Μόλις επέστρεψα από το γήπεδο, δεν θα αρχίσω τα κλασσικά ο τάδε δεν τράβηξε ο δείνα "ακόμα δεν απολύθηκε" κτλ:
1) Με εκνεύρισε απίστευτα όλη η περιρρέουσα ατμοσφαιρα όλης της περιόδου του στυλ "έλα μωρέ τώρα ποια Μακάμπι, αέρα τους έχουμε ήρθαμε 2οι και αυτοί 7οι, άμα αποκλειστούμε να το κλείσουμε το μαγαζί" κτλ κτλ. Δυστυχώς αυτά τα διάβασα και από αυτό εδώ το forum, όπου υποτίθεται έχουμε παρακολουθήσει περισσότερο μπάσκετ, βλέπουμε πιο σφαιρικά το σπορ, οι ανατροπές έχουν πάει σύννεφο στα playoffs κτλ.
Κάπου μπάστα ρε μεγάλε, πότε έγινε η απόλυτη ομαδάρα ο Παο που θα αποκλείσει σβηστός εύκολα ή δύσκολα μία ομάδα του βεληνεκούς της Μακάμπι. Ναι ήρθαμε 2οι, συγχαρητήρια, είναι όντως απίστευτη υπέρβαση για τον Αταμάν και την εντελώς νέα ομάδα του. Δεν είμαστε ακόμα ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς που ήξερες πως και 5ος να έρθει στην κανονική διάρκεια, θα πετάξει φωτιές στα κρίσιμα. Έχουμε πολλά ψωμιά να φάμε για να χτίσουμε χαρακτήρα σαν ομάδα (απόλυτα φυσιολογικό για εντελώς νέα ομάδα). Και φυσικά αυτό δε θα συμβεί με τις γνωστές λογικές "πάρε 3-4 παίχτες από τον Οκτώβρη" και άλλους 7-8 το καλοκαίρι.
2) Ως συνέχεια του 1), υπάρχει τεράστιο άγχος (φυσιολογικό), φάνηκε στις χαμένες βολές, σε χαμένα εύκολα καλάθια. Βασικά είχε φανεί και στα τελευταία παιχνίδια μας που έπρεπε να πάρουμε "do or die" παιχνίδια για την δεύτερη θέση (μέχρι και με τα 2α της Αλμπα τρομοκρατηθήκαμε, δεν ήταν θέμα υποτίμησης και χαλαρότητας όπως ακούστηκε). Είναι άλλο πράγμα να έχεις εξασφαλίσει το βασικό σου στόχο (6αδα) και πάνω στην τρέλλα σου και στο "δεν έχω τίποτε να χάσω" να κερδίζεις Ρεάλ και Μπάρτσα. και άλλο να παίζεις την επιβίωσή σου. Υποπτεύομαι ότι αυτό θα φανεί και απέναντι στον Ολυμπιακό στους τελικούς, αλλά δεν είναι της παρούσης αυτή η συζήτηση.
3) Υποπτεύομαι ότι δεν μας ταιριάζει καθόλου αυτή η ομάδα, 3 φορές μας έχει επιβάλει το ρυθμό της. Τι σημαίνει αυτό, ότι αποκλειστήκαμε? Όχι φυσικά. Πως θα τα καταφέρουμε, άμα επιτέλους βρούμε αντίδοτο στο ξέφρενο παιχνίδι της. Αν την Πέμπτη κερδίσουμε με κανά γεμάτο 90-85, εντάξει, μάλλον θα είμαι αρκετά απαισιόδοξος για την συνέχεια. Αμάν βρε συ Αταμάν μου, τον Κάτας έχεις απέναντί σου, όχι τον Γκρεγκ Πόποβιτς, δε γίνεται να σου παίρνει συνέχεια το σκαλπ.