Gynaecologist έγραψε: ↑Σάβ Δεκ 30, 2023 5:10 pm
Καλησπέρα και χρόνια πολλά σε όλους.
Παρακολουθώ το forum πολλά χρόνια. Ένας από τους τρεις μου γιους ( που είναι όλοι Ολυμπιακοί, και κυρίως μπασκετικοί ) με παρακίνησε να εγγραφώ στο forum και ίσως να γράφω κάποιες σκέψεις. Τα τελευταία τρία χρόνια δεν έχω δει κανέναν αγώνα του Ολυμπιακού στη Euroleague ζωντανά ( τηλεοπτικά εννοώ ), με εξαίρεση τον χθεσινό. Αυτό οφείλεται στη δουλειά μου και στο υπερβολικό άγχος κατά τη διάρκεια του αγώνα. Έχω δει, όμως, όλα τα νικηφόρα παιχνίδια αρκετές φορές σε επανάληψη.
Ο πρώτος μπασκετμπολίστας που αγάπησα ήταν ο Στηβ Γιατζόγλου, και ο πρώτος αγώνας που βρέθηκα σε γήπεδο ήταν στον "Τάφο του Ινδού" την περίοδο 1982-83. Για την ιστορία, ο Ολυμπιακός νίκησε τον Παναθηναϊκό 76-77. Ήμουν πρωτοετής φοιτητής στην Ιατρική Αθηνών και στην γειτονιά μου, στα Ιλίσια, έτρωγα σε ένα fast food όπου πολύ συχνά ερχόταν εκεί ο Ντέιβιντ Στεργάκος. Συνεπώς, περίπου αντιληφθήκατε την ηλικία μου και το πάθος μου για τον Ολυμπιακό.
Σε όλα τα ομαδικά αθλήματα χρειάζονται οι "αστέρες", οι "top", οι άνθρωποι που θα αλλάξουν τη ροή στη διάρκεια της μάχης. Ο προπονητής -και είναι "top" ο προπονητής που διαθέτουμε- είναι πάντα σε δεύτερη μοίρα. Από όλα όσα έχω παρακολουθήσει, και από ό,τι υπάρχει αυτή τη στιγμή στην αγορά, θεωρώ ότι ο Terence Davis είναι ο αθλητής που μπορεί να μετατραπεί σε "αστέρα" και ότι η Euroleague του ταιριάζει περισσότερο από το NBA. Η δεύτερή μου σκέψη για το φετινό ρόστερ, είναι ότι ο coach B πρέπει να ενεργοποιήσει άμεσα και με πολλά λεπτά συμμετοχής και μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων τους Brazdeikis και Petrusev. Είναι εκ των ων ουκ άνευ η άποψή μου ότι ο Canaan πρέπει να αγωνίζεται περισσότερο χρόνο και με μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων επίσης.
Στο δικό μου μυαλό οι εγχώριες διοργανώσεις είναι σε δεύτερη μοίρα.
Ευχαριστώ πολύ και ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές πρώτο μου κείμενο στο forum.
Καλημέρα, χρόνια πολλά και καλώς ήρθες fellow σύνγαυρε! Καλά έκανε το παιδί, να τους χαίρεσαι και τους 3!
Τι μακροσκελές ρε συ, κάτσε να σου δείξω πως είναι ένα μακροσκελές post.
Εκφράζω σκέψεις που έχουν μαζευτεί με τον καιρό όμως όπως θα φανεί, δεν απαντάω σε εσένα.
Η συζήτηση για τους αστέρες και τους τοπ παίχτες είναι όλο το ζουμί κατά την γνώμη μου όσον αφορά τον Μπαρτζωκικό Ολυμπιακό ΙΙ μιας και εδώ αυτό συζητιέται συνεχώς.
Νομίζω από όσα μπορώ να διακρίνω ακούγοντας τα επιχειρήματα των περισσότερων φιλάθλων αλλά και τις συνεντεύξεις του κόουτς, των παικτών και γενικά των ανθρώπων της ομάδας, ότι υπάρχει μια παρανόηση σε σχέση με το τι εννοεί η μία και η άλλη μεριά.
Στα μάτια των φίλων και εδώ, δεν έχουμε παίχτες που έχουν το ταλέντο ή/και αυτό που λέμε ηγετικά χαρακτηριστικά για να λειτουργήσουν ως "ο ηγέτης", γενικά αλλά και στα δύσκολα. Πιστεύουν ότι αυτό είναι αυτονόητο και άρα έτσι το βλέπει και ο κόουτς.
Στα μάτια της ομάδας πάλι νομίζω πως η άποψη είναι ότι υπάρχουν τέτοιοι παίχτες.
Προσοχή όμως: Και οι δύο συμφωνούν ότι παίχτης Μάικ Τζέιμς δεν υπάρχει, δεν υπάρχει δηλαδή παίχτης που έχει την ικανότητα να βάλει την μπάλα μέσα με τόσους τρόπους και άρα να ανοίγει αισθητά η βεντάλια των plays που μπορείς να βγάλεις όσο είναι μέσα, ούτε παίχτης ειδικός στο iso.
Το σημείο κλειδί για μένα είναι στον τρόπο που θέλει να παίξει. Θέλει, όπως πέρυσι, τα ηγετικά χαρακτηριστικά να βγουν μέσα από την λειτουργία της ομάδας και όταν έρθει η ώρα να σχεδιάσει τα κατάλληλα πλέι για εκείνον που εκείνη την μέρα έχει το πλεονέκτημα (καλή ψυχολογία, γενικά να το χει μέσα του το κλατς, να του ταιριάζει το σουτ που είναι πιο εύκολο να σχεδιαστεί με βάση την άμυνα κ.α.).
Στα μάτια του, όταν η επίθεση φτάσει στο σημείο να πρέπει να πάρει ο Βεζενκοφ το σουτ από τα 8 μέτρα με 2 παίχτες πάνω του, δεν έχει πια σημασία. Εντάξει ο Βεζε το έβαλε, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς ο ίδιος ο Βεζε να πάρει αυτό το σουτ άλλες 10 φορές είναι ζήτημα αν θα το βάλει μία.
Έτσι όπως το βλέπει, ο βασικός λόγος που αυτή η ομάδα έφτασε να χρειαστεί αυτό το σουτ ενώ έπαιζε το καλύτερο μπασκετ στην Ευρώπη, ήταν ότι:
α) η ομάδα στην αρχή της σεζόν που έβαλε τις βάσεις για την ξέφρενη πορεία έβαλε τόσο βάρος στο να σκοράρει με τον Βεζε που όταν ζοριζοταν είχε στην ψυχολογία της απλά να ακουμπήσει εκεί μην βλέποντας μια καλύτερη πάσα και ό,τι γίνει. Ερχόντουσαν οι νίκες και κανείς άλλος δεν είχε μάθει να βγαίνει μπροστά οπότε στην ροή του παιχνιδιού κατέληγε να παίρνει την μπάλα ο Βεζε σε σουτ 9 μέτρων αντί να έχει κάνει κόψιμο ο Μακκισικ πχ να πάρει την μπάλα σε καλό για αυτόν ντραιβ ή ακόμα και αν το έκανε ο πασερ αυτόματα έβλεπε/εμπιστευόταν πρώτα τον Βεζε.
β) Ότι σαν εναλλακτική κερδίσαμε ματς και με ηρωισμούς Λαρε, δεν βγήκε άλλος μπροστά από την μία, αλλά παγιώθηκε κάπως στην ψυχολογία των παιχτών ότι αυτός είναι ο τρόπος όταν ζορίζουν τα πράγματα (το χίροου μπολ από όποιον), αντί να επιμείνουν στο πλάνο.
γ) όταν ζοριζοταν υπήρχε στο παρκέ ένας Σλούκας που είχε εντελώς άλλη φιλοσοφία από τον κόουτς και που όσο και να έπαιζε (προς τιμήν του) κανονικά το μπάσκετ που ήθελε η ομάδα, εκείνη την στιγμή του έβγαινε να το πάρει πάνω του.
Είμαι σίγουρος ότι ο κόουτς πιστεύει πως ο Γκος θα πάρει το τελευταίο σουτ όταν χρειαστεί και στο αν θα το βάλει ή όχι σε σχέση με τον Σλούκα δεν υπάρχει τέτοια απόκλιση που να δικαιολογεί να είναι αυτό η προτεραιότητα για την επιλογή του όποιου παίχτη. Αντίθετα, το γεγονός ότι στον Γκος το DNA δεν είναι γραμμένο βαθιά το να "γίνει Σπανούλης", θεωρεί ο κόουτς ότι στα κρίσιμα τελευταία δύο λεπτά του τελικού θα μετρήσει θετικά γιατί είναι παίχτης που έχει τα γκατς που λένε στην Αμερική, αλλά θα κάνει και αυτό που πρέπει. Δεν θα περιμένουν όλοι στατικά και παθητικά ότι αυτός ή ο Βεζε θα πάρει το σουτ, θα κρατήσει την ομάδα πιο εύκολα συμπαγή ο κόουτς στα τελευταία λεπτά έτσι και δεν θα κλείσει η διαφορά που έχει πάρει σε όλο το ματς και δεν θα φτάσει να παίζεται στο σουτ του Σλούκα, του Γιούλ ή του Βεζε.
Πιστεύω ότι τώρα που σιγά σιγά αρχίζει να φαίνεται η δουλειά της προετοιμασίας που δεν έγινε οπότε έγινε/γίνεται εν μέσω αγώνων και απουσιών, θα έχει σιγά σιγά αισθητά καλύτερα αποτελέσματα και η επίθεση μας αλλά και η άμυνα μας. Εργαλεία για εξαιρετική επίθεση υπάρχουν.
Έχει έναν Πίτερς με τρομακτική ευστοχία στα plays που του βγαίνουν και που σιγά σιγά (και όσο η ομάδα παίζει έτσι και αλλιώς πιο ομαλά) κινείται εξαιρετικά μέσα στο γήπεδο και θυμίζει Βεζενκοφ όλο και περισσότερο. Δεν θα φτάσει σε αυτό το σημείο λογικά, αλλά στα μάτια μου έχει φτάσει στο σημείο που έχουν αρχίσει να τον κυνηγάνε παντού και όταν τον χάνουν λίγο απλά το βάζει. Παίρνει λιγότερες προσπάθειες από ότι έπαιρνε ο Βεζε και αυτό είναι καλό. Βάζει περισσότερους πόντους ανά κατοχή και αυτό είναι ονειρικό. Εκεί που ξεκάθαρα χάνει (αλλά λιγότερο από όσο περιμέναμε) είναι στο ριμπάουντ, εκεί ο Βεζε ήταν επίσης κορυφαίος ενώ ο βελτιωμένος και εκεί Πίτερς απλά καλός.
Έχει έναν Κανααν που φέτος επίσης τα βάζει και τον κυνηγάνε σε όλο το γήπεδο συνεχώς. Ο ίδιος φέτος θα πάρει και μέσης απόστασης, θα μπει και μέχρι μέσα. Πέρυσι αυτό δεν ίσχυε και "πήρε" αυτόν τον ρόλο ο Λαρεντζακης.
Έναν Μακκισικ που έχει ίσως το καλύτερο ντραιβ στην λίγκα και στα ματς που παστελωνει το πρώτο ή δεύτερο σουτ βρίσκει χώρους και κάνει ζημιές. Πέρυσι όταν ανέβηκε και μετά το έκανε σε κάθε ματς αυτό.
Έναν Γκος που εκτός από καπετάνιος μπαίνει αρκετά μέσα και δημιουργεί ανισορροπία με φλόουτερ ή σουτ μέσης απόστασης, τρίποντο από την κορυφή και πιο σπάνια τελείωμα στο καλάθι. Στην σύγκριση με τον Σλούκα βέβαια σίγουρα δεν είναι καλύτερος εκτελεστικά.
Έναν Φαλ που χωρίς βοήθεια δεν παίζεται ενώ θα βρει σχεδόν πάντα τον ανοιχτό παίχτη και όταν αυτό λειτουργεί πέραν των παραπάνω ούτε οι Παπ, Γουόκαπ, Λαρε τα χάνουν. Φέτος μπορεί να μην έχεις αθλητικό 5αρι αλλά έχεις Μιλου που σίγουρα δίνει άλλο αέρα στο 40'λεπτο.
Στην παραπάνω λίστα είναι να μπει και ο Μπραζντέικις, ως παίχτης που θα βάζει τα πέναλτι. Επιπλέον, ο Μπραζντέικις είναι επίσης παίχτης που κινείται εξαιρετικά χωρίς την μπάλα. Όταν βρεθεί η απαραίτητη χημεία θα δημιουργεί μεγάλη ανισορροπία με τα κοψίματα του και το γεγονός ότι μπορεί να σουτάρει από οπουδήποτε αλλά και να μπει μέχρι μέσα. Δεν συμφωνώ ότι είναι Μακκισικ από τα lidl. Το ότι έχει ΚΑΙ κάθετο παιχνίδι (χειρότερο του Σακ) δεν τον κάνει Μακκισικ. Έχει αρκετά καλύτερο σουτ από κάθε απόσταση και σίγουρα κινείται καλύτερα χωρίς την μπάλα.
Υπάρχουν λοιπόν τα εργαλεία για εξαιρετική επίθεση, που θα κινεί συνεχώς την μπάλα και θα αναγκάζει τις αντίπαλες άμυνες σε συνεχή κίνηση και αλλαγές με πολλές επιλογές και παραμέτρους να πρέπει να υπολογίζει.
Παράλληλα όμως, έχουμε ίσως υποτιμήσει το πόσο καλή άμυνα έχουμε παίξει με τα εργαλεία που είχαμε στον πρώτο γύρο
και άρα ποιο είναι το ταβάνι και σε αυτόν τον τομέα φέτος.
Έχοντας φρέσκια ομάδα, σταθερά τα 2 5αρια μας ή έστω το ένα και Πετρούσεφ σε κάποια ματς και έχοντας περισσότερους παίχτες που πιέζουν την μπάλα στα γκαρντ και ενώ η επίθεση λειτουργεί καλύτερα, πιστεύω ότι μπορεί στο τέλος της χρονιάς να παίζουμε την καλύτερη άμυνα στην διοργάνωση με διαφορά.
Ανυπομονώ για τον 2ο γύρο και πιστεύω ότι η ομάδα φέτος θα φτάσει μέχρι το τέλος. Θα χάσει, ίσως, το κύπελλο τον Φεβρουάριο αλλά μετά δεν θα κοιτάξει πίσω και θα παίξει καταπληκτικό μπάσκετ. Αρκεί να μην έχουμε κομβικους τραυματισμούς
Αυτό που προσπαθεί να κάνει ο κόουτς φέτος είναι φιλόδοξο, αλλά έχει στέρεες βάσεις. Το κομμουνιστικό μπάσκετ όπως το λέμε είναι αυτό που μας δίνει το πλεονέκτημα εδώ και δύο χρόνια και παρά τις πιέσεις και τα κακά αποτελέσματα ο κόουτς επιμένει στον τρόπο του γιατί έτσι έχει χτίσει την ομάδα από την αρχή και περιμένει την βελτίωση που έχει υπολογίσει αντί να αλλάξει παίχτες. Ακόμα και να μην του βγει καλά την φετινή χρονιά τελικά, υπάρχει πλάνο για χρόνια και αυτό μόνο αισιοδοξία με κάνει να αισθάνομαι για το μέλλον της ομάδας.
και ο καλαθης στο ενα ματς που εχει 70% τριποντο λες αυτος ειναι για σταρτερ στον ΝΒΑ(λεμε τωρα 
