Προφανώς και δεν θα πω ότι το ποτήρι είναι μισοάδειο, αλλά έχει γίνει μόνο το πρώτο βήμα. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Κι επειδή είμαστε Ολυμπιακοί θα έπρεπε να θυμόμαστε πόσο ύπουλα είναι τα δεύτερα ματς στο ΣΕΦ όπου συνήθως και δεχόμαστε το break…
Είναι άδικο όμως να ρίχνουμε σκούρα σύννεφα μετά τη χθεσινή βραδιά. Η επικράτηση ήταν εύκολη και το σημαντικότερο; Εγινε βάζοντας στα βαθιά Γουοκαπ & Βιλντόσα που έδειξαν να ανταποκρίνονται αλλά και κάνοντας συντήρηση δυνάμεων και εκτεταμένο rotation.
Αρνητικά υπάρχουν. Το ποσοστό στα τρίποντα ήταν κακό. Οι βολές για μια ακόμα φορά άθλιες. Και μάλλον η Ρεάλ αύριο δεν θα κάνει 19 λάθη πάλι. Επίσης για κάποια λεπτά το σχήμα με Γουόκαπ, Λι και Μακίσικ ταυτόχρονα μέσα ήταν δυσλειτουργικό και όχι πολύ απειλητικό.
Ομως φαίνεται ότι ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει φρεσκάδα στο κατάλληλο κομμάτι της σεζόν. Σε αντίθεση με τη Ρεάλ που μάλλον ξόδεψε αρκετές δυνάμεις αυτό το δίμηνο. Ας χτίσουμε πάνω σε αυτό, ας τους πιέσουμε αλύπητα και ας κάνουμε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια το 2-0. Δεν θα είναι εύκολο και δεν περιμένω άνετη επικράτηση γιατί και στατιστικά να το πάρεις είναι δύσκολο να κάνεις 4η σερί νίκη με διψήφιο αριθμό πόντων απέναντι στην ίδια ομάδα.
Παρόλα αυτά η ομάδα μας έχει δώσει κάθε δικαίωμα να τη στηρίξουμε και να είμαστε αισιόδοξοι. Ο Μπαρτζωκας, οι παίκτες και όλος ο οργανισμός το αξίζουν.