Καλημέρα σε όλους, όντας πιο νηφάλιος από χτες , θέλω να επισημάνω τα εξής: Σίγουρα η εικόνα της ομάδας είναι ανησυχητική, το καμπανάκι που χτύπησε τώρα ακούγεται καθόλη την διάρκεια της χρονιάς, απλά κάναμε κάποιες νίκες που οι παίκτες έβγαλαν προσωπικότητα ενώ δεν παίξαμε κανά σπουδαίο μπάσκετ και κάποια προβλήματα κρύφτηκαν κάτω από το χαλί.
Όταν πρώτο τραυματίστηκε ο Ουόκαπ, έκανε τρομερό step up ο Γκός και η ομάδα έπαιξε ακόμα καλύτερο μπάσκετ για κάποια παιχνίδια, οπότε δεν φάνηκε τόσο πολύ η απουσία του πρώτου. Πλέον, ο δεύτερος προερχόμενος από τραυματισμό επέστρεψε στις εργοστασιακές ρυθμίσεις και φάνηκε το πολύ μεγάλο πρόβλημα (σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του Βιλτόζα) που έχουμε στον άσο, που μπλοκάρει την επιθετική λειτουργία της ομάδας.
Τα παραπάνω, βέβαια, μικρή σημασία έχουν, γιατί ακόμα υπάρχει αρκετός χρόνος μέχρι τα playoffs. Χίλιες φορές καλύτερα που ήρθαν αυτές οι ήττες με τον τρόπο που ήρθαν τώρα, γιατί σε ένα διαφορετικό σενάριο, αν πχ. Ο Φουρνιέ κόλλαγε δυο τρίποντα χτες και κερδίζαμε στον πόντο, πάλι τα προβλήματα θα θάβονταν κάτω από το χαλί.
Ο μόνος τρόπος να αλλάξει ρότα η ομάδα και μυαλά ο προπονητής είναι μέσα από τις αποτυχίες. Δίνεται μια τεράστια ευκαιρία στην ομάδα να κάτσουν όλοι κάτω να κάνουν group therapy, να βγουν μερικοί παίκτες μπροστά και να πουν στον coach αυτά που σκέφτονται, που σε διαφορετική περίπτωση θα φοβόντουσαν να το κάνουν. Να βγει πχ. Ο Μίλου και να πει coach περνά μου περισσότερο την μπάλα στο ζωγραφιστό κ.ο.κ. Η να πιάσουν τον Φουρνιέ και να του πουν μην προσπαθείς να το παίξεις ήρωας, μοίρασε πιο πολύ την μπάλα.
Η ομάδα έχει χαρακτήρα και το έδειξε σε αντίστοιχη φάση πριν παίξουμε με τις Ισπανικές που είχαμε ένα κακό σερί. Είναι σίγουρο ότι με όποιον και να πέσουμε στα playoff θα δεινοπαθήσουμε για να τον περάσουμε και θα υπάρχει πολύ άγχος, που θα βγει και στους παίκτες. Αυτό δεν αποφεύγεται.
Για μένα, ξεκάθαρο φαβορί για να πάρει την Ευρωλίγκα είναι ο ΠΑΟ. Πέραν του ότι έχει το know how επειδή το έκανε πέρυσι, έχει μέταλλο και refuse to lose attitude και αντικειμενικά έχει και τους καλύτερους παίκτες. Πολύ κοντά στην ΠΑΟ είναι και η Φενέρ, με βάθος, ποιότητα και αθλητικοτητα στο ρόστερ.
Όμως, παραδοσιακά την Ευρωλίγκα δεν την κερδίζουν τα φαβορί. Είδαμε όλοι τι έπαθε η Ρεάλ πέρυσι.
Ο ΠΑΟ πέρυσι μέχρι και την σειρά με την Μακάμπι μόνο φαβορί δεν ήταν. Δεινοπάθησε να την περάσει και βλέποντας την σειρά έλεγες ότι η Μακάμπι είναι καλύτερη ομάδα. Χρειάστηκε να ενεργοποιηθούν παίκτες που δεν είχαν ουσιαστικό ρόλο μέσα στην σεζόν, όπως ο Παπαπέτρου και ο Χουάντσο. Συμπερασματικά, ο ΠΑΟ έχτισε χαρακτήρα μέσα από την σειρά και επειδή κατάφερε να κερδίσει δυο must win παιχνίδια ενώ ήταν με την πλάτη στον τοίχο. Υπήρχε πίστη από οπαδούς και παίκτες ότι η ομάδα θα περάσει ενώ έχανε 2-1. Σκέφτειτε λίγο τι θα συμβεί αν η ομάδα μας χάνει 2-1 στα επερχόμενα playoffs; (Κυρίως από οπαδούς, δημοσιογράφους κτλ.)
Α και κάτι τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό. Η ομάδα παίζει με απουσίες. Αυτό έχει και μια θετική ανάγνωση. Παίκτες, οι οποίοι δεν παίζουν τώρα μπορεί να επιστρέψουν στην ομάδα και να αποτελέσουν τον x-factor που χρειάζεται η ομάδα για να ρολάρει. Να δώσει το κάτι παραπάνω όπως το έκανε χτες ο Ράιτ στα δέκα λεπτά που χρησιμοποιήθηκε.
Μπορεί ο Βιλτόζα, ο Μίλου, ο Ράιτ να μην βγάζουν μάτια με την απόδοση τους, όμως η επιστροφή τους θα δώσει μια ώθηση στην ομάδα και μπορεί (το ελπίζω) κάποιοι παίκτες να επιστρέψουν σε περσινές εμφανίσεις στα κρίσιμα (βλ. Μίλου). Για τον Ουόκαπ δεν κάνω αναφορά γιατί έχει ύπουλο τραυματισμό και δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει.
Πάντως, αν είναι όλοι υγιείς αυτός που βλέπω να τρώει DNP και να μην μπορεί να προσφέρει στην ομάδα τουλάχιστον φέτος είναι ο Λι.
Όπως έχουν γράψει και άλλοι, στο τέλος γίνεται ταμείο, πρέπει να υπάρχει υπομονή. Δεν γίνεται να αλλάξει κάτι τώρα. 
