Για να είμαστε σωστοί και δίκαιοι για το κεφάλαιο Μπαρτζώκας, θα πρέπει να χωρίσουμε τα πεπραγμένα του σε 2 περιόδους. Μία τα μέχρι και πέρυσι και μία τα όσα έγιναν φέτος. Θεωρώ τον κόουτς γενικά σχετικά πετυχημένο, αν αναλογιστεί κάποιος τα ρόστερ που είχε να διαχειριστεί, με κάποια εξ' αυτών να τα επέλεξε και κάποια εξ' αυτών να τον επέλεξαν αν θέλετε, λόγω περιορισμένου μπάτζετ. Κατά γενική ομολογία, ο κόουτς παρουσίασε ένα πολύ θελκτικό μπάσκετ, τοποθετώντας κάθε μονάδα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο κάνοντας φοβερά επιτεύγματα, χάνοντας το τρόπαιο από πολύ ακριβότερες ομάδες.
Μέσα σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και τη συνεισφορά που είχε στην καριέρα αθλητών όπως πχ τον Σάσα ή και τον Πίτερς (ειδικά η καριέρα του Σάσα θα ήταν σε μία περίεργη ας το πούμε καμπή αν δεν υπήρχε ο κόουτς στην ζωή του).
Το πολύ μεγάλο θέμα που βλέπω τώρα εγώ για τον κόουτς είναι η επί της ουσίας αδυναμία του να διαχειριστεί αυτό που νιώθει. Αυτό που νιώθει για τον ΟΣΦΠ ως η αγαπημένη του ομάδα, αυτό που νιώθει για τους Αφούς, αυτό που νιώθει για τους παίχτες που επέλεξε ο ίδιος, αυτό που νιώθει για τον μεγάλο αντίπαλο του Παναθηναϊκό. Τι σχέση είχε πχ ο κόουτς όταν ο ΠΑΟ ήταν 17ος στην Ευρωλίγκα στις δηλώσεις του σε σχέση με τον ΠΑΟ που πήρε πέρυσι την κούπα; Καμία.
Πάμε τώρα στα της φετινής χρονιάς. Ο ΟΣΦΠ σε αντίθεση με την ομάδα μου είναι τυχερός σχετικά γιατί εκτιμώ ότι οι Αφοί έχουν μία κάποια σχέση με το άθλημα. Αυτό το έχουν δείξει πολλάκις στο παρελθόν, πχ όταν προστάτευσαν τον Σλούκα σαν νεαρό από τον Ιβκοβιτς, όταν έφεραν Λο και Τζόι Ντόρσει και πάει λέγοντας. Φέτος λοιπόν, αυτό που έκαναν οι Αφοί ήταν αφενός να πάρουν τον Σάσα και αφετέρου να πάρουν τον Φουρνιέ, χωρίς να είναι εισήγηση του κόουτς, ο οποίος σκόπευε να μείνει με Μακίσικ. Η φετινή χρονιά αλλάζει πολύ το προφίλ Μπαρτζώκα γιατί οι ανορθογραφίες ήταν πολλές. Διαχειρίστηκε το μεγαλύτερο μπάτζετ των τελευταίων ετών, έκαψε τελείως το χαρτί Ντόρσευ πριν καν επί της ουσίας δοκιμαστεί ένα τόσο σημαντικό συμβόλαιο και ένα ελληνικό διαβατήριο, "έφυγε" τον Πετρούσεφ, αδυνατούσε να βρει σημαντικό ρόλο για τον Πίτερς, μάζεψε άπειρους παίχτες στην περιφέρεια χωρίς επί της ουσίας να υπάρχει ένας key player, τύπου Σλούκας, Ναν, Μίσιτς, Λάρκιν κτλ... Και μέσα σε όλο αυτό ήπιε και θάλασσα κατέ εμέ με τον τραυματισμό του Ουόκαπ, παίρνοντας έναν Λι ο οποίος διέφερε σαν παίχτης και που δεν ξέρω πού θα μπει του χρόνου.
Κοινώς ο ΟΣΦΠ θα πρέπει να αλλάξει την μισή ομάδα και βάλε, να κάψει την περιφέρειά του όλη και να τη χτίσει από την αρχή κι όλα αυτά ήταν πιθανότατα απόρροια της φετινής τροπής που πήρε η χρονιά, καθότι η πίεση ήταν για τον κόουτς ανυπόφορη. Πιθανότατα βέβαια, τίποτα από αυτά δεν θα είχε συμβεί αν ο ΠΑΟ δεν κατακτούσε πέρυσι την Ευρωλίγκα. Οι Αφοί θα μιλούσαν για 4 συναπτά Φ4, ο κόουτς θα ήταν ήρεμος και η ζωή θα συνεχιζόταν απρόσκοπτα....
Η συνέχεια άγνωστη...