ΠΟΛΕΜΟΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

[basket72]

Μπίνγκο!
Βρήκα τον τύπο που σας έλεγα χθες βράδυ. Έναν από τους επικεφαλής του στρατιωτικού σχεδιασμού της Ουκρανίας, όπου σε συνέντευξή του το 2019 μίλαγε για το σήμερα. Αποκαλυπτικός ιδίως στο κλείσιμο της συνέντευξης όπου ξεκαθαρίζει το τίμημα που πρέπει να πληρώσει η Ουκρανία για να μπει στο ΝΑΤΟ. Η συλλογιστική του θα έπρεπε να είναι αντικείμενο προς εξέταση παντός είδους. Από ιατρικής φύσης μέχρι και νομικής στο διεθνές επίπεδο.....

Ο άνθρωπος αυτός και τώρα συνεχίζει να είναι στην ομάδα όπου χαράσσει την πολιτκή της χώρας του.

Παρακολουθείστε λέξη προς λέξη τι λέει:

[yorgos]

Μπίνγκο!
Βρήκα τον τύπο που σας έλεγα χθες βράδυ. Έναν από τους επικεφαλής του στρατιωτικού σχεδιασμού της Ουκρανίας, όπου σε συνέντευξή του το 2019 μίλαγε για το σήμερα. Αποκαλυπτικός ιδίως στο κλείσιμο της συνέντευξης όπου ξεκαθαρίζει το τίμημα που πρέπει να πληρώσει η Ουκρανία για να μπει στο ΝΑΤΟ. Η συλλογιστική του θα έπρεπε να είναι αντικείμενο προς εξέταση παντός είδους. Από ιατρικής φύσης μέχρι και νομικής στο διεθνές επίπεδο.....

Ο άνθρωπος αυτός και τώρα συνεχίζει να είναι στην ομάδα όπου χαράσσει την πολιτκή της χώρας του.

Παρακολουθείστε λέξη προς λέξη τι λέει:

Δε λέει κάτι διαφορετικό από αυτά που ξέραμε και ξέρουμε. Η Ουκρανία είχε δυο επιλογές: υποδούλωση στη Ρωσία (όπως και οι υπόλοιπες χώρες γύρω από τη Ρωσία που εχουν πουτινικές χούντες εδώ και χρόνια πια) σε βάθος 10ετίας το πολύ, ή προσπάθεια ένταξης σε ΕΕ ή ΝΑΤΟ (αυτό που πρόλαβαν να κάνουν οι βαλτικές όσο ήταν ακόμη αδύναμη η Ρωσία από τη διάλυση της ΕΣΣΔ). Το χιτλερικής έμπνευσης μανιφέστο "αποναζικοποίησης" που δημοσίευσαν μόνοι τους οι Ρώσοι (με Τελική Λύση, Untermenschen και τα λοιπά ανατριχιαστικά, μπορεί να το διαβάσει ο οποισδήποτε ξέρει βασικά Αγγλικά) θα το έτρωγαν στη μάπα δηλαδή ή με μάχη ή χωρίς, αυτή είναι η λογική τους (σωστό ή λάθος, αυτό λένε). Ο Πούτιν το ξεκαθάρισε ότι η Ουκρανία δεν είναι χώρα, δεν έχει λόγο ύπαρξης κατ΄αυτόν.

Ο ίδιος τύπος πριν 2 εβδομάδες προέβλεψε ότι μέσασ το Μάιο θα έχει τελειώσει ο πόλεμος, λόγω έλλειψης πόρων από πλευράς Ρώσων. Θα το δούμε.

Αν έχεις και το υπόλοιπο της συνέντευξης θα ήθελα να το δω, μόνο αυτό το απόσπασμα έχω διαβάσει από τη συγκεκριμένη.

[basket72]

Το φοβερό είναι ότι προτιμάει να πάει σε μεγάλης κλίμακας πόλεμο που θα καταστρέψει τη χώρα του μπας και μπει στο ΝΑΤΟ. Την αμυντική συμμαχία. Από ποιον θα παίξει άμυνα, δεν μας είπε, αφού τι να την κάνει την καταστραμένη χώρα (σύμφωνα με τα λόγια του ιδίου ,παρακαλώ).

Για όποιον ενδιαφέρεται για υλικό, ιδού το διαδίκτυο ιδού και ο πήδος.

* Αυτό για την έλλειψη πόρων που θα αναγκάσουν τη Ρωσία να σταματήσει τον πόλεμο, εμπίπτει στα προχειρό-κακοφτιαγμένα αστεία, τύπου "θα γονατίσει η Ρωσία" " η " Δύση έχει τις εναλλακτικές για το φυσικό αέριο" κλπ.

Προς το παρόν, αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στην πορεία της ισοτιμίας ανάμεσα σ ερούβλι και δολάριο.....

** Το καλύτερο ήταν πάντως που ο οφσοράκιας Ζελένσκι, διάλεξε έναν Αζόφ, να μιλήσει. ¨Εναν από τη.... μειονότητα αυτή που όπως κι οι όλες οι χώρες, έτσι και στην Ουκρανία, όλο και κάτι έχει.

Ο πρωθυπουργός τους αυτόν διάλεξε. Μπορεί επειδή "έγραφε" στην κάμερα, γιατί το καλό να λέγεται.

[basket72]

Ένα υπέροχα εξωραϊσμένο βιντεάκι της ¨Λόκχιντ Μάρτιν¨. ΜΙας εταιρίας- κόσμημα. Όπως λέει και στο βίντεο "προστατεύει αυτό που μετράει περισσότερο¨. Την ειρήνη, το περιβάλλον, τα παιδάκια κλπ.
Μέσα από μια διαβολίκ σύμπτωση, το φέρε η μοίρα και μόνο, ο τότε αντιπρόεδρας της υπέροχης εταιρίας, να βάλει μπροστά ως επικεφαλής, για τη σύσταση της "Επιτροπής για την Επέκταση του ΝΑΤΟ" το σωτήριο 1997.
Τι κι αν ο υπ.εξωτερικών των ΗΠΑ, Μπέικερ, 6 χρόνια πριν αμολούσε (τρις)τις περίφημες διαβεβαιώσεις περί ¨ούτε μια ίντσα ανατολικότερα". Θα εννοούσε ανατολικά της Εδέμ καθότι μέγας βιβλιοφάγος και σινεφίλ συνάμα.
Η Επιτροπή για την Επέκταση του ΝΑΤΟ, έφερε όχι μία, όχι δυο, όχι 3, αλλά 14 χώρες υπό τη σκέπη του ΝΑΤΟ ( που παίζει μόνο άμυνα).
Στο μεταξύ η " Λόκχιντ Μάρτιν" πήγαινε από το καλό στο καλύτερο. Έχει φτάσει να έχει αξία υπερδιπλάστια του ΑΕΠ της Ελλάδας και θα την τριπλασιάσει αυτόν τον καιρό μιας και πουλάει φουλ στην Ουκρανία.
ΣΤην Ουκρανία πουλάνε όπλα και 19 μέλη του αμερικάνικου κονγκρέσου, που έχουν σημαντικά μερίδια στις οπλο-εταιρίες.

Μάνεϊ τοκς.



* Φαντάζομαι, ότι γνωστά είναι όλα αυτά... όλοι τα ξέρουν και όλοι τα λένε. Τα κανάλια κι οι εφημερίδες του τόπου μας, με τις "μάνκι μπίζνες" του αμερικάνικου οπλο-λόμπι, μας έχουν πρήξει. Που τις 2 τελευταίες δεκαετίες οι κατασκευαστές όπλων, έχουν ξοδέψει 2.5 δις δολάρια μονάχα σε λομπίστες για να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα από όλους. Να διαμορφώσουν πολιτική. Στη συγκεκριμένη εξωτερική. Κι όταν αναφερόμαστε στην εξωτερική πολιτική ενός κράτους- πλανητάρχη, τότε μιλάμε για όλον τον πλανήτη.

[yorgos]

Εδώ είναι και η υπόλοιπη συνέντευξη (ή τέλος πάντων μεγαλύτερο κομμάτι αυτής).

Όλη η προεκλογική εκστρατεία στην Ουκρανία γύρω από αυτό ήταν, ποιος θα εξασφαλίσει καλύτερο ανάστημα απέναντι στον Πούτιν. Οι Ουκρανοί εδώ και χρόνια (πολύ πριν το 2014, μάλλον και πριν το Γιανούκοβιτς) θεωρούσαν τη ρώσικη εισβολή δεδομένη. Να πω την αλήθεια ξαφνιάστηκα όταν διαβάζοντας για την προεκλογική τους περίοδο (με τους περιορισμένους πόρους που έχει κάποιος που δε μιλάει τη γλώσσα, οπότε και στράφηκα σε Ουκρανούς συναδέλφους) είδα με πόσο ελαφρά τη καρδία αναφέρονταν όλοι όχι στην πιθανότητα, αλλά στη βεβαιότητα της πολεμικής σύρραξης. Για παράδειγμα ο Ποροσένκο δεν επιχειρηματολογούσε "μην ψηφίσετε Ζελένσκι γιατί θα κάνει πόλεμο με τον Πούτιν" αλλά "μην τον ψηφίσετε γιατί είναι άπειρος και δε θα τα καταφέρει απέναντι στην εισβολή του Πούτιν".

Όταν ρώτησα τους γνωστούς μου "συγγνώμη, αυτοί γιατί μιλάνε για πόλεμο συνέχεια; είστε εσείς έτοιμοι για πόλεμο;" (μου φαινόταν εξαιρετικά απίθανο το ενδεχόμενο ενός πολέμου δίπλα στα σύνορα της ΕΕ εν έτει 2019) μου είπαν και οι 3 (δε γνωρίζονται μεταξύ τους, ο ένας είναι διερμηνέας σε υψηλό πόστο) ότι από την ώρα που η Ρωσία έχει επιλέξει να χρηματοδοτεί και να εξοπλίζει αυτονομιστές σε τουλάχιστον 6 επαρχίες της Ουκρανίας, θεωρούσαν δεδομένο ότι ο πόλεμος είναι προ των θυρών, ότι θεωρούν ότι ο Πούτιν δε θα σταματήσει σε Ντονμπάς και Κριμαία κι ότι προετοιμάζονται ως έθνος 10 χρόνια γι αυτό. Ομολογώ ότι το θεώρησα υπερβολικό εκείνη τη στιγμή.

[Redoctor_33]

Τα περί φλώρων καταλανών, σκοτσέζων, ιρλαδών έχω εντελώς διαφορετική άποψη και πολύ διαφορετικός ο τρόπος που λύνουν τις διαφορές τους και καλά κάνουν κατά τη γνώμη μου.

Στη θράκη το 50% περίπου του μουσουλμανικού πληθυσμού είναι Πομάκοι. Οι Πομάκοι δεν είναι Τούρκοι, ούτε θεωρούν τον εαυτό τους τούρκο. Και υπάρχει και ένα μικρό κομμάτι ρομά μουσουλμάνοι που δεν έχουν καμιά σχέση με την τουρκία. οι υπόλοιποι είναι τούρκοι

1. "Φλώρους" αποκάλεσα χιουμοριστικά μόνο τους Ουαλούς, εννοώντας ότι δεν είναι και πολύ ένθερμοι στο θέμα της αυτοδιάθεσής τους. 'Όχι τους υπόλοιπους.

2. Ακριβώς αυτό είναι το θέμα. Η Ελλάδα, αντί να μιλάει για τουρκική μειονότητα (οπότε αριθμητικά θα ήταν πολύ μικρότερος ο αριθμός), μιλάει συνεχώς για μουσουλμανική μειονότητα, στην οποία προσμετρώνται και οι Πομάκοι κλπ., δηλαδή μόνοι μας δίνουμε πατήματα στην Τουρκία να θεωρεί όλη τους μουσουλμάνους της Θράκης ως τουρκική μειονότητα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Εντασουμε τους πομακους για να μην ταυτίζεται η μουσουλμανικη μειονότητα με την τουρκικη και για να χουμε υποτίθεται ένα leverage με τους πομακους. Που μάλλον προτιμούν Τουρκία κι αυτοί νομίζω. 30-40% είναι Πομάκοι αν θυμάμαι καλά

Μέχρι το 90 κι αυτοί φουλ απομονωμένοι ήταν. Στις περιοχές των χωριών τους είχε μπάρα και απαγόρευση εξόδου μετά τις 8. Εθνικιστικό λοκνταουν. Πολύ πετυχημένο κι αυτό!

Ενδιαφέρον που η Ελλάδα Σλάβων, Αρβανιτων, Τούρκων κλπ κατέληξε να ναι τόσο ομογενοποιημενη σταδιακά μετα τη Μικρασιατική καταστροφή. Καίριο ρόλο ο εμφύλιος μάλλον σαυτο.

Πλέον βέβαια γεννήσεις γιοκ. Και εισροές πληθυσμού για να βγαίνουν τα εργατικά χέρια...

Η μετανάστευση σε ένα αυτόνομο κράτος θα έπρεπε να έχει τη σύμφωνη γνώμη των πολιτών και να γινεται με κάποιον α σχεδιασμό, ειδάλλως προκύπτουν πολλαπλά προβλήματα και το να τα ρίχνουμε μόνο στον όποιο ρατσισμό είναι επιφανειακή προσέγγιση.

Τεσπα. Ανοίξτε ρε τον λιγνίτη....

[basket72]

Δεν είναι ανάγκη να έχει κανείς διερμηνείς/ξεναγούς κ.α φίλους, για να δει την προεκλογική εκστρατεία του οφσορίστα Ζελένσκι. Βασικά αυτός μας ενδιαφέρει γιατί αυτός βγήκε.
Βασική του προεκλογική υπόσχεση , ήταν η ο πόλεμος της διαφθοράς (εδώ γελάνε, τίγκα φίλος με τους διεφθαρμένους με ντοκουμένται και τα όλα του) ειρήνη κι η τήρηση του "Μινσκ". Και τον πρώτο καιρό της πρωθυπουργικής του θητείας, έτσι ήταν αναφορικά με την τήρηση του "Μισνκ" αλλά μετά ανέλαβαν δράση επ΄αυτού (με τη γνωστή τους πειθώ) οι Ναζί και συνετίστηκε.
Τέλος πάντων, μικρή σημασία έχει τι έλεγε ο κάθε πιονά-νθρωπος των ΗΠΑ. Τα έχουμε πει με το νι και το σίγμα καιρό τώρα.

Στο μεταξύ, μπορεί ο καθένας να βρει τι είχε παιχτεί στην Ουκρανία τότε, ακόμα κι αν δεν έχει βγει από τα σύνορα Αττικής. Ούτε ισθμό Κορίνθου, λέμε.

[shtarkws]

Δεν είναι ανάγκη να έχει κανείς διερμηνείς/ξεναγούς κ.α φίλους, για να δει την προεκλογική εκστρατεία του οφσορίστα Ζελένσκι. Βασικά αυτός μας ενδιαφέρει γιατί αυτός βγήκε.
Βασική του προεκλογική υπόσχεση , ήταν η ο πόλεμος της διαφθοράς (εδώ γελάνε, τίγκα φίλος με τους διεφθαρμένους με ντοκουμένται και τα όλα του) ειρήνη κι η τήρηση του "Μινσκ". Και τον πρώτο καιρό της πρωθυπουργικής του θητείας, έτσι ήταν αναφορικά με την τήρηση του "Μισνκ" αλλά μετά ανέλαβαν δράση επ΄αυτού (με τη γνωστή τους πειθώ) οι Ναζί και συνετίστηκε.
Τέλος πάντων, μικρή σημασία έχει τι έλεγε ο κάθε πιονά-νθρωπος των ΗΠΑ. Τα έχουμε πει με το νι και το σίγμα καιρό τώρα.

Στο μεταξύ, μπορεί ο καθένας να βρει τι είχε παιχτεί στην Ουκρανία τότε, ακόμα κι αν δεν έχει βγει από τα σύνορα Αττικής. Ούτε ισθμό Κορίνθου, λέμε.

Ακόμα και αν πάρουμε σαν δεδομένο ότι ο Ζελένσκι είναι ολα αυτά που λες, τι νόημα έχει; Δικαιολογεί με κάποιο τρόπο την εισβολή Πουτιν;

Δηλαδή διακολογείται ο βιαστής αν το θύμα ντύνεται προκλητικά;

[tarp7]

Δεν είναι ανάγκη να έχει κανείς διερμηνείς/ξεναγούς κ.α φίλους, για να δει την προεκλογική εκστρατεία του οφσορίστα Ζελένσκι. Βασικά αυτός μας ενδιαφέρει γιατί αυτός βγήκε.
Βασική του προεκλογική υπόσχεση , ήταν η ο πόλεμος της διαφθοράς (εδώ γελάνε, τίγκα φίλος με τους διεφθαρμένους με ντοκουμένται και τα όλα του) ειρήνη κι η τήρηση του "Μινσκ". Και τον πρώτο καιρό της πρωθυπουργικής του θητείας, έτσι ήταν αναφορικά με την τήρηση του "Μισνκ" αλλά μετά ανέλαβαν δράση επ΄αυτού (με τη γνωστή τους πειθώ) οι Ναζί και συνετίστηκε.
Τέλος πάντων, μικρή σημασία έχει τι έλεγε ο κάθε πιονά-νθρωπος των ΗΠΑ. Τα έχουμε πει με το νι και το σίγμα καιρό τώρα.

Στο μεταξύ, μπορεί ο καθένας να βρει τι είχε παιχτεί στην Ουκρανία τότε, ακόμα κι αν δεν έχει βγει από τα σύνορα Αττικής. Ούτε ισθμό Κορίνθου, λέμε.

Ακόμα και αν πάρουμε σαν δεδομένο ότι ο Ζελένσκι είναι ολα αυτά που λες, τι νόημα έχει; Δικαιολογεί με κάποιο τρόπο την εισβολή Πουτιν;

Δηλαδή διακολογείται ο βιαστής αν το θύμα ντύνεται προκλητικά;

Εννοείται ότι δικαιολογείται θέλει να τους κάνει ανθρώπους και να τους αποζιναστικοποιήση, είναι και τοξικομανείς θα κάνει και ΚΕΘΕΑ Ουκρανίας

[basket72]

Ακόμα και αν πάρουμε σαν δεδομένο ότι ο Ζελένσκι είναι ολα αυτά που λες, τι νόημα έχει; Δικαιολογεί με κάποιο τρόπο την εισβολή Πουτιν;

Δηλαδή διακολογείται ο βιαστής αν το θύμα ντύνεται προκλητικά;

Να μια καλή ευκαιρία κι εύλογη απορία, για να ξαναβάλουμε το συγκεκριμένο νήμα σε μια πορεία επικοδομητικού διαλόγου που να μπορεί να κρίνει, να σταθμίσει και να θέσει τα τεκταινόμενα στη δύσμοιρη Ουκρανία, ώστε να προκύψει μια όσο το δυνατόν, διαυγέστερη εικόνα (σε καιρό πολέμου, δεν ψάχνει κανείς για την επιτομή της αποκρυσταλλωμένης άποψης- να έχουμε υπόψη) .

Ενώ μπορεί εν πρώτοις να υπάρχει μια λογική αντιπαραβολή βιασμού και εισβολής, στη βάση θύτης- θύμα, αν το δούμε πιο καθαρά, θα καταλάβουμε ότι έχουμε να κάνουμε με άλμα και παράθεση εντελώς ανόμοιων καταστάσεων.
Εξηγούμαι: Ο βιασμός είναι στιγμή κι ο πόλεμος είναι μια σειρά γεγονότων, αποφάσεων, πολιτικών, συγκρούσεων και συμφερόντων που εκκινούν και σχεδιάζονται για χρόνια. Ως εκ τούτου έχει ιστορικό πλαίσιο και μελλοντική προβολή, άρα προϋποθέτει κριτική σκέψη, γνώση, νηφαλιότητα στην εξαγωγή συμπερασμάτων κι όχι μεταφορά απόλυτων διπόλων/σχημάτων προς πάσα χρήση.
Ο βιασμός ως γεγονός, είναι άμεσο, δεν προσφέρεται στο να σκύψει κάποιος στα πολιτικά συμφραζόμενα, και τους συσχετισμούς ισχύος ή την πολιτιστική ή ιστορική κληρονομιά έκαστου εκ των αντιπάλων. Ο βιασμός ως άμεσο γεγονός θέλει άμεση δράση- κίνηση. Δεν απαιτεί σκέψη (που παραλύει) αλλά αντίδραση.

Πόσο δε μάλλον όταν μιλάμε για έναν υβριδικό πόλεμο, σε μια πρωτόφαντη εποχή που η ανθρωπότητα βγαίνει από μια πανδημία που θα αναφέρεται μετά από αιώνες, που η ανθρωπότητητα (όπως τα κατάφερεε το κοντόθωρο κι άπληστο σύστημα) βρίσκεται μπροστά σε μια εποχή σπάνης- κυρίως ενεργειακής, σε μια εποχή όπου οι νέες τεχνολογίες έρχονται να ανατρέψουν σειρά από ισχύουσες και παγιωμένες δραστηριότητες αλλά και τον τρόπο που ζούμε, σε μια εποχή πληθυσμιακής έκρηξης (όπου όλο και περισσότερες χώρες διεκδικούν κομμάτι από τη δυτική- κι σαφώς, υφαρπαγμένη- πίτα) σε μια εποχή ανάδυσης μιας νέας μεγάλης δύναμης στο προσκήνιο όπου προκαλεί διαρκείς και έντονους τριγμούς στην ως τώρα αδιαφιλονίκητη υπερδύναμη όπου με το χιλιαστικό της δόγμα βασίλεψε τα τελευαία 70 χρόνια.

Ο πόλεμος αυτός δεν είναι ένας πόλεμος του τρελό ΠΟύτιν, δεν είναι ένας πόλεμος Ρωσίας- Ουκρανίας. Είναι ένας πόλεμος δια αντιπροσώπων που τον υπέβαλε ως έσχατη λύση στη Ρωσία, η δύουσα αυτοκρατορία των ΗΠΑ. Είναι ένας πόλεμος για την ενέργεια- σπάνιες γαίες (που αυτά πάνε μαζί και με τις νέες τεχνολογίες, το κυρίαρχο άρμα οικονομικής ισχύος κι ανάπτθξης την εποχή μας) αλλά και για το νόμισμα (δολάριο- γουάν) και βέβαια είναι ένας πόλεμος που έχει κατά αφετηρία, τον για χρόνια σχεδιαζόμενο κλοιό της Ρωσίας με νατοικά όπλα, άρα και τη συνεχή απειλή της καθώς και τα απανωτά μέτωπα που ως σκοπό έχουν να αποδυναμώσουν την απόλυτη στρατιωτική ισχή της, κοιτάζοντας πάντα εκεί στο βάθος της Ευρασίας ( Μάκιντερ και Σπάικμαν) και τη μεγάλη αντίπαλο την Κίνα.

Σαφώς και δεν είναι η αποναζιστικοποίηση το κυρίαρχο αλλά το επιφαινόμενο. Αυτό το έχω κάνει καθαρό από την πρώτη στιγμή που έγραψα στο τόπικ.
Το ζητούμενο είναι ότι ο πόλεμος αυτός έχει υπαρξιακό χαρακτήρα για τους Ρώσους, τους έχει συσπειρώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό, και δεν πρόκειται να κάνουν πίσω.
Θα το πάνε μέχρι τέλους κι αν περάσει από κάποιον η ιδέα ότι μπορεί να τους απειλήσει, να έχετε σαφές ότι αν κάποιος δεν μπλοφάρει, αυτός είναι ο Πούτιν/

Όσο αναπάραγεται το δυτικόι αφήγημα και μάλιστα φορτισμένο με ηθικό δίλλημα (είναι να γελάει κανείς* που έλεγε κι ο μακαρίτης Φίλιππας Συρίγος, που το συγκεκριμένο φόρουμ κάτι του χρωστάει κι αυτού- άλλη κουβέντα αυτό) ανοίγεται ένας προνομιακός χώρος στην ακροδεξιά να αρθρώσει πολιτικό λόγο στην Ευρώπη και να εμφανιστεί τόσο ενισχυμένη και στιβαρή όσο ποτέ άλλοτε, τα τελευταία χρόνια. Δεν έρχεται μόνο του. Είναι σε διαλεκτική σχέση με την πανδημία που προηγήθηκε, αλλά και με τη δομική κρίση του 2088. Τίποτε σε αυτόν τον κόσμο δεν στέκει μόνο του.


* Να γελάει όχι με τους ανθρώπους που το ασπάζονται το συγκεκριμένο ηθικό δίλλημα, αλλά με τους ανθρώπους που το λανσάρουν.

[lefpan]

... που η ανθρωπότητητα (όπως τα κατάφερεε το κοντόθωρο κι άπληστο σύστημα) βρίσκεται μπροστά σε μια εποχή σπάνης- κυρίως ενεργειακής, σε μια εποχή όπου οι νέες τεχνολογίες έρχονται να ανατρέψουν σειρά από ισχύουσες και παγιωμένες δραστηριότητες αλλά και τον τρόπο που ζούμε, σε μια εποχή πληθυσμιακής έκρηξης (όπου όλο και περισσότερες χώρες διεκδικούν κομμάτι από τη δυτική- κι σαφώς, υφαρπαγμένη- πίτα) σε μια εποχή ανάδυσης μιας νέας μεγάλης δύναμης στο προσκήνιο όπου προκαλεί διαρκείς και έντονους τριγμούς στην ως τώρα αδιαφιλονίκητη υπερδύναμη όπου με το χιλιαστικό της δόγμα βασίλεψε τα τελευαία 70 χρόνια.

"The Life and Times of Liberal Democracy" του Crawford Brough Macpherson.

[yorgos]

https://www.corriere.it/economia/aziend ... shtml?s=08

Σοβαρές ερωτήσεις, ξεκάθαρες απαντήσεις από τον Karaganov, τον ιδεολογικό γκουρού του Πουτιν.

Κυκλοφόρησε κι αυτή η όμορφη ιστορία από το 2008 σήμερα.
https://www.reuters.com/article/us-ukra ... A720141020

[nikolas12]

Ο Τάσος χθες ήταν στο αγαπημένο Fight Club και μίλησε σχετικά με τον πόλεμο.

[tarp7]

Ένα ιερό κειμήλιο, κομμάτι του Τιμίου Ξύλου, ενδέχεται να βυθίστηκε μαζί με τη ναυαρχίδα του ρωσικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα, το πλοίο «Moskva» το οποίο βυθίστηκε εχθές το βράδυ.
Μια ειδησεογραφική αναφορά από το 2020 προκαλεί ερωτήματα σχετικά με αν το σκάφος, βυθίστηκε μαζί με ένα κειμήλιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ένα κομμάτι Τίμιου Ξύλου που φέρεται να υπήρχε στο σκάφος.
Η ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ανακοίνωσε τον Φεβρουάριο του 2020 ότι το κομμάτι του Τίμιου Ξύλου είχε παραδοθεί στον διοικητή του στόλου της Μαύρης Θάλασσας, Ιγκόρ Οσίποφ και βρισκόταν στο αρχηγείο του Στόλου σε ετοιμότητα για να παραδοθεί στο πλοίο «σύντομα», ανέφερε τότε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Tass.

Πόσο τίμιο ξύλο υπάρχει πια ;
Δεν πάει και πολύ καλά ο πόλεμος για τον Πούτιν., ας ελπίσουμε ότι θα καταλάβει σύντομα ότι έπεσε θύμα της αλαζονείας του.
https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/pis ... ton-poytin
"Το 1787, η αυτοκράτορα Αικατερίνη έκανε περιοδεία στην Κριμαία, την οποία η Ρωσία είχε πριν τέσσερα χρόνια καταλάβει από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Για να την ευχαριστήσει, ο κυβερνήτης της περιοχής Γριγκόρι Ποτέμκιν, έφτιαξε προσόψεις «μετακινούμενων χωριών» στις όχθες του ποταμού Δνίπερου, που διέσχιζε η αυτοκράτειρα συνοδευόμενη από την αυλή της και ξένους πρεσβευτές.
Οι εργάτες του Ποτέμκιν παρίσταναν τους χωρικούς όταν περνούσε το αυτοκρατορικό ποταμόπλοιο. Το βράδυ ξέστηναν τις προσόψεις και τις μετέφεραν στα μέρη όπου θα περνούσε η κουστωδία της Αικατερίνης τις επόμενες μέρες.
Οι ιστορικοί διαφωνούν για αν πρόκειται για μύθο ή πραγματική ιστορία, ή αν ο Ποτέμκιν δεν ήθελε να ξεγελάσει την Αικατερίνη, της οποίας ήταν εραστής, αλλά τους πρεσβευτές των άλλων μεγάλων Δυνάμεων. Το βέβαιο είναι ότι το «σύνδρομο Ποτέμκιν» χαρακτηρίζει την ρωσική ιστορία: πίσω από την επιβλητική εικόνα του Κρεμλίνου, της εξουσίας και των παρελάσεων, συχνά τα πράγματα είναι έτοιμα προς κατάρρευση.
Συνέχεια της ρωσικής, η σοβιετική ιστορία προσφέρει άφθονα παραδείγματα. Πριν ο Χίτλερ κάνει το στρατηγικό λάθος να διατάξει την κατάληψη της Μόσχα τον χειμώνα του 41- 42, τα σοβιετικά στρατεύματα είχαν ηττηθεί κατά κράτος, αφήνοντας πίσω τους εκατομμύρια νεκρούς και αιχμαλώτους και ο Στάλιν είχε παραλύσει.
To 1987, ο Ματίας Ρουστ, ένας Γερμανός έφηβος, πέρασε ανενόχλητος από όλα τα πανίσχυρα αντιαεροπορικά συστήματα ασφαλείας και προσγειώθηκε με ένα μονοθέσιο αεροπλανάκι στην κόκκινη Πλατεία. Τέσσερα χρόνια μετά, η αυτοκρατορία που έστελνε ανθρώπους στο φεγγάρι αλλά στην οποία υπήρχε έλλειψη χαρτιού υγείας, κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.
Με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη βύθιση του καταδρομικού «Moskva», της ναυαρχίδας του στόλου της Μαύρης Θάλασσας, οι προφανείς πλέον συνεχείς αποτυχίες του ρωσικού στρατού έχουν ακριβώς να κάνουν με το σύνδρομο Ποτέμκιν. Ο Ρώσος πρόεδρος σχεδίασε να καταλάβει το Κίεβο και την Ουκρανία σε μερικές μέρες, έχοντας λάθος πληροφορίες για τις πραγματικές δυνατότητες του δικού του στρατού και των αντιπάλων του.
Λίγες μέρες μετά την εισβολή, όταν πλέον ήταν φανερό ότι η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση έμπαζε νερά, ο Αντρέι Β.Κοζυρέφ, υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας επί Μπόρις Γέλτσιν, έγραψε στο Twitter: «Το Κρεμλίνο πέρασε τα τελευταία 20 χρόνια προσπαθώντας να εκσυγχρονίσει τον στρατό του. Μεγάλο μέρος αυτών δαπανών εκλάπησαν και έγιναν πολυτελή γιώτ στην Κύπρο. Αλλά ως στρατιωτικός σύμβουλος δεν μπορείς να αναφέρεις τέτοια πράγματα στον Πρόεδρο. Έτσι του λες ψέματα. Σύνδρομο Ποτέμκιν».
Δεν έχει πλήρως αποσαφηνιστεί τι συνέβη με το καταδρομικό «Moskva», το οποίο η Ουκρανία υποστηρίζει ότι βύθισε. Η ρωσική πλευρά στην αρχή το έριξε στην προπαγάνδα, υποστηρίζοντας ότι απλώς έπιασε φωτιά, που γρήγορη σβήστηκε. Στη συνέχεια παραδέχθηκε ότι έγινε έκρηξη πυρομαχικών και τελικώς ανακοίνωσε ότι το σκάφος βυθίστηκε κατά τη ρυμούλκηση του, λόγω του κακού καιρού.
Τι συνέβη με το ρωσικό καταδρομικό «Μόσχα»;
Το βέβαιο είναι ότι το ναυάγιο του «Moskva», που υποτίθεται ότι ήταν άτρωτο, κουβαλούσε και κομμάτι από το Τίμιο Ξύλο!, συμβολίζει την πανωλεθρία του στρατιωτικού σχεδίου του Πούτιν. Το ρωσικό υπουργείο Αμυνας έχει καιρό να δώσει τους δικούς του αριθμούς για τους στρατιώτες που έχουν χάσει τη ζωή τους, αλλά ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου παραδέχθηκε την προηγούμενη εβδομάδα: «έχουμε σημαντικές απώλειες, είναι τραγωδία για μας».
Στις απώλειες αυτές θα πρέπει να προστεθούν αρκετοί από τους 500 άνδρες του πληρώματος, χωρίς όμως η βύθιση του «Moskva» να ανατρέπει τον συσχετισμό των δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα. ‘Η να επηρεάζει την πορεία του πολέμου που συνεχίζεται, ενώ οι διαπραγματεύσεις δείχνουν να βρίσκονται σε αδιέξοδο.
Καθώς όμως κλείνουν 50 ημέρες από την έναρξη της, ο Βλαντιμίρ Πούτιν βλέπει την εισβολή να τού γυρίζει σαν μπούμεραγκ: οι Ουκρανοί αντιστέκονται σθεναρά, το νεκροαναστημένο ΝΑΤΟ ζει μέρες δόξας με νέα μέλη να χτυπούν την πόρτα του, ενώ η οικονομία της Ρωσίας έχει δεχθεί σοβαρά χτυπήματα και φλερτάρει με τη χρεοκοπία.
Απομένει να δούμε αν ο Ρώσος ηγέτης θα συνεχίσει τον καταστροφικό πόλεμο. ‘Η θα καταλάβει κάποιο στιγμή ότι, όπως και η αυτοκράτειρα Αικατερίνη, όχι μόνο έπεσε θύμα της αλαζονείας του αλλά ξεγελάστηκε και από το «σύνδρομο Ποτέμκιν"

[tarp7]

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΏΣΕΙ ΓΡΉΓΟΡΑ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

1. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Πούτιν έκανε λάθος υπολογισμούς, υπερεκτιμώντας τις δυνάμεις του και υποτιμώντας τον αντίπαλο. Το σχέδιο για την γρήγορη κατάληψη του Κιέβου και την τοποθέτηση κυβέρνησης-μαριονέτας κατέληξε σε ένα πρωτοφανές φιάσκο. Ο ρωσικός στρατός έχει μεγάλες απώλειες, τις οποίες κρύβει συστηματικά από την κοινή γνώμη, ενώ υποχρεώθηκε να αναδιπλωθεί στα νότια και ανατολικά της Ουκρανίας.
2. Ο στόχος της Ρωσίας, να περιορίσει την επέκταση του ΝΑΤΟ στη γειτονιά της, έχει οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Τα μέλη της Συμμαχίας επανεξοπλίζονται, ενώ οι γειτονικές χώρες (Σουηδία- Φιλανδία) χτυπούν την πόρτα του ΝΑΤΟ, μετά από δεκαετίες ουδετερότητας. Ο Πούτιν διεκδικεί χωρίς αντίπαλο τον τίτλο του «χρυσού χορηγού » των κατασκευαστών- εμπόρων όπλων καθώς και του μεγαλύτερου νατοϊκού στρατολόγου.
3. Οι δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία ήταν χωρίς προηγούμενο, αλλά δεν αναγκάζουν τον Πούτιν να σταματήσει τον πόλεμο. Στο χθεσινό τους κύριο άρθρο, οι συνήθως καλά πληροφορημένοι New York Times καταλήγουν στο συμπερασμα ότι σπάνια αποδίδουν και μπορεί να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα:
«Οι κυρώσεις μπορεί να έχουν και άλλες ακούσιες συνέπειες. Μπορούν πραγματικά να ενισχύσουν την εξουσία ενός δικτάτορα, διευρύνοντας τον κρατικό έλεγχο της οικονομίας. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις μπορούν να δυσκολευτούν να ξεπεράσουν τη θύελλα των κυρώσεων, αλλά τα αυταρχικά καθεστώτα και οι κρατικές επιχειρήσεις τους βρίσκουν συχνά τρόπους να τις παρακάμψουν. Οι κυρώσεις προσφέρουν επίσης στους δικτάτορες έναν αξιόπιστο εξωτερικό εχθρό που φταίει για τη δυστυχία του λαού τους».
4. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην Ρωσία σήμερα, όπου η λογοκρισία έχει πάρει διαστάσεις που θα ζήλευε και ο Οργουελ. Ο Πούτιν εμφανίζεται ενισχυμένος στις δημοσκοπήσεις, όπως ακριβώς και μετά τις κυρώσεις του 2014, ενώ η κοινωνία των πολιτών έχει αποδυναμωθεί και τα πιο ανοιχτά μυαλά της χώρας, ιδίως νέοι, την εγκαταλείπουν για το εξωτερικό.
Οσο διαρκεί ο πόλεμος, ο Ρώσος πρόεδρος δεν φαίνεται να κινδυνεύει από ένα «πραξικόπημα του παλατιού », που θα τον απομάκρυνε από την εξουσία. Παρά τις μεμονωμένες φωνές, η ρωσική ελίτ υποστηρίζει τις θέσεις του ήδη από το 2014. Και γενικώς είναι δύσκολο να αλλάζει η ηγεσία μιας χώρας εν καιρώ πολέμου.
5. Αν ο πόλεμος του Κόλπου το 1991 ήταν ο πρώτος που μεταδόθηκε ζωντανά, κυρίως μέσω του CNN, αυτός της Ουκρανίας σηματοδοτεί μια νέα εποχή: οι ειδήσεις και οι εικόνες του πολέμου μεταδίδονται και αναπαράγονται με αστραπιαία ταχύτητα, διαμορφώνοντας τη διεθνή κοινή γνώμη.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Λευκός Οίκος συγκέντρωσε τις πρώτες μέρες του πολέμου, 30 TikTok influencers για να τους ενημερώσει για την πορεία των συγκρούσεων. Η ρωσική ηγεσία δεν έδειξε να καταλαβαίνει τη σημασία των social media, τον τρόπο δηλαδή που διεξάγεται ο πόλεμος τον 21ο αιώνα,
6. Η σθεναρή και ηρωική αντίσταση των Ουκρανών, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή της ρωσικής στρατηγικής. Χάρις στον Πούτιν, ο μπλεγμένος σε ένα σοβαρό σκάνδαλο διαφθοράς Ζελένσκι, αναβαθμίστηκε σε ηγέτη και εθνικό ήρωα. Οι σχέσεις μεταξύ δύο άλλοτε αδελφών χωρών και εθνών, θα πάρει δεκαετίες για να αποκατασταθούν. Επίσης σε αυτό το σημείο, ο Πούτιν προκαλεί το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επεδίωκε.
7. Μετά την κατεστραμμένη Ουκρανία, η Ρωσία είναι η δεύτερη χαμένη αυτού του πολέμου. Οχι μόνο για τα πλήγματα που δέχθηκε η οικονομία ή το γόητρο του στρατού της, αλλά κυρίως για την πορεία που παίρνει η χώρα τον 21ο αίωνα, ξαναγυρίζοντας στον πολιτικό ολοκληρωτισμό και την απομόνωση των χειρότερων ημερών της Σοβιετικής Ενωσης. Στον κατάλογο των χαμένων, ακολουθούν οι φτωχές χώρες που κινδυνεύουν με λιμό από την ακρίβεια των πρώτων υλών και την έλλειψη δημητριακών. Και κατόπιν η Ευρώπη.
8. Οι ΗΠΑ και το νεκροαναστημένο ΝΑΤΟ τους είναι οι μεγάλοι νικητές του πολέμου, ανεξάρτητα μάλιστα από την τελική έκβαση του. Το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα κάνει χρυσές δουλειές, η Ουάσιγκτον πουλάει ακριβό φυσικό αέριο στην ΕΕ΅, το γεωπολιτικό βάρος της έχει αυξηθεί και το φιάσκο στο Αφγανιστάν έχει ξεχαστεί.
Πέρα από τον συνεχή εξοπλισμό της Ουκρανίας από τις ΗΠΑ, που θα μπορούσε να δικαιολογηθεί για την αναχαίτιση της εισβολής, οι «αυθόρμητες» δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου για τον εγκληματία πολέμου Πούτιν που πρέπει να φύγει από την εξουσία, δείχνουν ότι η Ουάσιγκτον περισσότερο ενδιαφέρεται να γονατίσει τη Ρωσία, παρά να τελειώσει ο πόλεμος. Παίζει στην πραγματικότητα με τη Μόσχα, όπως η γάτα με το στριμωγμένο ποντίκι.
9. Με τις ΗΠΑ να παίζουν πλέον αποφασιστικό ρόλο στις ουκρανικές αποφάσεις, γίνεται ακόμη πιο δύσκολη η επίτευξη συμφωνίας. Αλλά το κυριότερο εμπόδιο για αυτό είναι οι θηριωδίες των ρωσικών στρατευμάτων στην Μπούτσα και στις άλλες περιοχές όπου σημειώθηκαν εγκλήματα πολέμου καθώς και η πλήρης καταστροφή της Μαριούπολης.
Μέχρι τη στιγμή που ήρθαν στα φως τα εγκλήματα, υπήρχαν δυνατότητες για μια συμφωνία αλλά, σημειώθηκε ήδη, ο πόλεμος δημιουργεί τη δική του δυναμική. Ακόμη και αν το ήθελε, ο Ουκρανός πρόεδρος θα είναι τώρα πολύ πιο δύσκολο να προχωρήσει- και να επιβάλλει στην κοινή του γνώμη- κάποιες οδυνηρές υποχωρήσεις, που να ανταποκρίνονται στο στρατιωτικό συσχετισμό των δυνάμεων.
10. Από τις μάχες στο Ντονμπάς θα εξαρτηθεί η πορεία του πολέμου. Αν η Ρωσία καταφέρει να προωθηθεί ανατολικά, ο Πούτιν θα είναι σε θέση να υποστηρίξει ότι επιτεύχθηκε ο στόχος της προστασίας των ρωσόφωνων και να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Στην περίπτωση που οι Ουκρανοί αποκρούσουν την επίθεση, δύσκολα θα μπορεί να υποχωρήσει. Ο σημερινός πόλεμος φθοράς, μπορεί να συνεχιστεί για πολύ καιρό.