Κατ' αρχήν να σας χαιρετίσω όλους επίσημα (πρώτο post) και να σας ευχαριστήσω για την μπασκετική παρέα και τις εξαιρετικές αναλύσεις.tokalytero3d έγραψε: ↑Κυρ Απρ 06, 2025 2:08 amΚαινούριος (...) ο 6th man που σπαμαρει τα reaction ;
Μετά και από τη συμβουλή του Steve, σκοπευώ να συμμετέχω πιο ενεργά, από δω και πέρα (να βοηθήσει λίγο κι ο πάγκος τους γνωστούς πράσινους που τραβάνε το κάρο τόσο καιρό).
Μία μικρή παρένθεση επί προσωπικού πριν εκφραστώ επί του θέματος των ελληνοποιήσεων.
Αγαπητέ tokalytero3d,,
Παρακολουθώ το forum εδω και δύο χρόνια σε καθημερινή βάση.
Έχω επιλέξει να μην γράφω, καθώς εμπειρότερα από εμένα μέλη με καλύπτουν με τις απόψεις και αναλύσεις τους.
Το να επαναλαμβάνω ίδιες απόψεις κι επιχειρήματα, απλά γεμίζουν σελίδες κι αυξάνουν τον θόρυβο.
Η επιλογή μου να χρησιμοποιώ like (>90%) και σπάνια dislike για να εκφράσω τη συμφωνία ή διαφωνία μου είναι απόλυτα αυθεντική και χωρίς καμία διάθεση μείωσης της ποιότητας του φόρουμ.
Το να συμφωνώ συχνά και να με εκφράζουν απόψεις του τουλούμπα, του johnnypao, του christofis του shaq και όσων άλλων ξεχνώ, αλλά συχνά συμφωνώ μαζί τους, αφενώς μεν είναι δικαίωμα μου, αφετέρου δε σημαίνει ότι έχουμε αντίστοιχες παραστάσεις, λογική και ασιθητική.
Κλείνω την παρένθεση και επανέρχομαι στο θέμα μας.
Για μένα το θέμα των ελληνοποιήσεων έχει τρεις διαστάσεις, την εθνική ταυτότητα, τη εθνική ομάδα και το συγκριτικό πλεονέκτημα/μειονέκτημα όταν ελληνοποιούνται συστηματικά ξένοι παίκτες μιας ομάδας.
1. Εθνική Ταυτότητα:
Η ευκολία απόκτησης ελληνικού διαβατηρίου από αθλητές χωρίς ουσιαστικούς δεσμούς με τη χώρα εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα της εθνικής ταυτότητας (και στον αθλητισμό). Η πολιτογράφηση πρέπει να αντανακλά γνήσιους δεσμούς και όχι να χρησιμοποιείται ως εργαλείο για βελτίωση των αγωνιστικών επιδόσεων της εθνικής ομάδας (και ίσως εμμέσως ομάδων).
2. Ανταγωνιστικότητα Εθνικής Ομάδας:
Παρόλο που άλλες ομοσπονδίες χρησιμοποιούν την “τεχνική” της πολιτογράφησης, η υιοθέτησή της από την Ελλάδα δεν είναι απαραίτητα μονόδρομος. Η μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα της εθνικής ομάδας εξαρτάται περισσότερο από την ανάπτυξη γηγενών ταλέντων μέσω συστηματικών προγραμμάτων και επενδύσεων σε ακαδημίες, και όχι από την πρόσκαιρη ενίσχυση με ελληνοποιημένους παίκτες. Αντίθετα η υπερβολική εξάρτηση από ελληνοποιημένους παίκτες μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε υποβάθμιση της σημασίας της ανάπτυξης ντόπιων ταλέντων. Ακόμα κι αν επιλεγεί η ελληνοποίηση ως το μέσο για την βελτίωση των επιδόσεων της εθνικής, ας γίνει κι αυτό συστηματικά και δίκαια: πχ. ποσοστό επί των τηλεοπτικών δικαιωμάτων να περνάει στην Ομοσπονδία η οποία θα αποκτά payroll για να πληρώνει τους καλύτερους ελληνοποιημένους που δεν θα παίζουν, όμως, σε ελληνικές ομάδες.
3. Αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στο πρωτάθλημα (και έμμεσα στην Ευρώπη μέσω σταθερότερου ρόστερ):
Η συστηματική πολιτογράφηση ξένων παικτών όταν προέρχονται από συγκεκριμένη ομάδα, προφανώς δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα υπέρ αυτής της ομάδας.
Ιδέες για να εξουδετερωθεί ένα τέτοιο πλεονέκτημα?
* Θέσπιση αυστηρού ορίου στον αριθμό των ελληνοποιημένων παικτών που μπορούν να αγωνίζονται σε κάθε ομάδα (πχ ένας ανά ομάδα).
* Οι ελληνοποιημένοι παίκτες να μην προσμετρώνται στην υποχρεωτική ποσόστωση των Ελλήνων παικτών, αλλά να θεωρούνται ξένοι για το πρωτάθλημα.
* Οι ελληνοποιημένοι να μην ανήκουν σε ελληνικές ομάδες αλλά να έρχονται επ’ αμοιβή σαν επαγγελματίες (εναλλακτικά συμφωνία κυρίων να μην ανήκουν σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό).
* Απελευθέρωση του αριθμού των ξένων παικτών.
* Οικονομικά αντι-κίνητρα: Οι ομάδες που χρησιμοποιούν ελληνοποιημένο να πληρώνουν μεγάλο ποσοστό επί του μισθού του ελληνοποιημένου σε ταμείο που θα μοιράζεται στις ομάδες με τα καλύτερα αναπτυξιακά προγράμματα.
Προφανώς και σκόρπιες σκέψεις σ’ ένα φόρουμ δεν μπορεί να είναι οι απόλυτες λύσεις, αλλά λύσεις βρίσκονται όταν υπάρχει καλή θέληση για ισοτιμία. Καλή θέληση υπάρχει?