Συμφωνώ και το λέω καιρό τώρα ότι το κενό μας είναι στους αψηλους. Όταν είχε πρώτο βγει του Σικμα έλεγαν ότι έρχεται με Πόιθρες, πράγμα που έβγαζε νόημα ποσοτικά (όχι με τα διαβατήρια όμως). Με ή χωρίς τραγικότητα, θα συμφωνήσω. Καββαδα προτιμώ από αυτούς να έχουμε και μια αγωνία.basket72 (meros 2) έγραψε: ↑Παρ Αύγ 11, 2023 1:44 am
Πάμε με ρίσκο στο 4-5. Φαλ κουράζεται εύκολα και Μίλου κουβαλάει τραυματισμούς. Παρεμπιπτόντως, να πω ότι το δίδυμο Μίλου, Φαλ είναι ισάξιο με το Ταβάρες- Πουαριέ- Πουαρώ. Καλύτερος ο πρώτος της Ρεάλ, καλύτερος ο δέυτερος του Ολυμπιακού (αν υπάρχει τέτοιος στον Ολυμπιακό).
Έγκλημα στον Νείλο ή Έγκλημα και Τιμωρία θα είναι (τρελαίνομαι με τα "εγκλήματα" και τα "τραγικά" όταν αναφερόμαστε στο μπασκετάκι- τα είπε ωραίοτατα ο μέγας παίκτης (ουάνς απόν εταίμ) Σάβιτς με αφορμή την πολύκροτη-(δώσ' μου κλισέ και πάρ' μου την ψυχή) υπόθεση, Μίροτιτς, αν μείνουμε χωρίς έναν ακόμη ψηλέα. Είτε 4, είτε 5, είτε 6 βρε παιδί.
Ο Γκος είναι σπουδαία προσθήκη. Μάλλον θα δέσει καλύτερα από τον Σλούκα, που ήθελε να γίνει Σπανούλής στη θέση του Σπανούλη. Αυτό βέβαια δεν αναιρεί την καταλυτική του συνεισφορά στα 2 νταμπλ και στα 2 σερί φάιναλ φορ.
Μιας κι έπιασα τα παράσημα να προσθέσω ότι τέτοιες πορείες στην Κανονική Περίοδο, δεν είναι εις λήθην. Τουναντίον, για μένα θα έπρέπε να επιβραβεύονται. (άλλη κουβέντα αυτή που αφορά τον τρόπο που έχουμε μάθει να αξιολογούμε, ως γνήσια τέκνα της μεγάλης σχολής του Χολλυγουντ, όπου ο πρώτος είναι τα πάντα κι οι υπόλοιποι τίποτε, νούλα, πως να το πούμε)....
Σπουδαία ιστορία η συνέχεια κι ο Ολυμπιακός μάς χάρισε 2 χρόνια με χαρούμενες Τριτό-Τετάρτες- Πέμπτες- Παρασκευές. Με προϋπολογισμό που θα παρέπεμπε σε ισοζύγιο επιτυχιών κι αποτυχίων, αυτός τα σάρωσε.
Είναι αυτό που λέμε, ότι οι ομάδες δεν είναι παράθεση ρόστερ.
Πρόσθεση δηλαδή παικτών (με τα ως τώρα πεπραγμένα τους σε άλλους τόπους, άλλες συνθήκες) αλλά οργανική σύνθεση προσωπικοτήτων, αθλητών με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που μένει να "¨δέσουν" μεταξύ τους ( ιδού η Ρόδος ιδού κι ο πήδος) και να τους εμπνεύσει/καθοδηγήσει ο προπονητής. Δύσκολη ιστορία....
Αυτά.....
* Τον Σίκμα τον αποθεώνω από τότε που έπαιζε στις Καναρινί τις νήσους. Σαφώς και μπορεί να παίξει και 5. Αλλά και πάλι τραβάμε από τα μαλλιά το ρόστερ. Από το 3 και μετά, έχουμε ποσοτική έλλειψη που βγάζει οφθαλμό.
Όχι ο Όγκουστ, που είναι κι επίκαιρος ( εξού και μια κάποια ραστώνη στις αντιδράσεις του) αλλάμέχρι κι ο Μπίλι ο Καββαδάς (τού συγχωρούμε το προπατορικό αμάρτημα με τον Παναθηναϊκό) ή ο Κασελάκης για τις πιο ενδιάμεσες θέσεις. Για να μην πιάσω τον Γλυνιαδάκη και τον Αγαδάκο.
Νοικοκυρές σε απόγνωση είμαστε για Έλληνες. Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση. Κάτι τέλος πάντων.
Προφανώς θα συμφωνήσω ακόμα περισσότερο στην ανάλυση περί "επιτυχίας" και "αποτυχίας".
Κάτι πήγε να ψελλίσει ο Γιάννης εκεί αλλά το έκανε σε λάθος χρόνο, κάτι τρωγομαστε και εδώ. Είναι απόλαυση και "εκτός πραγματικότητας" ο μπασκετικός ολυμπιακος του κόουτς Μπι. Παραμύθι δηλαδή, δίχως Γιαννάκη.
Τέτοια απόγνωση λες για Έλληνες ε;
Και εγώ τους έβλεπα "πολλούς", αν όχι υπερβολικά, τουλάχιστον τους είχα ως αρκετούς για την συγκυρία....
Έτσι και αλλιώς μετά τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ, όλοι οι υπόλοιποι είναι απλά Έλληνες.
) αν συνυπολογίσουμε το ότι δε χρειάζεται προσαρμογή στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, ούτε καν στην Ελλάδα. μέχρι και τα καλύτερα clubs της πόλης ξέρει 
