To πλάνο μιλάει για αυτάρκεις ομάδες όταν πιάσουν το 1δις τζίρο, το οποίο το υπολόγιζαν το 2030. Όπως πήγαιναν τα πράγματα μέχρι τώρα πήγαιναν να το πιάσουν το 2027, το οποίο είναι εξαιρετική επίδοση.Αν είναι έτσι τα πράγματα απέχουμε ακόμα πολύ από την χρονιά που οι ομάδες θα είναι αυτάρκης
Βέβαια με τον κορωνοιό όλα αυτά πάνε πολύ πίσω. Πάντως το ότι έχουμε ομάδες αυτάρκεις με μπάτζετ επιπέδου Παναθηναϊκού είναι πάρα πολύ θετικό και οι προοπτικές ήταν εξαιρετικές με τις προσθήκες που λέγαμε (Μπολόνια, πιθανόν Παρτιζάν, νέο γήπεδο Βαλένθια και Βιλερμπάν), κάτι αυξήσεις της τάξης του 28% σε χρήματα από σπόνσορες και τηλεοπτικά συμβόλαια άνω του αναμενομένου ήταν εξαιρετικά νέα. Χρησιμοποιώ τον αόριστο διότι πλέον το μέλλον είναι μαύρο, όχι για την ευρωλίγκα αλλά για το μπάσκετ γενικά. Αν δεν τα βρουν ΤΩΡΑ, την κάτσανε και οι δύο.
Στα έσοδα της χρονιάς πρέπει προφανώς να υπολογίζει κανείς και τα έσοδα από τις άλλες διοργανώσεις στις οποίες παίζουν. Άλλοι έχουν εγχώριο πρωτάθλημα και αδριατική, βαλτική , άλλη έχουν την ACB, άλλοι έχουν τη μπασκετική Μπουντεσλίγκα που αν δει κανείς τα νούμερά της είναι εντυπωσιακή. Κι εμείς έχουμε το πρωτάθλημα του Ολυμπιακού στην Α2, των ΑΦΜ, των στημένων, των κεκλεισμένων κι εκεί που οι άλλοι κάνουν Φ8 και χ...νται στο τάλιρο (σκίζονται οι πόλεις ποια θα το φιλοξενήσει) εμείς κάνουμε μονούς τελικούς με παιδάκια. Μετά μη μας φταίει η Ευρωλίγκα. Με λίγη προσοχή ο Παναθηναϊκός ήδη θα είχε ισορροπημένο μπάτζετ, αλλά με ανισόρροπη διοίκηση δε γίνονται αυτά. Μας βλέπουν και γελάνε. Διαβάζεις στα ισπανικά μίντια κάτι άρθρα για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα και νομίζεις ότι διαβάζεις για την Ουγκάντα του Ιμιν Νταντα. Με το Ισραήλ που μιλάμε συχνά, είναι πολύ καλά ενημερωμένοι για τα καραγκιοζιλίκια μας, δυστυχώς δεν ξέρω εβραϊκά για να διαβάζω τα μέσα τους, αλλά τους ψυχαγωγούμε αρκετά τους ανθρώπους και εξ αποστάσεως.
Για να πάρουμε πάντως μια ιδέα, όταν η Φίμπα διοργάνωνε το Κύπελλο Πρωταθλητριών (τρομάρα του) που έπαιζαν κάτι Λόντον Τάουερς και πήγαινε ο Ντομινίκ στην Πορτογαλία σε κάτι γήπεδα σαν τον τάφο του Ινδού και κερδίζαμε με 35 πόντους απέναντι σε "πρωταθλητές", τότε ο μ.ο εισιτηρίων ανά αγώνα ήταν... κάτω από 2.500 θεατές. Σήμερα πάμε για πενταψήφιο παρότι πολλές αρένες δεν φτάνουν καν αυτόν τον αριθμό.
Τέλος, για το ποδόσφαιρο που λέτε, θυμάμαι και τις αντιδράσεις όταν ξεκίνησαν να δίνουν περισσότερα από ένα εισιτήριο ανά χώρα στο Τσάμπιονς Λιγκ. "Γιατί να παίζουν οι δεύτεροι και να παίρνουν τις θέσεις των πρωταθλητών", "να το λέμε Κύπελλο Τριταθλητριών", "ο άλλος δεν έχει πάρει ποτέ πρωτάθλημα και θα πάρει το Τσάμπιοςν Λιγκ" και άλλα τέτοια. Όμως πάνω σε αυτό χτίστηκε, στο να εξασφαλίζεις ότι τα μεγάλα κλαμπ θα παίζουν μεταξύ τους αρκετές φορές το χρόνο, έτσι έγινε προϊόν όχι απλά διεθνές, αλλά παγκόσμιο (ακόμη θυμάμαι μετάδοση ματς στη Χαράρ της Αιθιοπίας σε υπόγειο κινηματογράφο ασφυκτικά γεμάτο όπου άνθρωποι που ήταν ρακένδυτοι πλήρωναν ένα ευρώ για να δουν την Πόρτο και τη Μάντσεστερ και ήταν ντυμένοι και με μπλούες των ομάδων... που είχαν φτιάξει μόνοι τους οι γλυκούληδες. Αν έπιανε φωτιά θα σκοτωνόμασταν όλοι μαζί βέβαια. Είχαμε και διακοπή για προσευχή για το Κοράνι στη μέση του ματς :rofl: ).
Τέλος για το ότι βλέπουμε τις ίδιες ομάδες μόνο να πρωταγωνιστούν στην Ευρωλίγκα, τα είπαμε για τα Φ4 και πόσες διαφορετικές ομάδες έχουν παίξει , από πόσες διαφορετικές χώρες. Στο Τσάμπιονς Λιγκ βλέπω τη Ρεάλ να το παίρνει τα 4 από τα 6 τελευταία χρόνια και δε βλέπω κανέναν να βαριέται.
Κατά τη γνώμη μου το φετινό Φ4 θα ήταν το καλύτερο όλων των εποχώνε, είναι πολύ κρίμα που δεν έγινε, ομαδάρες και προπονητάρες θα βλέπαμε με τιτανομαχίες Λάρκιν-Καμπάτσο, Σφαιρό να περιορίζει το Μίροτιτς και άλλα όμορφα, κρίμα που μας το στέρησαν οι νυχτερίδες.
