Ωραίο ματσάκι αν και καταντά εκνευριστικό αυτό με τα αλλεπάλληλα ταϊμ-άουτ.
Για τις ΗΠΑ υπάρχουν 2 πολύ σοβαρά προβλήματα. Ο Durant που είναι άγνωστο σε τι κατάσταση θα επανέλθει όμως τον έχουν απόλυτη ανάγκη και ο Embiid που είναι σε άθλια κατάσταση 13 ημέρες πριν την πρεμιέρα. Ο Curry είναι επίσης χάλια, όχι όμως αρνητικός. Τα ίδια και ο Tatum. Ας κρατήσουμε επίσης ότι μαζί με τους δέκα διαθέσιμους, τον άρτι αφιχθέντα White δεν τον υπολογίζω ακόμη, ο Kerr σοφά πιστεύω ότι έχει κρατήσει και 4 παίκτες από την select team. Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι θα φτάσουν στην τελετή έναρξης με αυτούς τους 12.
Η Αυστραλία που είναι και αντίπαλος μας, έχει ένα θέμα. Τους ψηλούς της. Ο Mills και ο Ingles είχαν μάθει να θερίζουν με ψηλούς τον Bogut και τον Baynes δηλαδή από σκριν σε σκριν μέχρι να βγει ο ελεύθερος παίκτης. Οι τωρινοί είναι άλλο στύλ, χαμηλότερης κλάσης, ευφυϊας και σε συνδυασμό με το μεγάλωμα τους δείχνουν ότι δεν μπορούν να βρουν τα πατήματά τους. Αν τα βρουν όμως;
Οι νέοι που είναι αθλητικότεροι και ψηλότεροι ταιριάζουν καλύτερα με τον Kay, τον Landale κλπ, όμως στερούνται προσωπικότητας και σουτ (εκτός του Green). Αυτό πέρυσι ο Goorjian δεν το πέτυχε για αυτό και απέτυχαν, φέτος όμως επιστράτευσε τον Dellavedova όπου κουμπώνει καλά με τους παραπάνω και μένει να δούμε αν θα έχει ρόλο στο παιχνίδι των Boomers.
- Σε περίπου δέκα λεπτά το 41-65 έγινε 80-86 με τις ΗΠΑ του Kerr να εμφανίζουν όλα τα περυσινά κουσούρια του Παγκοσμίου, όταν και η άμυνα τους ήταν 'μπάτε σκύλοι.