Πήγα και γω στο γήπεδο σήμερα κι έχω να πω τα εξής:
Αγωνιστικά:
Η μία ομάδα γύριζε τη μπάλα, έβγαζε ελεύθερα σουτ, άσχετα αν τα έχασε σχεδόν όλα στο πρώτο ημίχρονο (2/12 τρίποντα). Η άλλη έκανε αυτό που κάνει όλη τη χρονιά, ή τουλάχιστον από την ώρα που ήρθε ο κόουτς με τα 30 χρόνια εμπειρίας στο σχολικό πρωτάθλημα: hero ball κι έμπαινε Γιούτσο, δηλαδή εξάρτηση από τις εμπνεύσεις του Καλάθη, 1-1 του Ράις εκτός λογικής (άσχετα αν κάνει εξαιρετική χρονιά) και τα γνωστά παλικαρίσια του Παπαπέτρου, που έχει βουλώσει στόματα και πρώτα το δικό μου. Ε, στο δεύτερο τα έβαλε τα σουτ η Μπαρτσελόνα και τελείωσε η σεμνή τελετή με ΤΟΣΑ ελεύθερα σουτ θα ήταν και ανωμαλία να μην τα βάλει. Credit στον Πέσιτς που δεν του έβγαινε το ματς καθόλου στην πρώτη περίοδο σημαδεύοντας συνεχώς τον Παπαγιάννη, επέμεινε στον Τόμιτς και στο σημάδεμα και δικαιώθηκε, μετά ο Παναθηναϊκός αναγκάστηκε στο δεύτερο να παίξει το σύστημα tambouri αφήνοντας αμέτρητα ελεύθερα σουτ σε πολύ καλούς σουτέρ, με αποτέλεσμα να φάει 9/17 τρίποντα στο βου μέρος και μην τους είδατε τους κουλέ. Ξεκινούσε η επίθεσή τους να ψάξει την ανισορροπία χτυπώντας ξεκάθαρα το Φριντέτ, τον Παπαγιάννη και λιγότερο τον Τόμας και, ως ομάδα που ξέρει να γυρίζει τη μπάλα, έβγαζε σχεδόν πάντα εντελώς ελεύθερο σουτ. Ο Πανθηναϊκός άρτσι μπούρτσι και λουλάς στην επίθεση. Βγήκε και ο Καλάθης στο 65-57 κι όταν γύρισε ήταν ήδη 69-69. Στα 14 τελευταία λεπτά το επιμέρους σκορ ήταν 22-44... Στην πρώτη περίοδο πάντως τα πολλά σφυρίγματα έστελναν τη Μπαρτσα συνέχεια στη γραμμή, θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη η υπέρ του Παναθηναϊκού διαφορά. Άμα τρως 92 πόντους στο σπίτι σου και 54 στο δεύτερο ημίχρονο, δεν πας πουθενά, ειδικά όταν και στην επίθεση η κοουτσαριστική παρεμβατικότητα θυμίζει αστυνομία του '95 σε μαθητικές καταλήψεις ("βρε παιδιά μην πετάτε θρανία από τα παράθυρα"). Η κατάρρευση του Παναθηναϊκού μετά το 25' είναι πια μια σταθερά.
Μεγάλο κέρδος ο Μπέντιλ σήμερα, παίκτης που τον πιστεύω κι έχει παίξει λίγο μάλλον για να δοθεί (σωστά) χρόνος στο Μήτογλου, που σήμερα δεν έπαιξε καθόλου σχεδόν. Τόμιτς και Ντέηβις ξεκίνησαν πάρα πολύ άσχημα απέναντι στον Παπαγιάννη (σε βαθμό που δεν το πιστεύαμε), αλλά πόσο να κρατούσε αυτό; Χαζά φάουλ ο Παπαπέτρου, μερικές κακές αποφάσεις από τον Καλάθη μετά την ξεκούρασή του (δεν καταλαβαίνω με ποια λογική σουτάρει υπό πίεση τρίποντο έχοντας άλλα 13'' επίθεσης), πολύ καλός ο Βουγιούκας όσο αγωνίστηκε που περιέργως το πάλεψε και στην άμυνα. Μερικά κουλά από τον πάγκο, όπως έχουμε ΤΡΙΑ φάουλ να δώσουμε και τους αφήνουμε να διασχίσει το γήπεδο ο Αμπρίνες και να βάλει καλάθι, πολλά χούγια στην άμυνα που δεν ξέρω αν διορθώνονται πια, αλλά είχαμε και κάτι πεντάδες σκέτη τρέλα, ούτε με κλήρωση δε βγαίνουν μερικές. Ο Φριντέτ έχασε 2 εύκολα τρίποντα στο ξεκίνημα που βγήκαν από σύστημα, από κει και πέρα δεν εκβίασε προσπάθειες, το πολέμησε όσο μπορεί στην άμυνα... δηλαδή καθόλου, δεν το έχει το παιδί. Πάντως για αδιαφορία δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις.
Πλέον το έχουμε αποδεχθεί ότι πίσω αυτοί είμαστε, αφού πήραμε Ράουτινς για περιφερειακό εξολοθρευτή και τον... κανέναν (που είναι και δημοφιλέστερος πρωθυπουργός επί χρόνια στην Ελλάδα, μην το ξεχνάμε) στην άμυνα στη ρακέτα, έτσι θα πάμε. Αλλά στην επίθεση μπορούμε να παίξουμε κάτι πιο οργανωμένο κι όχι αυτά τα μπουρμπούτσαλα. Κατά τα λοιπά, η διαφορά ποιότητας με τη Μπαρτσελόνα είναι δεδομένη, προσωπικά ούτε στο ημίχρονο πίστεψα ότι θα κερδίζαμε, απλά δε γινόταν να συνεχίσουν να αστοχούν αυτοί συνέχεια σε προκλητικά ξεμαρκάριστα σουτ, μακροχρόνια η ομάδα που βγάζει καλύτερες επιθέσεις θα κερδίσει.
Τέλος, δε βγάζω άκρη με την περίπτωση Τζόνσον. Έχει το πακέτο, έχει την άμυνα που χρειαζόμαστε, έχει καλό χαρακτήρα, λένε πως κάνει καλή ζωη, έχει ένα ρημαδοσουτ, τέτοια εικόνα δε δικαιολογείται. Τεράστια αποτυχία, αλλά τη δικαιολογώ στο Ρικ: κι εγώ θα τον έπαιρνα, δύσκολο να δει κανείς ότι δε θα έπιανε, δεν είναι ότι χρησιμοποιείται και λάθος, απλά δεν αποδίδει τίποτε και για ομάδα με το μπάτζετ του Παναθηναϊκού, αυτά τα 600-1εκ που παίρνει τέλος πάντων είναι πολύ σοβαρό ποσό.
Καλά, για το Ράουτινς τα είπαμε, ειλικρινά προτιμούσα το Μπράουν, που ατύχησε με δύο κόουτς, δε θυμάμαι τι είχε κάνει επί Βόβορα για να είμαι ειλικρινής. Η μεταγραφή Φριντέτ από μόνη της είναι αποτυχία σε αυτό το κόστος, αλλά με αυτό το σαπόρτ καστ είναι και εντελώς παρανοϊκή, δηλαδή απολύτως χαρακτηριστική της διοίκησης της ομάδας που την εμπνεύστηκε ως γιουτουμπιακή ονείρωξη. Από κει ξεκινάει το κακό διότι δεν υπάρχει κι εν δυνάμει κέρδος, όπως υπάρχει τέλος πάντων με τον Παπαγιάννη, που ακόμη και στην καλύτερη του εμφάνιση, έμπαζε τόσο από πίσω που φάνηκε καλύτερος αμυντικός ο Βουγιούκας. Ο Παπαγιάννης μπορεί και να μας βγει, ο Φριντέτ είναι ένα δυσβάσταχτο βάρος που θα υπάρχει και του χρόνου. Μιλάμε για παίκτη στο κόστος του Μίσιτς που δεν είναι απλά τρούπα πίσω, αλλά αδυνατεί να βγάλει και μια φάση μόνος του στο 1-1, χρειάζεται σκριν και κίνηση από όλους τους υπόλοιπους. Και το κακό είναι πως στην περίπτωσή του τα 1,7 μύρια που γράφτηκε πως πήρε μάλλον είναι αλήθεια.
Εξωαγωνιστικά:
ΜΕ θλίβει να βλέπω τέτοια ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ, ειδικά για όσους γουστάρουμε να καθόμαστε μέσα στον κακό χαμό, για ματς που υποτίθεται πως είναι από τα sold out της χρονιάς η ατμόσφαιρα ήταν από υποτονική ως ωραία κοιμωμένη. Εμείς έχουμε μάθει να είναι το αδιαχώρητο στις κίτρινες, τρία με τέσσερα ταμπούρλα, παλμός και χαλασμός και οι γωνίες γεμάτες μια ώρα πριν το ματς, με απλωμένα πανό και πηγαδάκια. Πρώτη φορά δεν είδα αγαπημένες φάτσες, παιδιά που μεγαλώσαμε μαζί, σαπίσαμε μαζί από εκδρομές στο Ιβανώφειο μέχρι φάιναλ φορ...στην Πάτρα ή σε εξαρχειακές καταστάσεις και που σήμερα έχουν τόσο διαφορετικές πορείες που άλλος έγινε golden boy, άλλος Μα ποιός θά ʼρθει να κρατήσει την ορμή μιας μπόρας που πέφτει; Ποιός θα μετρήσει μια μια τις σταγόνες πριν σβήσουν στο χώμα Πριν γίνουν ένα με τη λάσπη σαν τις φωνές των ποιητών; Επαίτες μιας άλλης ζωής της Στιγμής λιποτάχτες., άλλος αντιδήμαρχος σε μεγάλο δήμο και πάει με full face μην τον δουν οι ψηφοφόροι του, άλλος μεγαλογιατρός στο ΥΓΕΙΑ κι άλλος στα 40 του ακόμη κυνηγάει αλλόθρησκους αλλά ομοίως βλαμμένους για να τους σπάσει το σύνδεσμο (μερικοί άνθρωποι δε μεγαλώνουν ποτέ κι είναι θλιβερό όταν περνάνε τα χρόνια, δηλαδή χούλιγκαν με καράφλα, διαβήτη και θήκες στα δόντια, δεν είμαστε 15 χρονών, έλεος). Ε σήμερα δεν είδα κανέναν και μου λείψανε. Πέρα λοιπόν από τον παλμό που μου έλειψε (αν και φωνή δεν εχω) σε ματς που έπρεπε να βράζει το γήπεδο, μου λείψατε ρε αλήτες, ντροπή να μη βρισκόμαστε γιατί κάνουμε αποχή για τον κύριο Δημήτρη. Ε όχι. Έτερον εκάτερον.
Πολλή μουρμούρα στην κερκίδα για τις απαράδεκτες τιμές στα εισιτήρια, άλλος μου έλεγε πως όχι μόνο ακρίβυναν τα διαρκείας αλλά μέχρι πρόπερσι είχαν και εκπτώσεις και προσφορές από νοσοκομεία μέχρι τις καντίνες που πήγανε περίπατο από πέρσι. Κάτι γίνεται λάθος στην τιμολογιακή πολιτική και σήμερα το γήπεδο έπρεπε να είναι 3 μέρες sold out κι αντ' αυτού είχε 5-5.000 ελεύθερες θέσεις. Αν συνεχίσουμε έτσι, την εικόνα του καραγεμάτου ΟΑΚΑ δε θα την ξαναδούμε. Είχα κάποτε διευθυντή ξενοδοχείου που έλεγε "αν είμαστε στο 100% πληρότητα τότε πουλάμε υπερβολικά φτηνά, αν είμαστε στο 80% τότε πουλάμε υπερβολικά ακριβά". Ε πουλάμε υπερβολικά ακριβά, πάρτε το χαμπάρι εκεί στην ΚΑΕ. Η τιμή του φτηνότερου εισιτηρίου μέσα σε 2 χρόνια πέταξε από τα 10 στα 29 ευρώ. Ούτε το προϊόν βελτιώθηκε τρεις φορές πάνω ούτε οι μισθοί μας. Αλλάξτε τακτική.
Ο Πέσιτς είναι από τα πιο αντιπαθητικά όντα που έχουν κάτσει ποτέ σε πάγκο. Ρισπέκτ για το ότι έμεινε στο πλάνο του σε αντίθεση με ό,τι κάνουν πολλοί όταν παρότι σωστό δε μπαίνουν τα σουτ, ρισπέκτ για το ότι προσπαθεί να παίξει οργανωμένο μπάσκετ παρά τις ντίβες που έχει μαζέψει (άλλοι στο Μιλάνο τα παράτησαν νωρίς...) αλλά το όλο στιλ είναι για φάπες. Του εύχομαι να κάνει το 0/3 φέτος και να πάρει δρόμο ο παλιολεμές (περικαλώ ψάξτε βίντεο στο γιουτούμπιον με τον τίτλο παλιολεμέ, αγαπάμε τρας), έχει γίνει πολύ εκνευριστικός και την ίδια συμπεριφορά έχει και απέναντι στον Τύπο. Κι άλλοι γεράσανε, δεν κάνανε έτσι, ας τον μαζέψει κάποιος.
Νιώθω περήφανος που είδα από κοντά τη νέα βαφή του Ρικ, αλλά ομολογώ ότι το Όσκαρ βαψομαλλιά της αγωνιστικής πάει στον Πασχάλη. Χάρηκα που τον είδα ξανά στους πάγκους αλλά η στροφή από το κεραμιδί/κομοδινί στο πορτοκαλοΠητερπανικό ήταν αναπάντεχη. Ρε Τσάβι, θα μας τρελάνεις; Το επόμενο στάδιο είναι μόνο ο Τρύφων Σαμαράς στη διαφήμιση , επίπεδο Θεός που λένει και οι Αργεντίνοι.
Πολύ καλό το μάρκετινγκ της ΚΑΕ, όπως πάντα. Το καλό να λέγεται. Κάθε χρόνο και καλύτερα.
Δεν είχαμε προστατευτικό δίχτυ σήμερα, δεν ξέρω αν έχει γίνει όλη τη σαιζόν αυτό. Άντε να νιώθουμε λίγο άνθρωποι στο γήπεδο κι όχι τίγρεις στο ζωολογικό κήπο της Νέας Φιλαδέλφειας (όσοι τον έζησαν θυμούνται ξεδοντιασμένα λιοντάρια, τίγρεις συνταξιούχους και μια μίζερη ζέβρα που θύμιζε μπουγάδα, μιλάμε για διεθνή διασυρμό).
Μεγάλη καλτ στιγμή Ελλαδάρας: τελειώνει το ματς, σωστά ο κόσμος χειροκροτεί την ομάδα για την προσπάθεια που αποχωρεί και μένουν οι παίκτες της Μπαρτσελόνα που επίσης χειροκροτουν τον κόσμο, προς τιμήν τους. Ενας υπέρβαρος παλτοφόρος πλησιάζει τις χαμηλότερες από τις μπλε θέσεις κι αρχίζει να τους φασκελώνει με διπλά "όρσε!" , ο Οριόλα δεν καταλαβαίνει τη χειρονομία και νομίζει πως τον χαιρετάνε, επιμένει να χειροκροτάει κοιτώντας τον ευτραφή fair play Ελληναρά, που τον φασκελώνει ακόμη πιο έντονα και του φωνάζει "φακ γιου ρε μ...ί, φακ γιου" μην τυχόν και χάσει το νόημα ο Πιερ.
Επίσης καλτ στιγμή όταν στο ημίχρονο βγαίνει αυτός με το όπλο που πετάει αντί για μυδράλια μπλουζάκια, συνοδεύεται από κάποιον ανιματέρ που προσπαθεί να ξεσηκώσει το κοινό, το οποίο δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι πρέπει να χοροπηδήξει για να του πετάξουν μπλουζάκια οπότε κι ο ανιματέρ αρχίζει να χειρονομεί και φωνάζει "σηκωθείτε ρε μ...ς! όρθιοι ρε μ...ς!". Φαντάζομαι το σκηνικό σε γήπεδο του ΝΒΑ με ανιματέρ να φωνάζει τους θεατές masturbators και γελάω μόνος μου.
Κάτι πρέπει να γίνει με τις selfies. Δεν ξέρω, να ποινικοποιηθούν, να πέφτει φατούρο, στέρηση σοσιαλμυδιακών δικαιωμάτων, αλλά έχει γίνει ανυπόφορη η κατάσταση, πλέον και στο γήπεδο, όπου η κάθε wannabe influencer με τριάντα σούργελα followers σκάει μύτη και αυτοφωτογραφίζεται. Να υπάρχει μια σοβαρότητα παρακαλώ. Τι να λέμε τώρα, στο Λούβρο ήμουν τις προάλλες κι είχε σπιράλ για ουρά από Κινέζους στην άιθουσα της Μόναλίζας που περίμεναν υπομονετικά να έρθει η σειρά τους για πάνω από 40'ώστε να σελφοποιηθούν με τη Τζοκόντα. Τα ίδια και στη Νίκη της Σαμοθράκης όπου ρώτησα και μου είπαν ότι "γύρισε η Μπεγιονσέ ένα βίντεο εδώ!". Λούβρο γίναμε και στο ΟΑΚΑ πια.
Τρελή σακακιά από τον Αλβέρτη! Στιλάτος ο αρχηγός.
Αγωνιστικά:
Η μία ομάδα γύριζε τη μπάλα, έβγαζε ελεύθερα σουτ, άσχετα αν τα έχασε σχεδόν όλα στο πρώτο ημίχρονο (2/12 τρίποντα). Η άλλη έκανε αυτό που κάνει όλη τη χρονιά, ή τουλάχιστον από την ώρα που ήρθε ο κόουτς με τα 30 χρόνια εμπειρίας στο σχολικό πρωτάθλημα: hero ball κι έμπαινε Γιούτσο, δηλαδή εξάρτηση από τις εμπνεύσεις του Καλάθη, 1-1 του Ράις εκτός λογικής (άσχετα αν κάνει εξαιρετική χρονιά) και τα γνωστά παλικαρίσια του Παπαπέτρου, που έχει βουλώσει στόματα και πρώτα το δικό μου. Ε, στο δεύτερο τα έβαλε τα σουτ η Μπαρτσελόνα και τελείωσε η σεμνή τελετή με ΤΟΣΑ ελεύθερα σουτ θα ήταν και ανωμαλία να μην τα βάλει. Credit στον Πέσιτς που δεν του έβγαινε το ματς καθόλου στην πρώτη περίοδο σημαδεύοντας συνεχώς τον Παπαγιάννη, επέμεινε στον Τόμιτς και στο σημάδεμα και δικαιώθηκε, μετά ο Παναθηναϊκός αναγκάστηκε στο δεύτερο να παίξει το σύστημα tambouri αφήνοντας αμέτρητα ελεύθερα σουτ σε πολύ καλούς σουτέρ, με αποτέλεσμα να φάει 9/17 τρίποντα στο βου μέρος και μην τους είδατε τους κουλέ. Ξεκινούσε η επίθεσή τους να ψάξει την ανισορροπία χτυπώντας ξεκάθαρα το Φριντέτ, τον Παπαγιάννη και λιγότερο τον Τόμας και, ως ομάδα που ξέρει να γυρίζει τη μπάλα, έβγαζε σχεδόν πάντα εντελώς ελεύθερο σουτ. Ο Πανθηναϊκός άρτσι μπούρτσι και λουλάς στην επίθεση. Βγήκε και ο Καλάθης στο 65-57 κι όταν γύρισε ήταν ήδη 69-69. Στα 14 τελευταία λεπτά το επιμέρους σκορ ήταν 22-44... Στην πρώτη περίοδο πάντως τα πολλά σφυρίγματα έστελναν τη Μπαρτσα συνέχεια στη γραμμή, θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη η υπέρ του Παναθηναϊκού διαφορά. Άμα τρως 92 πόντους στο σπίτι σου και 54 στο δεύτερο ημίχρονο, δεν πας πουθενά, ειδικά όταν και στην επίθεση η κοουτσαριστική παρεμβατικότητα θυμίζει αστυνομία του '95 σε μαθητικές καταλήψεις ("βρε παιδιά μην πετάτε θρανία από τα παράθυρα"). Η κατάρρευση του Παναθηναϊκού μετά το 25' είναι πια μια σταθερά.
Μεγάλο κέρδος ο Μπέντιλ σήμερα, παίκτης που τον πιστεύω κι έχει παίξει λίγο μάλλον για να δοθεί (σωστά) χρόνος στο Μήτογλου, που σήμερα δεν έπαιξε καθόλου σχεδόν. Τόμιτς και Ντέηβις ξεκίνησαν πάρα πολύ άσχημα απέναντι στον Παπαγιάννη (σε βαθμό που δεν το πιστεύαμε), αλλά πόσο να κρατούσε αυτό; Χαζά φάουλ ο Παπαπέτρου, μερικές κακές αποφάσεις από τον Καλάθη μετά την ξεκούρασή του (δεν καταλαβαίνω με ποια λογική σουτάρει υπό πίεση τρίποντο έχοντας άλλα 13'' επίθεσης), πολύ καλός ο Βουγιούκας όσο αγωνίστηκε που περιέργως το πάλεψε και στην άμυνα. Μερικά κουλά από τον πάγκο, όπως έχουμε ΤΡΙΑ φάουλ να δώσουμε και τους αφήνουμε να διασχίσει το γήπεδο ο Αμπρίνες και να βάλει καλάθι, πολλά χούγια στην άμυνα που δεν ξέρω αν διορθώνονται πια, αλλά είχαμε και κάτι πεντάδες σκέτη τρέλα, ούτε με κλήρωση δε βγαίνουν μερικές. Ο Φριντέτ έχασε 2 εύκολα τρίποντα στο ξεκίνημα που βγήκαν από σύστημα, από κει και πέρα δεν εκβίασε προσπάθειες, το πολέμησε όσο μπορεί στην άμυνα... δηλαδή καθόλου, δεν το έχει το παιδί. Πάντως για αδιαφορία δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις.
Πλέον το έχουμε αποδεχθεί ότι πίσω αυτοί είμαστε, αφού πήραμε Ράουτινς για περιφερειακό εξολοθρευτή και τον... κανέναν (που είναι και δημοφιλέστερος πρωθυπουργός επί χρόνια στην Ελλάδα, μην το ξεχνάμε) στην άμυνα στη ρακέτα, έτσι θα πάμε. Αλλά στην επίθεση μπορούμε να παίξουμε κάτι πιο οργανωμένο κι όχι αυτά τα μπουρμπούτσαλα. Κατά τα λοιπά, η διαφορά ποιότητας με τη Μπαρτσελόνα είναι δεδομένη, προσωπικά ούτε στο ημίχρονο πίστεψα ότι θα κερδίζαμε, απλά δε γινόταν να συνεχίσουν να αστοχούν αυτοί συνέχεια σε προκλητικά ξεμαρκάριστα σουτ, μακροχρόνια η ομάδα που βγάζει καλύτερες επιθέσεις θα κερδίσει.
Τέλος, δε βγάζω άκρη με την περίπτωση Τζόνσον. Έχει το πακέτο, έχει την άμυνα που χρειαζόμαστε, έχει καλό χαρακτήρα, λένε πως κάνει καλή ζωη, έχει ένα ρημαδοσουτ, τέτοια εικόνα δε δικαιολογείται. Τεράστια αποτυχία, αλλά τη δικαιολογώ στο Ρικ: κι εγώ θα τον έπαιρνα, δύσκολο να δει κανείς ότι δε θα έπιανε, δεν είναι ότι χρησιμοποιείται και λάθος, απλά δεν αποδίδει τίποτε και για ομάδα με το μπάτζετ του Παναθηναϊκού, αυτά τα 600-1εκ που παίρνει τέλος πάντων είναι πολύ σοβαρό ποσό.
Καλά, για το Ράουτινς τα είπαμε, ειλικρινά προτιμούσα το Μπράουν, που ατύχησε με δύο κόουτς, δε θυμάμαι τι είχε κάνει επί Βόβορα για να είμαι ειλικρινής. Η μεταγραφή Φριντέτ από μόνη της είναι αποτυχία σε αυτό το κόστος, αλλά με αυτό το σαπόρτ καστ είναι και εντελώς παρανοϊκή, δηλαδή απολύτως χαρακτηριστική της διοίκησης της ομάδας που την εμπνεύστηκε ως γιουτουμπιακή ονείρωξη. Από κει ξεκινάει το κακό διότι δεν υπάρχει κι εν δυνάμει κέρδος, όπως υπάρχει τέλος πάντων με τον Παπαγιάννη, που ακόμη και στην καλύτερη του εμφάνιση, έμπαζε τόσο από πίσω που φάνηκε καλύτερος αμυντικός ο Βουγιούκας. Ο Παπαγιάννης μπορεί και να μας βγει, ο Φριντέτ είναι ένα δυσβάσταχτο βάρος που θα υπάρχει και του χρόνου. Μιλάμε για παίκτη στο κόστος του Μίσιτς που δεν είναι απλά τρούπα πίσω, αλλά αδυνατεί να βγάλει και μια φάση μόνος του στο 1-1, χρειάζεται σκριν και κίνηση από όλους τους υπόλοιπους. Και το κακό είναι πως στην περίπτωσή του τα 1,7 μύρια που γράφτηκε πως πήρε μάλλον είναι αλήθεια.
Εξωαγωνιστικά:
ΜΕ θλίβει να βλέπω τέτοια ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ, ειδικά για όσους γουστάρουμε να καθόμαστε μέσα στον κακό χαμό, για ματς που υποτίθεται πως είναι από τα sold out της χρονιάς η ατμόσφαιρα ήταν από υποτονική ως ωραία κοιμωμένη. Εμείς έχουμε μάθει να είναι το αδιαχώρητο στις κίτρινες, τρία με τέσσερα ταμπούρλα, παλμός και χαλασμός και οι γωνίες γεμάτες μια ώρα πριν το ματς, με απλωμένα πανό και πηγαδάκια. Πρώτη φορά δεν είδα αγαπημένες φάτσες, παιδιά που μεγαλώσαμε μαζί, σαπίσαμε μαζί από εκδρομές στο Ιβανώφειο μέχρι φάιναλ φορ...στην Πάτρα ή σε εξαρχειακές καταστάσεις και που σήμερα έχουν τόσο διαφορετικές πορείες που άλλος έγινε golden boy, άλλος Μα ποιός θά ʼρθει να κρατήσει την ορμή μιας μπόρας που πέφτει; Ποιός θα μετρήσει μια μια τις σταγόνες πριν σβήσουν στο χώμα Πριν γίνουν ένα με τη λάσπη σαν τις φωνές των ποιητών; Επαίτες μιας άλλης ζωής της Στιγμής λιποτάχτες., άλλος αντιδήμαρχος σε μεγάλο δήμο και πάει με full face μην τον δουν οι ψηφοφόροι του, άλλος μεγαλογιατρός στο ΥΓΕΙΑ κι άλλος στα 40 του ακόμη κυνηγάει αλλόθρησκους αλλά ομοίως βλαμμένους για να τους σπάσει το σύνδεσμο (μερικοί άνθρωποι δε μεγαλώνουν ποτέ κι είναι θλιβερό όταν περνάνε τα χρόνια, δηλαδή χούλιγκαν με καράφλα, διαβήτη και θήκες στα δόντια, δεν είμαστε 15 χρονών, έλεος). Ε σήμερα δεν είδα κανέναν και μου λείψανε. Πέρα λοιπόν από τον παλμό που μου έλειψε (αν και φωνή δεν εχω) σε ματς που έπρεπε να βράζει το γήπεδο, μου λείψατε ρε αλήτες, ντροπή να μη βρισκόμαστε γιατί κάνουμε αποχή για τον κύριο Δημήτρη. Ε όχι. Έτερον εκάτερον.
Πολλή μουρμούρα στην κερκίδα για τις απαράδεκτες τιμές στα εισιτήρια, άλλος μου έλεγε πως όχι μόνο ακρίβυναν τα διαρκείας αλλά μέχρι πρόπερσι είχαν και εκπτώσεις και προσφορές από νοσοκομεία μέχρι τις καντίνες που πήγανε περίπατο από πέρσι. Κάτι γίνεται λάθος στην τιμολογιακή πολιτική και σήμερα το γήπεδο έπρεπε να είναι 3 μέρες sold out κι αντ' αυτού είχε 5-5.000 ελεύθερες θέσεις. Αν συνεχίσουμε έτσι, την εικόνα του καραγεμάτου ΟΑΚΑ δε θα την ξαναδούμε. Είχα κάποτε διευθυντή ξενοδοχείου που έλεγε "αν είμαστε στο 100% πληρότητα τότε πουλάμε υπερβολικά φτηνά, αν είμαστε στο 80% τότε πουλάμε υπερβολικά ακριβά". Ε πουλάμε υπερβολικά ακριβά, πάρτε το χαμπάρι εκεί στην ΚΑΕ. Η τιμή του φτηνότερου εισιτηρίου μέσα σε 2 χρόνια πέταξε από τα 10 στα 29 ευρώ. Ούτε το προϊόν βελτιώθηκε τρεις φορές πάνω ούτε οι μισθοί μας. Αλλάξτε τακτική.
Ο Πέσιτς είναι από τα πιο αντιπαθητικά όντα που έχουν κάτσει ποτέ σε πάγκο. Ρισπέκτ για το ότι έμεινε στο πλάνο του σε αντίθεση με ό,τι κάνουν πολλοί όταν παρότι σωστό δε μπαίνουν τα σουτ, ρισπέκτ για το ότι προσπαθεί να παίξει οργανωμένο μπάσκετ παρά τις ντίβες που έχει μαζέψει (άλλοι στο Μιλάνο τα παράτησαν νωρίς...) αλλά το όλο στιλ είναι για φάπες. Του εύχομαι να κάνει το 0/3 φέτος και να πάρει δρόμο ο παλιολεμές (περικαλώ ψάξτε βίντεο στο γιουτούμπιον με τον τίτλο παλιολεμέ, αγαπάμε τρας), έχει γίνει πολύ εκνευριστικός και την ίδια συμπεριφορά έχει και απέναντι στον Τύπο. Κι άλλοι γεράσανε, δεν κάνανε έτσι, ας τον μαζέψει κάποιος.
Νιώθω περήφανος που είδα από κοντά τη νέα βαφή του Ρικ, αλλά ομολογώ ότι το Όσκαρ βαψομαλλιά της αγωνιστικής πάει στον Πασχάλη. Χάρηκα που τον είδα ξανά στους πάγκους αλλά η στροφή από το κεραμιδί/κομοδινί στο πορτοκαλοΠητερπανικό ήταν αναπάντεχη. Ρε Τσάβι, θα μας τρελάνεις; Το επόμενο στάδιο είναι μόνο ο Τρύφων Σαμαράς στη διαφήμιση , επίπεδο Θεός που λένει και οι Αργεντίνοι.
Πολύ καλό το μάρκετινγκ της ΚΑΕ, όπως πάντα. Το καλό να λέγεται. Κάθε χρόνο και καλύτερα.
Δεν είχαμε προστατευτικό δίχτυ σήμερα, δεν ξέρω αν έχει γίνει όλη τη σαιζόν αυτό. Άντε να νιώθουμε λίγο άνθρωποι στο γήπεδο κι όχι τίγρεις στο ζωολογικό κήπο της Νέας Φιλαδέλφειας (όσοι τον έζησαν θυμούνται ξεδοντιασμένα λιοντάρια, τίγρεις συνταξιούχους και μια μίζερη ζέβρα που θύμιζε μπουγάδα, μιλάμε για διεθνή διασυρμό).
Μεγάλη καλτ στιγμή Ελλαδάρας: τελειώνει το ματς, σωστά ο κόσμος χειροκροτεί την ομάδα για την προσπάθεια που αποχωρεί και μένουν οι παίκτες της Μπαρτσελόνα που επίσης χειροκροτουν τον κόσμο, προς τιμήν τους. Ενας υπέρβαρος παλτοφόρος πλησιάζει τις χαμηλότερες από τις μπλε θέσεις κι αρχίζει να τους φασκελώνει με διπλά "όρσε!" , ο Οριόλα δεν καταλαβαίνει τη χειρονομία και νομίζει πως τον χαιρετάνε, επιμένει να χειροκροτάει κοιτώντας τον ευτραφή fair play Ελληναρά, που τον φασκελώνει ακόμη πιο έντονα και του φωνάζει "φακ γιου ρε μ...ί, φακ γιου" μην τυχόν και χάσει το νόημα ο Πιερ.
Επίσης καλτ στιγμή όταν στο ημίχρονο βγαίνει αυτός με το όπλο που πετάει αντί για μυδράλια μπλουζάκια, συνοδεύεται από κάποιον ανιματέρ που προσπαθεί να ξεσηκώσει το κοινό, το οποίο δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι πρέπει να χοροπηδήξει για να του πετάξουν μπλουζάκια οπότε κι ο ανιματέρ αρχίζει να χειρονομεί και φωνάζει "σηκωθείτε ρε μ...ς! όρθιοι ρε μ...ς!". Φαντάζομαι το σκηνικό σε γήπεδο του ΝΒΑ με ανιματέρ να φωνάζει τους θεατές masturbators και γελάω μόνος μου.
Κάτι πρέπει να γίνει με τις selfies. Δεν ξέρω, να ποινικοποιηθούν, να πέφτει φατούρο, στέρηση σοσιαλμυδιακών δικαιωμάτων, αλλά έχει γίνει ανυπόφορη η κατάσταση, πλέον και στο γήπεδο, όπου η κάθε wannabe influencer με τριάντα σούργελα followers σκάει μύτη και αυτοφωτογραφίζεται. Να υπάρχει μια σοβαρότητα παρακαλώ. Τι να λέμε τώρα, στο Λούβρο ήμουν τις προάλλες κι είχε σπιράλ για ουρά από Κινέζους στην άιθουσα της Μόναλίζας που περίμεναν υπομονετικά να έρθει η σειρά τους για πάνω από 40'ώστε να σελφοποιηθούν με τη Τζοκόντα. Τα ίδια και στη Νίκη της Σαμοθράκης όπου ρώτησα και μου είπαν ότι "γύρισε η Μπεγιονσέ ένα βίντεο εδώ!". Λούβρο γίναμε και στο ΟΑΚΑ πια.
Τρελή σακακιά από τον Αλβέρτη! Στιλάτος ο αρχηγός.
)