Τις μεγάλες ομάδες τις κάνουν οι τίτλοι. Ούτε οι 2ες θέσεις, ούτε οι συμμετοχές σε φ4. Ο Παναθηναϊκός είναι η κορυφαία ομάδα των τελευταίων πολλών 10ετιών, όχι γιατί πήγε στα φ4 το 94 και το 95, αλλά γιατί σήκωσε τις κούπες το 96, το 2000, το 2002, το 2007, το 2009 και το 2011.
Το ίδιο ισχύει και στα εγχώρια που φυσικά και έχουν τη δική τους σημασία και όταν ουσιαστικά μιλάμε για διεκδίκηση 2 τίτλων μεταξύ 2 ομάδων μόνο τότε επιτυχία είναι μόνο η κατάκτηση των τίτλων. Στην τελική είτε τερματίσεις 2ος από την αρχή, είτε 2ος από το τέλος, στο τέλος το κοντέρ γράφει 0 τίτλους, άλλωστε το 2010 είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου στην ευρωλίγκα αποκλειστήκαμε από την παρτιζάν και το μαρούσι κι ο Ολυμπιακός έχασε πανεύκολα στο φ4, αλλά το ίδιο εύκολα πήραμε το πρωτάθλημα στην ελλάδα και η χρονιά του Παναθηναϊκού ήταν πιο επιτυχημένη από του Ολυμπιακού.
Συνεπώς ο βασικότερος στόχος της ομάδας είναι η επιστροφή στους τίτλους και από τη στιγμή που αυτό είναι πιο εύκολο να γίνει στην ελλάδα, η ομάδα πρέπει να έχεις τους καλύτερους δυνατούς έλληνες για να το πετύχει. Δεν σε εμποδίζει εξάλλου να έχεις και καλούς ξένους αυτό. Από την άλλη έτσι όπως είναι οι κανονισμοί και αφού ηθικά δεν είναι σωστό να ξεκινήσουμε κι εμείς τις ελληνοποιήσεις, για να πετύχεις και να φτιάξεις μια ομάδα θα πρέπει αυτό να γίνει μέσα από τη χημεία της ομάδας, άρα ένα ρόστερ που θα παίξει παιχνίδια μαζί για να δέσει και α\να βρει ρυθμό, υποχρεωτικά δηλαδή με 6 έλληνες στην Ελλάδα. Άλλωστε αν ήταν τόσο απλό να έχεις μόνο ξένους, θα το έκαναν όλες οι ομάδες της ευρωλίγκας,δεν το κάνει καμία όμως. Και είναι ακριβότερο φυσικά να έχεις 2 διαφορετικά ρόστερ μόνο με ξένους στην ευρωλίγκα, αφού στην Ελλάδα τους 6 Έλληνες είσαι υποχρεωμένος να τους έχεις.