Τον ευχαριστούμε για όσα πρόσφερε τις δεκαετίες του 80 και του 90, αλλά σα να έχει στραβω-μεγαλώσει, ενώ παράτησε το μπάσκετ και το παράτησε και το ίδιο το μπάσκετ με τη σειρά του. Αντί να κάτσει να μαθαίνει και να εξελίσσεται, έμεινε στάσιμος.
Εμμονικός (συμφωνώ με τον συμφορουμίτη) αυτοαναφορικός και χωρίς το απαραίτητο θάρρος ώστε να κράζει τον εαυτό του για τις μπαρούφες που κατά καιρούς πετάει.
Κι άδικος.
Ο Σκουντής από τν άλλη δεν έχει αυτά τα εκνευριστικά αλλά είναι κι αυτός ατολμούλης. Ισαποστάκιας κλπ.