2019-2020-Παναθηναικός - Αγωνιστικά θέματα

[SARAS1989]

Για σκεπτόμενο μπάσκετ μιας και αναφέρετε αρκετά σε αυτό το topic. Στα δικά μου τα μάτια είναι η απουσία αιφνιδιασμών, η κατα κύριο λόγο χρήση συστημάτων στο επιθετικό παιχνίδι, η ελάχιστη χρήση της ντρίμπλας αλλά και η ευνούχιση της ατομικής προσπάθειας.

Αυτό το έχουμε δει σε κολλεγιακά προγράμματα, το έχουμε δει από τη Limoges του Maljkovic, από την ΑΕΚ του Ιωαννίδη, από τον Παναθηναϊκό του 2007 και από τη Zalgiris του Jasikevicius. Μπορεί να ξεχνάω και κάποιες άλλες ομάδες.

Για το Βόβορα: Είναι ο δεύτερος Έλληνας προπονητής (αν δεν κάνω λάθος) που στην πρώτη του δουλειά είχε την τύχη να έχει αρκετά μεγάλο μπάτζετ (ο άλλος ήταν ο Ιτούδης σαν πρωτάρης στην Banvit) και είναι ο πρώτος νεός προπονητής που θυμάμαι, ο οποίος καταστρατήγισε τη θέση του PG. Υποβάθμισε, μηδένισε τη βασικότερη θέση του αθλήματος. Και μέχρι πριν λίγες εβδομάδες γράφόντουσαν καλά λόγια για εκείνον. Μακάρι στην επόμενη του δουλειά να ξεκινήσει σωστά τη στελέχωση.

* Ευθύνες έχει και το δίδυμο των totem για το στήσιμο της ομάδας φέτος. Και αυτοί πρωτάρηδες και αυτοί κάτω του μετρίου.

Ο παναθηναικός του 2007 έπαιζε εκπληκτική επίθεση. Ενδεικτικά το 102-82 με τη μπαρτσελόνα και το 93-91 στο τελικό με τσσκα. Τα υπόλοιπα παραδείγματα που αναφέρεις είναι σωστά. Το χαρακτηριστικότερο όλων όμως είναι ο παο του πεδουλάκη το 2012-2014 .

[Conan1982]

Ο παναθηναικός του 2007 έπαιζε εκπληκτική επίθεση. Ενδεικτικά το 102-82 με τη μπαρτσελόνα και το 93-91 στο τελικό με τσσκα. Τα υπόλοιπα παραδείγματα που αναφέρεις είναι σωστά. Το χαρακτηριστικότερο όλων όμως είναι ο παο του πεδουλάκη το 2012-2014 .

Ξεκινάς εξ' αρχής με την υπόθεση βέβαια ότι το "σκεπτόμενο" μπάσκετ ότι και αν είναι αυτό δεν μπορεί να είναι ή να ήταν αποτελεσματικό οπότε οτιδήποτε είναι αποτελεσματικό δεν είναι και "σκεπτόμενο".

[yorgos]

πρωτάρηδες και αυτοί κάτω του μετρίου.
[/quote]
Ο παναθηναικός του 2007 έπαιζε εκπληκτική επίθεση.
[/quote]

Ε φυσικά, αφού έπαιζε σκεπτόμενα, εκμεταλλευόμενος τις αδυναμίες του αντιπάλου και ψάχνοντας εμμονικά τα μις ματς.

Το χαρακτηριστικότερο όλων όμως είναι ο παο του πεδουλάκη το 2012-2014 .

Που τη μια χρονιά μας έφτασε ένα σφύριγμα από το Φ4 και την άλλη έφτιαξε το καλύτερο μεταομπραντοβιτσικό ρόστερ. Απαράδεκτα πράγματα, στο τέλος θα κερδίζουμε κιόλας, δεν ξέρω πού θα πάει αυτή η κατάσταση.

Ευθύνες έχει και το δίδυμο των totem για το στήσιμο της ομάδας φέτος. Και αυτοί πρωτάρηδες και αυτοί κάτω του μετρίου.

Προφανώς και για το στήσιμο και για τις ατσούμπαλες διαπραγματεύσεις με παίκτες και το καλοκαίρι και μέσα στη σαιζόν, έμεινε ο Βόβορας να παρακαλάει τους άσους του να μείνουν ένα ακόμη ματς και να κοιτάει κασέτες με άσους κάθε δεύτερη εβδομάδα. Αλλά κι αυτοί νέοι είναι στο κουρμπέτι, θα μάθουν. Μεταβατική χρονιά είναι, πρέπει να υπάρχει υπομονή με όλους και στο τέλος να γίνει ταμείο, στην πρώτη ήττα στην Α1 να παίρνουμε κεφάλια δεν είναι δείγμα ψυχραιμίας αλλά ντιπιτζισμού.

[Redoctor_33]

H μεταγραφή Μαντζούκα και η αποπομπή Βοβορα δειχνουν οτι ο DPGισμός δεν τελειώσε. Ισως περιμενει την επιστροφή φιλάθλων ή ίσως την ανάκαμψη της οικονομικής κανονικότητας ή απλώς ένα καλύτερο τάιμιν γενικότερα.

Αλλά όπως το παει η Δύση η επιστροφή φιλάθλων θα αργήσει και την παλιά κανονικότητα την ξεχνάμε. Brace yourselves the Brave New World is being created.

Έτος 2 μ.Κ.

[SARAS1989]

πρωτάρηδες και αυτοί κάτω του μετρίου.

Ο παναθηναικός του 2007 έπαιζε εκπληκτική επίθεση.
[/quote]

Ε φυσικά, αφού έπαιζε σκεπτόμενα, εκμεταλλευόμενος τις αδυναμίες του αντιπάλου και ψάχνοντας εμμονικά τα μις ματς.

Το χαρακτηριστικότερο όλων όμως είναι ο παο του πεδουλάκη το 2012-2014 .

Που τη μια χρονιά μας έφτασε ένα σφύριγμα από το Φ4 και την άλλη έφτιαξε το καλύτερο μεταομπραντοβιτσικό ρόστερ. Απαράδεκτα πράγματα, στο τέλος θα κερδίζουμε κιόλας, δεν ξέρω πού θα πάει αυτή η κατάσταση.

Ευθύνες έχει και το δίδυμο των totem για το στήσιμο της ομάδας φέτος. Και αυτοί πρωτάρηδες και αυτοί κάτω του μετρίου.

Προφανώς και για το στήσιμο και για τις ατσούμπαλες διαπραγματεύσεις με παίκτες και το καλοκαίρι και μέσα στη σαιζόν, έμεινε ο Βόβορας να παρακαλάει τους άσους του να μείνουν ένα ακόμη ματς και να κοιτάει κασέτες με άσους κάθε δεύτερη εβδομάδα. Αλλά κι αυτοί νέοι είναι στο κουρμπέτι, θα μάθουν. Μεταβατική χρονιά είναι, πρέπει να υπάρχει υπομονή με όλους και στο τέλος να γίνει ταμείο, στην πρώτη ήττα στην Α1 να παίρνουμε κεφάλια δεν είναι δείγμα ψυχραιμίας αλλά ντιπιτζισμού.
[/quote]

H ομάδα του 2007 δεν κυνηγούσε κανένα μις ματς, στο απίστευτο μπασκετικό ταλέντο 4-5 παικτών στηριζόταν και στην ικανότητα του διαμαντίδη να πασάρει τη μπάλα οπουδήποτε στο γήπεδο. Το κυριότερο όλοι πλην τομάσεβιτς σούταραν καλά από το τρίποντο. Η ομάδα του πεδουλάκη μας έκανε να αλλάζουμε κανάλι στη τηλεόραση από το αποκρουστικό θέαμα, επίσης σε κανένα φαιναλ φορ δεν έφτασε κοντά , με μια απλή ζώνη ο πασκουάλ μας κέρδισε περίπατο στο 4 και 5 ματς και την επόμενη χρονιά μας διέσυρε η τσσκα με τριαντάρα. Τα δε πρωταθλήματα τα πήραμε ελέω διαμαντίδη.

[ssoulliss]

Προφανώς και για το στήσιμο και για τις ατσούμπαλες διαπραγματεύσεις με παίκτες και το καλοκαίρι και μέσα στη σαιζόν, έμεινε ο Βόβορας να παρακαλάει τους άσους του να μείνουν ένα ακόμη ματς και να κοιτάει κασέτες με άσους κάθε δεύτερη εβδομάδα. Αλλά κι αυτοί νέοι είναι στο κουρμπέτι, θα μάθουν. Μεταβατική χρονιά είναι, πρέπει να υπάρχει υπομονή με όλους και στο τέλος να γίνει ταμείο, στην πρώτη ήττα στην Α1 να παίρνουμε κεφάλια δεν είναι δείγμα ψυχραιμίας αλλά ντιπιτζισμού.

Δεν είμαι σίγουρος ότι θα μάθουν. Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Οι καλοί παράγοντες που είχαν οι ομάδες και έφυγαν με μετεγγραφή ουδεμία σχέση είχαν με το μπάσκετ (Σταυρόπουλος-Παπαδόπουλος) αλλά και παλίοτερα οι πετυχημένοι μπροστινοί δεν ήταν του χώρου.

Τέλος πάντως, εγώ πιστεύω πως το καμπανάκι με το Μεσολόγγι έγινε ντουντούκα με το Λαύριο και ίσως φοβήθηκαν στη διοίκηση ότι η χρονιά στην Ελλάδα θα έχει αρκετές ήττες εκτός έδρας (ΑΕΚ, Προμηθέας, Περιστέρι) αν συνέχιζε ο Βόβορας.

Δεν είναι μαθημένοι στον Παναθηναϊκό να χάνουν και επειδή η διοίκηση δεν ήθελε/μπορούσε να ενισχύσει την ομάδα αγωνιστικά, την πλήρωσε ο προπονητής. Ο οποίος με τη σειρά του είχε ευθύνες.

[pan24]

H ομάδα του 2007 δεν κυνηγούσε κανένα μις ματς, στο απίστευτο μπασκετικό ταλέντο 4-5 παικτών στηριζόταν και στην ικανότητα του διαμαντίδη να πασάρει τη μπάλα οπουδήποτε στο γήπεδο. Το κυριότερο όλοι πλην τομάσεβιτς σούταραν καλά από το τρίποντο. Η ομάδα του πεδουλάκη μας έκανε να αλλάζουμε κανάλι στη τηλεόραση από το αποκρουστικό θέαμα, επίσης σε κανένα φαιναλ φορ δεν έφτασε κοντά , με μια απλή ζώνη ο πασκουάλ μας κέρδισε περίπατο στο 4 και 5 ματς και την επόμενη χρονιά μας διέσυρε η τσσκα με τριαντάρα. Τα δε πρωταθλήματα τα πήραμε ελέω διαμαντίδη.

Ούτε εγώ έχω σε εκτίμηση του επιθετικό μπάσκετ του Πεδουλάκη αλλά για την ομάδα του Ζοτς είναι ιεροσυλία αυτό που λες.
Προφανώς και είχε παικταράδες και προφανώς βασιζόταν στην ικανότητα του Διαμαντίδη(και του Σάρας πιο μετά) να περνάει όποια πάσα θέλει όπου θέλει αλλά να λες ότι στηριζόταν στο επιθετικό ταλέντο των παικτών είναι ιεροσυλία προς τον Ζοτς.

Ήταν μια ομάδα που έπαιζε μέχρι αηδίας το pick n roll και έψαχνε εμμονικά το miss match σε κάθε μα κάθε επίθεση.
Αν κάποιος αποφασιζε να σουτάρει τρίποντο στον αιφνιδιασμό χωρίς να αλλάξει πάσα ή δεν έβλεπε τον ελεύθερο να του πασάρει η εξέλιξη θα ήταν κάπως σαν αυτήν

[SARAS1989]

H ομάδα του 2007 δεν κυνηγούσε κανένα μις ματς, στο απίστευτο μπασκετικό ταλέντο 4-5 παικτών στηριζόταν και στην ικανότητα του διαμαντίδη να πασάρει τη μπάλα οπουδήποτε στο γήπεδο. Το κυριότερο όλοι πλην τομάσεβιτς σούταραν καλά από το τρίποντο. Η ομάδα του πεδουλάκη μας έκανε να αλλάζουμε κανάλι στη τηλεόραση από το αποκρουστικό θέαμα, επίσης σε κανένα φαιναλ φορ δεν έφτασε κοντά , με μια απλή ζώνη ο πασκουάλ μας κέρδισε περίπατο στο 4 και 5 ματς και την επόμενη χρονιά μας διέσυρε η τσσκα με τριαντάρα. Τα δε πρωταθλήματα τα πήραμε ελέω διαμαντίδη.

Ούτε εγώ έχω σε εκτίμηση του επιθετικό μπάσκετ του Πεδουλάκη αλλά για την ομάδα του Ζοτς είναι ιεροσυλία αυτό που λες.
Προφανώς και είχε παικταράδες και προφανώς βασιζόταν στην ικανότητα του Διαμαντίδη(και του Σάρας πιο μετά) να περνάει όποια πάσα θέλει όπου θέλει αλλά να λες ότι στηριζόταν στο επιθετικό ταλέντο των παικτών είναι ιεροσυλία προς τον Ζοτς.

Ήταν μια ομάδα που έπαιζε μέχρι αηδίας το pick n roll και έψαχνε εμμονικά το miss match σε κάθε μα κάθε επίθεση.
Αν κάποιος αποφασιζε να σουτάρει τρίποντο στον αιφνιδιασμό χωρίς να αλλάξει πάσα ή δεν έβλεπε τον ελεύθερο να του πασάρει η εξέλιξη θα ήταν κάπως σαν αυτήν

Για να παιχτεί το πικ εν ρολ χρειάζεται ταλέντο στο σουτ και τη πάσα. Δυστυχώς έχουν περάσει τα χρόνια και δε θυμάστε πόσα τρίποντα στον αιφνιδιασμό σούταρε ο σάρας πόσα iso έπαιζε ο σπανούλης και πόσα τρίποντα έριχνε από τα 8 μέτρα ο drew. Για να μη θυμίσω τα τρίποντα του batiste σε ντέρμπι με ολυμπιακό που έκριναν πρωταθλήματα. Ο ζέλικο πάντα εκμεταλλευόταν το ταλέντο των παικτών του και τους έδινε το ελεύθερο για ατομικές πρωτοβουλίες.

[ssoulliss]

Τη σεζόν '06-'07 (που ανέφερα πιο πάνω) ο Παναθηναϊκός είχε ουσιαστικά ένα PG -το Διαμαντίδη- την ίδια στιγμή που ο Vujanic "εμφανίστηκε" στο Final-4. Αυτή τη σεζόν ήταν ο ορισμός της ομάδας που "τρέχω" μόνο τα συστήματα του προπονητή, αλλιώς πάγκο. Ήταν ίσως η πιο πετυχημένη σεζόν ελληνικής ομάδας με αυτό το στυλ, το "σκεπτόμενο".

Δεν υπήρχαν ούτε Jasikevicius, ούτε Σπανούλης που έβαλαν τις "πινελιές" τους την επόμενη διετία. Επίσης στους ψηλούς συνυπήρχαν οι Ντικούδης-Φώτσης-Τσαρτσαρής με τον πρώτο να παίζει καλά σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια και οι Batiste-Tomasevic στο πέντε. Και ναι ήταν η πιο πληρης γραμμή ψηλών που είχε ο Παναθηναϊκός.

Ο Delk που δεν έπαιζε όπως ήθελε ο Obradovic απλώς έβλεπε τα παιχνίδια από τον πάγκο.

[yorgos]

H ομάδα του 2007 δεν κυνηγούσε κανένα μις ματς,

Μεταξύ μας... είδες κάποιο ματς της ομάδας του 2007; Ή αν είδες, κατάλαβες τι έβλεπες σε κάποιο από αυτά;

Παίζει και να μην έχει υπάρξει στην ευρωπαϊκή ιστορία ομάδα που να ψάχνει πιο επίμονα μις ματς σε κάθε μα κάθε φάση και να τα έχει προμελετήσει κι από πριν από τον Παναθηναϊκό του 2007. Διάβασε το βιβλίο του Μπατίστ, μέχρι και με ποιον ώμο θα έκαναν τα σκριν προγραμμάτιζαν.

[SARAS1989]

Τη σεζόν '06-'07 (που ανέφερα πιο πάνω) ο Παναθηναϊκός είχε ουσιαστικά ένα PG -το Διαμαντίδη- την ίδια στιγμή που ο Vujanic "εμφανίστηκε" στο Final-4. Αυτή τη σεζόν ήταν ο ορισμός της ομάδας που "τρέχω" μόνο τα συστήματα του προπονητή, αλλιώς πάγκο. Ήταν ίσως η πιο πετυχημένη σεζόν ελληνικής ομάδας με αυτό το στυλ, το "σκεπτόμενο".

Δεν υπήρχαν ούτε Jasikevicius, ούτε Σπανούλης που έβαλαν τις "πινελιές" τους την επόμενη διετία. Επίσης στους ψηλούς συνυπήρχαν οι Ντικούδης-Φώτσης-Τσαρτσαρής με τον πρώτο να παίζει καλά σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια και οι Batiste-Tomasevic στο πέντε. Και ναι ήταν η πιο πληρης γραμμή ψηλών που είχε ο Παναθηναϊκός.

Ο Delk που δεν έπαιζε όπως ήθελε ο Obradovic απλώς έβλεπε τα παιχνίδια από τον πάγκο.

To 2007 δεν υπήρχε ο φώτσης και στη περιφέρεια υπήρχαν ο μπετσιροβιτς και ο σισκα που πυροβόλαγαν συνεχώς από τη περίμετρο. Εκείνη η ομάδα στηρίχθηκε στο πληθωρικό παιχνίδι του διαμαντίδη όσο καμία άλλη ομάδα της εποχής ζέλικο στο παο. Ο ντέλκ σταμάτησε να παίζει για εξωαγωνιστικούς λόγους καμία σχέση με το αν προσαρμόστηκε στο στυλ παιχνιδιού της ομάδας. Το ευρωπαικό και το πρωτάθλημα κατακτήθηκαν με καθαρά προσωπικές φάσεις των μπατιστ και διαμαντίδη (Καλάθι μπατίστ με τσσκα συν τρίποντο στο 3ο τελικό και τάπα στον άκερ συν νικητήριο καλάθη στη λήξη του ίδιου αγώνα από διαμαντίδη).Δυστυχώς δε τα θυμάστε τα παιχνίδια , εγώ όμως τα έζησα από το γήπεδο μέσα τις συγκεκριμένες στιγμές

[ssoulliss]

To 2007 δεν υπήρχε ο φώτσης και στη περιφέρεια υπήρχαν ο μπετσιροβιτς και ο σισκα που πυροβόλαγαν συνεχώς από τη περίμετρο. Εκείνη η ομάδα στηρίχθηκε στο πληθωρικό παιχνίδι του διαμαντίδη όσο καμία άλλη ομάδα της εποχής ζέλικο στο παο. Ο ντέλκ σταμάτησε να παίζει για εξωαγωνιστικούς λόγους καμία σχέση με το αν προσαρμόστηκε στο στυλ παιχνιδιού της ομάδας. Το ευρωπαικό και το πρωτάθλημα κατακτήθηκαν με καθαρά προσωπικές φάσεις των μπατιστ και διαμαντίδη (Καλάθι μπατίστ με τσσκα συν τρίποντο στο 3ο τελικό και τάπα στον άκερ συν νικητήριο καλάθη στη λήξη του ίδιου αγώνα από διαμαντίδη).Δυστυχώς δε τα θυμάστε τα παιχνίδια , εγώ όμως τα έζησα από το γήπεδο μέσα τις συγκεκριμένες στιγμές

Για τον Φώτση έχεις δίκιο, υπήρχε ο Javtokas σαν πέμπτος ψηλός τότε. Αλλά ο Batiste το τελευταίο καλάθι το βάζει με miss-match με τον Langdon. Φάσεις ανάλογες που τις ζητούσε όλη τη χρονιά ο Obradovic.

Δηλαδή ο Delk είχε κουμπώσει αγωνιστικά και ο λόγος που καθόταν στον πάγκο ήταν π.χ. τα ξενύχτια;

Διαφωνούμε στην οπτική που βλέπουμε το σπορ

[A.CAB II]

Τη σεζόν '06-'07 (που ανέφερα πιο πάνω) ο Παναθηναϊκός είχε ουσιαστικά ένα PG -το Διαμαντίδη- την ίδια στιγμή που ο Vujanic "εμφανίστηκε" στο Final-4. Αυτή τη σεζόν ήταν ο ορισμός της ομάδας που "τρέχω" μόνο τα συστήματα του προπονητή, αλλιώς πάγκο. Ήταν ίσως η πιο πετυχημένη σεζόν ελληνικής ομάδας με αυτό το στυλ, το "σκεπτόμενο".

Δεν υπήρχαν ούτε Jasikevicius, ούτε Σπανούλης που έβαλαν τις "πινελιές" τους την επόμενη διετία. Επίσης στους ψηλούς συνυπήρχαν οι Ντικούδης-Φώτσης-Τσαρτσαρής με τον πρώτο να παίζει καλά σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια και οι Batiste-Tomasevic στο πέντε. Και ναι ήταν η πιο πληρης γραμμή ψηλών που είχε ο Παναθηναϊκός.

Ο Delk που δεν έπαιζε όπως ήθελε ο Obradovic απλώς έβλεπε τα παιχνίδια από τον πάγκο.

To 2007 δεν υπήρχε ο φώτσης και στη περιφέρεια υπήρχαν ο μπετσιροβιτς και ο σισκα που πυροβόλαγαν συνεχώς από τη περίμετρο. Εκείνη η ομάδα στηρίχθηκε στο πληθωρικό παιχνίδι του διαμαντίδη όσο καμία άλλη ομάδα της εποχής ζέλικο στο παο. Ο ντέλκ σταμάτησε να παίζει για εξωαγωνιστικούς λόγους καμία σχέση με το αν προσαρμόστηκε στο στυλ παιχνιδιού της ομάδας. Το ευρωπαικό και το πρωτάθλημα κατακτήθηκαν με καθαρά προσωπικές φάσεις των μπατιστ και διαμαντίδη (Καλάθι μπατίστ με τσσκα συν τρίποντο στο 3ο τελικό και τάπα στον άκερ συν νικητήριο καλάθη στη λήξη του ίδιου αγώνα από διαμαντίδη).Δυστυχώς δε τα θυμάστε τα παιχνίδια , εγώ όμως τα έζησα από το γήπεδο μέσα τις συγκεκριμένες στιγμές

Τ' ακούτε; Δε τα θυμάστε. Ο άνθρωπος ήταν μέσα στο γήπεδο. Και τα έζησε λέμε. Όχι σαν κι εμάς που είμασταν στις τηλεοράσεις μας και στα ίντερνετ καφέ τότε.

Βέβαια προφανώς δεν ήταν στο γήπεδο το 2011 γι' αυτό έπεσε το υπογραμισμένο διαμάντι.

(Λες η αστεία αμνησία του να έχει σχέση με τον παράγοντα Καλάθη εκείνης της σεζόν; Πίκρα )

[Tracy Mac]

To 2007 δεν υπήρχε ο φώτσης και στη περιφέρεια υπήρχαν ο μπετσιροβιτς και ο σισκα που πυροβόλαγαν συνεχώς από τη περίμετρο. Εκείνη η ομάδα στηρίχθηκε στο πληθωρικό παιχνίδι του διαμαντίδη όσο καμία άλλη ομάδα της εποχής ζέλικο στο παο. Ο ντέλκ σταμάτησε να παίζει για εξωαγωνιστικούς λόγους καμία σχέση με το αν προσαρμόστηκε στο στυλ παιχνιδιού της ομάδας. Το ευρωπαικό και το πρωτάθλημα κατακτήθηκαν με καθαρά προσωπικές φάσεις των μπατιστ και διαμαντίδη (Καλάθι μπατίστ με τσσκα συν τρίποντο στο 3ο τελικό και τάπα στον άκερ συν νικητήριο καλάθη στη λήξη του ίδιου αγώνα από διαμαντίδη).Δυστυχώς δε τα θυμάστε τα παιχνίδια , εγώ όμως τα έζησα από το γήπεδο μέσα τις συγκεκριμένες στιγμές

Για τον Φώτση έχεις δίκιο, υπήρχε ο Javtokas σαν πέμπτος ψηλός τότε. Αλλά ο Batiste το τελευταίο καλάθι το βάζει με miss-match με τον Langdon. Φάσεις ανάλογες που τις ζητούσε όλη τη χρονιά ο Obradovic.

Δηλαδή ο Delk είχε κουμπώσει αγωνιστικά και ο λόγος που καθόταν στον πάγκο ήταν π.χ. τα ξενύχτια;

Διαφωνούμε στην οπτική που βλέπουμε το σπορ

νομιζω πως ολοι διαφωνουμε με το πως βλεπει το σπορ ο SARAS. σε λιγο θα μας πει οτι και το τελειο play του ζοτς στη μαλαγα, ηταν προιον του ΔΔ επειδη το εβαλε και οχι οτι ηταν στοχευμενο να το παρει ακριβως εκει ο παικταρας της ομαδας που ηταν και καυτος εκεινο το βραδυ.

[SARAS1989]

To 2007 δεν υπήρχε ο φώτσης και στη περιφέρεια υπήρχαν ο μπετσιροβιτς και ο σισκα που πυροβόλαγαν συνεχώς από τη περίμετρο. Εκείνη η ομάδα στηρίχθηκε στο πληθωρικό παιχνίδι του διαμαντίδη όσο καμία άλλη ομάδα της εποχής ζέλικο στο παο. Ο ντέλκ σταμάτησε να παίζει για εξωαγωνιστικούς λόγους καμία σχέση με το αν προσαρμόστηκε στο στυλ παιχνιδιού της ομάδας. Το ευρωπαικό και το πρωτάθλημα κατακτήθηκαν με καθαρά προσωπικές φάσεις των μπατιστ και διαμαντίδη (Καλάθι μπατίστ με τσσκα συν τρίποντο στο 3ο τελικό και τάπα στον άκερ συν νικητήριο καλάθη στη λήξη του ίδιου αγώνα από διαμαντίδη).Δυστυχώς δε τα θυμάστε τα παιχνίδια , εγώ όμως τα έζησα από το γήπεδο μέσα τις συγκεκριμένες στιγμές

Για τον Φώτση έχεις δίκιο, υπήρχε ο Javtokas σαν πέμπτος ψηλός τότε. Αλλά ο Batiste το τελευταίο καλάθι το βάζει με miss-match με τον Langdon. Φάσεις ανάλογες που τις ζητούσε όλη τη χρονιά ο Obradovic.

Δηλαδή ο Delk είχε κουμπώσει αγωνιστικά και ο λόγος που καθόταν στον πάγκο ήταν π.χ. τα ξενύχτια;

Διαφωνούμε στην οπτική που βλέπουμε το σπορ

Τη μπάλα ο μπατιστ τη πείρε πολύ μακριά από το καλάθι και γύρισε με ένα πολύ δύσκολο σουτ υπο πίεση και ευστόχησε καμία σχέση με μις ματς η φάση καθαρά προσωπική ενέργεια το ίδιο και το εκτός λογικής τρίποντο στο 3ο τελικό του 2007 στη παράταση. Σουτ πολύ μεγάλου παίκτη, πήρε τη μπάλα και καθάρισε τις κούπες. Εδω το 2002 πήραμε ευρωπαικό με το μποντίρογκα να παίζει ισο σε ένα ολόκληρο φαιναλ φορ και να μη μπορεί κανείς να τον σταματήσει. Δεν είναι διαφορά φιλοσοφίας απλά έχετε μπολιαστεί με τη νοοτροπία του σκεπτόμενου μπάσκετ γιαυτό και δε μπορείτε να δείτε πως έχει εξελιχθεί το άθλημα πλέον