Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις —είναι ένα σχόλιο που αντικατοπτρίζει αυτό που συχνά αισθάνονται οι φίλαθλοι, όταν βλέπουν μια ομάδα να παίζει "ανεξέλεγκτα", ειδικά όταν το στυλ θυμίζει... μονά στην αλάνα.fklmta77 έγραψε: ↑Παρ Μάιος 16, 2025 11:04 pmΟι παίκτες των Σέλτικς μου δίνουν την εντύπωση ότι, επιθετικά τουλάχιστον, κάνουν ότι γουστάρουν. Πώς κάναμε εμείς στα μονά, που ο καθένας έπαιρνε τη μπάλα και μπορούσε να σηκωθεί για τρίποντο από τα 8 μέτρα, χωρίς να δώσει λόγο σε κανένα; Γιατί δε βλέπουμε μια ομάδα που σουτάρει τρίποντα όταν βρεθεί ελεύθερος παίκτης αλλά μια ομάδα που ο καθένας, σουτάρει τρίποντα, όποτε του κάνει κέφι. Ακόμα και τα analytics εδώ που τα λέμε, αποκλείεται να δείχνουν ότι ομάδα που ο καθένας σουτάρει τρίποντα σαν τρελός λες και είναι όλοι Χάουζερ ή Πρίτσαρντ (που και αυτοί μόνο ελεύθεροι μπορούν να σουτάρουν με υψηλά ποσοστά) μπορεί να είναι αποτελεσματική.yorgos έγραψε: ↑Παρ Μάιος 16, 2025 9:54 amΤο θέμα δεν είναι το πόσα τριποντα κάνουν οι Σελτικς, αλλά το τι τριποντα είναι αυτά. Ο Μπυθουλα μάλλον δεν έχει και πολύ λόγο στο τι γίνεται στην επίθεση της ομάδας του, αδυνατώ να πιστέψω ότι πχ στα 2 πρώτα ματς τους είπαν να κάνουν μόνο ποικιλίες στο τελευταίο 8λεπτο. Απλά μόλις η ομάδα παρεξ διαφορά αρχίζει να κάνει ο Τειτουμ τα δικά του, από τα οποία θα βάλει και κάποια γιατί είναι υπερπαιχτουρα, αλλά από επιθέσεις με 60% πιθανότητας επιτυχίας πέφτεις στο 30% για να κάνει ο Τζεισον το κομμάτι του, δείγμα του ποιος κάνει κουμάντο.
Οι Σελτικς έχουν το καλύτερο υλικό και το μεγαλύτερο βάθος στη λίγκα κι όταν παίζουν απλα ορθολογικά είναι το φαβορί πάντα, απέναντι σε οποιονδήποτε. Ο Τειτουμ είναι τεράστια απώλεια βέβαια αλλά αναγκαστικά θα οδηγήσει και σε πιο νορμαλ επιθέσεις.
Ας το δούμε, όμως, πιο ψύχραιμα:
Το στυλ των Σέλτικς είναι όντως "freelance", αλλά όχι τυχαίο: Οι Σέλτικς βασίζονται σε isolation και shot creation από παίκτες όπως ο Τέιτουμ και ο Μπράουν —παίκτες που όντως έχουν την ικανότητα να δημιουργούν και να εκτελούν σουτ σε δύσκολες καταστάσεις. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει σύστημα ή ότι κάνουν "ό,τι γουστάρουν".
Τα analytics ΔΕΝ λένε "μόνο ελεύθερα τρίποντα": Τα σύγχρονα analytics δείχνουν ότι τα τρίποντα, ακόμα και υπό πίεση, μπορούν να είναι πιο αποδοτικά από σουτ μεσαίας απόστασης ή από drive σε γεμάτη ρακέτα —ειδικά όταν εκτελούνται από καλούς σουτέρ. Αν κάποιος σουτέρ έχει 35% accuracy σε τρίποντο υπό πίεση, αυτό ισοδυναμεί με 1.05 πόντους ανά κατοχή. Πολλές προσπάθειες mid-range δεν φτάνουν καν αυτό το νούμερο.
Δεν είναι όλοι Χάουζερ ή Πρίτσαρντ, αλλά ούτε άσχετοι: Ο Τέιτουμ, ο Μπράουν, ακόμα και ο Χόλιντεϊ ή ο Γουάιτ, έχουν την ικανότητα να δημιουργούν το δικό τους σουτ. Το να έχουν την ελευθερία να το κάνουν, δεν είναι απουσία πλάνου, αλλά εμπιστοσύνη στο talent first μοντέλο.
Το "όποτε του κάνει κέφι" δεν είναι πάντα κακό: Η επίθεση των Σέλτικς στηρίζεται στην απειλή από παντού και πάντα, κάτι που ανοίγει χώρους, αναγκάζει αλλαγές στα μαρκαρίσματα, και δημιουργεί mismatch. Αν παίζεις εντελώς "σεταρισμένα", είσαι πιο προβλέψιμος —ειδικά στα play-offs.
Η αίσθηση του "αλάνας" πολλές φορές είναι θέμα αισθητικής, όχι αποτελεσματικότητας: Ναι, φαίνεται "μπάχαλο" όταν βλέπεις κάποιον να σηκώνεται για τρίποντο με παίκτη μπροστά, αλλά αν αυτό το κάνει με 35%+ ποσοστά και η ομάδα βάζει 115-120 πόντους/μέσο όρο, κάτι πάει καλά.
Συμπέρασμα:
Δεν είναι ότι κάνουν «ό,τι τους καπνίσει» — είναι ότι μπορούν να το κάνουν. Δεν είναι η πιο "συλλογική" επίθεση που έχουμε δει (τύπου Σπερς ή 2016 Γουόριορς), αλλά είναι εξαιρετικά αποδοτική. Και όσο τους μπαίνουν τα σουτ, οι αριθμοί τους δικαιώνουν.
Αν, βέβαια, αρχίσουν τα τούβλα, τότε ναι — θα φαίνεται σαν ομάδα που απλώς παίζει μονά στο γήπεδο του σχολείου.
Πράγματι, ώρες-ώρες δείχνουν πως δεν παίζουν επίθεση, παίζουν "πάρ’ την και κάνε ό,τι καταλαβαίνεις". Αλλά άμα έχεις τέτοιους παίκτες, δε μπορείς να τους πεις "μη σουτάρεις" —απλά τους λες "βάλε το".
) το επόμενο καλοκαίρι στο draft έναν εκ των Boozer-Dybantsa και να επανέλθουν τούμπανο το 2026.
