Ωραία θέματα έχετε πιάσει!
Καταρχήν είναι νωρίς ακόμη για να πούμε με βεβαιότητα ότι μια ομάδα μπορεί στην άμυνα ή όχι. Ας περιμένουμε τα επόμενα 10-15 παιχνίδια όπου θα έχει πλέον κατασταλλάξει το πράγμα.
Για τους all-stars που ανέφεραν οι φίλοι πιο πάνω και τις εξαιρέσεις των ομάδων που κατέκτησαν τον τίτλο χωρίς αυτούς, απλά σαν ιστορικό γεγονός να προσφέρω στη συζήτηση ότι οι δεκαετίες '70 και '00 ήταν μεταβατικές για το σπορ (είχαν σταματήσει ή ετοιμάζονταν όλα τα ιερά τέρατα της κάθε εποχής). Δεν πιστέυω, δηλαδή, ότι οι Knicks του '71 θα έπαιρναν πρωτάθλημα κόντρα στους Celtics των 60's ή ακόμη χειρότερα κόντρα στους 76ers της ίδιας εποχής. Εκείνα τα χρόνια υπήρχαν μόνο οι γερασμένοι και αφάνταστα κομπλεξικοί Lakers (λογικό αφού οι Celtics τους είχαν γίνει εφιάλτης) και οι Bucks. Με τη διαφορά ότι και οι δύο αυτές ομάδες βρίσκονταν στη Δύση.
Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για τη δεκαετία του millennium. Η Ανατολή ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, το μπάσκετ πολύ πιο αργό και αυτό βοήθησε εμάς να παίξουμε σε 2 Τελικούς με ένα πρωτάθλημα. Αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι τι εννοούμε όταν λέμε ότι ο all-star δε θα σε πάει μακρυά. Νομίζω ότι υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα ομάδων που τρύπησαν το ταβάνι τους, φτάνωντας μέχρι και τελικούς Ανατολής/Δύσης ή ακόμη στους Τελικούς. Να πούμε για τους Pacers του Miller; Να πούμε για τους Sonics των 90's; Μήπως οι Heat των τελευταίων χρόνων έχουν κάποιον superstar; Όχι, αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να πάνε σε 2 Τελικούς, μέχρι εκεί όμως. Όταν λοιπόν υπάρχουν ομάδες που διαθέτουν κορμό και τουλάχιστον έναν superstar (Warriors), τότε πράγματι είναι πολύ-πολύ δύσκολο για μία εξίσου πολύ καλή ομάδα όμως που ηγούνται ας πούμε οι Westbrook και George (Thunder) να πάρουν πρωτάθλημα.
Για τους Bucks συμφωνώ ότι ο Lillard όταν ανέβει ή όταν γενικά ανεβάζει την απόδοση του είναι άλλη ομάδα. Να ρωτήσω κάτι όμως, ακόμη και έτσι πιστεύετε πραγματικά ότι θα είναι εύκολο για τον αντίπαλο να τους κερδίσει 4 φορές στα play-offs (τα ίδια ισχύουν και για τους Celtics στην Ανατολή);

Το πρόβλημα, αυτή τη στιγμή, των Bucks και από ότι βγήκε προς στα έξω είναι ο προπονητής, ο οποίος δεν πιστεύω ότι θα φύγει αλλά δε βλέπω και πως θα βελτιωθεί είδικα στο κλείσιμο των παιχνίδιών (μιλάμε για απογνώση ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του). Ενδεικτικά αναφέρω ότι οι συνεργασίες του Lillard με τον Γιάννη είναι λίγες κάτι που είτε είναι λάθος σαν στόχευση είτε σκοπεύουν να το εντείνουν από το Μάρτη και μετά. Ίδωμέν.