Σειρές
Συντονιστής: Captains
- patrickdrd
- Reactions: 6
- Δημοσιεύσεις: 300
- Εγγραφή: Δευ Αύγ 21, 2006 6:19 pm
- Twitter: patrickdrd1
- Αγαπημένος παίκτης: Reggie Miller
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
0
0
Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς
Oι κανονισμοί του forum
Οδηγίες για ένα καλό post
https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... index.html
Oι κανονισμοί του forum
Οδηγίες για ένα καλό post
https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... index.html
- Coach Periklis
- Reactions: 2048
- Δημοσιεύσεις: 3835
- Εγγραφή: Τρί Μάιος 27, 2014 3:03 am
- Τοποθεσία: Νέα Φιλαδέλφεια
- Αγαπημένη θέση: SG
- Αγαπημένος παίκτης: Σπανούλης , Kobe Bryant
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Quincy έγραψε: ↑Τετ Ιαν 22, 2020 4:10 am
Μια παρένθεση σχετικά με το true detective που έπαιξε πέρυσι μια κι είδα τον SG να ποστάρει εδώ.![]()
Μου άρεσε πολύ γενικότερα η 3η σεζόν. Έπιασε αρκετά το mood της πρώτης, που μας άφησε με το στόμα ανοιχτό, αλλά το τέλος με ξενέρωσε. Μπορεί να φταίω που περίμενα κάτι πιο παραπάνω μετά από τόσο build up. Η ερμηνεία του Ali μου "έμεινε" περισσότερο απ'όλα στην 3η season.
Είχα να συγκινηθώ σε σημείο δακρύων με τελευταίο επεισόδιο σειράς από τον Σπάρτακο ( wtf το ξέρω για σειρά σεξ και βία )
Ο μόνος λόγος που δεν την βάζω ισάξια με τη πρώτη σεζόν είναι το στοιχειό της έκπληξης, όπου μας πήρε και μας σήκωσε ο Μακοναχι . Βέβαια εγώ γουστάρω και την 2η σεζόν , δεν λέω κακή κουβέντα για το TD εύκολα
Τώρα , έχω μείνει πίσω στις σειρές οπότε δεν μπορώ να προσφέρω πολλά
Απλά να πω σε όποιον δεν έχει δει το the wire να κάνει την χάρη στον εαυτό του να το ξεκινήσει χθες . Και να μη βιαστεί, λιγα λίγα επεισόδια
0
"ο Ολυμπιακός δεν αγοράζεται, είναι κάτι τεράστιο, είναι μία ιδέα"
- nikolas12
- Reactions: 851
- Δημοσιεύσεις: 4065
- Εγγραφή: Κυρ Δεκ 23, 2007 10:36 pm
- Αγαπημένη θέση: SG
- Αγαπημένος παίκτης: Kobe Bryant, Σπανούλης
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
H 6η σεζόν του Bojack Horseman κατάφερε και πήρε μία εξαιρετική σειρά σε κάθε επίπεδο και τη μετέτρεψε σε ακόμα μεγαλύτερο αριστούργημα. Τα τελευταία 8 επεισόδια είναι πραγματικά συγκλονιστικά, η σειρά κλείνει με ιδανικό τρόπο και αυτό που νιώθω είναι πως η 6η σεζόν είναι μακράν η πιο προσωπική σεζόν της σειράς και συνολικά μία από τις πιο ωραίες σεζόν σχετικά με το rebuilding και την εξιλέωση ενός χαρακτήρα που έχω δει.
Είναι τρομερό πως μια κωμωδία σχετικά με ένα άλογο-ηθοποιό που έχει χρόνια να κάνει μεγάλη επιτυχία μεταμορφώθηκε σε ένα αφήγημα για την κατάθλιψη, τις ενδοοικογενειακές σχέσεις, τις διαπροσωπικές σχέσεις, τη φιλία, τη φροντίδα αγαπημένων προσώπων, το θάνατο και ένα σωρό άλλα θέματα με τα οποία καταπιάστηκε. Το προτελευταίο επεισόδιο, στο οποίο ο Bojack έρχεται αντιμέτωπος με πρόσωπα που στο παρελθόν έχασε και προσπαθεί να ξεφύγει από αυτή τη λούπα, είναι πραγματικά ανατριχιαστικό όπως και το φινάλε. Είναι τρομερό ένα animation να σε κάνει να νιώθεις τόσα συναισθήματα, απεικονίζει τέλεια την άνοδο και την κάθοδο όχι μόνο ενός ηθοποιού στο σύγχρονο Hollywood, αλλά και ένας ανθρώπου στην προσωπική του ζωή. Σειρά-διαμάντι, δύσκολο να βγει ξανά τόσο ισορροπημένο animation.
Είναι τρομερό πως μια κωμωδία σχετικά με ένα άλογο-ηθοποιό που έχει χρόνια να κάνει μεγάλη επιτυχία μεταμορφώθηκε σε ένα αφήγημα για την κατάθλιψη, τις ενδοοικογενειακές σχέσεις, τις διαπροσωπικές σχέσεις, τη φιλία, τη φροντίδα αγαπημένων προσώπων, το θάνατο και ένα σωρό άλλα θέματα με τα οποία καταπιάστηκε. Το προτελευταίο επεισόδιο, στο οποίο ο Bojack έρχεται αντιμέτωπος με πρόσωπα που στο παρελθόν έχασε και προσπαθεί να ξεφύγει από αυτή τη λούπα, είναι πραγματικά ανατριχιαστικό όπως και το φινάλε. Είναι τρομερό ένα animation να σε κάνει να νιώθεις τόσα συναισθήματα, απεικονίζει τέλεια την άνοδο και την κάθοδο όχι μόνο ενός ηθοποιού στο σύγχρονο Hollywood, αλλά και ένας ανθρώπου στην προσωπική του ζωή. Σειρά-διαμάντι, δύσκολο να βγει ξανά τόσο ισορροπημένο animation.
2
1
1


Για μουσική, σειρές, ταινίες, βιβλία και καφροραδιοφωνικές εκπομπές: anthem.gr
Επίσης μία στο τόσο γράφω κι εδώ: Super Hero News
Τσεκ
Επίσης μία στο τόσο γράφω κι εδώ: Super Hero News
Τσεκ

- Jimmer
- Reactions: 27
- Δημοσιεύσεις: 116
- Εγγραφή: Κυρ Ιαν 05, 2020 1:49 am
- Αγαπημένη θέση: PG
- Αγαπημένος παίκτης: 3D
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
4
Αφου μιλάμε για σειρές δε θα μπορούσα να μη μιλήσω για τη μοναδική σειρά που για μένα έχει μείνει αναλλοίωτη στο χρόνο .Πάντα μαζί μου ,στο pc μου ,στα εύκολα και στα δύσκολα ,με άπειρο γέλιο και βαθιά μηνύματα .Μετά απο τόσες σειρές ,αυτή είναι η Ιθάκη μου .Η πιο legen-wait for it-dary! σειρά εβερ.How I met your mother.
1
1

- No Center-No Party
- Reactions: 224
- Δημοσιεύσεις: 390
- Εγγραφή: Πέμ Ιαν 09, 2020 10:59 am
- Αγαπημένη θέση: PG
- Αγαπημένος παίκτης: 3D-Larry-Kukoc
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
0
Εγώ καλά σου τα'λεγα και τ'ακουγες παράλογα!
- nikolas12
- Reactions: 851
- Δημοσιεύσεις: 4065
- Εγγραφή: Κυρ Δεκ 23, 2007 10:36 pm
- Αγαπημένη θέση: SG
- Αγαπημένος παίκτης: Kobe Bryant, Σπανούλης
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Τελείωσα πρόσφατα το Fleabag και το The Witcher, οπότε θα πω τη γνώμη μου και εδώ.
To Fleabag είναι μία εξαιρετική κωμωδία της ανερχόμενης Phoebe Waller-Bridge, η οποία είναι εκ των σεναριογράφων του καινούριο James Bond και showrunner του Killing Eve και σε αυτή τη σειρά, τη μακράν πιο προσωπική της, αποδεικνύει ότι εκτός του σεναρίου, έχει και μεγάλο ταλέντο στην υποκριτική. Τo Fleabag είναι αβίαστα αστείο, είναι ανά σημεία καταθλιπτικό, σου θυμίζει πραγματικές καταστάσεις της οικογενειακής ζωής, έχει κλασικό φλεγματικό βρετανικό χιούμορ και κερδίζει πόντους από το γεγονός ότι λαμβάνει χώρα στο Λονδίνο, μία από τις αγαπημένες μου πόλεις. Είναι κρίμα που τελείωσε μόλις στη δεύτερη του σεζόν, αλλά θεωρώ πως με τον καιρό θα κερδίσει την αναγνωρισιμότητα που του αξίζει.
Πάμε τώρα και στον Γητευτή. Θα τη χαρακτήριζα καλή ως σειρά, αλλά είναι λίγο δύσκολη για κάποιον που είναι άσχετος με τη μυθολογία. Προσωπικά δεν είχα διαβάσει τα βιβλία, ούτε έχω παίξει το παιχνίδι. Για να βοηθήσω λίγο την κατάσταση και από αυτά που έψαξα, έμαθα πως τα πρώτα 2 βιβλία αφορούν μια σειρά από short stories, εισαγωγικές για τον κόσμο του Witcher, από το 3ο ως το 7ο βιβλίο είναι το main saga, ενώ το 8ο βιβλίο είναι ανεξάρτητη ιστορία. Η πρώτη σεζόν με οχτώ επεισόδια καλύπτει τα πρώτα δύο βιβλία, άρα είναι εισαγωγική για να γνωρίσουμε τον κόσμο και τους χαρακτήρες και η δεύτερη σεζόν θα μπει ουσιαστικά στην κύρια ιστορία.
Το θέμα είναι ότι κάθε επεισόδιο αφορά τρία τελείως διαφορετικά timelines, το καθένα βρίσκεται σε άλλη εποχή, οπότε ουσιαστικά εγώ ως άσχετος ήμουν όλη την ώρα στη Wiki του The Witcher (έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά) και ξαναδιάβαζα τι έγινε στο προηγούμενο, ποιος ήταν εκείνος, πότε έγινε εκείνο το γεγονός, γιατί αυτός που πέθανε σε προηγούμενο επεισόδιο είναι ζωντανός σε αυτό το timeline κτλ για να κάνω keep up. Όσοι είστε σαν και μένα, σας το προτείνω, θα σας βοηθήσει πολύ και θα απολαύσετε περισσότερο τη σειρά. Ένας φίλος μου που είναι φανατικός του Witcher, έχει διαβάσει τα βιβλία και έχει παίξει όλα τα games, δεν είχε κανένα τέτοιο πρόβλημα με τη θέαση και καταλάβαινε ακριβώς τι συνέβη, απλά η γνώμη μου είναι πως όταν κάνεις μία τέτοια παραγωγή και θες να κερδίσεις κοινό από το fantasy ή από το Game of Thrones που το έβλεπαν και άκυροι, πρέπει να κάνεις γραμμικές αφηγήσεις για να βοηθήσεις τον άκυρο και να μη φτιάξεις κάτι 100% για τους φανμπόηδες, εκτός αν στοχεύεις μόνο εκεί, οπότε πάσο.
Εν κατακλείδι, είναι μία πολύ καλή fantasy σειρά (προσωπικά με ενέπνευσε να αγοράσω και τα πρώτα 2 βιβλία να την κατανοήσω ακόμα καλύτερα) που θα μπορούσε να μη ρισκάρει με τα τρία timelines ανά επεισόδιο, αλλά αν έχετε το χρόνο να προσαρμοστείτε σε αυτό το στυλ και να την ακολουθήσετε, την προτείνω.
To Fleabag είναι μία εξαιρετική κωμωδία της ανερχόμενης Phoebe Waller-Bridge, η οποία είναι εκ των σεναριογράφων του καινούριο James Bond και showrunner του Killing Eve και σε αυτή τη σειρά, τη μακράν πιο προσωπική της, αποδεικνύει ότι εκτός του σεναρίου, έχει και μεγάλο ταλέντο στην υποκριτική. Τo Fleabag είναι αβίαστα αστείο, είναι ανά σημεία καταθλιπτικό, σου θυμίζει πραγματικές καταστάσεις της οικογενειακής ζωής, έχει κλασικό φλεγματικό βρετανικό χιούμορ και κερδίζει πόντους από το γεγονός ότι λαμβάνει χώρα στο Λονδίνο, μία από τις αγαπημένες μου πόλεις. Είναι κρίμα που τελείωσε μόλις στη δεύτερη του σεζόν, αλλά θεωρώ πως με τον καιρό θα κερδίσει την αναγνωρισιμότητα που του αξίζει.
Πάμε τώρα και στον Γητευτή. Θα τη χαρακτήριζα καλή ως σειρά, αλλά είναι λίγο δύσκολη για κάποιον που είναι άσχετος με τη μυθολογία. Προσωπικά δεν είχα διαβάσει τα βιβλία, ούτε έχω παίξει το παιχνίδι. Για να βοηθήσω λίγο την κατάσταση και από αυτά που έψαξα, έμαθα πως τα πρώτα 2 βιβλία αφορούν μια σειρά από short stories, εισαγωγικές για τον κόσμο του Witcher, από το 3ο ως το 7ο βιβλίο είναι το main saga, ενώ το 8ο βιβλίο είναι ανεξάρτητη ιστορία. Η πρώτη σεζόν με οχτώ επεισόδια καλύπτει τα πρώτα δύο βιβλία, άρα είναι εισαγωγική για να γνωρίσουμε τον κόσμο και τους χαρακτήρες και η δεύτερη σεζόν θα μπει ουσιαστικά στην κύρια ιστορία.
Το θέμα είναι ότι κάθε επεισόδιο αφορά τρία τελείως διαφορετικά timelines, το καθένα βρίσκεται σε άλλη εποχή, οπότε ουσιαστικά εγώ ως άσχετος ήμουν όλη την ώρα στη Wiki του The Witcher (έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά) και ξαναδιάβαζα τι έγινε στο προηγούμενο, ποιος ήταν εκείνος, πότε έγινε εκείνο το γεγονός, γιατί αυτός που πέθανε σε προηγούμενο επεισόδιο είναι ζωντανός σε αυτό το timeline κτλ για να κάνω keep up. Όσοι είστε σαν και μένα, σας το προτείνω, θα σας βοηθήσει πολύ και θα απολαύσετε περισσότερο τη σειρά. Ένας φίλος μου που είναι φανατικός του Witcher, έχει διαβάσει τα βιβλία και έχει παίξει όλα τα games, δεν είχε κανένα τέτοιο πρόβλημα με τη θέαση και καταλάβαινε ακριβώς τι συνέβη, απλά η γνώμη μου είναι πως όταν κάνεις μία τέτοια παραγωγή και θες να κερδίσεις κοινό από το fantasy ή από το Game of Thrones που το έβλεπαν και άκυροι, πρέπει να κάνεις γραμμικές αφηγήσεις για να βοηθήσεις τον άκυρο και να μη φτιάξεις κάτι 100% για τους φανμπόηδες, εκτός αν στοχεύεις μόνο εκεί, οπότε πάσο.
Εν κατακλείδι, είναι μία πολύ καλή fantasy σειρά (προσωπικά με ενέπνευσε να αγοράσω και τα πρώτα 2 βιβλία να την κατανοήσω ακόμα καλύτερα) που θα μπορούσε να μη ρισκάρει με τα τρία timelines ανά επεισόδιο, αλλά αν έχετε το χρόνο να προσαρμοστείτε σε αυτό το στυλ και να την ακολουθήσετε, την προτείνω.
1
1

Για μουσική, σειρές, ταινίες, βιβλία και καφροραδιοφωνικές εκπομπές: anthem.gr
Επίσης μία στο τόσο γράφω κι εδώ: Super Hero News
Τσεκ
Επίσης μία στο τόσο γράφω κι εδώ: Super Hero News
Τσεκ

- jhantzop
- Reactions: 36
- Δημοσιεύσεις: 3552
- Εγγραφή: Τρί Οκτ 23, 2007 9:35 am
- Αγαπημένη θέση: Bench
- Αγαπημένος παίκτης: ο έκτος!
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Την είδα το ΣΚ που πέρασε. Αρκετά καλή.No Center-No Party έγραψε: ↑Δευ Φεβ 03, 2020 11:25 pmhttps://www.imdb.com/title/tt2401256/
Πάρα πολύ καλή.
0
Καλή σειρά, αλλά για όσους έχουμε δει την ταινία δεν καταλήγει πουθένα, εκτός και αν στην επόμενη σεζόν ξεφύγει το σενάριο.
Για κάποιον φίλο που δεν έχει το netflix καιρό, θα πρότεινα το Kingdom
https://www.imdb.com/title/tt6611916/?ref_=ttep_ep_tt
0
Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς
Oι κανονισμοί του forum
Οδηγίες για ένα καλό post
https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... index.html
Oι κανονισμοί του forum
Οδηγίες για ένα καλό post
https://dragon.mochahosted.com/basketfo ... index.html
- Nemesakos
- Reactions: 39
- Δημοσιεύσεις: 2494
- Εγγραφή: Τρί Ιουν 23, 2015 3:50 pm
- Αγαπημένη θέση: SG
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Για το Suburra που γράψατε, μπορώ να πω πως ήμουν ανάμεσα σε αυτό και το Dogs of Berlin.
Τελικά επέλεξα το ιταλικό που είναι μια γλώσσα που γνωρίζω και όχι το γερμανικό, μιας και ήδη βλέπω το Dark. Η πρώτη σεζόν μου άρεσε, η δεύτερη δεν με ενθουσίασε τόσο. Περιμένω την 3η σεζόν να δω πως θα εξελιχθεί.
Με μεγάλη καθυστέρηση έχω ξεκινήσει το Peaky Blinders. Τελείωσα και την 3η σεζόν. Ωστόσο έχω να πω το εξής. Ενώ μου αρέσει, με κολλάει, στο τέλος κάτι μου λείπει. Δεν έχω ανακαλύψει τι είναι αυτό ακόμα. Ίσως ότι είναι μόλις 6 επεισόδια η κάθε σεζόν. Πιθανά να ήθελα να εμβαθύνει λίγο περισσότερο. Αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρος ότι είναι αυτό.
Τελικά επέλεξα το ιταλικό που είναι μια γλώσσα που γνωρίζω και όχι το γερμανικό, μιας και ήδη βλέπω το Dark. Η πρώτη σεζόν μου άρεσε, η δεύτερη δεν με ενθουσίασε τόσο. Περιμένω την 3η σεζόν να δω πως θα εξελιχθεί.
Με μεγάλη καθυστέρηση έχω ξεκινήσει το Peaky Blinders. Τελείωσα και την 3η σεζόν. Ωστόσο έχω να πω το εξής. Ενώ μου αρέσει, με κολλάει, στο τέλος κάτι μου λείπει. Δεν έχω ανακαλύψει τι είναι αυτό ακόμα. Ίσως ότι είναι μόλις 6 επεισόδια η κάθε σεζόν. Πιθανά να ήθελα να εμβαθύνει λίγο περισσότερο. Αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρος ότι είναι αυτό.
0
- Baader
- Reactions: 29
- Δημοσιεύσεις: 138
- Εγγραφή: Πέμ Ιούλ 17, 2014 11:23 pm
- Τοποθεσία: Αθήνα
- Αγαπημένη θέση: PF
- Αγαπημένος παίκτης: Kareem Abdul-Jabbar
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Απίθανη σειρά. Ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω ότι τελείωσε. Αυτό που μου μένει είναι η χαώδης διαφορά στα συναισθήματα που είχα όταν άρχιζα τα πρώτα επεισόδια της πρώτης σεζόν -άκουγα το σήμα της σειράς και έσκαγα ενθουσιώδες χαμόγελο μέχρι τ'αυτιά- και τα αντίστοιχα συναισθήματα τώρα στο τέλος, μετά από όλη αυτή την περιπλάνηση, μετά από τόσο κλάμα και τόση εσωτερική αναζήτηση. Πραγματικό αριστούργημα, απίστευτη δουλειά στο χτίσιμο των χαρακτήρων σε βάθος χρόνου αλλά και στο συνδυασμό του δράματος με το χιούμορ. Πολύ καλή δουλειά βέβαια και από τους voice actors που έκαναν χαρακτήρες καρτούν τόσο ζωντανούς και ζεστούς. Χορτάσαμε γροθιές στο στομάχι με τον Bojack...nikolas12 έγραψε: ↑Δευ Φεβ 03, 2020 10:28 pmH 6η σεζόν του Bojack Horseman κατάφερε και πήρε μία εξαιρετική σειρά σε κάθε επίπεδο και τη μετέτρεψε σε ακόμα μεγαλύτερο αριστούργημα. Τα τελευταία 8 επεισόδια είναι πραγματικά συγκλονιστικά, η σειρά κλείνει με ιδανικό τρόπο και αυτό που νιώθω είναι πως η 6η σεζόν είναι μακράν η πιο προσωπική σεζόν της σειράς και συνολικά μία από τις πιο ωραίες σεζόν σχετικά με το rebuilding και την εξιλέωση ενός χαρακτήρα που έχω δει.
Είναι τρομερό πως μια κωμωδία σχετικά με ένα άλογο-ηθοποιό που έχει χρόνια να κάνει μεγάλη επιτυχία μεταμορφώθηκε σε ένα αφήγημα για την κατάθλιψη, τις ενδοοικογενειακές σχέσεις, τις διαπροσωπικές σχέσεις, τη φιλία, τη φροντίδα αγαπημένων προσώπων, το θάνατο και ένα σωρό άλλα θέματα με τα οποία καταπιάστηκε. Το προτελευταίο επεισόδιο, στο οποίο ο Bojack έρχεται αντιμέτωπος με πρόσωπα που στο παρελθόν έχασε και προσπαθεί να ξεφύγει από αυτή τη λούπα, είναι πραγματικά ανατριχιαστικό όπως και το φινάλε. Είναι τρομερό ένα animation να σε κάνει να νιώθεις τόσα συναισθήματα, απεικονίζει τέλεια την άνοδο και την κάθοδο όχι μόνο ενός ηθοποιού στο σύγχρονο Hollywood, αλλά και ένας ανθρώπου στην προσωπική του ζωή. Σειρά-διαμάντι, δύσκολο να βγει ξανά τόσο ισορροπημένο animation.
1
1

- Baader
- Reactions: 29
- Δημοσιεύσεις: 138
- Εγγραφή: Πέμ Ιούλ 17, 2014 11:23 pm
- Τοποθεσία: Αθήνα
- Αγαπημένη θέση: PF
- Αγαπημένος παίκτης: Kareem Abdul-Jabbar
- Αγαπημένη ομάδα:
- Προειδοποιήσεις:
0
Πέραν του Bojack Horseman που έγραψα παραπάνω ότι λατρεύω και προτείνω σε κάθε άνθρωπο που αγαπώ, να γράψω μερικές ακόμα από τις σειρές που έχω αγαπήσει όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Τα κλασικά αριστουργήματα:
The Wire: Κατά τη γνώμη μου ό,τι ωραιότερο έχει παίξει ποτέ στην τηλεόραση. Αστυνομική σειρά γυρισμένη στις φτωχογειτονιές της Βαλτιμόρης, μέσα στα κυκλώματα των ντραγκς, που καταδεικνύει όλη την κρατική σαπίλα που υποθάλπει το εμπόριο και σπρώχνει τους μη προνομιούχους στο περιθώριο.
The Sopranos: Τρομερά ποιοτική σειρά που πίσω από τον μανδύα της γκανγκστερικής δράσης εγείρει ένα σωρό σοβαρά ζητήματα: κατάθλιψη, οικογένεια, πατριαρχία και πολλά άλλα. Αξεπέραστη ερμηνεία από τον αείμνηστο Γκαντολφίνι αλλά και τους β' ρόλους.
Six Feet Under: Ίσως τολμηρό που την βάζω μαζί με τις δύο τοπ αλλά πραγματικά τη θεωρώ αντάξια σειρά. Οικογένεια που δουλεύει ένα γραφείο τελετών, ο πατέρας σκοτώνεται σε τροχαίο και οι υπόλοιποι παλεύουν να προσαρμοστούν στην απώλεια αλλά και σε ένα σωρό καταπιέσεις που κουβαλάνε. Έντονη φιλοσοφική επαφή με τον θάνατο αλλά και όχι μόνο. Το τελευταίο επεισόδιο είναι από τα δυνατότερα πράγματα που έχω δει ποτέ.
Άλλες αξιόλογες
The Deuce: Σειρά γραμμένη από τους παραγωγούς του Wire, τον Πελεκάνος και τον Σάιμον. Νέα Υόρκη της δεκαετίας του '70 και '80, νύχτα, πορνεία, πορνογραφία, αστυνομία, ναρκωτικά και AIDS. Πάρα πολύ ποιοτική, σου δίνει βαθιά και ρεαλιστική εικόνα της τότε κοινωνίας σαν να την έχεις ζήσει από κοντά και ξανασυναντάς πολλούς ηθοποιούς που έπαιζαν και στο Wire.
Top Boy: Από τις κορυφαίες σύγχρονες βρετανικές σειρές. Πραγματεύεται το εμπόριο ναρκωτικών, θυμίζει σε αρκετά σημεία το Wire αλλά με πολύ λιγότερο φόκους στην πλευρά της αστυνομίας και τη διαφορετική βρετανική αισθητική.
Better Call Saul: Είναι prequel του Breaking Bad. Θα πρότεινα σε κάποιον να δει πρώτα το Breaking Bad και μετά αυτό. Ακολουθεί την πορεία ενός δικηγόρου που έχει τρομερό ταλέντο στο μάρκετινγκ -πουλάει ψυγείο σε Εσκιμώο αν το βάλει στόχο- και βάζει σε δεύτερη μοίρα την ηθική. Η σειρά έχει ενδιαφέρον και χιούμορ, όμως το νο.1 χαρακτηριστικό της είναι η απίστευτη αισθητική. Μιλάμε, κάθε πλάνο είναι καρτ-ποστάλ, αν την δεις σε μεγάλη τηλεόραση με καλή ανάλυση και καλό ήχο σου κόβει την ανάσα.
Undone: Νέα σειρά που μου την πρότειναν ως εξίσου καταθλιπτική με το Bojack Horseman, όταν ρωτούσα εναγωνίως πού θα βρω άλλη σειρά να με κάνει να κλαίω αλλά και να νιώθω λυτρωμένος μαζί
Είναι γυρισμένη με πραγματικούς ηθοποιούς αλλά με ένα τεχνικό τρικ που τους κάνει να φαίνονται σαν animation. Η πρωταγωνίστρια αντιμετωπίζεται από τον περίγυρό της ως τρελή/σχιζοφρενής, όμως εμείς έχουμε το προνόμιο να δούμε μέσα στο μυαλό της όπου όλα βγάζουν νόημα.
Fargo: Τρομερή σειρά με σασπένς, γέλιο, αριστουργηματικές ερμηνείες, πρωτότυπη σκηνοθεσία και πανέμορφη αισθητική. Παρακολουθήστε την ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ με καλά ηχεία, έχει φοβερή μουσική υπόκρουση.
Orange is the New Black: Γυναικείες φυλακές. Δεκάδες χαρακτήρες που αναπτύσσονται παράλληλα και έχουν όλοι ξεχωριστό ενδιαφέρον, ερωτικές σχέσεις, εξεγέρσεις, καταστολή, απομόνωση και ιδρυματοποίηση. Στην αρχή με ενοχλούσε το γεγονός ότι παρουσιάζει τις φυλακές κάπως σαν ξενοδοχείο αλλά απόλαυσα πολύ το δέσιμο με κάποιους χαρακτήρες.
Archer: Ντετεκτιβίστικο κωμικό animation. Έχει πολλή δράση και αρκετό γέλιο.
Broadchurch: Το ανέλυσαν άλλοι πιο πάνω, επαυξάνω κι εγώ, είναι πάρα πολύ καλό.
Τα κλασικά αριστουργήματα:
The Wire: Κατά τη γνώμη μου ό,τι ωραιότερο έχει παίξει ποτέ στην τηλεόραση. Αστυνομική σειρά γυρισμένη στις φτωχογειτονιές της Βαλτιμόρης, μέσα στα κυκλώματα των ντραγκς, που καταδεικνύει όλη την κρατική σαπίλα που υποθάλπει το εμπόριο και σπρώχνει τους μη προνομιούχους στο περιθώριο.
The Sopranos: Τρομερά ποιοτική σειρά που πίσω από τον μανδύα της γκανγκστερικής δράσης εγείρει ένα σωρό σοβαρά ζητήματα: κατάθλιψη, οικογένεια, πατριαρχία και πολλά άλλα. Αξεπέραστη ερμηνεία από τον αείμνηστο Γκαντολφίνι αλλά και τους β' ρόλους.
Six Feet Under: Ίσως τολμηρό που την βάζω μαζί με τις δύο τοπ αλλά πραγματικά τη θεωρώ αντάξια σειρά. Οικογένεια που δουλεύει ένα γραφείο τελετών, ο πατέρας σκοτώνεται σε τροχαίο και οι υπόλοιποι παλεύουν να προσαρμοστούν στην απώλεια αλλά και σε ένα σωρό καταπιέσεις που κουβαλάνε. Έντονη φιλοσοφική επαφή με τον θάνατο αλλά και όχι μόνο. Το τελευταίο επεισόδιο είναι από τα δυνατότερα πράγματα που έχω δει ποτέ.
Άλλες αξιόλογες
The Deuce: Σειρά γραμμένη από τους παραγωγούς του Wire, τον Πελεκάνος και τον Σάιμον. Νέα Υόρκη της δεκαετίας του '70 και '80, νύχτα, πορνεία, πορνογραφία, αστυνομία, ναρκωτικά και AIDS. Πάρα πολύ ποιοτική, σου δίνει βαθιά και ρεαλιστική εικόνα της τότε κοινωνίας σαν να την έχεις ζήσει από κοντά και ξανασυναντάς πολλούς ηθοποιούς που έπαιζαν και στο Wire.
Top Boy: Από τις κορυφαίες σύγχρονες βρετανικές σειρές. Πραγματεύεται το εμπόριο ναρκωτικών, θυμίζει σε αρκετά σημεία το Wire αλλά με πολύ λιγότερο φόκους στην πλευρά της αστυνομίας και τη διαφορετική βρετανική αισθητική.
Better Call Saul: Είναι prequel του Breaking Bad. Θα πρότεινα σε κάποιον να δει πρώτα το Breaking Bad και μετά αυτό. Ακολουθεί την πορεία ενός δικηγόρου που έχει τρομερό ταλέντο στο μάρκετινγκ -πουλάει ψυγείο σε Εσκιμώο αν το βάλει στόχο- και βάζει σε δεύτερη μοίρα την ηθική. Η σειρά έχει ενδιαφέρον και χιούμορ, όμως το νο.1 χαρακτηριστικό της είναι η απίστευτη αισθητική. Μιλάμε, κάθε πλάνο είναι καρτ-ποστάλ, αν την δεις σε μεγάλη τηλεόραση με καλή ανάλυση και καλό ήχο σου κόβει την ανάσα.
Undone: Νέα σειρά που μου την πρότειναν ως εξίσου καταθλιπτική με το Bojack Horseman, όταν ρωτούσα εναγωνίως πού θα βρω άλλη σειρά να με κάνει να κλαίω αλλά και να νιώθω λυτρωμένος μαζί

Fargo: Τρομερή σειρά με σασπένς, γέλιο, αριστουργηματικές ερμηνείες, πρωτότυπη σκηνοθεσία και πανέμορφη αισθητική. Παρακολουθήστε την ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ με καλά ηχεία, έχει φοβερή μουσική υπόκρουση.
Orange is the New Black: Γυναικείες φυλακές. Δεκάδες χαρακτήρες που αναπτύσσονται παράλληλα και έχουν όλοι ξεχωριστό ενδιαφέρον, ερωτικές σχέσεις, εξεγέρσεις, καταστολή, απομόνωση και ιδρυματοποίηση. Στην αρχή με ενοχλούσε το γεγονός ότι παρουσιάζει τις φυλακές κάπως σαν ξενοδοχείο αλλά απόλαυσα πολύ το δέσιμο με κάποιους χαρακτήρες.
Archer: Ντετεκτιβίστικο κωμικό animation. Έχει πολλή δράση και αρκετό γέλιο.
Broadchurch: Το ανέλυσαν άλλοι πιο πάνω, επαυξάνω κι εγώ, είναι πάρα πολύ καλό.
1
1
