Φέτος είμαι ένα κλικ πιο αισιόδοξος από την περσινή απαισιοδοξία μου
Όμως φέτος έχουμε κάτι που χτίστηκε με την κατάκτηση την περσινή. Μέταλλο πρωταθλητή που δίνει περισσότερη...ηρεμια και αποφασιστικότητα.
Άλλο το να πας να αποδείξεις πράγματα και άλλο το να γνωρίζεις ότι μπορείς αποδεδειγμένα να κάνεις τα παντα εκεί που οι άλλοι λιγοψυχουν(οι άλλοι εννοώ παίχτες που δεν έχουν σηκώσει ευρωλιγκα με οποιαδήποτε ομάδα.)
Και εκεί πιστεύω κρύβεται το μυστικό του "αιφνιδιασμόυ". Κακά τα ψέμματα πάντα μπροστάρηδες σε όλες τις ομαδες είναι παίχτες που έχουν κατακτήσει το τροπαιο όταν ξεκινάνε τα τοπ 8 και ΦΦ."Χτυπάς" αυτούς και τους κόβεις τον αέρα. Πόσο να αντέξουν;;;;;
Αν "χτυπήσουμε" Λαρκιν, Μπράιαν και Ποιριε είμαστε σε καλό δρόμο.
Στο ματς του Οακα δεν έπαιζε Λαρκιν αλλά έπαιζε Μπομπουα. Τα πήγε περηφημα και μας έφεραν σε πολύ δύσκολη θέση. Από την άλλη περιόρισαμε τον Μπράιαν και Ποιριε και κερδίσαμε παρόλο που Τόμπσον,Ενορα, Οτουρου, Σμιτς ήταν καλοί.
Σε εμάς αντίστοιχα ήταν καλοί 4 της περσινής φρουράς. Σλουκας,Ναν,Γκραντ,Χουαντσο)συν Οσμαν
Το ίδιο και η Εφες. Αν "χτυπήσει" Σλουκα, Ναν, Γκραντ πιστεύω θα μας φέρουν σε πολύ δύσκολη θέση.
Το ματς στην Τουρκία δεν το λαμβάνω υπόψιν καθώς δεν έπαιζε τότε Ναν και Γκάμπριελ για να έχω εικόνα σύγκρισης με το παρόν.
Όπως είπε ο Τουλουμπας ο Λεσσορτ είχε φοβερή απόδοση με Μακαμπι πέρσι επιθετικά αλλά αμυντικά εμπαζε(τι να πρώτο κάνει άλλωστε)
Όσον αφορά το άγχος του πρωταθλητή δεν νομίζω ότι υφίσταται σε εμάς καν. Ίσα ίσα που πιστεύω ότι το συγκεκριμένο λειτουργεί ως έξτρα κίνητρο για τους παίχτες να είναι ξανα-διψασμενοι.