yorgos έγραψε: ↑Πέμ Απρ 29, 2021 12:13 pm
Το βασικό ερώτημα για την ΤΣΣΚΑ είναι αν θα παίξει ή όχι ο Μιλουτίνοφ στο Φ4. Πάντως και η ΤΣΣΚΑ χωρίς Μιλουτίνοφ και Μπολομπόι κατέβηκε. Δε λέω πως είχε περισσότερες απώλειες από την πολύ άτυχη Φενέρ, αλλά ακόμη κι έτσι έδειξε χαρακτήρα. Αν το πάρει ο Ιτούδης χωρίς Μιλού (η απώλεια Τζέημς δεν είναι το ίδιο καθοριστική) θα είναι ιστορική κατάκτηση. Βέβαια το πιο ιστορικό θα είναι να το πάρει ο Τρινικιέρης, αν και για λόγους ιστορικής δικαιοσύνης προτιμώ την Εφές, που δεν ξέρω αν θα ξαναέχει την ευκαιρία (φεύγει ο Μίσιτς -κακώς για μένα- μεγάλοι σε ηλικία πολλοί παίκτες) κι έπρεπε να είχε πάρει το περσινό που πήγαινε τραίνο, αλλά δεν έγινε για λόγους βλακείας (μια χαρά θα μπορούσε να είχε γίνει).
Ξεκινάω από το τέλος.
Εντάξει, με τη μεγαλύτερη πανδημία που έχει κάτσει στον αιώνα (δοθέντος του τρόπου που λειτουργεί η οικονομία, πια) λογικό είναι να σήκωνε τα χέρια ψηλά η Ευρωλίγκα. Σε μια εποχή που στο φόρουμ μιλάγαμε για γρίπες.
Δε λέμε πάλι καλά που έγινε κι ολοκληρώθηκε φέτος ( αν θυμάμαι καλά οι περισσότεροι στις αρχές λέγανε- πάλι, εδώ στο φόρουμ- ότι κάποια φάση θα διακοπεί η Ευρωλίγκα).
Αυτό που θα μπορούσε να γίνει, ήταν να της αποδοθεί η περσινή Ευρωλίγκα, όπως θα γινόταν φέτος- βάσει σχεδίου- ως πρώτη στην κανονική περίοδο.
Ο τελικός ανάμεσα σε Έφες και Μπαρτσελόνα δεν χαλάει. Το λέμε από το φθινόπωρο. Πρώτη φορά υπάρχει τέτοια διαφορά ανάμεσα στις άλλες ομάδες.
Μα και την πολύ ενισχυμένη ΤΣΣΚΑ θα μου πει κανείς; Ναι και απ' αυτήν; Γιατί δεν σχεδιάστηκε καλά. Θυμάστε τι προσπάθειες έπαιρναν Γεωργιανός και Σέρβος στο ζωγραφιστό φέτος; Να ναι καλά τα επιθετικά ριμπάουντ (ιδίως του Μίλου) για τα δίποντά τους.
Ο Τζέιμς είναι τεράστια απώλεια- έχοντας κατά νου- το πόσο επιδραστικός ήταν στο παιχνίδι τους.
Από την άλλη έτσι θα έβγαινε περισσότερη μπασκετική/αθλητική υγεία στον τρόπο που παίζουν. Το ζήτημα είναι ο Στρέλνιεκς που άνετα θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο του κουμαντοδόρου σε μια πεντάδα με σκόρερς (Χάκετ ή Χίλιαρντ, Κλάιμπερν, Σενγκέλια, Μίλου) διάγει τα χειρότετα μπασκετικά του χρόνια στη Μόσχα.
Και μένει ο Χάκετ (που σε αντίθεση με τον Στρέλνιεκς, διάγει τα καλύτερα μπασκετικά του χρόνια στη Μόσχα- σαν το παλιό κρασί, που λένε) να πιάνει τα άπιαστα στην άμυνα, να πρέπει να σκοράρει αλλά και να μοιράσει παιχνίδι.