Η ομάδα ακολυθεί κατά παράδοση την πεπατημένη προηγούμενων γενναιών και η ΕΟΚ κάνει τον Πόντιο Πιλάτο (στην επιεικέστερη έκδοση).
Ζούμε ξανά τη διετία 2015-2016 όταν τότε αμέσως μετά το EuroBasket είχαμε προολυμπιακό τουρνουά, έτσι τώρα έχουμε EuroBasket (2022) και World Cup φέτος που είναι ουσισαστικά προολυμπιακό τουρνουά. Το 2015 κατεβήκαμε κομπλέ φτάσαμε αήττητοι εώς τον προημιτελικό όπου εκεί ο Gasol, ο Reyes ο Mirotic και οι λοιποί μας έστειλαν σπίτι μας. Μετά τη διοργάνωση ο Σπανούλης δήλωσε ότι σταματάει ενώ λίγο πριν το προολυμπιακό το ίδιο έπραξε και ο Ζήσης, ενώ σιωπηρά σταμάτησε και ο Καϊμακόγλου. Στο προολυμπιακό στο Τουρίνο είχαμε τραυματίες τους Σλούκα-Πρίντεζη, τον Παπανικολάου σε μαύρα χάλια και κατεβήκαμε με σύνθεση ανάγκης
αλλά με τον Γιάννη παρώντα (οι Bucks τότε δεν ήθελαν να αγωνιστεί αφού του είχαν προτίνει το πρώτο του μεγάλο συμβαόλαιο). Το αποτέλεσμα ήταν στο πρώτο δύσκολο παιχνίδι η ομάδα να μην έχει λύσεις καθώς επαιζαν αμούστακα παιδιά ή παίκτες με χαμηλό ειδικό βάρος και έτσι χάθηκε μια καλή ευκαιρία να πάει η ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όλοι είπαν τότε ότι αυτή την εθνική δε θα τη ξαναδούμε διότι ήταν μια σύνθεση ανάγκης.
Bonus: Προπονητής ήταν ο Κατσικάρης που ήταν τότε κοινά αποδεκτός, φυσικά έληξε τη συνεργασία του μετά (απλήρωτος φαντάζομαι) πληρώνοντας τις 3 μόλις ήττες σε 3 χρόνια.
Πάμε στο σήμερα. Πέρυσι κατεβαίνουμε κομπλέ, φτάνουμε στους προημιτελικούς όπου η Γερμανία εμφανώς ανώτεροι μας κέρδισαν εύκολα και σπάζωντας πάλι το άηττητο μας μέχρι τότε. Μετά τον αγώνα δεν είχαμε κάποια απωχώρηση, το αντίθετο είχαμε δηλώσεις ομονοιάς και συνέχειας για άλλα δύο χρόνια με αυτό το ρόστερ. Φτάνουμε παραμονές της φετεινής προετοιμασίας να έχούμε σίγουρα δύο αλλάγες/αποχωρήσεις (Dorsey-Σλούκας) και μισόλογα ότι τελικά η ομάδα θα είναι εντελώς διαφορετική (ο Ψαράκης έγραψε πριν λίγες ημέρες για 8 απουσίες!!!).
Σε αυτό που διαφωνώ με τον φίλο
GK_23 είναι ότι φέτος η πρόκριση στους Ολυμπιακούς έμοιαζε πολύ δύσκολη. Πράγματι δεν είμαστε καν σαν ρόστερ στις 5-6 ευρωπαϊκές χώρες όμως φέτος είχαμε την τύχη να έχουμε μια αρκετά καλή κλήρωση σε βάθος της διογάνωσης. Σε συνδυασμό λοιπόν, με τις πολλές απουσίες των Λιθουανών η ομάδα εφόσον ήταν κομπλέ μόνο με χαρακίρι θα έμενε εκτός οκτάδας και θα ακολουθούσε τις ΗΠΑ στα προημιτελικά. Εκεί θα μας περίμενε μια εκ των Σερβία ή Ιταλία όπου ναι μεν θα ήταν ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι αλλά δεν πιστεύω ότι θα ήμασταν χαμένοι από χέρι. Θα αποφεύγαμε σίγουρα τις Αυστραλία, Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία, Σλοβενία, Βραζιλία, Καναδά και Λεττονία οι οποίες θα "σκοτωθούν" μεταξύ τους για την οκτάδα.
Αντί λοιπόν η ΕΟΚ να κάνει ότι περνάει από το χέρι της να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και να πείσει τους παίκτες ότι φέτος είναι μια ιστορική ευκαιρία να πάνε σε Ολυμπιακούς Αγώνες (κανείς εν ενεργεία δεν έχει πάει) διαχειρίζεται επικοινωνιακά την όλη φάση περιμένωντας να περάσει και ίσως ελπίζοντας οι νέοι παίκτες να αποδειχθούν λαχεία. Μακάρι θα πω εγώ.
Bonus#2: Προπονητής αυτού του κύκλου είναι ο Ιτούδης ο οποίος είναι κοινά αποδεκτός όπως τότε ήταν ο Κατσικάρης. Αντί λοιπόν να σχοληθεί να πείσει τους παίκτες να παρεβρεθούν (τον Σλούκα) και να τους εμπνεύσει ότι η φετεινή ευκαιρία είναι μοναδική, δίνει παραμονές της διοργάνωσης συνεντεύξη σε podcast στην Ιταλία (το θέμα του οποίου ήταν η Euroleague, όχι οι εθνικές ομάδες) και κατακεραυνώνει τους Bucks, αφήνωντας αιχμές και για τον Γιάννη.
Κλείνω με το εξής και μακάρι να διαψευστώ. Οι ομάδες του NBA όταν παίκτης τους μπαίνει στο χειρουργείο ακόμη και για να βγάλει μια παρονυχίδα του απαγορεύουν να αγωνιστεί το καλοκαίρι με την οποιαδήποτε εθνική (μοναδική περίπτωση που θυμάμαι να έγινε το ανάποδο ήταν ο Yao το 2008). Όποιοι φίλοι θυμούνται το 2014 την περίπτωση του Ginobili όπου παραβρέθηκε κανονικά στην πρώτη της Αργεντινής και την επομένη οι Spurs του είπαν "είσαι τραυματίας γύρνα πίσω αλλιώς ξέρεις εσυ
".
1
