοινό παρασύρεται από το γεγονός πως πολλοί Έλληνες παίκτες αγωνίστηκαν ή αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα. Αυτό συμβαίνει διότι οι ΟΣΦΠ και ΠΑΟ είτε υποχρεώνονται είτε επιλέγουν να έχουν έναν minimum αριθμό Ελλήνων παικτών στο roster τους. Αυτόματα δημιουργείται η εντύπωση πως όλοι αυτοί οι παίκτες είναι "επιπέδου Ευρωλίγκας" ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Αν η Ελλάδα δεν είχε αυτές τις δύο ομάδες στην Ευρωλίγκα, τότε παίκτες, συμπαθείς και εργατικοί κατά τα άλλα, όπως οι Λαρεντζάκης, Κασελάκης, Λούντζης, Αγραβάνης, Καλαϊτζάκης θα έβλεπαν την Ευρωλίγκα (για να μην πω και το Eurocup) με τα κιάλια. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο Κασελάκης αφότου έμεινε ελεύθερος από τον ΠΑΟ κατέληξε στο Περιστέρι, ο Αγραβάνης έχει μείνει στα αζήτητα και ο Κώστας Αντετοκούνμπο (που στέκεται αρκετά καλά στα μέχρι τώρα φιλικά και στην προετοιμασία) φαίνεται να μην προσελκύει το ενδιαφέρον κανενός κορυφαίου ευρωπαϊκού club παρά μόνο της νεοφώτιστης στην ACB, Granada. Η αγορά λοιπόν, παρά τα όσα υποστηρίζουν οι σπίκερ της ΕΡΤ, δεν θεωρεί elite πολλούς από τους παίκτες μας.
Κάποιος έγραψε, νομίζω ο Hipster, πως στην πραγματικότητα έχουμε 7 playable παίκτες και 5 ρολίστες που δεν πρόκειται να έχουν κάποια σπουδαία επίδραση στο παιχνίδι μας όσο χρόνο συμμετοχής και αν πάρουν. Θα συμφωνήσω και θα προσθέσω πως από τους 7 αυτούς παίκτες ο ένας (Γιάννης) είναι ένας superstar του NBA, οι δύο (Καλάθης-Σλούκας) είναι elite παίκτες Ευρωλίγκας, άλλοι δύο (Dorsey, Παπαγιάννης) βρίσκονται στις παρυφές των elite παικτών και τέλος δύο παίκτες (Παπανικολάου-Παπαπέτρου) που είναι αξιόλογοι starters αλλά σε καμία περίπτωση elite. Για τους υπόλοιπους 5, έγραψα την άποψη μου παραπάνω. Πριν από 10-15 χρόνια, όχι στη 12άδα της εθνικής θα έμπαιναν αλλά ούτε στις κλήσεις της προεπιλογής θα βρίσκονταν. Στο Ευρωμπάσκετ του 2005, όπου κατακτήσαμε το τρόπαιο, ο 4ος guard της ομάδας ήταν ο Ζήσης και ο 5ος ο Σπανούλης. Οι συγκρίσεις με το σήμερα προκαλούν τουλάχιστον προβληματισμό.
Στο μυαλό το δικό μου, το παραπάνω roster δεν είναι σε καμία περίπτωση φαβορί για μετάλλιο. Αυτά και
