Μας τρελανε η ομαδα, ακομα δεν το εχω συνειδητοποιησει! Ξεχασαμε πως ειναι να να εχεις την ελπιδα και την αγωνια του f4 και του να διεκδικεις το τροπαιο,η ομαδα απο το 12 και μετα,ειτε δεν ηταν ικανη-στην πλειοψηφια των περιπτωσεων- να προκριθει στα f4, ειτε επεφτε πανω σε τοιχους,διαφορων ειδων...
Το ματς ξεκινησε πανω κατω οπως το περιμενα,αν και δεν περιμενα να σκοραρει 36 ποντους η Ρεαλ.Τρομερη ευστοχια, γρηγορος ρυθμος, μπορεσαμε να ακολουθησουμε,παροτι 11 ποντοι διαφορα στο πρωτο δεκαλεπτο δεν ειναι μικρη,αλλα με ενα καλυτερο δευτερο δεκαλεπτο κλεισαμε το ημιχρονο στους 5 ποντους. Κακη η διαχειριση του Ναν απο τον Αταμαν,ανεπιτρεπτο που τον αφησε μεσα οταν εκανε το 2ο φαουλ του,επρεπε να εχει βγει αμεσα.Ευτυχως αυτο δεν το πληρωσαμε στην πορεια του ματς.Σημαντικο ρολο επαιξε η παρουσια του Βιλντοζα σε αυτο το σημειο,που επαιξε καλη αμυνα πανω στον Καμπατσο,εβαλε και το τριποντο που πηρε,ενω πολυ καλος ηταν και ο Γκραντ, με τον Σλουκα να δηλωνει παρον στο σκοραρισμα.
Με βαση την τρομερη αμυνα πορευτηκαμε και στο δευτερο ημιχρονο,μονο και μονο που αναγκασαμε την Ρεαλ να σκοραρει μονο 7 ποντους στο τριτο δεκαλεπτο,τα λεει ολα. Με μπροσταρη τον καταπληκτικο Σλουκα,και με τον Ναν να επανερχεται και να παιρνει μπροστα, γυρισαμε το παιχνιδι,και φανηκε οτι η Ρεαλ αρχισε να χανει την αυτοπεποιθηση και τον αερα που ειχε, με αποτελεσμα ο Παναθηναικος με την ορμη του δευτερου ημιχρονου και με την 3αδα Σλουκας-Ναν-Λεσορ να πεταει, οχι μονο προσπερασε αλλα εχτισε και διαφορα,με την ομαδα να κατακταει το ισως πιο δυσκολο ευρωπαικο απο τα 7.
Για τον Σλουκα τι να πεις, 24 ποντους σε τελικο με 6 στα 6 σουτ(4/4 τριποντα) και μονο 2 λαθη.Καταπληκτικος σε ολο το παιχνιδι,και δικαιοτατος mvp.
( πάλι θα κάνω χιούμορ γιατί δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα συνεννοηθούμε )